Vísir - 26.08.1980, Qupperneq 8

vlsm
Þriöjudagur 26. ágúst 1980
8

utgefandi: Reykjaprent h.f.
Framkvæmdastjóri: Davfð Guómundsson.
Ritstiórar: úiafur Ragnarsson og Ellert B. Schram,-.
'iRitstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Ellas Snæland Jónsson. Fréttastjóri
erlendra frétta: Guðmundur G. Pétursson. Blaðamenn: Axel Ammendrup,' Frlða
Astvaldsdóttlr, Halldór Reynlsson, lllugl Jökulsson, Jónina Mlchaelsdóttir, Kristln
Porsteinsdóttlr, Magdalena Schram, Páll Magnússon, Slgurjón Valdimarsson,
Sæmundur Guðvlnsson, Þórunn J. Hafstein. Blaðamaður á Akureyri: Gisll Sigur-
geirsson. Iþróttir: Qylfi Krlstjánssoa Kjartan L. Pálsson. Ljósmyndir: Bragi
' Guðmundsson, Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson. úflit og hönnuhV
Gunnar Trausti Guðbjörnsson og Magnús Ólafsson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson.
Ritstjórn: Slðumúla 14 slmi 8óóll 7 llnur. Auglýsingar og skrifstofur: Siðumúla 8
slmar 8óól 1 og 822Ó0. Afgreiðsla: Stakkholti2-4slmi8óóll.
Askriftargjald er kr.5000 á mánuði innanlands og verð f iausasölu 250 krónur ein-
íakið. Visirer prentaður f Blaðaprenti h.f. Sföumúla 14.
SKYNSEMIN FÆR ENGII RÁÐHI
Fliklsklpaflotlnii cr allt of afkaaUmiklll fyrlr flakatofna okkar. RfkiaatJArnin fyriraklp-
ar, aö togararnir aén frá veiftum mánuðum saman á hverju ári, — en gefur samt leyfi til
að flotinn verði stækkaður verulega. Er þetU hægt?
Þaö hefur eflaust hljómað
heldur einkennilega í eyrum tog-
ar|asjómanna/ sem eru frá veið-
um vegna þorskveiðibanns, að
heyra þá frétt í útvarpinu á dög-
unum, að ákveðið væri að bæta
hvorki meira né minna en 11 tog-
urum við fiskiskipaf lotann. Slíkt
þýðir einfaldlega.að þorskveiði-
bönn verða lengri en áður og
minna af þorskafla kemur í hlut
hvers skips, því að ekki eykst
þorskmagnið í sjónum í hlutfalli
við stækkun togaraf lotans, því er
nú verr.
En það hafa ýmsir fleiri en ó-
breyttir útvarpshlustendur
hrokkið við, þegar þeir heyrðu
um þessa viðbót við f lotann. Einn
þeirra er sjávarútvegsráðherra,
Steingrímur Hermannsson.
„Þessi frétt um að 11 togarar
séu væntanlegir er öll meira og
minna vitlaus", sagði ráðherra í
Vísi á miðvikudaginn. Hann
sagði, að væntanlegir væru sex
eða sjö togarar, „en ég veit ekki
hvar hinir f jórir eða fimm eru",
sagði ráðherrann í viðtalinu.
Hann lýsti því yfir, að tveir
togarar færu úr landi fyrir þessa
sex eða sjö, þannig að fjölga
myndi í raun um fjóra togara.
Um það sagði ráðherrann:
„Þetta er auðvitað uggvænleg
þróun".
Því er Vísir sammála.
Það væri nógu slæmt, ef þetta
væri öll viðbótin, en svo er ekki.
Starfsmenn sjávarútvegsráðu-
neytisins tóku sig nefnilega til
um síðustu helgi og fóru að kanna
málið og telja togarana, sem búið
er að samþykkja, að keyptir
verði.
