Vísir - 04.09.1981, Blaðsíða 2

Vísir - 04.09.1981, Blaðsíða 2
Föstudagur 4. september 1981 Jón Baldvin ætlar aö „hffa” Alþýöublaöiö upp. Rassaköst Alþýöublaöiö fer nii meö rassaköstum eftir aö Vilmundur stofnaöi ný- lenduna niöur á Lauga- vegi. Mikil a'skriftasöfnun mun nú hafin og sitja kratar kófsveittir viö öll kvöld, meö simtóliö i ann- arri hendi og rósina i hinni. Þá skai fjöigaö á ritstjórn um aö minnsta kosti tvo menn, útliti biaösins breytt svo og efnisfiutningi. Siöast en ekki sist á aö virkja krata tii aö skrifa I „blaöiö sitt”, og þá vænt- anlega hætta aö slá sér upp i öörum biööum. ,,Ja, ööruvisi mér áöur brá”, sagöi kerlingin. Griólkast úr glerhúsi Náttúruverndarnefnd I Kópavogi brá undir sig betri fætinum á dögunum og skoöaöi tiltekna staöi sem grunur iék á, aö væru athugunar veröir. Nefnd- in kom aö sjálfsögöu sárahneyksiuö úr göngu- túrnum, enda vföa aö sjá jarörask og skemmdir af verstu tegund. 1 fundar- gerö nefndarinnar aö þessu loknu mátti lita orö eins og „landspjöll”, „dómgreindarleysi”, og „allskyns drasl”. Bæjarráö brá viö hart og ræddi máliö á fundi sinum. t bókun frá honum er Nátúíruverndarnefnd sjálf sökuö um „dóm- gr eindarleysi” vegna bókana sinna eftir göngu- Uírinn (hm) Aö auki er henni bent á aö „kynna sér hvert mál frá öllum hliöum f staö þess aö stunda grjótkast úr gler- húsi”. Svo eru menn aö tala um Hafnfiröinga. Oddur Björnsson, leikritahöf- undur: Nei, ætli sé þörf á því, ég fer fritt i leikhús. Ég skrifa fyrir þau. En annars heföi ég gert þaö, já. Guölaug Sturludóttir, nemi: Ég býst ekki viö þvl. Ég fer ekki svo mikiö I leikhús. Jens Kristján Guö, starfar á auglýsingastofu SGS: Nei, ég hef svo litinn áhuga á leikhúsi. Þaö væri þá helst, aö ég fengi mér kort hjá Alþýöu- leikhúsinu, þeir sýna leikrit, sem ég hef mest gaman af aö sjá. Nlllll Iveggja dellda stund, en sagði slöan: „Þegar ég er búinn aö fá þennan sem bitur á nú rétt strax og tvo til viö- bótar, þá er ég búinn aö fá þrjá i dag”. Ætlar þú að kaupa á- skriftarkort á sýningar leikhúsanna í vetur? Snorri B. Arnarson, hljóöfæra- smiöur: Já, hjá Þjóöleikhúsinu. Heyröu kem ég I Visi? Veldu þá góöa mynd af mér. Albert Erlingsson, verslunar- maöur: Nei, ég ætla ekki aö gera þaö. Ég hef ekki áhuga á þvi. Þótti orðíð nóg um fjar- lægðirnar í Reykjavík - rætt við Guðrúnu Guðmundsdóttur. tramkvæmdastjóra Llfeyrlssjóðs vestflrðlnga Þaö er vist álitamál hvort fréttnæmt sé orðiö þegar konur komast I stjórnunarstööur ýmiss konar, svo mjög sem þær hafa sótt i sig veðriö á undanförnum árum og jafnvel teygt sig alla leiö upp I forsetastóla. Okkur þótti þó athyglisvert er viö höföum spurnir af ungri konu sem nýveriö tók viö starfi fram- kvæmdastjóra Lifeyrissjóös Vestfiröinga á ísafiröi, þvl yfir- leitt hefur frekar lltiö fariö fyrir kvenfólki i trúnaöarstörfum hjá verkalýösfélögum og stofnunum þeim skyldum. Guðrún Guðmannsdóttir, heitir hún, 28 ára gömul upprunnin ur Austur-Húnavatnssýslu. Þar hafa foreldrar hennar, Guðmann Magnússon og Maria ólafsdóttir búið að Vindhæli nálægt Skaga- strönd I riflega fjörtiu ár. Aö afloknu stúdentsprófi frá Menntaskólanum við Sund tók við viöskiptafræðinám við Háskóla Islands, sem lauk siðan vorið 1978. Þá réðst hún til starfa hjá Húsnæðismálastofnun rikisins. „Já, ég starfaði i rúmlega þrjú ár við leigu- og söluibúðakerfið”, segir Guðrún i stuttu spjalli við Vísi. „Ég var aðallega i þvi að yf- irfara byggingarkostnað og reikna hann út. Einnig var út- reikningur og afgreiðsla á lánum, hluti af starfinu. Það má þvi segjaaðég sé ekki alveg ókunnug lánaútreikningum