Pressan - 11.03.1993, Page 14

LITBRIGÐI MANNLIFSINS
14 PRESSAN
Fimmtudagurinn 11. mars 1993
Á Bíóbarn-
um voru
leikarahjón-
in Helgi
Björnsson
SSSól og Vilborg
Halldórsdóttir leikkona,
Bergþór Pálsson óperusöngv
ari, Baltasar Kormákur leik-
ari og Ari Matthíasson,
einnig leikari, Egill Ólafs-
son að vanda og hans fr ú,
Tinna Gunnlaugsdóttir,
Bjarni Guðmarsson sagn-
fræðingur og Kjartan Val-
garðsson, formaður Birtingar.
Á sýningu hjá nemendaleikhús-
'nu í Lindarbæ á leikritinu
Bensínstoðinni
voru um helgina
meðal annarra
Ingunn Ásdísar-
dóttir leikstjóri,
Hilmar Oddsson kvik
myndaleikstjóri, Elva Ósk Ól-
afsdóttir leikkona og
Sólveig Ingaló
Arnarsdóttir
leikaraefhi.
: Café Romance
sóttu um síðustu
öm Svavars-
son Heilsuhúseigandi og vin-
kona hans Nína Helgadóttir
mannfræðingur, Erla Frið-
geirsdóttir dagskrárgerðar-
... endanlegri vorkomu
veðursveiflurnar eru farnar að
ganga ansi nærri manni.
... Bláa lóninu
áTveimurvinum
þá getur maður loks komið
fram nakinn á skemmtistað.
... handboltafríum
ívinnunni
í tilefni heimsmeistarakeppn-
innar. Horfi maður ekki á
keppnina getur maður að
minnsta kosti hvílt sig.
... aðfólk þyrpist
í utanlandsferðir í sumar
svo maður fái aðeins að anda á
fslandi í sumar.
„Low profile11. Aka um á gamalli
bfldruslu. Klæðast alltaf sömu
1 lörfunum. Veraeinsogmúgur-
inn. Berast ekki á. Eiga samt nóg
af peningum. Þú getur átt gamla
druslu sem lítur illa út en er þó í
góðu lagi og fullt af eins galla-
buxum og leðuijökkum. En allt
verður að líta út „low“ á yfir-
borðinu. Þú getur átt skartgripi í
hirslum þínum, sportbfl í bfl-
skúrnum, sumarhús í útlönd-
um, verðbréf, fyrirtæki, verið
stjarna en án þess þó að sjáist ut-
an á þér á götum úti. Þetta heitir
að snobba niður á við. Það er
hins vegar hægt að leyfa sér
munað í mat og menningu og
öðrum lífsnautnum. Það má
hins vegar ekki fréttast út á við.
Fólk verður að halda prófflnum.
Litlar jeppadruslur á stórum
I dekkjum, eða öllu heldur eig-
endur þeirra. Það er í raun ekk-
ert hallærislegra en að sjá þessa
hefðbundnu jeppa á ógnarstór-
um hjólbörðum; börðum sem
eru nærri því eins stórir og sjálf
blikkdósin. Eigendurnir eru oft-
ar en ekki smánaggar, breiðir
um herðarnar, sólbrúnir í hlýra-
bol og þröngum gallabuxum
með’ann sjálfan hægra eða
vinstra megin. Áberandi. Ef sú
kenning stenst, að karlar sem
hrífast af slíkum tryllitækjum
hafi lítið tippi, þá er þetta sem
lafir hægra eða vinstra megin
niður aðeins gúrka, — í mesta
lagi banani.
Víkingi, Rúnar
Kristinsson, knatt-
spymuhetja í KR, og
; hans frú, Ema Mar-
ía. Þar voru einnig
Aldís Haraldsdóttir
fyrirsæta og unnusti hennar,
Eyþór Kristján Guðjónsson í
Sambíóunum. Enginn úr karla-
klúbbnum Hestinum lét sig
vanta, en í honum eru meðal
annars Gunni í Hanz, Magnús
Scheving eróbikkja, Villi, eig-
inmaður Unnar Steinsson,
Bjössi í World Class og Reynir
Kristjánsson, fyrrum eigandi
Tangós.
