Morgunblaðið - 16.01.2004, Page 48

MINNINGAR
48 FÖSTUDAGUR 16. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGARMÓT um Jón Þor-
steinsson skákmeistara, lögfræðing
og alþingismann verður haldið 28. og
29. febrúar í Menntaskólanum við
Hamrahlíð. Jón, sem lést árið 1994,
hefði orðið áttræður 21. febrúar
hefði hann lifað. Afar góð verðlaun
eru í boði en verð-
launapotturinn er
um kr. 600.000.
Það eru Tafl-
félag Reykjavík-
ur og Taflfélagið
Hellir sem standa
í sameiningu að
mótinu í sam-
vinnu við syni
Jóns.
Gera má ráð
fyrir að flestir sterkustu skákmenn
þjóðarinnar taki þátt í mótinu. Ekki
verður teflt frá upphafsstöðu heldur
mun sérstök mótsnefnd velja 9 upp-
hafsstöður sem tefldar verða í hverri
umferð og verður upphafsstaðan
kynnt í upphafi hverrar umferðar.
Þetta er í fyrsta sinn sem teflt er eft-
ir slíku fyrirkomulagi hérlendis. Alls
verða tefldar níu umferðir, 15 mín-
útur á keppanda, og verða tvær
skákir tefldar í hverri umferð svo all-
ir fá að tefla upphafsstöðuna bæði
með hvítu og svörtu. Stöðurnar
verða valdar með það í huga að
„teóríuhestarnir“ hafi ekki of mikið
forskot á aðra og reyni jafnframt á
hæfileika manna til að tefla mjög
ólíkar stöður.
Taflið hefst á laugardeginum 28.
febrúar kl. 14 og verða þá tefldar
fjórar umferðir. Taflið á sunnudeg-
inum hefst kl. 13 og verða þá tefldar
fimm síðustu umferðirnar.
Þátttökugjald verður kr. 1.000
fyrir fullorðna en kr. 500 fyrir 15 ára
og yngri.
Fimm efstir og jafnir
á Corus-mótinu
Fjórum umferðum er lokið á hinu
firnasterka Corus-móti. Úrslit
fjórðu umferðar:
M. Adams – Z. Zhong 1–0
E. Bareev – A. Shirov 1–0
V. Kramnik – P. Svidler 1–0
V. Anand – V. Bologan ½–½
J. Timman – L. van Wely 0–1
V. Topalov – V. Akopian 1–0
I. Sokolov – P. Leko ½–½
Staðan á mótinu er þessi:
1. –5. V. Topalov, P. Leko, V.
Kramnik,V. Anand, M. Adams 2½ v.
6. –10. I. Sokolov, L. van Wely, V.
Bologan, P. Svidler, E. Bareev 2 v.
11. –13. V. Akopian, A. Shirov, Z.
Zhong 1½ v.
14. J. Timman 1 v.
Í eftirfarandi skák eigast við Eng-
lendingurinn Michael Adams og Kín-
verjinn Z. Zhang. Upp kemur Naj-
dorf-afbrigðið í Sikileyjarvörn. Þeir
feta vel þekktar slóðir, en það er
Englendingurinn sem verður fyrri
til að breyta út af. Í 17. leik kemur
hann með rólegan leik, en rólegu
leikirnir leyna stundum á sér. Í
leiknum felst einföld en bráðsniðug
áætlun, en sjón er sögu ríkari. Þessi
skák er skólabókardæmi um hversu
djúpstæðan stöðuskilning Englend-
ingurinn hefur og einnig hversu
„litlu leikirnir“ geta skipt miklu máli.
Hvítt: Adams (2.720)
Svart: Zhang (2.644)
1. e4 c5 2. Rf3 d6 3. d4 cxd4 4.
Rxd4 Rf6 5. Rc3 a6 6. Be3 e5 7. Rb3
Be6 8. f3 Be7 9. Dd2 Dc7 10. 0–0–0
0–0 11. g4 Hc8 12. g5 Rh5 13. Rd5
Bxd5 14. exd5 Rd7 15. Bh3 g6 16.
Kb1 Bf8
17. Dc1! Djúphugsaður leikur sem
felur í sér einfalda áætlun (áður hef-
ur teflst 17. Bg4 Rf4 18. Bxf4 exf4 19.
