Vísir - 04.09.1981, Blaðsíða 16
Fötluð
börn
Eiga þau bara
aö deyja?
Aó komast
lífs af
úr eldsvoóa
Ja, það
er hægt!
Helgarviótalió er vió
Hólmfríói Árnadóttur,
framkvæmdastjóra
Sambands veitinga- og
gistihúsaeigenda
op.» ,aUgardaga Bjóöum stoltir
PENTAX
MV, MV-1, MX, ME-super
og LX myndavélar
PENTAX linsur, flösh
og fylgihlutir.
Góð greiðslukjör!
Landsins mesta úr val af Ijósmyndavörum
td: 35 gerðir myndavéla, 50 gerðir af linsum, 35
gerðir af töskum, 85 gerðir af filterum og um 100
gerðiraf filmum ^ —eitthvað fyrir alla!
Verslið hjá M fagmanninum
iLJÓSMYNDAÞJÓNUSTAN S.F.j
LAUGAVEG1178 SÍM185811
VERKALVÐSFÉLÖGIN VINNA
OFT VERKALVÐNUM I ÓHAG
Þorleifur Kr. Guðlaugs-
son, skrifar:
„Er lýðræöi i verkalýöshreyf-
ingunni?” nefndist sjónvarps-
þáttur nú nýlega.
Þar held ég aö Vilmundur
Gylfason hafi haft nokkuö til sins
máls, því Alþýðubandalagið —
kommar — ræður þar öllu. Þaö
kemur glöggt I ljós, þegar þeir
eru ekki i rikisstjórn. Þá er
verkalýöshreyfingunni stjórnaö
til óheillaverka fyrir þjóöina, eins
og kom i ljós, þegar stjórn Geirs
Hallgrimssonar ætlaöi aö fella
niöur fáein prósent af kaupi.
En hvaö gerist svo þegar Al-
þýöubandalagið er komiö i
stjórn? Þá er sjálfsagt, og meira
aö segja gert margsinnis, að
draga af kaupi.
Það hljóta að vera völd-
in, sem menn sækjast
eftir
Ragnar Arnalds sagöi aö eng-
inn grundvöllur væri fyrir kaup-
hækkun, en ekki var sama hver
var. Læknastéttin fékk sina visi-
töluuppbót og vel þaö, sem frægt
er oröiö. Hún er hæst launaöa
stétt landsins og landslýöur kost-
ar hana til menntunar.
Þaö getur ekki verið aö flokkur
þessa ráöherra sé verkafólki
hlynntur, þaö hljóta aö vera völd-
in, sem framámenn hans sækjast
eftir, til aö hafa þaö gott sjálfir og
kúga almúgann.
Þaö á ekki aö taka kauphækk-
un, láglaunafólki til handa, af at-
vinnurekstrinum, meira en oröiö
er, heldur með öörum hætti og
þaö er hægt til dæmis meö lækk-
uöum sköttum.
Félagsmálapakkarog þviumlik
della, kemur ekki nema fámenn-
um hópum aö gagni og margt
væri hægt aö telja upp sem vinnur
gegn hagsmunum launafólks.
Hér veröur þó margt látiö
ósagt, vegna þess að ekki fáum
viö ótakmarkaö rúm i blööunum
sem ekki er von.
Verkalýðsféiög til
óþurftar.
Eövarö Sigurösson sagöi i um-
ræddum sjónvarpsþætti að stjórn
verkalýösfélaganna hefði ekkert
kaup fyrir störfin.
Hvaö gera félögin þá við þá
gifurlegu fjármuni, sem þau
reyta af okkur félagsmönnum?
Ég vil fá svar við þvi.
Mér finnst að allir eigi rétt á að
fá vinnu, meðan hún býöst, án
þess aö þurfa að kasta peningum i
félagsskap, sem vinnur oft okkur
i óhag. Ekki eru þaö atvinnurek-
endur meöarörán, eins og komm-
únistar halda stööugt á lofti.
Fólki er bannað aö vinna og at-
vinnurekendum bannaö að taka
fólk i vinnu, nema þaö sé i þessum
félögum. Auðvitað er þetta til aö
ná þessum félagsgjöldum og upp-
hafiö aö þvi aö skuldbinda fólk,
sem flest, undir vissan flokk. Sem
sagt frelsisskeröing.
Eitt má segja Framsóknar-
flokknum til hróss að hann hefur
Ragnar Arnalds lætur fara vel
um sig i ráðherrastólnum, enda
er sæti I honum markmiöiö, aö
mati bréfritara.
ekki okraö á félagsmönnum
kaupfélaganna i félagsgjöldum.
Þar er um smáupphæðir aö ræða.
Þetta er aðeins til samanburöar
og umhugsunar fyrir svokallaða
Eövarö Sigurösson getur enn
brosað, þótt hann hafi starfaö
launalaust fyrir verkalýöinn i 40
ár.
verkalýösleiðtoga.
Þorleifur Kristján Guölaugsson
Langholtsvegi 122
Reykjavik
Svona ummæli um starfsmenn sina getur bréfritari ekki þolað.
„Rugludallar ættu ekki að
vera að flækjast hér”
Þorvaldur Benediktsson
vélstjóri á Viðey RE-6
Kom aö máli viö lesendasiöuna
og haföi meöferðis grein úr Morg-
unblaöinu frá 29. ágúst, undir
fyrirsögninni „Yfirmenn á fiski-
skipum kunna ekki á atvinnutæk-
in.”
