Pressan - 10.12.1992, Blaðsíða 11

FIMMTUDAGUrPgESSANlODESEMBERig^
B Æ K U R & PLÖTUR
B 11
Skoðanakönnun Skáís fyrir PRESSUNA
BUBBI ER ÞRIGGJA
STÓRMENNA MAKI
Enn kannar
PRESSAN hvað og
hverjir eru í uppá-
haldi hjá þjóðinni.
Og af tónlistar-
mönnum er það
Bubbi Morthens.
Hann er þrisvar
sinnum vinsælli en
næsti maður og
halaði inn fleiri at-
kvæði en þrír
næstu menn. Bubbi
er konungur rokks-
ins á íslandi. Hann
endar á frímerki.
1. BUBBIMORTHENS
Er nauðsynlegt að skjóta þá?
gæti verið eðlilegt að spyrja
Bubba. Er nauðsynlegt að vera
svona langt íyrir ofan fé-
laga sína? Er ekki nóg að
vera vinsælastur? Þarf
að lítillækka alla hina?
Hver svo sem svörin við
þessu kunna að verða er
auðséð að Bubbi Morthens er
vinsælasti tónlistarmaður Islands.
Hann er Kim Larsen íslands.
2. GUNNAR ÞÓRÐARSON
Fyrsti kossinn hefur sannað að
lengi býr að fyrstu gerð. Frá því
Gunnargældi fyrst
viðþjóðina hefur
hann umbreyst í
Nestor poppsins.
Núkyssirhann
enginn nema í
mestalagi á höndina.
Að minnsta kosti eldd eftir að Sin-
fónían tók hann upp á arma sína.
3. SIGRÍÐUR BEINTEINS-
DÓTTIR
Eitt lag enn söng Sigga og hef-
ur sannarlega staðið við það.
Hún, Stjórnin og Grétar hafa
dælt vinsældapoppi í lands-
memi, tvívegis verið fulltrúar
fslands í Evrópukeppninni í
dægurlagapoppi og
spilað um hverja
helgi fyrir þau
sexhundruð
manna sem
komast fyrir á
Hótel Islandi. Ein-
hverjir þeirra hafa komið Siggu í
þriðja sætið.
4. EGILL ÓLAFSSON
Slá ígegn er nokkuð sem
Egill Ólafsson hefur gert ff á
því hann var í menntó; í
meðvituðu gáfamannarokki,
útfríkuðu gleðipoppi, þjóð-
legu sauðskinnsrokki og revíu-
poppi. Og í bíómyndum, á sviði
og sem lesari undir auglýsingum.
Miðað við framboðið á Agli er
kraftaverk að þjóðin skuli ekki
vera búin að fá nóg. Það er galdur
Egilsoggull.
5. MEGAS
Guð býr í garðslöngunni
amma og gaddavímum, galeið-
unni og nánast hvetju sem er. Það
er
því allskyns
fólk á þessum lista og
þar á meðal er Megas,
sem er elskaður þráttfyrir að hafa
gert fleira til að verða hataður en
nokkur annar á hstanum.
6. KRISTJÁN jóhannsson
Turnarían í Tosca hæfir Krist-
jáni Jóhannssyni vel. Ekki
bara vegna þess að
hann syngur hana
betur en aðrir heldur
ekki síður vegna
þess að hann ber af
öðrum tenórum
íslenskum.
Hann gnæfir
yfir þá eins og
turn — þeg-
arhann
syngur.
Eins og
loftbelgur
—þegar
hann talar
um eigin ff ama,
ff ægð og getu.
7. KK
Vegbúinn hann Kristján Krist-
jánsson hefur átt greiða leið að
hjarta þjóðarinnar; ekki bara með
kassagítarnum sínum heldur kyn-
þokkanum einnig (hann er nýj-
asta nafnið á listanum yfir kyn-
þokkafyllstu karlana). Hann
er popparinn sem kom inn
úr kuldanum í Svíþjóð.
8-9.DIDDÚ
Nína og Geiri urðu heim-
ihsvinir í hverju húsi á íslandi
fyrir tilstihi Diddúar. Það var
löngu eftir að hún varð það
sjálf en löngu áður en hún varð
sú óperustjarna sem hún er í dag.