Dxf4 Bg7 og svartur hefur mótspil
fyrir peðið Hautot (2.317) – Ftacnik
(2.598), Rethymnon, Grikklandi
2003) 17. … Rf4 Hugsanlega var 17. .
. b5 betri 18. Bxf4 exf4 19. Hd2 Nú
kemur hugmyndin í ljós. Riddarinn
hreiðrar um sig á e4 19. … Bg7 20.
Re4 Be5 21. Rd2! Nytsamlegur leik-
ur 21. … Dd8 22. Bxd7 Dxd7
23. h4 Næsta skref hjá Englend-
ingnum er að reyna brjóta sér leið
eftir h-línunni 23. … Hc7 24. h5
Hac8 25. h4 Df5 26. Hdh2 He7
Til að svara 27. Dh1 með H8c7 27.
a3! Þessi leikur fær ekki upphróp-
unarmerki vegna þess hversu sterk-
ur hann er, heldur hversu mikla sál-
fræðilega pressu hann setur á
andstæðinginn. Í rauninni má segja
að Adams spyrji Zhang: „Ætlarðu að
bíða og sjá, eða reyna fara í sókn?“
27. … b5? Kínverjinn fellur á próf-
inu. Svartur býr eingöngu til nýjan
veikleika, en nauðsynlegt var að bíða
og vona það besta með t.d. 27. …
H8c7 28. Dd2 Stefnan tekin að nýja
veikleikanum 28. … Hc4 29. Da5
Dc8 Drottningin þarf nú að yfirgefa
varnarsvæðið 30. Rf6+ Bxf6 31.
gxf6 Hec7 32. hxg6 fxg6
33. De1! Drottningin hefur nú lok-
ið hlutverki sínu á drottningarvæng.
Lokaatlagan er hafin! 33. … Df8 34.
De6+ Kh8 35. Hh6 Svartur er varn-
arlaus 35. … b4 36. axb4 Hxb4 37.
Hxg6 Hb8 38. f7 Hxf7 39. Dxd6 He7
39. … Dxd6 40. Hxd6 er gjörunnið á
hvítt 40. Hf6 He1+ 41. Ka2 De8 42.
Hxf4 1–0
Glæsilegt minningarmót
um Jón Þorsteinsson
Daði Örn Jónsson
Hannes Hlífar Stefánsson
dadi@vks. is
Jón Þorsteinsson
SKÁK
Menntaskólinn við Hamrahlíð
MINNINGARMÓT UM JÓN ÞORSTEINSSON
28. –29. feb. 2004
menn sem og Vestlendingar allir eiga
honum mikið að þakka.
Heimferð Ásgeirs Bjarnasonar er
hafin, og er mín trú sú að hann hafi
vitað sinn köllunartíma. Ég kveð kær-
an vin með söknuði, heiðra minningu
hans og þakka samfylgdina. Ég votta
Ingibjörgu konu hans, börnum og
fjölskyldum þeirra mína dýpstu sam-
úð.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Guðrún J. Gunnarsdóttir.
Fyrstu kynni mín af Ásgeiri í Ás-
garði voru í aðdraganda kosninganna
1949.
Ég var þá unglingur hér heima í
Fagradal, og frambjóðendur allra
flokka, nema Sjálfstæðisflokksins,
komu hér við á leið sinni milli funda.
Ég man sérstaklega eftir tveimur
þeirra, Ásgeiri og Játvarði Jökli, því
mér fannst mjög gaman að hlusta á
umræður þeirra yfir kaffinu.
Svo þetta var þá Ásgeir í Ásgarði.
Ég hafði að vísu heyrt margt um
hann rætt því faðir minn hafði unnið
mikið með honum, bæði við stofnun
Ræktunarsambands Vestur-Dala og
ekki síður við stofnun Búnaðarsam-
bands Dalamanna þegar það klauf sig
út úr Búnaðarsambandi Snæfells- og
Dalasýslu 1947.
Það urðu mikil átök um það mál og
þá ekki síður Búnaðarþingskosningar
sem fóru í kjölfarið.