1 greininni er viötal við Ake
Selander. aðstoöarframkvæmda-
stjóra Alþjóöa flutningaverka-
mannasambandsins, og eftir hon-
um haft aö gera þurfi sömu kröf-
ur til yfirmanna á fiskiskipum og
kollega þeirra á farmskipum,
hvað varöar þekkingu á tækjum
um boröí skipunum. Það útskýrir
aöstoöarframkvæmdastjórinn
meö því aö segja að oft brenni við
aö yfirmenn á fiskiskipum þekki
alls ekki nógu vel sin eigin at-
vinnutæki.
Þorvaldur sagði m.a.:
„Ég er öskuillur vegna þess-
arar greinar í Mogganum. Við
erum með milljónatæki i hönd-
unum og höfum haft i mörg ár.
Islenskir fiskimenn eru þeir feng-
sælustu sem finnast og við eigum
bestu togaraskipstjóra i heimi.
Þaö bendir ekki til að þeir kunni
ekki aö fara með tækin. Þeir eru
varkárir, enda verða þeir að vera
þaö I islenskum veðrum. Þaö hafa
heldur engir togarasjómenn far-
ist hér i mörg ár.
Svona rugludallar eins og þessi
Ake Selander ættu ekki að vera aö
flækjast hér og bulla vitleysu.
Þeir geta bara setið á skrifstofu
sinni útii löndum og blaðrað þar.
Annars vil ég fá skýringu á
þessum ummælum”, sagöi Þor-
valdur Benediktsson og Visir
kemur hér með ósk hans á fram-
færi.
Flugvélin, sem
Þjórsá bjargaði
Af Northrop-véUimi
Algjðrlega hættuiaust að sida keðjuna
Kisa með niu lif hringdi:
„Ég fagna þvi að Visir hefur
beöiö um rannsókn á þessu keðju-
bréfafargani, þar sem hótað er
limlestingum og jafnvel dauöa ef
keöjan erslitin. Þetta er ófögnuö-
ur og spilaö á trúgirni fólks af
þeirri ófyrirleitni aö meö ein-
dæmum má kaila. Mér er
óskiljanlegt hver hefur ánægju af
sliku athæfi og ég verö þeim
þakklát, sem getur frætt mig á
hvaöa hvötum er fullnægt meö
dreifingu á tilefnislausum hót-
unum i garö ókunnugs fólks.
Ég get lika frætt fólk á þvi aö
þessum bréfum fylgir ekki kraft-
ur til neins annars en aö vekja
trúgjörnum ótta og öörum reiöi.
Sjálf fékk ég eitt þessara bréfa
fyrir þremur mánuöum, siöan og
þaö hvarflaöi ekki aö mér aö
senda þaö nokkrum manni. Mér
eraö visuilla við eitthvaö af fólki,
en ég geri ekki svo litiö úr mér aö
senda þvi svona þvaöur. Þeir sem
eru færir um aö baka sér óvild
mina eru jafnframt of skynugir til
aö óttast svona rugl.
Ég geymi bréfið, sem er á
dönsku og undirritað af fólki meö
útlend nöfn og nokkrum meö is-
lensk nöfn. Siöasta nafniö er is-
lenskt kvennafn, en ég get ekki
rifjaö upp fyrir mér aö ég kannist
viö eiganda þess. Bréfiö var sent
á heimilisfang sem ég hef ekki
búib á um nokkurra ára skeiö,
enda þótt sú eign hafi veriö á
minu nafni þar til fyrir skömmu.
Þaö bendir til aö sendandinn hafi
fariö I einhverjar opinberar skrár
og valiö sér nöfn af handahófi. Sú
er ekki vönd að viröingu sinni og
lætur sér i léttu rúmi liggja hvar
hún dreifir óþverra sinum. Nema
hún hafi veriö svo óttaslegin viö
hótanirnar, aö hún hafi bókstaf-
lega ekki þorað annaö en að fara
aö fyrirmælum bréfsins og þótt of
væntum kunningjana til aö senda
þeim hótanir.
En, eins og ég sagði, ég sleit
keöjuna og ég hef ekki oröið fyrir
neinum óhöppum umfram venju
siöan. Ég trúi heldur ekki að mér
heföu hlotnast nein höpp, þótt
mér heföi tekist að hræöa ein-
hverja sakleysingja meö þvi ab
senda þeim hótanir.
Nema ég sé eins og kisa, meö
niu lif.”
„Yfirmenn á fiskiskipum
kunna ekki á atvinnutaekin“
Rætt viö Áke Selander aðstoðarframkvæmdastjóra sambandsins
AHLEGA ht-ldur IFT AlþióA
lega (lutningarerkamaRnasam-
bandift ráftatefnu þar sem fjaliaft
er uBi hagsmuiumil aftddarfé-
laga, en innan (iambandsins eru
fttal tttarfugreinar, þar i meftal ,
síóraenn é íar- og ftókisjdpum.
þyrfti söœu krðfur til þeirra og
yfirmanoa á farskipum^ivaft varðar
þckkinguI
som. Sagfti Scla
' brj'nni oft vift aft yíirraenn & 1
Kiskipum þckktu alis ekki nftgu J
^vél sin eigin atvinnutraki.
bvalmftar, avo hvalveiftÍBjómenn
miaatu akki atvinnu aina. auk þeae
aetrt afurftir af hvainum v*ru í
mörgum löndum mikUvwgt iifsvift-
urvmri.
Sagfti Sdander aft flutninga-
verkamannaaamhandift áliti. að