Pressan - 10.12.1992, Blaðsíða 8

B 8
FIMMTUDAGUR PRESSAN 10. DESEMBER 1992
B Æ K U R
P L O T U R
Ný plata, bók og myndband frá sveitinni sem á að vera hætt
„VIÐ ERUM EKKERT
SVEITABALLABAND!
U
- segir Þór Eldon
og svarar nokkrum
brennheitum
spurningum
Þór Eldon, gítarleikari Mol-
anna, býr með Margréti Örnólfs
hljómborðsleikara í Vesturbæn-
um. Magga og börnin voru ekki
heima þegar ég kíkti í kaffi til hans
í síðustu viku.
Spurningin sem er brennheit-
ust er þessi: Eru Sykurmolarnir
hættir? Þetta er spurning sem fer
afskaplega í taugamar á Molunum
og ég á alveg eins von á að Þór
hendi mér út, en ég tek sénsinn:
Eru Sykurmolarnir hættir?
„Almannarómur hafði það eftir
okkur misupplögðum að við vær-
um hætt þegar við komum heim
eftir mikla törn frá Ameríku sum-
arið 1991. Fólk verður að dæma
eftir því sem við erum að gera;
síðan við „hætturn" fyrir rúmu ári
erum við búin að gera tvær plötur,
myndbandið og nokkra túra um
Evrópu og Ameríku, svo að mað-
ur skilur ekki alveg hvað fólki
gengur til. Við erum alveg til í að
hætta einhvern tímann, það kem-
ur að því, en á meðan við störfum
erurn við auðvitað ekki hætt. Það
er eðlilegt að það verði alltaf lengri
og lengri pásur á milli þess sem
við gefum út plötu; við erum orð-
in eldri og við erum ekki sveita-
ballaband, við höfum aldrei tekið
inn peninga af tónleikahaldi. Við
erum ekki hætt frekar en Stuð-
menn!“
I nýútkominni Sykurmolabók
kemur í ljós að Þór er skapheitur
maður og hótaði að hætta í band-
inu fyrir tveimur árum. Ég spyr
hann út íþetta.
„Það var eftir konsert í Vínar-
borg að Björk fór svona rosalega í
taugarnar á mér með kvabbi um
hvað við vorum leiðinleg og
svona," segir Þór. „Svo var málið
að vísakortið mitt var lokað og ég
gat ekki slegið neinn fyrir farinu
heim — og þetta var næturferð og
ekki gat ég hent mér út úr rútunni
á ferð. Það bráði af mér undir
morgun og þá hélt ég áfram túr-
inn. Þetta var ’89 eða ’90 í miðjum
túr, Evrópa um hávetur. Samstarf-
ið hefur alltaf verið sprungið, við
fúnkerum á því.“
Hvernig er staðan núna, eruð
þið ekki á einhverjum samning-
um sem þið þurfið að uppfýlla?
„Alls ekki, við erum hvergi
bundin. Það eru áhöld um hvort
við gerum þessa fjórðu plötu á
næsta ári eða á næstu tíu árum...
fimmtu, sjöttu og sjöundu plöt-
una, þá áttundu, níundu, tíundu.
Það verða gerðar plötur áfram, en
ekki á næsta ári, ég á að minnsta
kosti ekki von á því. Við höfum
ekki áhuga á því og það er heldur
enginn tími til þess. Björk ér að
klára sólóplötuna sína og þarf að
fylgja henni eitthvað eftir og það
nennir enginn að standa í ein-
hverju hálfkáki. Þegar það verður
tími og brýn líkamleg þörf hljóm-
sveitarmeðlima til að gera tónlist
saman þá gerum við það.“
Það eru þá einhverjir samning-
ar...?
„Það eru opnir samningar. El-
ektra hefur forkaupsrétt að öllum
sólóplötum okkar í Bandaríkjun-
um. Það er allt inni í samningnum
sem við gerðum við þá. Þeir eiga
forkaupsrétt að fyrstu sex Sykur-
molaplötunum og sólóplötunum
okkar. En það er forkaupsréttur,
ekki kvöð. Það gerðist t.d. með
„Stick Around for Joy“ að Elektra
vildi ekki plötuna svo við hringd-
um í Polygram sem urðu alveg
óðir í að fá hana. Elektra frétti
þetta og snerist hugur á punktin-
um.“
Hefurðu heyrt það sem Björk er
að gera á sólóplötunni?