Þá kom í Ijós, að skýrslugerð
ráðuneytisins staðfesti fréttina
um togarana ellefu. Samkvæmt
yfirlitinu hefur Fiskveiðasjóður
samykkt kaup á átta skuttogur-
um, sjö sem eru í smíðum, og ein-
um notuðum. Ríkisstjórnin hefur
svo sjálf samþykkt kaup á þrem-
ur öðrum togurum. Sjávarút-
vegsráðherrann ætti því að sjá
„hvaðan þessi vitleysa kemur",
svo hans eigin orð séu notuð.
í þessu sambandi er rétt að
hafa það í huga, að þegar hafa
verið skrásettir hér á landi f jór-
ir skuttogarar, það sem af er
þessu ári. Þeir ellefu, sem um
var rætt hér á undan, munu svo
bætast við togaraf lotann á þessu
ári og því næsta, þannig að hér er
um að ræða kaup á 15 skuttogur-
um frá og með síðustu áramót-
um.
Þótt gert sé ráð f yrir, að notuð ■
skip séu seld úr landi í stað ein-
hverra þessara nýkeyptu skipa,
verður það ekki nema í nokkrum
tilvikum. Ef að líkum lætur, eru
það mun minni skip en þau, sem
keypt eru, og eins og dæmin hafa
sannaðallt niður í forgamla og úr
sér gengna koppa, sem ekki hafa
verið til neins nýtir lengur.
Það er undarlegt, hve ríkis-
stjórnin á erfitt með að stjórna
þessum málum, og hve mjög
ráðamenn láta undan atkvæða-
þrýstingi úr kjördæmum sínum,
þegar menn heimta skuttogara.
Hópur sérfræðinga lagði til við
þessa sömu ríkisstjórn í vor, að
komið yrði i veg fyrir endurnýjun
á stórum hluta þess skipaflota,
sem við eigum, en sú endurnýj-
um, sem þörf væri á næstu árin,
færi fram hjá innlendum skipa-
smíðastöðvum. Það væri hið eina
rétta.
En skynsemin fær engu ráðið:
Samtals 15 stórvirkir togarar eru
komnir frá áramótum eða vænt-
anlegir til landsins.
j Riskupskjðr og
• frjáls Kirkja
Þar sem ég er ekki sérlega
sterkur I útlensku, brá mér
nokkuö er ég las fyrirsögn aö
smá-viötali viö séra Gunnar
Björnsson á Bolungarvik i dag-
blaöi nýlega.
Þar sagöi Gunnar; „Ég er
konservativur i þessu máli”.
Mér fannst konservatlvur þýddi
niöursoöinn og raunar mátti
marka af viötalinu aö séra
Gunnar vildi fá aö vera i viö-
komandi máli eins og sardina i
dós.
M.ö.o. honum fannst sem leik-
menn ættu ekki aö skipta sér af
kjöri biskupsins yfir Islandi.
Væru islenskir prestar allir
sama sinnis væru vissulega viö
hæfi aö likja þeim viö sardinur i
dós, en svo er ég kunnugur fjöl-
mörgum prestum aö ég veit aö
fjöldi þeirra er hvorki niöursoö-
inn né ihaldssamur og margir
sérlega elskulegir og frjáls-
lyndir fulltrúar almættisins.
Biskupskjör.
Þaö sem hér um ræöir, er
hvort leikmenn skuli hafa áhrif
á kjör biskups eöa ekki.
Séra Gunnar á Bolungarvik
lýsir sig Ihaldssaman I málinu,
en þaö þýöir aö þessum unga
presti finnst þaö ekki koma
almenningi viö. hver veröur
biskup yfir lslandi.
neöcmmcxls
Kristinn Snæland skrifar í
tilefni af biskupskjöri og
vill að almenningur fái að
hafa áhrif þar á, auk þess
sem hann hvetur til þess að
hið ipinbera hætti stuðningi
við kirkjulegt starf.
Biskup tslands er i augum
Gunnars fyrst og fremst yfir-
maöur presta og skal þvi valinn
til embættis af þeim.