Mér duldist ekki sú mikla aðdáun
og tiltrú sem faðir minn bar til unga
bóndans í Ásgarði, enda var hann
einn af baráttumönnum fyrir því að fá
Ásgeir til að fara í framboð til Alþing-
is 1949.
Það var mikið gæfuspor, ekki ein-
ungis fyrir okkur Dalamenn, heldur
fyrir þjóðfélagið í heild.
Ásgeir náði að fella sitjandi þing-
mann Dalamanna, Þorstein Þor-
steinsson, sýslumann, þótt naumt
væri, og þótt Þorsteinn væri að ýmsu
leyti mætur maður, tel ég ofmælt að
segja að hann hafi verið frjálslyndur
og framfarasinnaður.
Og nú hófust nýir tímar.
Ásgeir beitti sér fyrir ýmsum um-
bótum, byggðar voru brýr á fjölmarg-
ar ár í sýslunni, umbætur í sam-
göngumálum, rafvæðing í héraðinu
o.fl. o.fl.
Ég minnist þess að á meðan ég
hafði í minni vörslu gögn Búnaðar-
sambands Dalamanna las ég fundar-
gerð frá fundi sem Ásgeir boðaði til í
Ásgarði til að ræða um rafvæðingu í
sýslunni. Fundargerðina ritaði sr.
Pétur T. Oddsson í Hvammi af slíkri
snilld, að nánast hefði verið hægt að
setja fundinn á svið eftir þeirri fund-
argerð.
Á þessu máli sá ég glöggt af hve
mikilli alúð Ásgeir vann að framfara-
málum héraðsins og velferð okkar
Dalamanna.
Hann sat á þingi í 30 ár og mér er
óhætt að segja að þar naut hann mik-
illar virðingar sem einlægur baráttu-
maður velferðar og jafnaðar í þjóð-
félaginu.
Sá þáttur í störfum Ásgeirs sem ég
kynntist þó best snéri að málefnum
landbúnaðarins og bænda.
Hann var formaður Búnaðarsam-
bands Dalamanna hátt í 3 áratugi,
fulltrúi okkar bænda á Búnaðarþingi
og á Stéttarsambandsfundum langt
árabil.
Það var hvarvetna hlustað á orð og
tillögur Ásgeirs um málefni bænda-
stéttarinnar.
Það tímabil frá því Ásgeir fór að
beita sér í málefnum bænda og lengst
af starfsferli hans var mikið framfara-
skeið í sveitum landsins. Ræktun
jókst, tækninni fleygði fram, afurðir
jukust og hagur bænda batnaði veru-
lega.
Því miður hefur orðið nokkur
breyting þar á, en það er þróun sem
ekki var fyrirséð á 7. og 8. áratugn-
um.
Ég tel að við bændur í Dölum, og
reyndar bændastéttin í heild, höfum
verið gæfumenn að eignast slíkan
leiðtoga og baráttumann í málefnum
okkar og seint verði fullþökkuð öll
hans miklu og óeigingjörnu störf í
okkar þágu.
Þegar litið er til baka yfir öll störf
Ásgeirs á Alþingi, í búnaðarsamtök-
um og á mörgum öðrum sviðum, auk
þess framan af að reka stórt bú í Ás-
garði áður en Bjarni sonur hans tók
þar við, hlýtur maður að undrast
starfsorku og skipulagningu sem til
þess þarf að sinna öllum þeim verk-
efnum, sem á hann hlóðust, af alúð og
samviskusemi, því hvergi var kastað
til höndum að leysa þau verkefni sem
honum voru falin.
En hann stóð ekki einn að verki.
Um árabil var Ásgarðsheimilið eins
og félagsheimili okkar Dalamanna.
Þar voru haldnir sýslufundir, aðal-
fundir Búnaðarsambandsins, stjórn-
málafundir o.fl. og alltaf var veitt af
einstakri rausn.
Þar naut hann sinnar ágætu konu
og samhentrar fjölskyldu sem óhjá-
kvæmilega hlaut að taka á sig aukið
álag vegna alls þessa.
Ég vil að lokum þakka Ásgeiri fyrir
langt samstarf.
Það var mér mikils virði að fá að
kynnast honum og starfa með honum
um langt árabil því traustari sam-
starfsmaður er vandfundinn.