8-9. BJÖRK GUÐ-
MUNDSDÓTTIR
Bella símamcer var
ekki fædd í gær og þótt
Björk Guðmundsdóttir
líti út fyrir það þá er ekki svo.
Þrátt fýrir ungan aldur og enn
ung æðislegra útlit á hún lengri
feril í poppinu en margir helmingi
eldri. Tappi tíkarrass, Kukl,
Sykurmolar, tríó Guðmund-
ar Ingólfssonar og sólóferill.
10-11. ANDREA GYLFA-
DÓTTIR
Stelpurokk er ekki eins
vinsælt og strákarokk
samkvæmt þessum lista.
Andrea, Björk og Diddú
eru þó undantekningar —
eins og lagið sem Andrea
söng.
10-11. JÓHANNG.JÓ-
HANNSSON
Don’t Try to Fool Me fékk ís-
lensku þjóðina til að trúa því að
hún gæti unnið Eurovision —
bara með því að taka þátt í keppn-
inni. Sá draumur er búinn, en Oð-
maðurinn og melódíuffamleið-
andinn Jóhann G. er enn grun-
samlega ofarlega á þessum lista
miðað við mann sem er nán-
ast sestur í helgan stein
framkvæmdastjóra tónlist-
arbars.
12-14. ÞÓRIR
BALDURS-
Brúðar-
skórnir
lögðu und-
irsig
vinstra
hjartahólfið í
kvenþjóð
heillar kynslóð
ar. Og þeir eru
þar enn. Nema Þórir
hafi fengið atkvæðin
ffáþeim semeru
hrifnir af útsetning-
um hans fýrir Donnu
Summer.
12-14. STEFÁNHILM-
ARSSON
Égþekkiþig og
Stefán og félagar
í Sálinni þekkja
langanir ís-
lenskuþjóð-
arinnar. Að
minnsta kosti
fótafimiþarfir
hennar. Þeir
hafa hlaðið upp
vinsældapopp-
lögumoggersigr-
uðu í vinsælda-
vali PRESSUNN-
AR síðastliðið
12-14. MAGNÚS EIRÍKS-
SON
Braggablús og aðrir blús-
ar, semíblúsar og mel-
ódískari lög Magnúsar
eru þjóðargersemi — sér-
staldega þau sem urðu til
fýrir Gleðibankann. Sá
banki varð hvorki Magnúsi
né þjóðinni til gleði. Það
er eins og hann sé vart
búinn að ná sér enn.
15-16. GUÐMUNDUR
JÓNSSON
Jónki tröll hefur slegið í gegn að
nýju. Gunnar FJjálmarsson,
poppgagnrýnandi PRESSUNN-
AR, gaf sólóplötu Guðmundar að
minnsta kosti fjórar stjörnur.
15-16. SIGFÚS HALLDÓRS-
SON
Litlaflugan er þjóðsöngur fs-
lendinga þótt þeir neyðist til að
syngja eitthvað annað
ófuhir og þegar aðrir
heyra tíl. Og ef Litla flug-
an þykir ekki nógu fi'n þá
á Sigfús nokkur hundruð
annarra þjóðarsöngva.
17-18. BJÖRGVIN HALL-
DÓRSSON
Þó líði ár og öld þá verða
alltaf til þeir fslendingar sem
elska Björgvin Halldórsson. Það er
alveg sama þótt hann hætti að
syngja og látist vera bissnessmað-
17-18. HELGIBJÖRNSSON
Efég væri guð þá léti ég Helga
Bjömsson ofar á þennan lista.
Hann er atorkusamur poppari.
19-21. BERGÞÓR PALSSON
Kannski er ástin... hitt eða
þetta og kannski er Bergþór Páls-
son óperusöngvari eða
dægurlagasöngvari, árs-
hátíðaskemmtir eða -
kynnir. Hitt er Ijóst að
hann á sér hóp aðdá-
enda.
19-21. RAGN-
ARBJARNA-
Vert'ekki
að horfa
svona alltafá
mig
ekki að ósk
sinni. Þótt hann sé
farinn af Sögu upp í Ártún og
sumargleðin liðin þá á hann enn
sína aðdáendur. Kannski er það
bókin eða útvarpsþættirnir.
