Vísir - 02.03.1981, Qupperneq 8
8
l >t I t '( iff * '■ ; | » i l *i
Mánudagur 2. mars 1981
PlSÚl
Ritstjórnarfulltrúar: Bragl Guðmundsson, Ellas Snæland Jónsson. Fréttastjörí
erlendra frétta: Guðmundur Pétursson. Blaðamenn: Axel Ammendrup, Arnl Slg-
fússon, Frlða Astvaldsdóttlr, Gylfl Krlstjánsson, lllugi Jökulsson, Jóhanna Sig-
þórsdóttlr, Krlstln Þorsteinsdóttlr, Páll Magnússon, Sigurjón Valdlmarsson,
Sveinn Guðjónsson, Sæmundur GTuðvlnsson, Þórunn Gestsdóttir, Blaðamaður á
Akureyri: Gfsll Slgurgelrsson. Iþróttir: Kjartan L. Pálsson, Sigmundur 0.
utoefandi- Revklaorent h f Steinarsson. Ljósmyndir: Bragl Guðmundsson, Emll Þór Slgurðsson, Gunnar V.
Ritstjóri' Ellert B Schram Andrésson. útlitsteiknun: Gunnar Traustl Guðbjörnsson, Magnús Olafsson. Safn-
1 vörður: Elrlkur Jónsson.
VÍSIR
Auglýsingastjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Slgurður R. Pétursson.
Ritstjórn: Sfðumúll 14, slmi 86411, 7 llnur.
Auglýsingar og skrifstofur: Slðumúla 8, Slmar 86611 og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholtl 2-4, simi 86611.
Askrlftargjald kr. 70 á mánuðl innanlands og verð I lausasölu 4 nýkrónur elntaklð.
Vlslr er prentaður I Ðlaöaprentl, Slðumúla 14.
RMHERRAR HALDA HATW
A sama tima og 7% kjaraskerðing gengur I garð, hópast Islenskir verkalýðsvinsam-
legir ráðherrar til Kaupmannahafnar. Ahugi þeirra á norrænum snakksamkomum er
greiniiega meiri en umhyggjan fyrir islensku launafólki.
Gærdagurinn var að því leyti
merkilegur í stjórnmálasögu
síðari tíma, að þá kom til
framkvæmda 7% kjaraskerðing
fyrir tilstuðlan ríkisstjórnar með
þátttöku Alþýðubandalagsins.
Verðbætur á laun eru skertar
sem nemur 4 til 7 þúsund
nýkrónum á ári.
Dagurinn er hátíðlega haldinn
af sjö af ráðherrum ríkis-
stjórnarinnar í kóngsins Kaupin-
höf n og er vonandi, að veislumat-
urinn bragðist vel. Þar verða að
minnsta kosti ekki margir
íslenskir launþegar til að draga
úr matarlystinni. Þeir ferðast
ekki mikið á niðurskornum
launum. Þjóðviljinn telur það
meira áríðandi að skrifa um
gjörninga hjá Nýlistasafninu og
ástandið á Spáni heldur en
umrædda kjaraskerðingu, og er
þá af sem áður var. Tíminn held-
ur upp á af mælið með því að gera
lítið úr tillögum um einmenn-
ingskjördæmi, sem þó hafa verið
ær og kýr framsóknarmanna
fram að þessu.
Ekki er hægt að draga aðra
ályktun af mati þessara
st jórnarblaða á kjara-
skerðingunni en að hún skipti
litlu sem engu máli. Launamál
hafa ekki lengur forgang hjá vin-
um verkalýðs og sósíalisma.
I þessu sambandi rifjast
óhjákvæmilega upp viðbrögð
Alþýðubandalagsins við efna-
hagsráðstöf unum ríkisstjórnar
Geirs Hallgrímssonar í febrúar
1978, en þá ætlaði allt af göflum
að ganga undir kjörorðinu;
„Samningana i gildi".
Þegar minnt hefur verið á
þetta fræga slagorð í tengslum
við núverandi aðgerðir, er visað
til „sléttra skipta", og Ragnar
Arnalds gerði meira að segja
tilraun til að halda því fram, að
7% kjaraskerðingin nú væri ekki
brot á samningum, því að
verðbætur væru ákveðnar með
lögum. Þessi röksemd hefur að
vísu ekki fengið undirtektir, enda
of ósvífin og heimskuleg til að
almenningur taki mark á henni.
Lúðvík Jósepsson var þó nógu
forstokkaður til að halda því
fram í Þjóðviljagrein fyrir
skömmu, að það væri eins og
hver önnur fjarstæða að velta
Alþýðubandalaginu upp úr þessu
slagorði nú.
Lúðvík upplýsti, að vissulega
hefðu samningarnir, sem skertir
voru í febrúar 1978, tekið gildi að
nýju eftir að vinstri stjórnin tók
við. Að þvi leyti hefði kosninga-
loforðið verið efnt, en öðru máli
gegndi nú. Nýir samningar hefðu
verið gerðir síðan, og Alþýðu-
bandalagið hefði aldrei lofað að
virða þá.
Með öðrum orðum: Þegar
Alþýðubandalagið er utan
stjórnar, þá má ekki skerða
kjarasamninga, en það er í stak-
asta lagi, þegar sá flokkur situr
sjálf ur í ríkisstjórn.
Þetta eru athyglisverðar kenn-
ingar, sem launafólk getur dreg-
ið sinn lærdóm af, en ekki eru
þær rismiklar.
Það væri hræsni að halda því
fram, að hjá einhverri verðbóta-
skerðingu megi komast, þegar
tekist er á við verðbólguna. Vísi-
töluhjólið verður því miður ekki
stöðvað nema það bitni einnig á
launafólki. Fram hjá því verður
ekki komist.
