Pressan - 25.02.1993, Blaðsíða 26

26
FIMMTUDAGUR PRESSAN 25. FEBRÚAR 1993
B f Ó
POPP VEITINGAHÚS BARIR
POPP
FIMMTUDAGUR ■ SUNNUDAGUR
• Bogomil Font og
Milljónamæring-
arnir eru staðráðnir í
því að klífa borgar-
virkið. Það gera þeir með því að
leika eldhressa mambótónlist
sína fyrir gesti Borgan/irkisins í
Bankastræti.
• Sororicide og In Memori-
am flytja níðþunga tónlist.
Frumflutt verður nýtt efni og
nýir hljómsveitarmeðlimir
kynntir, allt á Duus-húsi.
• Friðrik XII. er ný ellefu
manna sveiflusveit, með Friðrik
Teódórsson í broddi fýlkingar,
sem ætlar að skemmta gestum
áTveimurvinum.
• Hermann Ingi trúbador enn
við sama heygarðshornið og í
síðustu viku. Nú á Feita dvergn-
um.
• Haraldur Reynisson trúba-
dor byrjar þriggja daga törn á
Fógetanum.
• Vinir Dóra verða með pott-
þétt ballprógramm, blúsað og
rokkað, og leika fyrir dansi fram
á rauða nótt á Tveimur vinum.
• Hermann Ingi heldur upp-
teknum hætti og bregður sér í
trúbador-hlutverkið á Feita
dvergnum.
• Af lífi og sál með Hauk
Hauksson hinn hárprúða, bróð-
ur Eiríks rauða, í fararbroddi
troða upp á Gauki á Stöng.
• Lipstick Lovers láta að sér
kveða á ný á Blúsbarnum.
• Haraldur Reynisson trúba-
dor heldur gestum Fógetans við
efnið.
LAUGARDAGUR
• Sálin hans Jóns míns held-
ur sitt síðasta ball á Tveimur vin-
um, að minnsta kosti í bili. Sorg-
legt en satt.
• Hermann Ingi trúbador
frískar upp á Feita dverginn.
• Af lífi og sál skemmta gest-
um Gauks á Stöng, með söngv-
arann síðhærða Hauk Hauksson
fremstan í flokki.
• Lipstick Lovers aftur á ferð á
Blúsbarnum.
• Björgvin Halldórsson og
Halli, Laddi, Lolla og Hjálmar
halda uppi fjörinu á Hótel Sögu.
• Haraldur Reynisson trúba-
dor kyrjar á Fógetanum.
• Geirmundur Valtýsson hef-
ur upp raust sína á Hótel Islandi,
ásamt Guðrúnu Gunnarsdótt-
ur, Ara Jónssyni og Berglindi
Björk Jónasdóttur
• Gullfoss, hljómsveitin nýja,
lætur Ijós sitt skína á Gauki á
Stöng. Nokkrir af meðlimum
Loðinnar rottu og Nýdanskrar
halda framhjá sveitum sfnum.
• Hún andar og Reptilicus
halda tónleika á Tveimur vinum.
Fyrrnefnda hljómsveitin er frá
Akureyri og flytur rokk-metal-
tónlist af miklum eldmóði. Hina
siðarnefndu þekkja allir.
• Berlíndales-karlarnir
berrössuðu ætla að endurtaka
konukvöldið á Berlín. Þeir pilt-
arnirærðu íslenskan kvenpen-
ing með getnaðarlegum tilþrif-
um sínum á konudaginn og ef
að líkum lætur verða fagnaðar-
lætin ekki minni í þetta sinn.
• Hermann Ingi trúbador set-
ur punktinn yfir i-ið á Feita
dvergnum.
• Cats-leynidúettinn kemur
fram á Blúsbarnum, eins og fyrri
sunnudagskvöld.
• Guðmundur Rúnar Lúð-
víksson trúbador tekur við af
kollega sínum Haraldi á Fóget-
anum.
SVEITABÖLL
• Sjallinn, Akureyri
fær hljómsveitina
Stjórnina til að skemmta Norð-
lendingum bæði föstudags- og
laugardagskvöld. (kjallaranum
er það Tregasveitin sem gleð-
ur gesti, enda þótt nafnið gefi
það ekki til kynna.
