Vísir - 07.01.1981, Side 8

8
vtsm
Miðvikudagur 7. janúar 1981
Utgefandi: Reykjaprent h.f.
Framkvamdastjiri: Davffi Gufimundsson.
Ritsljóri: >
EHerl B. 'Schram.
Ritstjórnarfulttrúar: Bragl Gufimundsson. Ellas Sndand Jónsson. Fróttastjóri er-
lendra frétta: Guðmundur G. Pétursson. Blafiamenn: Axel Ammendrup, Arnl Sig-
fússon, Frlfia Astvaldsdfittlr, Gylfi Krlstjánsson, IHugi Jökulsson. Kristln Þor
steinsdfittir, Páll Magnússon, Svelnn Guðjónsson, Sáemundur Guðvinsson, Þórunn
Gestsdfittir. Blafiamafiur á Akureyri: Glsll Slgurgeirsson. Iþróttir: Kjartan U.
Pálsson. Sigmundúr O. Steinarsson. Ljósmyndir: Bragi Gufimundsson, Elln Ell-
.ertsdfittir. Gunriar V. Andrésson, Krist|án Ari Einarsson. Útttttteiknun: Gunnar
Trausti Guðbjörnsson, Magnús Olafsson.
Auglýsingastjfiri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjfiri: Sigurfiur R. Pétursson.
Ritstjfim: Slðumúli 14, slmifiióU7 linur. Auglýsingarog skrifstofur: Slðumúla 8,
simarfióóll og82240. Afgreifisla: Stakkholti2—4, sfmifiófill.
Askriftargjald kr. 70.00 á mánuði innanlands og verð í lausasölu 4.00 nýkrónur
eintakið. Vlsir er prentaöur i Blaðaprenti, Siðumúla 14.
Alyktun VerslunarráOslns
Verslunarráft tslands telur bráftabirgftalögin jákvæft en efnahagsáætlunina óaðgengi-
lega. Verslunarráðift vill skilja þarna á milii. Þaft er ekki hægt, þvl hvorutveggja er for-
senda hins.
Verslunarráð Islands hefur
sent f rá sér álitsgerð vegna ef na-
hagsaðgerða ríkisstjórnarinnar.
Bersýnilegt er að Verslunarráðið
hefur uppi viðleitni til að leggja
málefnalegt mat á ráðstaf-
anirnar, með því að draga fram
kosti og galla þeirra. Þetta hef ur
gefið fjölmiðlum tækifæri til að
leggja út af ályktun Verslunar-
ráðsins með mismunandi áhersl-
um og með þeim afleiðingum að
plaggið virkar ruglingslegt og
osamhljóða.
Það er þó ekki sanngjarnt. Það
sem liggur hér til grundvallar er
sá greinarmunur sem Verslunar-
ráðið vill gera á bráðabirgðalög-
unum annarsvegar og efnahags-
áætluninni hinsvegar. Ráðiðtelur
að lögin forði okkur frá nýrri
verðbólguholskef lu, en hafnar
hinsvegar algjörlega sjálfri
áætluninni.
Þessi niðurstaða er á misskiln-
ingi byggð. Bráðabirgðalögin
verða ekki skilin frá efnahags-
áætlun ríkisstjórnarinnar, vegna
þess að hvorutveggja er forsenda
hins. Áætlun til lengri tíma
byggir á því að bráðabirgðalögin
skili árangri. Bráðabirgðalögin
eiga sér með sama hætti for-
sendur í áætluninni.
Við skulum taka dæmi:
Ákveðið er að gengi skuli hald-
ast stöðugt í nokkra mánuði. Um
það er ekki getið í bráðabirgða-
lögunum, vegna þess að gengis-
skráning fer ekki eftir lögum.
Fast gengi er hinsvegar algjör
forsenda fyrir því, að verð-
stöðvun takist, en verðstöðvunin
er ákveðin samkvæmt fyrstu
grein bráðabirgðalaganna.
Gengisstöðugleiki er háður þeirri
fyrirætlan að tekið verði upp það
millifærslu- og uppbótarkerf i,
sem Verslunarráð íslands, segist
ekki geta tekið alvarlega, ,,enda
yrði sú framkvæmd bein atlaga
að lífshagsmunum þjóðarinnar".
Með öðrum orðum: Hvernig er
hægt að mæla með bráðabirgða-
lögum, sem stofna lífshags-
munum þjóðarinnar í hættu?
Tökum annað dæmi: Versl-
unarráðið telur að verðstöðv-
unarákvæði bráðabirgðalaganna
tákni afnám þeirrar verðstöðv-
unar, sem gilt hefur að nafninu
til síðasta áratug. Þessu fagnar
Verslunarráðið. Sá fögnuður
verður skammvinnur. Enda þótt
tímamörk verðstöðvunarinnar
séu miðuð við 1. maí, dettur eng-
um heilvita manni í hug, að það
tákni að f rjáls verðmyndun verði
að veruleika eftir þann tíma.
Þvert á móti er verðstöðvun nú
undanfari þess, að verðhækkun-
um verði sett hámörk í anda
niðurtalningar og að álagning
verði almennt talin í krónutölu.
Hvorutveggja stríðir gegn
frjálsri verðmyndun, og hefur
þann eina tilgang, að viðhalda
ströngustu verðlagshömlum.
Aftur í þessu tilviki er jákvæð
afstaða Verslunarráðsins byggð
á röngum forsendum.
Menn geta út af fyrir sig
komist að þeirri niðurstöðu, að
efnahagsaðgerðir ríkisstjórnar-
innar séu góðar eða slæmar eftir
atvikum. En það er algjörlega
útilokað að líta á þær sem tvo
sjálfstæða pakka, sem séu óháðir
hvor öðrum.