19-21. SIGRÚNEÐ-
VALDSDÓTTIR
Djöflatrillusónata
Sigrúnarásamt
barnslegu karisma
hennar hefur komið
henni hæst á þennan lista
afklassískum hljóðfæraleik-
urum. Nema ef það skyldi
vera fiðlusöínunin eða ein-
söngslögin sem hún syngur á
fiðluna sína í jólaplötuflóðinu.
ATLIHEIMIR S VEINSSON
Silkitromman hans Atla mun
aldrei njóta almenningshylli. Ekki
frekar en Atli sjálfur. Ekki eftir að
hann fékk að rása um Rlkisút-
varpið á meðan það hafði
einkaleyfi á Ijósvakanum.
Bing. Dong. Djudjudju.
Ping.
SIGVALDI
KALDALÓNS
Ég lít í anda liðna tíð
og heyri sönglög Sigvalda
Kaldalóns eins og svo
margir aðrir.
SIGURÐUR
BJÓLA
/ bláum
skugga varþað
lag sem hélt
lífinu í
hippunum
löngu eftir
að þeir áttu
að vera
dauðir. Á
endanum
dugðiþaðekki
til. Þeir hurfu og
með þeim Sigurður
Bjóla úr poppinu. En
ekki úr hugum þeirra sem enn
muna hippamóralinn og
sakna hans.
HAUKUR
MORTHENS
Til eru fræ og sum
þeirra verða aldrei blóm
en önnur blómstra
svo að enginn verður
samur efdr að hafa barið
þau augum. Svipað má
segja um Hauk og lögin
sem hann söng.
INGIMAR EYDAL
Flalló, Akureyri og hér má loks
sjá norðanmann á listanum. Og
það væri guðlast og skömm efþað
væri einhver annar en Ingimar
sjálfur Eydal.
öðruen
nafninu og fannst að
Cortes gæti endalaust á sig blóm-
um bætt þegar hann var óperu-
stjóri í Gamla bíói. Þá var hann
líka alltaf í aðalhlutverki.
JÓN ÁSGEIRSSON
Maístjarnan mun lengi
lýsa hann Jón upp. Nema
ef vera skyldi að hann væri
hér fulltrúi ff amlags tónlist-
argagnrýnenda.
EIRÍKUR HAUKSSON
Gleðibankinn. Eiríkur
hefur opnað útibú í
Noregi en er samt
ekki gleymdur hér
heima.
PÁLL
ÍSÓLFSSON
ídagskein
so'/þóttístutta
stund væri. En
sólin hans Páls skín
endalaust.
SIGRÍÐUR ELLA MAGN-
ÚSDÓTTIR
Habaneran í Carmen
hefur heillað marga og
verið leið messósóprana
að eyrum og hjörtum
samferðamannanna.
ÖRVAR KRISTJÁNSSON
Sunnanvindur feykir örvari
inn á listann, einum harm-
onikkuleikara.
ÁRNIKRISTJÁNSSON
Mínútuvalsinn er þraut
fýrir píanóleikara. Þá þraut að
komast á þennan lista leysti hins
vegar enginn píanóleikari annar
en Árni Kristjánsson, sem er líkast
til þeirra allra elstur.
FRIÐBJÖRN G. JÓNSSON
Undir bláhimni Skagafjarðar
hafa hundruð tenóra blómstrað
" "" ijörn er ekki
sístur. Það
finnst Skagfirðing-
um í það minnsta og
þeim sem eiga plöt-
urnar með Skagfirsku
söngsveitinni.
VALGEIR GUÐJÓNSSON
Ég held éggangi heim söng
Valgeir og var ekki bara að meina
að hann ætlaði ekki að aka
drukkinn. Hann hefur gengið
heim og haldið sig að mestu
utan poppsins undanfarin
GARÐAR CORTES
Blómaarían í Carmen, sem
Cortes söng um árið, á við hann.
