Pressan - 09.08.1990, Side 24

24
Fimmtudagur 9. ágúst 1990
kynlifsdálkurmn
Bréf til kynlífsdálksins má skrifa undir dulnefni.
Utanáskriftin er: PRESSAN — kynlífsdálkurinn, Ár-
múla 36, 108 Reykjavík.
Náttúran
spáin
9. — 15. ágúst
(21 murs—20 upril)
Ekki búast viö neinum kraftaverkum, en mál
sem þú hefur haft áhyggjur af virðist þó
komast i höfn á naestunni. Þér er þess vegna
óhætt aö brosa út í annað og slappa betur af
en þú hefur getað undanfarið. Reyndu siðan
að gleðja ákveðinn aðila.
(21. upril—20 mui)
Þér tókst að yfirstíga erfiðan hjalla fyrir
skemmstu og nú verður gatan greiðari.
Gættu þess þó að verða ekki kaerulaus og
halda að lánið elti þig, hvernig sem þú hegð-
ar þér. Sýndu nákomnum ættingja meiri
skilning og bjóddu fram aðstoð þina.
(21. mui—21 júni)
Þú ert í einhverju uppnámi og finnst heimur-
inn afar óréttlátur, en hvernig væri að líta
svolitið í eigin barm. Átt þú ekki lika sjálfur
sök á þessum vanda? Reyndu að halda ró
þinni og koma með tillögur til úrbóta, en
búðu þig undir ósigur.
(22. júni—22. júlí)
Lífið er ekki jafnerfitt og þér finnst það þessa
dagana. Þú hefur bara gert úlfalda úr mý-
flugu, eins og þú sérð ef þú beitir skynsem-
inni. Beindu huganum að því jákvæða i
kringum þig og vertu þakklátur fyrir það —
i stað þess að væla vegna smámuna.
(23. júli—22. ágúsl)
Þú ert hress og kátur að eðlisfari og nú þart
einhver nákominn á því að halda að þú léttir
honum lifið. Reyndu að gera þitt besta, þó
þú vildir fremur verja tímanum á annan hátt.
Þetta er timabundið ástand og þú verður
feginn eftir á.
(23. úaúsl — 23. sepl.)
Tómleikatilfinning herjar á þig um þessar
mundir og þér verður mikið hugsað til fortið-
arinnar. Þú breytir hins vegar ekki því sem
liðið er, svo þetta er alveg tilgangslaust.
Horfðu fram á veginn og reyndu að hafa nóg
fyrir stafni til að dreifa huganum.
(23. sepl.—24. oht.)
Þú ert enn að jafna þig eftir frétt, sem kom
þér verulega á óvart. Láttu hana ekki setja
þig úr jafnvægi, heldur einbeittu þér að því
að hugsa um sjálfan þig. Komdu fjölskyld-
unni i skilning um að þú þarfnist næðis. Þú
ert ekki allra þjónn!
Stærsta og mikilfenglegasta guðs-
húsið sem ég kemst í er að finna úti
í guðsgrænni náttúrunni að mínu
mati. Þetta guðshús hefur líka verið
og er enn uppspretta einhvers krafts
sem bæði má skoða á jarðlífeðlis-
fræðilegan hátt með vísindalegum
þankagangi eða tilfinningalegan
hátt með allsherjarskynjun. Þessi
kraftur, hvernig svo sem menn kjósa
að ræða um hann, er geysimikil
orka sem stöðugt er að skapa í einni
hnitmiðaðri hringrás.
Sumir halda því fram að þessi
sköpunarorka sé eitt og hið sama og
kynorkan. Það að elskast er þá í
rauninni tilbeiðsla ef líkja má nátt-
úrunni við guðshús. Það er ekki að
ósekju að talað er um „náttúruna" í
okkur mannfólkinu — „Hann er að
verða náttúrulaus," segjum við þeg-
ar getan til að elskast fer dvínandi.
Og segir ekki eitt máltækið: „Þótt
náttúran sé lamin með lurk, leitar
hún út um síðir"? Það þýðir ekki að
afneita innsta eðli sínu.
Tenging
Og einhvers staðar höfum við far-
ið út af veginum ef við álítum það
guðlast að nefna kynlíf og trú í sama
tilgangi. Upprunalega kemur enska
heitið „religion" yfir trú úr latneska
orðinu „religare" sem þýðir teng-
ing. Tengingu við almættið finna
sumir hvergi eins skýrt og í móður
náttúru. í samlífi tveggja einstakl-
inga er hægt að upplifa tengingu
sem á sér enga hliðstæðu í mannleg-
um samskiptum.
Sumar af þeim þjóðum sem við
köllum í fávísi okkar „frumstæðar
þjóðir" eins og Kung-fólkið í Kala-
hari eyðimörkinni, voru í svo miklu
jafnvægi eða tengingu við náttúr-
una að engra sérstakra getnaðar-
varna var þörf. Ástæðuna var að
finna í mataræði þeirra sem var það
fitulítið að það seinkaði byrjun tíða
og síðar egglosi eftir fæðingu. Aðrar
þjóðir kunnu skil á jurtum sem þær
neyttu til að stemma stigu við frjó-
semi. Meðal þjóða sem lifðu þannig
í órofa keðju með náttúrunni var
mannskepnan ekki miðpunktur al-
heimsins heldur deildi tilveru sinni
með öðrum lífverum. Það er
kannski ofar skilningi nútíma-
mannsins sem þrátt fyrir hátækni
hefur enn ekki ráð undir rifi hverju
til að sporna við mengun og offjölg-
un mannkynsins og hefur ekki enn
tekist að koma eðlilegu jafnvægi á
að nýju.