• SSSÓI, er nýtt og mun þjálla
nafn á hljómsveitinni Síðan
skein sól, sem ætlar að trylla um
landsbyggðina um helgina. Á
fimmtudagskvöldið verður
SSSól á Akureyri, á föstudags-
kvöldið í Víkurröst á Daivík og
á laugardagskvöldið í Miðgarði
í Skagafirði
• Gjáin, Selfossi fær heitasta
bandið á landinu, Jet Black
Joe, til að leika fyrir austan fjall á
föstudagskvöld. Á laugardags-
kvöldið er það sveitin Hálft í
hvoru sem skemmtir Gjárgest-
um.
• Þotan, Keflavík fær stuð-
bandið Upplyftingu til að
halda uppi fjörinu á föstudags-
kvöldið. Á laugardagskvöldið er
það hins vegar hið eldhressa
Rokkabillýband sem fær
menn til að tjútta gat á skóna.
Pelican er sa?na
hljómsveitin og
kenndi ungling-
um landsins á
sínum tíma að
meta alþýðulagið
Á sprengisandi.
Hún hefur á að
skipa öllum sömu
' 'meðlimunum
nema Omari
Oskarssyni. Guð-
mundur Jónsson
úr Sálinni hefur
ytefcið sœti hans.
Hlutirnir virðast ganga hratt
fyrir sig um þessar mundir; Sálin
hans Jóns míns er um það bil að
leggjast niður og þegar hafa með-
limir hennar komið sér fyrir á
öðrum vígstöðum. Þar á meðal í
hinni endurvöktu hljómsveit Pel-
ican með Pétur Kristjánssson og
flesta hina innanborðs, að við-
bættum Guðmundi Jónssyni, gít-
arleikara Sálarinnar, sem kemur í
stað Ómars Óskarssonar sem
plokkaði gítarinn með Pelican á
gullaldartíma sveitarinnar í kring-
um 1974-75. Aðrir meðlimir eru
þeir sömu og áður; Björgvin Gísla-
son (stutthærður), Asgeir Óskars-
son og Jón Ólafsson. Hafa þeir
fimmmenningar þegar lokað sig
inni í stúdíói þar sem verið er að
taka upp fjórtán laga skífu sem
kemur út von bráðar. I kjölfarið
verður farin þeysireið um landið.
Pelican er hljómsveitin sem
kenndi unglingunum að meta
gamla alþýðulagið Á sprengisandi
og tryllti alla með Jenny Darling.
Platan sem Pelican gaf út með
þessum lögum árið 1974 — og
seldist í hátt í ellefu þúsund ein-
tökum — verður endurútgefm á
geislaplötu á þessu ári.
Verður uýja Pelican eitthvað í
líkingu við þágömlu?
„Uppbyggingin er sú sama, það
er að segja tveir gítarar, trommur,
bassi og söngur og lítið sem ekkert
hljómborð. Hljómsveitin verður,
eins og áður, mjög góð gítarrolck-
hljómsveit. Það merki ég á því að
við erum aðeins búnir að æfa
saman í þrjár vikur og náum strax
vel saman.“
Er þetta ekki metœfingahraði
Jýrir plötuupptöku?
„Jú, það held ég. Menn eru
mjög frjóir, sérstaklega Guð-
mundur, sem kemur til með að
eiga átta lög á plötunni, Björgvin
Gísla á fjögur, Ásgeir eitt og Jón
eitt.
Er samstaifykkar Guðmundar
tframhaldi afKróknum?
„Já, það má eiginlega segja það.
Við kynntumst að minnsta kosti
vel á því tímabili. Eftir að ég frétti
af því að Sálin væri að fara í frí
ræddi ég við Guðmund. Ég vissi
að hann var að leita fyrir sér og
viðraði þá hugmynd að endur-
reisa Pelican, sem honum fannst
góð. Það reyndist ekki erfitt að
hóa saman gömlu félögunum því
allir hafa þeir verið að spila í öll
þessi ár og því í mjög góðri æf-
ingu. Ég held að útkoman eigi eftir
að koma fólki á óvart.“
Erufleiri kombakk í bígerð?
„Nei, nei bara þetta. Við höfum
ákveðið að spila saman í fjóra
mánuði; eingöngu að vinna þessa
plötu og fylgja henni eftir fram á
haust. Þá verður hætt. Það er alveg
öruggt. Þótt allt kunni að ganga
vel verður ekki haldið áfram í vet-
ur því þá eru menn bókaðir ann-
ars staðar. Þó gæti vel komið til
greina að taka upp þráðinn næsta
vor.“
Eru þessi sífelldu kombakk
ekki þreytandi?
