Tíminn - 09.11.1969, Blaðsíða 5

SUNNUDAGUR 9. nóvember 1969.
TIMINN
5
Magnúsar og börðu á gluggann.
Magnús hélt þetta vera
drukkna menn, bað þá fara og
kvaðst ekki opna fyrir þeim, en
lögregluþjónarnir börðu því
ákafar.
Þá kallaði Magnús aftur út
um gluggann:
„Ef þið farið ekki undir eins,
þá hringi ég á lögregluna".
í húsinu Hverfisgötu 80 kom
upp eldur eitt sinn. — Magn
ús Magnússon ritstjóri leigir
þar á 1. hæð.
Fjörgömul kona, sem býr í
kjallara hússins vtarð eldsins
vör. Hún gat af tilviljun náð
i lögregluþjóna, sem voru fyr
ir utan húsið.
Þeir fóru strax að glugga
— Á föstudaginn var fenguð
þér frí til að vera við jarðarför
ömmu yðar á mánudaginn var
það frændi yðar og nú biðjið
þér um frí vegna jarðarfarar
yðar. Vitið þér hvað? Ég ætla
að gefa yður viku frí til að
koma allri fjölskyldunni í gröf
ina og þá geturðu kannske feng
ið vinnufrið á eftir.
— Hvernig stendur á því, að
þú hefur ráðið gjaldkera með
fcréBót, eitt auga og stóra vörtu
á nefinu?
—Sjáðu til, svona maður
stingur aldrei af með peninga
kassane, hann er alltof auð-
þekktur.
— Sara, þú hefur gleymt að
þurrka rykið af hnattlíkaninu.
— Hvað gerir það til, þegar
Sahara snýr alltaf upp?
Margmilljónerinn kailaði á
einkaritara sinn: — Ungfrú
Smith, mér líður eitthvað illa.
Skrepptu út snöggvast og
kauptu sjúkrahús.
— Líf mitt hófst í algerri
fátækt, sagði milljónamæringur
inn. — Þegar ég fæddist, skuld-
aði ég ljósmóðurinni 300 krón-
ur.
— Eg met yður mjög mikils,
Jón ,sagði forstjórinn, — og
til marks um það, hef ég hugs
að mér að kaupa í stað yðar
4ra miiljóna rafmagnsheiia.
— í öllum bænum látið mig
vita, ef megrunarkúrinn dugar.
Ég er nefnilega sjálfur í vand
ræðum með kílóin.
DENNI
DÆMALAUSI
— Skrítið hvað fólk breytist
þegar það eldist. Mér finnst
nú afmæli bara verzlun.
Presley gamli ætlar ekki aS verða fjárvana í ellinni. Hann er nú aft-
ur tekinn til við að „moka inn pentngum" og bæði með gítargutli,
söng og kvikmyndaleik, I nýjustu kvikmynd sinni, en hún nefnist
„Charro", leikur hann kúrekahetju eins vígalega mjög, sem lendir
í kasti við einhverja aldeilis vlðurstyggilega glæpamenn. Leikstjóri
og handritshöfundur þessarar myndar er Charles Mar((uis Warren.
Á meðfylgjandi mynd er Presley i hinu nýja hlutverki sinu.
Þó að sonur Aristotelcsar
Onassis, Alexander, sé enn
uagur að árum, eða ekki nema
tuttugu og eins árs, þá mun
hann þegar vera farinn að
sparka nokkuð úr klaufunutn.
Þrátt fyrir blátt bann föður-
ins, þá sést Alexander tíðum
i fylgd með alþjóðlega þekktri
kvinnu, sem er tíu árum eldri
en hann, og virðist sem frauka
þessi hafi algjörlega flækt
unglinginn í snörum sínum.
Það ber líka ýmuslegt annað
á mi'Hi hjá Onassis-feðgunum,
eitt er það, að stráksi vill ekk-
ert með hinn mikla verzlunar-
flota Onassis gerá, hann vill
a'ðeins skipta sér af því sem
snertir hraða og flug — bíla
og flugvélar.