Stoltir goshverir og
jökulsœngur
í verkum ýmissa listamanna og
rithöfunda er oft gripið til náttúr-
unnar sem einhvers konar kynferð-
islegs aflvaka. Það má vel vera að
nú finnist einhverjum of langt geng-
ið með kynlífstal en þetta er stað-
reynd eigi að síður. D.H. Lawrence
rithöfundur — sem voru hugleikin
tengsl kynlífsins og náttúrunnar — á
einu sinni að hafa gengið fram af
vini sínum þar sem þeir voru á
gangi. Allt í einu krýpur rithöfund-
urinn niður, þefar af fallegu blómi
og engist sundur og saman í auð-
særri sælu! Ford vinur hans sagði
síðar meir að þetta hefði verið
óþægileg stund.
Það þarf ekki heldur annað en að
líta í íslenskar Ijóðabækur til að sjá
hversu hugleikin náttúran er okkur
mannfólkinu. Og hvernig hún teng-
ist oft „náttúrunni" í okkur sjálfum.
Stundum er náttúrunni líkt við elsk-
huga eða móður þar sem „golan
kyssir sveininn" en það kemur fram
í ljóðinu „Aftankyrrð" eftir Jóhann-
es úr Kötlum.
Hrafn Gunnlaugsson fer heldur
ekki í neina launkofa með líkinga-
mál sitt í Ijóði sínu „Rauðir sniglar".
Þar er hann stórbrotinn í lýsingu
sinni — skýin eru svartar sængur, í
örmum hennar glóir bergkvika og
eldingar leiftra. Ljóðinu lýkur síðan
á eftirfarandi hátt: „sjóðandi löður
spýtist úr stoltum goshver eins og
frjóregn yfir freknóttan akur" (Is-
lensk Ijóð 1964—1973, Menningar-
sjóður 1976). Ef skýin eru ekki
sængur yfir sjóðheita elskendur er
jökullinn það eins og kemur fram í
íjóði Dags Sigurðarsonar „Höfuð-
skepnur". I jökulsænginni eru fell-
ingarnar gjár og sprungur. Undir
sænginni er hin heittelskaða — „Þú
varst eldurinn eilífi undir jökulbúng-
unni" (íslensk ljóð 1954—1963,
Menningarsjóður 1972). Náttúran í
manninum er eins og lítill heimur út
af fyrir sig. Var það ekki Davíð
Stefánsson sem sagði: „líkaminn er
fagur sem laufguð björk en sálin er
ægileg eyðimörk"?
Nú eru íslendingar í þúsundatali
nýkomnir úr ferðalagi eftir verslun-
armannahelgina en það er spurning
hversu margir hafa notið náttúrunn-
ar á þeysireið um þjóðvegina, elt-
andi sólina undir Combi-camp hjól-
hýsahimni. Kannski er fólgið í því
visst frí að upplifa öðruvísi stress en
það venjulega!
JÓNA INGIBJÖRG
JÓNSDÓTTIR
KYNFRÆÐINGUR
(24. okl —22. nóu.)
Ahugi þinn á ráðgátum getur farið út í öfgar.
Athugaðu aö það kæra sig ekki allir um að
ræða sína einkahagi eða leyndarmál, sem
þér koma ekkert við! Það er líka óþægilegt
að umgangast þig þessa dagana, því streit-
an þín er smitandi. Slappaðu af.
(23. nóu.—21. des.)
Þú ert fullur tilhlökkunar — og ekki að
ástæðulausu. Biðin er hins vegar ekki á enda
og þú verður að sýna meiri þolinmæði.
Reyndu að láta skapvonskuna ekki ná tök-
um á þér, því þú verður að halda ró þinni og
gerast sáttasemjari í deilum í fjölskyldunni.
(22. des.—20. jun.)
Nú hefur þú eitthvað að hlakka til og það er
gott og blessað. En mundu að það hafa ekki
allir nærstaddir sama tilefni til að gleðjast og
þú. Taktu tillit til þessara sála og reyndu að
skilja að þín gleði getur undirstrikað óham-
ingju annarra.
(21. junúur—19. febrúur)
Það er óþarf i að hafa áhyggjur af því að tæki-
færin séu að ganga þér úr greipum. Horfðu
frekar fram á veginn og njóttu allra þeirra
möguleika, sem þar er að finna. Hættu svo
að hlífa öðrum fjölskyldumeðlimum og taka
einn á þig alla ábyrgð.
(20. febrúar—20.
mars)
Þaö er mikið að gera, en það getur enginn
tekið þátt i hverjum einasta gleðskap, sem
efnt er til. Reyndu aö taka lifinu með ró
a.m.k. eitt kvöld yfir helgina og hugaðu svo-
lítið að nánustu framtið. Þú færð þá eflaust
snjalla hugdettu.