„Nei, síður en svo. Maður hefði
ekki staðið í þessu í tólf eða þrett-
an ár ef þetta væri þreytandi. Að
sjálfsögu getur tekið á að ferðast á
rnilli margra staða á einni helgi.
Prógrammið er stíft. En það er
góður mórall í hópnum. Við verð-
um fyrstu helgina að ffá fimmtu-
degi til sunnudags, fyrst á Gaukn-
um, svo í Þotunni í Keflavík og
endum á Selfossi. Helgina þar á
eftir förum við til Akureyrar og
spilum þar bæði kvöldin, þá för-
um við til ísafjarðar og þar á eftir
til Vestmannaeyja.“
Nýtt oggamalt í rappinu
ARRESTED DEVELOPMENT
3 YEARS, 5 MONTHS AND 2 DAYS
INTHELIFEOF...
★★★★
ÝMSIR RAPPARAR
TRESPASS
★★
hljómsveit blökku-
^^^Jmanna sem vakti einna
^j^mesta athygli á síðasta
ári var Arrested Development.
Sveitin er frá Atlanta í Georgíu og
boðar ákveðna stefnubreytingu í
rappinu. Auk þess að notast við
göntul og gild rappmeðul blanda
þeir inn í óblönduðum raggí- og
fönkvessum og svipar m.a. oft til
Sly and the Family Stone. Það
sem skilur hljómsveitina einna
helst frá öðrum röppurum er hve
lífsglöð hún er. Auðvitað er það
engin sæla að vera svartur
Bandaríkjamaður og verða fyrir
daglegu aðkasti og afskiptasemi
af lögreglunni, en Speech, söngv-
ari og forsprakki sveitarinnar,
tjáir firemur hippalegan hugsun-
arhátt. Hann hefur gagnrýnt
hugsunarhátt harðhausa á borð
við Ice Cube og NWA og boðar
kærleika fremur en blint hatur.
Það er þó ekkert draumkennt
mannúðarvæl sem frá honum
kemur heldur raunsæir og djúpir
textar byggðir á eigin reynslu.
Þegar Spike Lee var að leita að
tónlist fyrir mynd sína um Malc-
olm X leitaði hann strax til
Speech og félaga. Hann segir að
sveitin sé framtíð rappsins og
segist persónulega vera búinn að
fá leið á röppurum sem rappa
ekki um annað en stærð eigin
getnaðarlims og „tíkur“.
Fyrir utan jákvæðari þanka-
gang er hljómsveitin frábrugðin
flestum röppurum að því leyti að
hún notast við alvöru trommara
en ekki „sömpluð bít“ og í sveit-
inni eru þrír karlmenn og þrjár
konur, en hingað til hafa kynin
ekki blandast í rapphljómsveit-
um.
Þetta er fyrsta plata Arrested
Development og sem slík ffábær-
lega heilsteypt og úthugsuð. Nú
þegar hafa tvö lög gert það gott,
„People everyday“ og „Mr. Wen-
dal“, en fleiri frábær lög er að
finna á plötunni. Það er reyndar
varla veikan blett að finna á ö!l-
um lögunum fimmtán og því
ekki annað hægt en mæla ein-
dregið með plötunni fyrir þá sem
fíla taktfasta melódíska
rapp/danstónlist.
Trespass heitir ný mynd með
þeim ísum T og Cube. Þeir leika
væntanlega illar og kúgaðar UZI-
skyttur sem hlaupa um og drita
niður hvítingja. „Sándtrakkið“ er
uppfullt af röppurum sem flestir
eru að fást við fremur marg-
tuggðar rappklisjur.
Isarnir tveir syngja titillagið
saman — ekkert til að æsa sig yf-
ir þar — en síðar er Ice-T með
nokkuð gott lag sem hann flytur
með rastafaranum Daddy Nitro.
„Gotta do what I gotta do“ með
Public Enemy er frábært lag og
hljómsveitin virðist enn vera
fersk þrátt fýrir langan aldur. Sir
mix-a-lot er digur rappari frá Se-
attle, sem sannar að fleira gott
kemur þaðan er grungið. Lagið
hans er vel þétt og örvandi.
Annars er Trespass full af
minni rappspámönnum og nán-
ast óþekktum. Það eru engin
undur og stórmerki í gangi held-
ur lygn sjór ágætra en lítt áhuga-
verðra rapplaga.
Gunnar Hjálmarsson