Pressan - 09.08.1990, Síða 18

18
Gömul og vel hirt hús þar sem rósarunnar
njóta sín til fulls eru einkennandi fyrir Carmel.
Þetta litla hús býður feröamönnum gistingu.
Fimmtudagur 9. ágúst 1990
Carmel í Kaliforníu:
Þar er bannað að dansa.
Þar er bannað að flytja lifandi
tónlist. Þar verður fólk
að kunna að ganga í myrkri
því engir Ijósastaurar vísa
leiðina.
Carmel í Kaliforníu. Bærinn sem kvikmyndaleikarinn og
leikstjórinn Clint Eastwood kom í heimsfréttirnar þegar hann
gerðist bæjarstjóri þar. Pað voru ekki allir bæjarbúar jafn
hrifnir af þeirri auglýsingu sem bærinn hlaut, en ferðamönn-
um fjölgaði verulega og nú koma árlega um 2,5 milljónir gesta
í bæinn.
Að aka inn í Carmel er eins og að vera
skyndilega kippt úr hversdagsleikanum inn í
miðja ævintýrabók. Lítil gamaldags hús,
blómahaf, hvít ströndin við Kyrrahafið, frið-
urinn — allt þetta er ólíkt öllum öðrum stöð-
um. Carmel er jafnvel allt öðruvísi en næsta
borg við, Monterey. Carmel hefur sjarma
sem enginn annar smábær býr yfir og það er
ekki að ástæðulausu að bærinn er oft kallað-
ur „Carmel-undrið".
Engin umferðarljós, fimm
Ijósastaurar
Maður tekur ekki eftir því í fyrstu að það
eru engin umferðarljós í bænum. Það virðist
engum liggja á í umferðinni og allir vita hver
á réttinn og hvenær.
íbúar í Carmel eru aðeins 4.700, en þar
eru reknir 80 veitingastaðir sem allir virðast
ganga vel. Til samanburðar mætti hugsa sér
hvað gerðist ef jafn mörgum veitingahúsum
væri komið fyrir í álíka stóru íslensku bæjar-
félagi; til dæmis Vestmannaeyjum. Það eru
auðvitað þessir 2,5 milljón ferðamenn sem
halda starfseminni uppi, allan ársins hring,
enda ríkir þarna eilíft sumar.
Enginn stórmarkaður er rekinn í Carmel,
eingöngu litlar sérverslanir þar sem verðlag
er í hærra lagi. Lítið enskt tehús í ,,Hans og
Grétu" stíl vekur sérstaka athygli ferða-
mannsins, en nánast öll húsin eru byggð í
gömlum stíl. Veitingastaðir eru litlir og hlý-
legir og á mörgum þeirra er einungis hægt
að kaupa létt vín eða bjór og vonlaust að
biðja um líkjör með kaffinu á eftir.
Það er dimmt í Carmel á kvöldin. Ekki
myrkur eins og við þekkjum það, heldur
niðamyrkur! Ástæðan er sú að aðeins fimm
Ijósastaurar eru í allri borginni. Öll sú birta
sem fæst eftir að rökkva tekur kemur frá
þeim fyrirtækjum eða verslunum sem vilja
bera kostnað af lýsingu. Á mjög mörgum úti-
veitingastöðum loga arineldar, ekki einn eða
tveir, heldur allt upp í tíu.
Carmel hefur alla tíð laðað að sér lista-
menn og annað skapandi fólk því þar finnur
það næði til að sinna hugðarefnum sínum.
Það er ekki að ástæðulausu að margir af
þekktustu leikurum og rithöfundum heims-
ins hafa valið sér Carmel og nágrenni sem
heimili þegar að þeim tímamótum kemur að
þeir vilja forðast sviðsljósið. Á þessum slóð-
um bjó til dæmis Jack London og John
Steinbeck skrifaði þarna sínar merku bæk-
ur, til dæmis „Cannery Row“ eða „Ægis-
götu“ eins og bókin heitir á íslensku.
Bæjarstjóri í samkeppni við
bæjarbúa
Clint Eastwood bauð sig fram í embætti
bæjarstjóra eftir að hafa þrætt við byggingar-
nefnd bæjarins um hús sem hann var að
byggja. Clint vildi hafa húsið tveimur fetum
hærra og örlítið breiðara en það er nú. Eftir
eilífa fundi, skriftir, símtöi og breytingar á
teikningum var húsbyggingin samþykkt, en
þessi vinnubrögð í bæjarráði og byggingar-
nefnd var ein af ástæðunum fyrir því að Clint
bauð sig fram til bæjarstjóra. Hann bauð sig
ekki fram til endurkjörs fyrir tveimur árum
og ein af ástæðunum sem hann gaf var að
hann vildi sinna börnum sínum meira, því
þegar þau voru yngri var hann á eilífu flakki
við myndatökur og annað og hafði lítinn
tíma til að sinna fjölskyldunni. Bæjarbúar
voru fæstir hrifnir af þeirri athygli sem
beindist skyndilega að Carmel og þó flestir
væru ánægðir með störf hans sem bæjar-
stjóra þá er það raunverulega ósk sumra
þeirra sem þar búa að bærinn verði girtur af
með rammgerðri girðingu svo hver sem er
komist ekki inn.