„Ég hef heyrt megnið. Þetta er
komið að mestu leyti hjá henni en
hún er að slípa plötuna til úti í
Englandi núna. Þetta verður mjög
góð plata, hún kemur út í febrúar
líklega. Þetta er rökrétt framhald
af fyrstu sólóplötunni hennar,
barnaplötunni sem hún gerði
1977; bara hún sjálf að spila það
sem henni finnst gott, skemmtileg
riþmatrökk og svona. Þetta er
popp, kannski ekki útvarpspopp,
en nokkur lög eru þó líkleg til vin-
sælda. Hún vinnur með mörgu
áhugaverðu fólki, sem hún hefur
veitt hér og þar; World Saxophone
Quartet, Graham úr 808 State o.fl.
Annars verður þú að spyrja hana
sjálfa út í plötuna þegar hún kem-
ur heim. Við spilum á Tunglinu
18. desember svo hún verður
komin heim fyrir þann tíma.“
Ókei. Hvað ert þú þá að gera?
„Ég er í prómódeildinni fyrir
Smekkleysu. Við erum að gefa út
Plötur
Sykurmolanna
LIFE'S TOO GOOD 1988
irirkir
Frumsmíðin og meistaraverkið:
platan sem kom Molunum á kortið
svo um munaði. Platan var unnin
þegar bandið var ferskast, tilrauna-
qjarnast og best. Plata full af kon-
fekti sem á eftir að standast tímans
tönn.
HERETODAYTO-
MORROW NEXT
WEEK/ILLUR ARFUR 1989
★ ★★
Platan fékk óblíðar viðtökur, allt of
harkalegar og ósanngjarnar, þvl
mörg frábær lög leynast hér; t.d.
.Regína' og „Planet'. Vinnsla plöt-
unnar var þó slitrótt og ómarkviss,
og nokkur lög hefðu mátt missa sín.
STICK AROUND FOR JOY
1992
★★★
Það gildir það sama um þessa plötu
og þá á undan; það leynast góð lög
innan um — „Hit" og „Walkabout"
eru með því skemmtilegasta sem
frá sveitinni hefur komið — en sum
eru afspyrnuleiðinleg. Platan var þó
öll markvissari en HereToday.
þessa bók, plötuna og myndband-
ið. Hugmyndin að plötunni hefur
fylgt okkur síðan við byrjuðum.
Þegar það kom upp að við ættum
að gera greatest hits-plötu ákváð-
um við að fá einhverja góða ná-
unga til að föndra við bestu smell-
ina.
Hvernig finnst þér hafa tekist
til?
„Maður er svo innviklaður í
þetta að mér finnst helmingurinn
algjört rusl. Ég kalla það gott að
það eru að minnsta kosti sex lög
þarna sem eru mjög skemmtileg
og ég hlusta sjálfúr á daginn út og
inn. Mér finnst remix-vinnan hafa
skilað sér vel þótt það sé bara 50%
af efninu sem er áheyrilegt.“
Hvað verða Sykurmolarnir að
gera á næsta ári?
„Það verður hver að vinna sitt
sólóverkefni. Ég er að gera plötu
með Johnny Triumph og það er
stefnt að útgáfu eftir svona eitt og
hálft ár. Það er unnið mjög hægt
og skipulega."
Rokkplata?
„Ég veit það ekki. Ég veit ekki
hvort maður nennir nokkuð að
gefa út rokkplötu hérna á Islandi.
Ætli þetta verða ekki bara ballöð-
ur. Þetta er alltaf að mótast. Núna
erum við með 50/50 af ballöðum
og iðnaðarrokki. Þetta verður
mjög gamaldags plata; þrítugra
manna plata, það verður ekkert
ungæðislegt við hana og lítið um
tilraunir. Síðan er Bragi að vinna
að kover-versjón-plötu með Ein-
ari og er búinn að fá rnarga merka
menn með sér í það. Ætli hann
taki hána ekki upp með vorinu.
Hann er búinn að velja lögin og
tala við nokkrar söngkonur héma
í bænum. Siggi er náttúrlega í
Bogomil-farinu, en þar fyrir utan
hefur hann áhuga á að gera pró-
gressífa djassplötu. Magga er í
tónlistarskólanum og verður
konsertpíanisti með tíð og tíma.
Þar fyrir utan eru það skriffirnar;
Bragi verður líklega með handrit í
vor, við Bragi ritstýrum svo næsta
Skýi, sem er smáblað og kemur
líkast til út í febrúar. Ég er líka að
skrifa barnabók, þannig að við er-
um öll að gera heilan helling, en
enginn sem harkar á alþjóðlega
sviðinu akkúrat núna nema
Björk.“
Er Smekkleysa lifnuð við?