Ekkert undirstrikar betur
þessa skoðun en ummæli Stein-
gríms Hermannssonar, að jafn-
vel þótt „allt gangi vel, þurfi
samt að grípa til einhverra við-
bótarráðstafana". Bráðabirgða-
lögin eru aðeins eitt skref, fyrsti
áfangi í framkvæmd þeirrar
áætlunar sem ríkisstjórnin hefur
ákveðið. Sú áætlun er aðför að
atvinnurekstrinum, atlaga að
lífshagsmunum þjóðarinnar.
Verslunarráð (slands ber hag
atvinnurekstursins fyrir brjósti.
Erf itt er því aðskilja hvernig það
getur borið blak af bráðabirgða-
lögum, sem fela í sér falska
gengisskráningu, verðstöðvun og
uppbótarkerfi, sem atvinnulífið
hefur alla tíð talið af hinu illa.

Síðbúlð svar við hlutum. sem
kannskl eru ekkl svaraverðlr
neðanmóls
í umræðum um útgerð-
armál og togarakaup
þeirra Þórshafnar- og
Raufarhafnarbúa finnst
mér að menn hafi komist
ódýrt frá því að rök-
styðja, hvers vegna tog-
arinn Fontur gat ekki
gengið á Þórshöfn.
Svarið sem almenningur fær
við þeirri spurningu er á þá leið,
að skipið hafi verið ónýtt, en
eftir að Siglfirðingar hafi fengið
þaö og skirt upp hafi það áldrei
bilaö og sé það vegna þess að
Þórshafnarbúar hafi verið búnir
aö endurnýja allt, sem i þvi gat
bilaÓ. Fullyrðingar um, að skip-
ið hafi veriö eöa sé ónýtt. Þórs-
hafnarbúar hafi endurnýjað allt
sem i þvf gat bilaö, og siðast en
ekki sist að það hafi aldrei bilaö
eftir að Siglfirðingar tóku við
þvi, eru allar út i bláinn.
Gottskip
Að minu mati er þetta gott
skip. Skrokkur þess er eins og
hann sé nýkominn út úr skipa-
smiðastöð — hvergi sér bóla á
honum og er hann hvergi barinn
eftir sjó eða is.
Vélabúnaöurinn er einfaldur,
traustur, litið slitinn, léttur og
ódýr i viðhaldi, en þessu við-
haldi verður engu aö siður aö
sinna.
Slitmælingar á ýmsum vél-
arhlutum gefa til kynna að vél
skipsins sé aðeins keyrð 30.000
klukkustundir, eöa sem svarar 5
ára notkun með eðlilegu úthaldi
en skipið verður 12 ára i ár.
Það sem þessir háu herrar
þarna fyrir austan kalla að
endurnýja allt sem bilað getur i
einum togara, og hæstvirtur
sjávarútvegsráðherra og for-
maður LfC, fróðustu og ráða-
mestu menn um sjávarútvegs-
mál á Islandi, leggja blessun
sina yfir i sjónvarpsþptti hér á
dögunum, er aðeins það, sem
hver einasti islenskur togari
gengur i gegnum annað hvort
ár, sennilega flestir einu sinni á
ári.
Sú fregn fór eins og eldur um
smu i togaraflotanum, að breyt-
ingarnar á nýja togaranum,
sem Þórshafnar- og Raufar-
hafnarbúar eru að kaupa, séu i
þvi fólgnar að breyta fullkomnu
rækjuskipi i þorskskip og setja
frystitæki um borð i hann. Siðan
eigi að frysta aflann og sigla
með hann. A sama tima er Dal-
vikingum neitað um eðlilega
endurnýjun á sinu rækjuskipi,
þrátt fyrir að þeir hafi sýnt góð-
an árangur á þetta litla horn
sem Dalborgin er. Ef þetta er
satt, sem ég ætla ekki að full-
yrða um, þá fyndist mér að
þetta hefði átt að koma fram i
áðurgreindum sjónvarpsþætti.
Viðhald á Siglufirði
Siðan Fontur kom til Siglu-
fjarðar hefur hann bilað alveg
eins og önnur skip, en hins veg-
ar hefur hann ekki verið frá
veiðum vegna bilana utan 9
daga nú siðla sumars.
Það viðhald, sem skipið hefur
þurft, hefur verið framkvæmt i
eðlilegum löndunarstoppum af
siglfirskum iðnaðarmönnum.
Hér á staðnum eru bæöi ágæt-
is vélaverkstæði og rafmagns-
Siglfirðingur, áftur Fontur frá Þórshöfn.
Gunnar Júliusson, vél-
stjóri á Siglfirðingi, sem
áður hét Fontur, skrifar
hér að gefnu tilef ni hvers
vegna togarinn hefur
gengið betur á Siglufirði
en á Þórshöfn á sínum
tíma.
verkstæði, skipuð fyrsta flokks
mönnum. Veiðafæraverslun er
einnig hér á staðnum og hefur
hún á boðstólum allt sem snýr
að veiðarfærum nema net og
toghlera. Netaverkstæði hefur
verið hér á Siglufirði í áratugi,
en aflagðist siðastliðið sumar og
er þar skarð fyrir skildi, en það
er von min að úr rætist með það
á næstunni. Alla viravinnu er
hægt að fá keypta af löndunar-
liði Þormóðs Ramma.
Astæðurnar fyrir þvl að Font-
ur gengur hér á Siglufirði eru
taldar hér á undan. Ekkert af
þessari þjónustu gat hann feng-
ið fyrir austan, auk þess sem
heimamenn vildu ekki sjá að
vera á skipinu og gerðu jafnvel i
þvi að gera þvi erfitt fyrir. Frá
Þórshöfn er jafn erfitt að gera
út togara og að brugga i botn-
lausri tunnu, og reyni það hver
sem vill.