Annað atriði var það sem gerði Clint East-
wood óvinsælan hjá sumum bæjarbúum.
Það voru kaup hans á veitingastöðum og lóð-
um í borginni. Sum keypti hann af ævintýra-
mennsku, önnur af hugsjón. Áður en hann
var kosinn bæjarstjóri átti hann hlut í einum
veitingastað, Hog’s Breath Inn, en keypti
stuttu síðar annan, Mission Ranch sem sagt
er nánar frá hér á eftir. Hog’s Breath Inn
eða „Andardráttur villigaltarins”, er
mjög skemmtilegur staður sem að mestu er
utanhúss. Nafnið er kannski ekki mjög
hljómfagurt á íslensku, en staðurinn sér-
stæður. Við arineld úti í horni má oft sjá Clint
Eastwood sitja með glas þegar líða tekur að
miðnætti. Þegar PRESSAN var í Carmel var
Clint hins vegar að leikstýra mynd sem verið
er að taka í Saratoga og heitir The Rookie.
Sjálfur fer Clint með aðalhlutverkið en í
næststærsta hlutverkinu er Charlie Sheen,
sonur leikarans Martins Sheen. Rookie er
tuttugasta myndin sem Clint Eastwood vinn-
ur fyrir Warner Brothers.
Lifandi tónlist og dans: bann-
að í Carmel!
Clint Eastwood er jafnframt eigandi að
Mission Ranch, sem er rétt fyrir utan borg-
armörkin. Þar eru mótelherbergi, veitinga-
hús og stór hlaða, þar sem dansað er og á
Veitingastaðurinn Hog's Breath er að hluta til í eigu Clints Eastwood. Hér sest hann niður á
kvöldin þegar hann er ekki upptekinn við kvikmyndaleik og/eða leikstjórn. Arineldarnir eru ein-
kennandi fyrir veitingastaði í Carmel.
Niðri: Pétur Bogi Hockett er starfandi matreiðslumaöur á veitingahúsinu Fresh Cream í borginni
Monterey sem er örstutt frá Carmel. Þar hefur hann starfað í nokkra mánuði, unir sér vel en seg-
ist eyða ansi miklu í símtöl heim til íslands...
keypti land fyrir 5 milljónir bandaríkja-
dala.
Það er ástæða fyrir því að djassunnendur
sækja í Mission Ranch á mánudagskvöldum
til að hlusta á djasshljómsveitir. Öll lifandi
tónlist er bönnuð i Carmel. Jafnframt er
bannað að dansa í borginni og þeir sem vilja
endilega bregða undir sig betri fætinum fara
einfaldlega yfir til Monterey, þar sem nóg er
af diskótekum.
Staða póstburðarmannsins
verður aldrei auglýst
Það er ýmislegt fleira sem vekur athygli í
Carmel. Til dæmis það að engin númer eru
á húsunum. Og hvernig fær fólk þá póstinn
sinn? kann einhver að spyrja. Því er auðsvar-
að: Það sækir hann í pósthólfið sitt. I Carmel
er semsé enginn starfandi póstur og hafi ein-
hver í hyggju að sækja um slíkt starf er það
vonlaust! Það er líka einkennileg tilfinning
að spyrja til vegar í Carmel. Svarið sem þú
færð getur hljómað eitthvað á þfessa leið:
„Staðurinn er i öðru húsi frá suð-austur horni
á sjöundu götu; á milli San Carlos og Mission
mánudagskvöldum mæta þar stórhljóm-
sveitir og leika djass eða blues. Sjálfur er
Clint mikill djassunnandi og þegar hann
varð sextugur í maí síðastliðnum fékk Kyle
sonur hans engan annan en Herbie
Hancock til að mæta í veisluna og leika eft-
irlætislög afmælisbarnsins.
En þótt Clint Eastwood sé í samkeppni við
bæjarbúa um veitingarekstur á hann líka sín-
ar hugsjónir. Ein þeirra er sú að hann vill
ekki að byggð vaxi í Carmel. Til að hindra
frekari byggingar í bænum tók hann sig til og