Við hjónin sendum Ingibjörgu
konu hans, sonum hans og fjölskyld-
um samúðarkveðjur.
Sigurður Þórólfsson.
ÁSGEIR
BJARNASON
Í vestri sígur sól í mar
og syngur bára við strönd
og endurminning alls sem var
fer eldi um hugarins lönd.
Mörg von, sem fæddist, sveif með söng
á sólgeislavæng yfir höf,
en nú er dapurt dægrin löng
við draumanna þögla gröf.
(Jón frá Ljárskógum.)
Hafðu þökk fyrir allt, kæri vin-
ur.
Sendum samúðarkveðjur heim í
Ásgarð.
Sigríður og Ari.
HINSTA KVEÐJA
Mig langar að byrja
þessi kveðjuorð með
orðum Jesú, sem
sagði samkvæmt Jó-
hannesarguðspjalli 11.
kafla, versum 25 og
26: „Ég er upprisan
og lífið. Sá, sem trúir á mig, mun
lifa, þótt hann deyi. Og hver, sem
lifir og trúir á mig, mun aldrei að
eilífu deyja.“ Það er með trega og
söknuði sem ég kveð í dag Óla
frænda. Andlát hans fékk mikið á
mig á fæðingarhátíð frelsarans en
að sama skapi var mér hugsað til
ofangreinds fyrirheits og því trúi
ég í raun að hann hafi verið að
stíga yfir frá lífinu jarðneska til
hins eilífa lífs í faðm frelsarans.
Frændi var skarpgreindur mað-
ur sem hafði mál sitt ætíð stutt
rökum og alltaf kunni hann að
setja orðin í þannig samhengi að
maður gat séð hlutina út frá öðr-
um sjónarhóli og orðið víðsýnni.
Hann var réttsýnn og tilfinninga-
samur maður og tilbúinn að hafa
skoðun á mönnum og málefnum
byggða á innsæi og dýpt.
Í raun var hann tilbúinn að
fylgja eigin sannfæringu og rétt-
sýni jafnvel þó hún kæmi sér ekki
vel fyrir hann út á við ef honum
fannst hagsmunir heildarinnar
vera í hættu. Hann varðveitti
fölskvalausa einlægni barnsins
ÓLAFUR KETILL
FROSTASON
✝ Ólafur KetillFrostason fædd-
ist í Reykjavík 17.
október 1953. Hann
lést 24. desember
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Fossvogskirkju 9.
janúar.
með sjálfum sér jafn-
framt því að vera
fylginn sér og standa
fast á sínu, væri þess
þörf. Í raun og veru
eru alltof fáir á meðal
manna eins og frændi,
sem hafði þá dirfsku
að vera hann sjálfur
og fylgja eigin sann-
færingu byggðri á
einlægri réttlætis-
kennd, jafnvel þótt
hann þyrfti að líða
fyrir það. Stundvís
var hann og nákvæm-
ur og hafði metnað til
að leysa frábærlega vel af hendi
þau verkefni, sem hann þurfti að
takast á við.
Ofarlega í huga hans voru ávallt
synir hans og velferð þeirra allra.
Ég skynjaði elsku hans og vænt-
umþykju til þeirra á mjög einlæg-
an hátt og gerði mér grein fyrir
því, þegar ég hitti hann hvað þetta
voru sannar og djúpar tilfinningar
sem hann bar til þeirra.
Hjálpsemi og velvilji til náung-
ans voru Óla í blóð borin og frétti
ég af ýmsum góðverkum hans og
náungakærleik til þeirra sem á
hjálp þurftu að halda bæði hér-
lendis og erlendis.
Í heilagri ritningu stendur
„Meistarinn er hér og vill finna
þig“ Jóh. 11.28. Ég trúi því, að
mannkostir og hæfileikar elsku-
legs frænda míns nýtist á himnum
hjá meistaranum Jesú Kristi.
Fjölskyldu, ættingjum og ástvin-
um Ólafs votta ég mína dýpstu
samúð. Megi Guð styrkja ykkur og
hugga á sorgarstund.
Guð blessi minningu Óla frænda.
Þórarinn Jóhannes Ólafsson.
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn
einstakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án þess að
það sé gert með langri grein. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.