„Smekkleysa hefur þurft að
þola deyfð vegna fjárskorts, en
fýrst núna er fýrirtækið að fúnk-
era eins og það átti að gera. Núna
erum við að gefa út Kolrössu, og
það dæmi er unnið eins og við
vildum alltaf að hljómsveitir
ynnu; tækju upp sitt efni sjálfar,
létu okkur hafa teipin og við borg-
uðum framleiðslukostnað og
dreifðum. Uppgjörið er svo samn-
ingsbundið. Næst ætlum við að
setja saman myndband af síðasta
Ameríkutúr.“
„Það er nú ekki frá miklu að
segja,“ segir Þór þegar ég spyr
hann út í túrinn með U2, stærsta
tónleikaferðalag sem íslensk sveit
hefúr farið. „Það var dálítið gam-
an í Vancouver þegar ég var úðað-
ur með táragasi og hent út af
brjáluðum öryggisvörðum því
þeir sáu ekki passann minn. Ég
stóð hjá búningsherberginu okkar
og allir öryggisverðirnir voru
komnir inn því það var svo kalt
úti. Ég var spurður hvort ég hefði
passa til að vera þarna og ég
spurði öryggisvörðinn á móti,
hvort hann hafði passa, og þá
brjálaðist hann: Ég var dreginn út
og sprautað á mig táragasi svo ég
sæi nú örugglega ekki neitt. Enda
kom það í Ijós í sakbendingunni
skömmu síðar að ég gat ekki bent
á þann sem stóð fyrir fram-
kvæmdinni. Það eina sem mér
fannst leiðinlegt við U2-túrinn var
hvað hann var stuttur, maður var
varla búinn að binda á sig skóna
þegar túrinn var yfirstaðinn. Það
er synd að við skulum ekki spila
meira hérna heima því bandið er
alveg frábært; við gætum spilað
þessi lög sofandi standandi á
haus.“
Hvernig finnst þér Sykurmola-
bókin?
„Svona bók verður ekki full-
komin,“ segir Þór, „ef hún væri
fullkomin yrði hún leiðinleg.
Þama er blaðamaður að skrifa um
sex persónur og mér sýnist hann
gera sér nokkuð vel grein fýrir því
hvernig heildarbatteríið virkar.
Þessar sögur í bókinni eru náttúr-
lega bara brot af því sem hefur
gerst. Fólk verður að bíða eftir
okkar persónulegu ævisögum til
að fá það hryllilegasta. En Sykur-
molabókin er að minnsta kosti
skemmtilegri en dagbók Hófi'ar!“
Hrcert upp í
Molunum
SYKURMOLARNIR
ITSIT
ONE LITTLEINDIAN/JAPIS
★★
í staðinn fýrir að gera
hefðbundna „greatest-
Phits“-plötu ákváðu Mol-
arnir að fá hitt og þetta lið sem er
fært í að ýta á takka til að endur-
hljóðblanda lögin sín. Ég veit ekki
hvernig svona endurblöndun fer
fram en það er ljóst að það þarf að
eiga ýmis framandi tól og græjur.
Kannski hefði útkoman átt að
heita „Hooked on the Sugarcu-
bes“ því á köflum minnir platan á
„Hooked on classics“-plötuflokk-
inn þar sem taktföstum danstakti
var bætt á ýmis klassísk verk.
Flest Sykurmolalögin hafa í
gegnum tíðina verið meira en lítið
danshæf, en hér er danstöktunum
beinlínis haldið að manni með
valdi. Mörg lög eru óþekkjanleg,
vélrænt danstaktamauk sem vísar
aðeins til upprunalega lagsins í
nokkur augnablik. Önnur eru í
„Hooked-on“-stílnum; Sykur-
molalög plús danstaktur.
„It’s it“ er þrettán laga og það
eru bara örfá lög sem eitthvað er
varið í. Tony Humphries hrærir
skemmtilega upp í „Hit“ og „Le-
ash called Love“ og DB/BP-mixið
af „Coldsweat11 er fínt. Ekkert mbc
skákar þó upprunalegu útgáfunni
og mörg lög missa sjarmann.
Ég efast um að mörgum endist
dansfjör til að hlusta mikið á
þessa plötu heima hjá sér, en
plötusnúðar á klúbbum verða
ábyggilega glaðir.
Sérstakur glaðningur fýlgir
með fyrstu eintökum plötunnar;
önnur plata með öðrum ellefu
mbcum, og er sú plata í sjálfu sér
merkilegri en aðalplatan. Mixin
eru víðsýnni og skemmtilegri. Re-
id-bræður úr Jesus 8c the Mary
Chain bæta t.d. hávaða við „Birth-
• day“ og blendillinn Youth setur
„Vitamin“ í hægan raggí- og hass-
haus-búning. Umslag pakkans er
óneitanlega skemmtilegt, fullt af
illilegum flugum. Það er vonandi
að dansflugan sé flogin úr haus
Sykurmolanna með þessari plötu.