og störfum sandkom tengdum þvi, eins þessu nýja starfi”. og felast i Er ekki erfitt að rifa sig upp og yfirgefa borgarmenninguna eftir „Sakna einskis úr Reykjavik", segir Guörún Guömannsdóttir, skiptafræöingur, sem hér heldur á dótturinni Jóhönnu Bryndisi. viö- langa búsetu þar? „Nei, alls ekki. Ég held að ég komi ekki til með að sakna neins úr Reykjavik. Mér þótti orðið nóg um fjarlægöirnar og fyrirhöfnina við að koma börnunum i gæslu og sækja vinnu drjúga vegalengd frá heimilinu. Og svo er ég ekki að flytja á ókunnan stað, þvi maðurinn minn er ísfirðingur og við vorum hér við vinnu tvö sumur með náminu”, segir hún. Og eiginmaðurinn, hann heitir Bjarni Jóhannsson einnig viðskiptafræðingur að mennt og vinnur hann á endurskoðunar- skrifstofu á Isafirði. Þau eiga saman tvær dætur, Sigrúnu Mariu sex ára og Jóhönnu Bryndisi, tæplega ársgamla. Þegar þau hjónin eru ekki með hugann upptekinn við tölur og bókhald eins og viðskipta- fræðinga er háttur, beinist hugur- inn helst aö hestamennsku. Nokkur hross eiga þau norður á Vindhæli og er meiningin að flytja þau til ísafjarðar hið bráðasta. Og Guðrún á fleiri áhugamál: „Já, ég les mikið af. bókum, eiginlega allt nema reyfara. Mest heilla mig þó skrif um alls kyns þjóðlegan fróðleik. Þá reynum við að stunda útiveru og ferðalög eftirmegniog höfum ferðast mik- ið hér innanlands, en fram að þessu hef ég ekki gefið mér tima til að fara út fyrir landsteinana. Guðrún tók við nýju starfi 1. september og við gerumst svo frökk að spyrja hvernig henni líki. „Þetta er nú svo stuttur timi að maður getur ekkert dæmt um starfið ennþá. En þó leggst þetta ágætlega i mig og aldrei að vita nema ég ílendist hér á Isafirði”. — JB. VOttOPð I Blartsýni Þaö sakar aldrei aö vera bjartsýnn. Þetta sannar smáatvik sem Dagursegir frá ogáttisér staö viö Laxá I Aöaldal. Þar kom maöur nokkur niöur á árbakkann og hitti fyrir mann sem stóö og „dorgaöi” I hyl einum. Oröiö var- áliöiö dags og veiöidegi þvi aö ljúka. Aökom umaöurinn spuröi veiöimanninn hvort hann væri búinn aö fá marga laxa þann daginn. Hinn hugsaöi sig um nokkra „ömmustíl” Ýmislegt er á sig leggj- andi til þess aö halda viö gömlum og góöum siöum. Þaö sýndi hann i verki, gamli maöurinn, á Siglu- firöi, sem haföi tekiö eftir þvl aö fermingarbörn fengu ekki i hendur neitt fermingarvottorö, eins og hann haföi fengiö viö sina fermingu fyrir nimlega hálfri öld. Hann tók sig þvi til og létendurprenta sliktskjal meö viöeigandi breyting- um og gaf Siglufjaröar- söfnuöi nokkurt uppiag. Fermingarbörnin fögnuöu þessu fallega vottoröi,, I ömmustil” og munu slik vottorö nú prýöa allmörg heimili á Siglufiröi. Ráðið á samning Alltaf ööru hverju ber- ast ánægjulegar fréttir úr leikhúslifinu, þrátt fyrir allt og allt. Nú hefur heyrst aö Alþýöuleikhúsiö ætli aö ráöa tólf leikara á samning I haust. Er þaö I ^fyrsta skipti, sem leik- húsiö fer út I slikar ráön- ingar, en máliö er sagt vera komiö þaö langt, aö Marianna Traustadótúr, Framkvæmdastjóri al- þýöuleikhússins. samningarnir liggi á boröinu, tilbúnir til undir- ritunar. Þær raddir heyrast þó, sem segja þetta fullmikiö I fang færst. Leikhúsiö hafisumsé skuldaö 20—30 milljónir gamalla króna I vor.og sé litil von til þess, að sá baggi hafi veriö minnkaöur verulega I sumar. „Njarövlkingar meö aöra löppina i 2. deild”, segir Suöurnesjapóstur- inn I fyrirsögn. Þaö hlýtur aö vera strembiö fyrir þá aö spila meö aöra „löppina” I 2. deild og hina I 3. deild. Jóhanna S. Sig- þórsdóttir skrifar 1 m ^ ' >>|. 'ii

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.