Sérstaklega í eyrum þeirra sem
eru lítið inni í óperum. Þeir áttuðu
sig nefnilega ekki á
Bókin sem Guð-
bergur skrifaði
nœstum því
ATLIMAGNÚSSON
IKRÖPPUM SJÓ. HELGIHALL-
VARÐSSON SKIPHERRA SEGIR FRÁ
SÆGÖRPUM OG SVAÐILFÖRUM
ÖRN OG ÖRLYGUR 1992
Einu sinni sagði Guð-
bergur Bergsson að
hann langaði að skrifa
ævisögu hins dæmigerða Islend-
ings. Nú hefur Adi Magnússon
tekið af honum ómakið.
Sá Helgi Hallvarðsson sem birt-
ist á bókarkápu líkist að vísu
fremur stoltarlegum Kremlverja
að veifa alþýðunni meðan allt lék í
lyndi þar eystra. (Áður en lengra
er haldið: Bókarkápan er hroðaleg
smíð — mynd, letur og litir.)
Skipherrar Landhelgisgæslunn-
ar eru einu stríðshetjurnar sem ís-
lendingar hafa eignast. Þeir kom-
ust á svipaðan stall og „strákamir
okkar“ í handboltalandsliðinu
gerðu síðar. En það er langt um
liðið. Sextán ár síðan síðasta land-
helgisstríðinu lauk. Það er farið að
fenna í sporin.
Helgi Hallvarðsson segir miklu
gerr frá skipunum sem hann
sigldi en nánustu ættingjum.
Hann lýsir skipum af ástríðu,
smæstu smáatriði eru tíunduð.
Tilfmningar í garð annarra eru
ekki bornar á torg.
Og kannski er það ekkert skrýt-
ið. Það eru 46 ár síðan hann réðst
sem viðvaningur á Óðin, 72 Iesta
trébát. Hægt og bítandi vann hann
sig upp metorðastigann og endaði
sent skipherra á flaggskipinu Tý.
Hann háði marga snerru við
Bretann og þótti harðskeyttur.
Sjálfur segir hann óteljandi sögur
af þeim viðureignum, og er ósköp
hóflega laundrýldinn einsog vera
ber. En þetta eru iðulega
skemmtilegustu kaflar bókarinn-
ar. Annarstaðar er lopinn teygður
of mikið. Helgi hefur fjöl-
gamansögur að segja; þær
falla of oft undir þá skilgreiningu
Nóbelsskáldsins á íslenskri fyndni
að byrja hvergi og enda hvergi.
Það er raunalegt til þess að vita
að íslenskir fiskimenn kalla liðs-
menn Landhelgisgæslunnar sjald-
an annað en „sápusailora“. Þvílíkt
gengisfall á hetjunum okkar!
Skipherrann segir líka ýmislegt
af starfi sínu í pólitík, hann lang-
aði einu sinni á þing fyrir Sjálf-
stæðisflokkinn en hafði ekki er-
indi sem erfiði. Hann kemst lík-
lega næst því að sýna tilfmninga-
semi þegar hann tíundar af nokk-
urri beiskju hvernig forystumenn
Sjálfstæðisflokksins komu í veg
fyrir að kornung dóttir hans yrði
sett í fjórða sæti listans á Reykja-
nesi 1974.
Helgi Hallvarðsson virðist vera
einkar jarðbundinn og farsæll
maður. Hann hefur skoðanir á
landhelgismálum og björgunar-
málum og tíundar þær í bókinni
af einurð. En orðin eru bara of
mörg.
Á bókarkápu er fullyrt að Helgi
Hallvarðsson sé „sú manngerð
sem með erlendum þjóðum hefði
safnað að sér heiðurspeningum,
krossum og stjörnum á vígvelli“.
Það getur vel verið. Það breytir
ekki þeirri staðreynd að íslenska
útgáfan er ósköp dauf. Atli Magn-
ússon er flinkur blaðamaður og
hefur skrifað skemmtilegar bæk-
ur, en hér nær hann sér ekki nógu
vel á strik. Efnið nær aldrei að
lifna við; persóna bókarinnar er
hversdagsleg, hefðbundin, venju-
leg.
Það er búið að stela glæpnum
hans Guðbergs. Og hann getur
prísað sig sælan.
Hrafn Jökulsson