Hið sorglega í þessari stöðu er
þó hitt, að launaskerðingin er
aðeins liður i því að halda
verðbólgunni á sama hraða og
verið hefur undanfarin tvö ár.
Mun meiri kjaraskerðing er
nauðsynleg, ef stjórnvöld
hyggjast draga úr verðbólgunni.
Þetta er hrollvekjandi staðreynd
og boðar meiri gerninga en þeir
hjá Nýlistasafninu og Þjóðviljan-
um efna til um þessar mundir.
Hinir verkalýðsvinsamlegu
ráðherrar hafa hinsvegar kosið
að hverfa úr landi í stað þess að
segja þjóðinni sannleikann um
framhaldið. Ahugi þeirra á
norrænum snakksamkomum er
meiri en umhyggjan fyrir
íslensku launafólki.
r
ASGEIR JAKOBSSON
■AFSLÖRER” H
• •
- Um Grím trollaraskáld og Dá prjá
Ásgeir Jakobsson:
Grimssaga trollara-
skálds
Skuggsjá 1981
Heldur er þettaseint i rassinn
gripiö: jdlin biiin fyrir lifandis
lögu og þar meö fyrsta vertiö
Grims trollaraskálds, en ég
vona, og heldreyndar, þaö komi
ekki aö sök. Ólíkt ýmsum öörum
bökum ^em kannski vöktu meiri
athygli nii um jólin á Grimsi
nefnilega alveg örugglega eftir
aö komast aftur á flot og veiöa
meira. Altént er þetta góö bók
handa þeim sem hafa gaman af
sjó.
,, Afslöringer”
Asgeir Jakobsson geröi dáldiö
mál lír því I blaöaviötölum, og
sumir gagnrýndendur ekki
síöur, aö bókin væri tvenns
konar: annars vegar saga af
Grimsa — sem má vist meö
sæmilegri samvisku telja vera
Asgeir sjálfan, án þess þaö komi
málinu viö — og hins vegar
„afslöring” á ýmsu þvi sem
betur heföi mátt fara i togaraiit-
gerö seinnistriðsára, en þá ger-
ist bókin, og einkanlega of-
hleðslu. Þessi tviskinnungur er
truflandi til aö byrja meö maöur
veit ekki hverslags bók maöur
hefur f höndunum, en þegar
llöur á lagast þetta og bókin
verður sæmileg heild. Sem er
ar
Illugi Jök-
ulsson skrif-
merkilegt þvf Asgeir gengur svo
langt i „afslöringerne” aö hann
setur jafnvel upp i lista helstu
hættur sem steðjuðu aö trollara-
skáldum og gefur þeim nUmer
en slikt heföi einhvern tfma
verið taliö stilbrot af ljótara
tagi. Einsog Grimsi slampast
gegnum- lifiö slampast Asgeir
gegnum bókina og þegar upp er
staöiö er lesari bara ánægöur.
Ásgeir skrifar kjarnyrtan, svip-
mikinn stíl og stundum einum
of fyrir skáldsögu en Grfmsi er
lfka á togara, lengstum úti
Ballarhafi og þar er stormur
sem kunnugt er: ekki logn-
molla.
Sjóarar og hórur
Þaö er þarflaust, og ástæöu-
laust, aö rekja söguþráöinn I
bókinni enda er hann i lauslegra
lagi, samhengislitiö brot héöan
og þaöan Ur sögu Grlms og svo
Utgeröarinnar og kemur ekki að
sök. Viö söguna koma misjafnir
og mislyndir karakter: skip-
stjórar, stýrimenn og óbreyttir
um borö, kunningjar Grlmsa I
landi og jafnvel frlstundahórur
lika. öllu þessu fólki lýsir
Ásgeir Jakobsson vel og af sam-
úö, hann þekkir sitt fólk og á þvi
flestar hliöar. Einna verst þykir
mér honum takast meö sjálfa
aöalpersónuna, Grim trollara-
skáld, en lesari kynnist honum
ekki nema svona i svip og þó
þeir veröi ágætir kunningjar
ristir sá kunningsskapur ekki
öllu dýpra. Til að mynda:
Asgeir segir Grim þriklofinn og
séu þeir þrir sem myndi ósam-
stæðan persónuleikann, ólafur
g£. S&isu SKUGGSJA
Þetta er bókin hans Asgeirs.
...og þetta er Asgeir sjálfur.
Ljósvikingur, Þorgeir Hávars-
son og draugsinn Móri. Frá
Ljósvíkingnum fær Grimur viö-
kvæmnina og skáldskapar-
hneigö, frá Þorgeir áætlaöan
hetjuskap og frá Móra
prakkaraskap og dryldni, en
Asgeir er of umhugaö um aö
lesari missi ekki af þessu geö-
klofi til aö hann fái sjálfur tæki-
færi tilaö þefa þaö uppi, ég tala
ekki um aö átta sig á þvi.
Fleiri bækur
Þrátt fyrir þetta er Grimur nú
bara ágætur. Og þrátt fyrir
þetta er Grimssaga trollara-
skálds nú bara ágæt lika, fyrst
og fremst af þvi hún er alvöru
sjóarabók og vaggar á öldunum.
Unnendur slíkra bókmennta
geta alla vega fariö aö hlakka til
framhaldsins, þvi liggur þaö
ekki í loftinu að Asgeir Jakobs-
son muni ekki láta hér staöar
numiö? Landkröbbum ætti ekki
að leiöast tiltakanlega heldur.