Nýlega gerði faðir hans hann
að yfirforstjóra flugfélag síns,
Olympic Airways, og nú eyðir
stráksi mestu af frítimum sím-
um skýjuin ofar. Það mun
belzt vera áhugamál hans sem
aðalforstjóra Otympic Airways,
að koma á tíðum og regluleg-
um flugsamgöngum við hinar
ótalmörgu byggðu eyjar í Eyja
nafinu ,en hann vill helzt nota
þyrlur til þeirra flutninga.
Þyrtur eru í miklu uppáhaldi
hjá forstjóranum unga, hann
flýgur þeitn oft sjálfur, og ný-
tega er hann var á flugi yfir
hafinu, kom hann auga á tvær
persónur sem flæiktust um á
gúnibát, illa til reika, eftir að
hafa lent í skipbroti. Onassis
tókst að ná báSum manneskjun
um upp í þyrluna, og bjargaði
með því lífi þeirra.
★
John Waine, sá gamtí kúreka
þrjótur nýtur nú aftur mikilla
vinsælda.
Hanm hefir starfað við kviik-
myndaiðnaðinm í Hollj’wood í
meina en fjörutíu ár, og hefir
á þeim tíma leikið í meira en
tvö hundruð myndum.
Hanm hefir hilotið þá umsögn
fróðrá mamna, að hann sé miklu
frekar sterkur persónulieiki á
hvíita tjaldinu, heldur en lieik
ari, en hamn hefur vissutega þótt
eftii-tekitaiverðiu'r persónuleild,
því hanm hefur jafan verið oi'ar
lega á vinsældarlisitum allt frá
því áriö 1950, og þekktir leik-
stjórar hafa jafnan sótzt eftir
honum i myndir símar.
A tjaldimu leikur Waine jafnau
hetjuna, kiarlmennið sem ekkert
tætur á sig fá, og jafnan stadd-
ur þar sem mest er um að vera.
Hann er frumstæður en góð-
gjamn náungi með tateverða kímmi
gáfu. Johm Waine sjálfur er
bandariskur Suðurríkjamaður
lram í fingurgóma, og
mjög íhaldssamur í skoðunum,
en hann gerir sér aite ekki háar
hugmyndir um sjálfan sig sem
listamanm, en hamn hefir nýlega
9agt: ,,Eg leik ekki . . . ég bara
framkvæmi. Hváð' sem ég er að
leika, hvort sem það er kúreki,
flugmaður, skipstjóri eða stór-
bóndi, þá verð ég alltaf að vera
fyrst og fremst John Waine að
upplifa þá reynslu sem kvik-
myndahandritið býður uppá.‘‘
★
Jlikill fjöldi ungs fólks semi
árangurslaust hefir reynt að
koma sér að í kvjkmyndabrans
anum, hefur sent frá sér sam-
• eiginlega mótmælaorðsendingu,
þar sem segir, að ástandið í
Hollywood sé að verða óþolandi
hvað atvinmumöguleika Ungra
leikara snerti, það sé ekki einu
sinni hlustað á þá hjá kvik
myndafélöguiium. þegar þeir
koma að fala vinnu, atlar dyr
'séu nú að lokast til frægðar og
frama.
Auk þess hefir félag' atvinnu-
leikara í Ilollywood algjörlega
hætt að hæla nöfnum á með-
limaskrá síma úr hópi Hinna/at-
vinnulausu og reynslulausu
★
ungu leikara, alljr urigir Jeikar-
ar í kvikmyndaborginni , eru
skráðir hjá ráðningaskrifstofu
samtaka ungléikara en.í ár hef
ir tala atvinnulausra í leik'ara
stétt tvöfaldaz't í kvikmynda-
borginui, ög þess vegna segja
hinir ungu li&támenn „að eitt.-
hvað verði að gera, ásfandinu til
bjargar“.
Þetta mun rélt vera, en hvað
er svo sem hægt að gera, segja
menn í Hollywood, og láta sér
nægja að lirista liöfuðið og vor
kemna þeim atvinnulausu-