ímyndaði sér hélt maður að Mol-
arnir lumuðu á meira spennandi
myndum; Það eru engin fyllirí á
spólunni, engar grúppíur, engin
frægðarmenni að klappa á öxlina
á Einari Erni, — líklega eru allar
merkilegustu spólurnar týndar.
Það er fullt af tónleikaupptök-
um á þessari rúmlega klukkutíma
spólu. Myndin eru móskuleg að
megninu til; engar klippingar,
tökuvélin höfð á sama stað og
súmmað til og ffá, en þegar band-
ið er gott, eins og í Tijuana og
Roseland, er gaman að glápa og
flest lögin eru skemmtileg.
Þeir sem fíla Molana verða ekk-
ert spældir þótt þeir horfi á þessa
spólu að minnsta kosti einu sinni.
Brjáiuðum aðdáendum ætti þó að
endast dýrðin lengur.
Skemmtilesning
um Sykurmola
ÁRNIMATTHÍASSON
SYKURMOLARNIR
ÖRN OG ÖRLYGUR
★★★★
OHvernig sem á málið er
litið liggur í augum uppi
að Sykurmolarnir eru
langstærsta band sem klakinn
hefur alið og umfang báknsins er
alltaf að aukast. Arni Matthíasson
er kjörinn í að skrifa bók um Syk-
urmolana. Fáir Islendingar hafa
sýnt sveitinni jafnmikinn áhuga
og þær eru ófáar ferðirnar sem
Árni hefur farið til að skrifa um
nýjustu afrek Molanna í útlönd-
um. Frásögn Árna af ferli hljóm-
sveitarinnar er nákvæm og kórrétt
og bókin er skemmtileg lesning.
Auðveldlega hefði þó mátt gera
stærri bók úr efninu — heildar-
lesningin er heidur stutt — en
Molamynd-
band
SYKURMOLARNIR
ÁGUÐSVEGUM
SMEKKLEYSA
★★★
KMÓ hvað það hlýtur að
KfiífSgvera gaman að vera í
\&ý2l£§ Sykurmolunum, enda-
laus gleði, drykkja og ferðalög um
heiminn. Þór Eldon hefur safnað
saman á myndband ýmsum
myndskeiðum úr stóru mynd-
bandssafni sveitarinnar. Mynd-
irnar tóku meðlimir og vinir
þeirra á ferðavídeó Molanna.
Mörg myndskeiðin gerast „að
tjaldabaki". Þannig er gaman að
sjá hliðarsveitina Human Seeds
. gantast á æfingu. Bragi er bráð-
fýndinn við settið, Sigtryggur
rymur um vaselín og kátur Sjón
potar feimnislega í hljómborð.
Einnig er gaman að sjá sveitina
grínast í árdaga og taka „Köttinn"
i stuði. Allir aðrir en brjálaðir að-
dáendur geispa þó líklega yfir at-
riðum eins og því þegar sveitin
gengur niður tröppur í Prag og
þegar verið er að raka krakka og
elta uppi skógarbjöm í Bearsville.
Miðað við það sem maður
textinn hefði líklega orðið leiðin-
legur ef of djúpt hefði verið farið
ofan íhvem einstakan saum.
Árni fjallar nákvæmlega um
forsögu og tilurð Molanna og
fýrstu tvö árin þegar mest gekk á
og Molamir vom nýjabrum. Síðan
verður frásögnin handahófs-
kenndari, enda fólk farið að taka
sveitina sem sjálfsagðan hlut,
nýjabrumið var farið af henni. En
aÚtaf gekk mikið á; sjónvarpstækj-
um var hent út um hótelglugga og
forsetar komu á tónleika.
Bókin er prýdd fjölda mynda,
sem skapa ffábæra heild með text-
anum, en það em kiaufalega lítil
myndgæði á mörgum myndun-
um; prentunin virðist hafa tekist
illa. Þannig eru t.d. myndirnar á
bls. 134-135 gráar og daufar, og
margar fleiri koma fyrir eins og
þær séu ljósritaðar. Einnig vantar
tónleikaskrá og plötulista, en von-
andi verður þessum smáatriðum
kippt í liðinn fýrir næstu útgáfu
héríendis og þær erlendu útgáfur
á bókinni sem fýrirhugaðar eru.
Sykurmolabókin er algjört
möst fyrir Sykurmolaáhugafólk,
góð afþreying fyrir flesta aðra og
ein albesta bók íslensk sem skrif-
uð hefúr verið um rokktónlist.
Gunnar Hjálmarsson