Nú má meö likum rökum
segja aö forseti landsins sé fyrst
og fremst yfirmaöur alþingis-
manna og embættismanna.
Þó er þeim ekki faliö aö velja
sér þennan yfirmann, heldur
velur þjóöin hann öll I lýöræöis-
legum kosningum.
Hversvegna séra Gunnxr vill
ekki una sama hætti varöandi
sinn yfirmann, er mér óskiljan-
legt, jafnvel þó séra Gunnar sé
ofurlitið niöursoöinn.
Frjáls kirkja.
Væntanlegt biskupskjör er
ágætt tilefni til þess að vekja
upp umræöur um frjálsa kirkju
eöa rikiskirkju.
Frjáls kirkja er i minum aug-
um kirkja þeirra, sem standa
meö frjálsum framlögum undir
starfssemi sins safnaöar, þar
meö talin laun prests, viöhald
°8 bygging kirkna og embættis-
bússtaöa.
Þaö er heldur ekki þvi aö
leyna aö viö guösþjónustur
frjálsra safnaöa viröist oft
meiri gleöi og kraftur rikjandi
en innan rikiskirkjunnar.
Þaö er lika einkenni hinna
frjálsu safnaða, aö þeir fara út
til fólksins til aö boöa guös orö,
þeir stunda uppakomur ef svo
má segja, fara syngjándi og
predikandi um landiö.
Einkenni rikiskirjunnar er hiö
gagnstæöa, prestar hennar
segja: Komiö til okkar og viö
skulum lesa yfir ykkur og þó
þeir standi yfir tómum og hálf-
tómum kirkjum, dettur þeim
ekki i hug aö ganga á torg og
predika eöa syngja yfir lýönum.
1 lýöræöislegum söfnuði rikis-
kirkjunnar getur prestur kjör-
inn i daufum áhuga safnaöarins
oröiö ellidauöur I starfi þó svo
hann aldrei hrifi söfnuðinn meö
sér i tilbeiöslu til guös.
Þá vaknaði biskupinn
Ekki er nú fallega sagt að
biskupinn okkar hafi þá fyrst
vaknaö. er hann talaði sem
skörulegast yfir skáldum og
fleirum I Skálholti nýlega.
Þaö er hinsvegar spurning
hver hefbu orðiö áhrif þessa
manns, ef hann heföi haldiö
Skálholtsræöuna i upphafi sins
starfs sem yfirmaður prestanna
fyrir hönd almúgans.
Ahrif þessarar ræöu i upphafi
biskupsdóms heföu varaö svo
lengi. sem bryddaö heföi á
óskáldlegri og andlega geldri
tiö.
Viö brottför úr embætti veröa
þessiorö aöeins kveöja, en heföi
þessi sami maöur, þessi biskup
sagt þessi orö i upphafi starfs,
þá heföu tónlistarmenn, skáld
og aðrir andans menn hugsan-
lega unniö meö öörum hætti.
Þá hefbu tónskáld vor kannski
samið ljúf lög.sem sameinast
þjóöarsálinni, likt og gömlu tón-
skáldin i staö þess að misþyrma
eyrum vorum.
Þá fengjum við kannske ljúf-
ar, sannar og jafnvel
rómantiskar sögur i staö sora og
sóöaskapar margra vorra nú-
timahöfunda. Orö biskupsins
voru vel sögö, þó seint væri.
Frelsum kirkjuna
Ég vil meb þessu greinarkorni
hvetja til þess aö ríkiskirkja
veröi afnumin, aö rikissjóöur og
sveitarfélög hætti fjárstubningi
viö kirkjulegt starf.
Hin frjálsa kirkja sýnir svo
mikla gleöi I trúnni og svo öflugt
safnaöarstarf, aö enginn trúaöur
ætti aö óttast hnignun, heldur
mætti vænta hins gagnstæöa og
þá mætti biskup vor gleöjast I
ellinni.
Kristinn Snæland.