„Égstend með Wemerog
Rolf. Égvil ekkert helvttisfrelsi
— hvorki i sigerettusölu né
apótekunum. Það erkomið nógdj
þessu frelsi i bili. Nœr vœri að skerði
það enn frekar. Hvaða hemja erþað
til dœmis að hversem ergeti labb;
að inn d Itvaða bar sem er og
keypt hvað sem hann langar í.
Það erað minnsta kostifrelsi
sem ég d orðið erfitt með að hemja. “
kkona, Hrafnhildur Sig-
lurðardóttir auglýsinga-
íteiknari og eiginmaður
’hennar, Óskar Magnús-
” son lögmaður, Gúa,
fyrrverandi og nú-
verandi fegurðar-
dís, Jón Guð-
mundsson fast-
eignasali, Hauk-
ur og Dódó á
Bylgjunni og frúrnar
þeirra Ingva Hrafns og Bjarna
í Brauðbæ, þær Sigrún og
Ragnheiður Sara, auk Gunn-
ar Stellu.
Furðuverurflugu um Tunglið,
þará meðal Richard Scobie
' og glæsiparið Hildur
Hafstein og Sigurður
Ólafsson, Andri Már
Ingólfsson ferðafföm-
uður, Lína Rut förðun-
arffæðingur, Páll Óskar *
Hjálmtýsson útvarps- og
söngfrík, Ingibjörg Stef-
ánsdóttir j úró visjón -
söngkona og Júlíus
Kemp Veggfóðrari auk
Mána Svavarssonar Gests.
Gólflngólfscafé snertu hins
vegar þau Guðrún Georgs
flugfreyja, Inga Einarsdóttir í
Pizzahúsinu og ónefndur elsk-
hugi hennar, Guðmundur
Hreiðarsson, markvörður í
skarfana og svo eru veitingarnar svo fínar,“
segir Balli kokkur, sem hefur verið til sjós í 46
ár, þar af í 25 ár hjá Eimskip. Hann hefur að
auki verið hótelstjóri á Búðum og rekið bfla-
leiguna Geysi, en starfar nú á vetrum sem
stöðvarstjóri fyrir Ferðabæ í Tælandi. Það er
einmitt í Tælandi sem Balli fjárfestir í fatnaði
sínum. „Ég teikna öll mín föt sjálfur og hef
meira að segja teiknað kjóla á vinkonur mín-
ar sem ég læt svo sauma fýrir þær úti.“
Hann segist hafa gaman af að ögra ufn-'
hverfmu en finnst smáborgarahátturinn
heldur mikill hér á landi. „Ef einhver brýtur
upp hefðirnar er hann ýmist hæddur eða
gert iítið úr honum. Mér finnst allt of margir
Islendingar klæðast sorgarklæðnaði, en það
skal þó viðurkennt að unga fólkið er orðið
ffjálslegra í klæðaburði en áður var.“
BALLIKOKKUR
Vakti mikla
athygli á að-
alfundi Eim-
skipafélags
Islands á
dögunum,
— þó segist
hann aðeins
vera smá-
fugl.
Guðmundur
Magnússon, sem
flestir kannast við undir
nafninu Balli kokkur,
vakti sérstaka athygli á
nýafstöðnum aðalfundi
Eimskipafélags fslands, —
ekki fyrir að vera einn af stóru
valdamönnunum heldur fyrir fatnaðinn.
Hann var í ljósum silkifötum, röndóttum
akka, doppóttri skyrtu með þverslaufu og í
vítum skóm. Alltént allt örðuvísi en alíir
hinir, sem hann segir að hafi klæðst sorgar-
fötum. „Vera mín á aðalfundinum hafði
ngan tilgang og mér er nákvæmlega sama
m blaðrið í þessum fuglum. Smáfuglar eins
og ég eru bara hafðir til að dingla með.
Minnihluti í hlutafélagi er alveg gagnslaus.
Ég sæki alltaf aðalfundina til að hitta gömlu
Bláa lónið flutt á Tvo vini
\/eitingahúsið
Tveir vinir ætlar í
kvöld og jafnvel
næstu fimmtu-
dagskvöld að
efna til frumlegri
athafna en flestar
aðrar samskonar
búllur á Stór-
Reykjavíkursvæð-
inu og þótt víðar
væri leitað; þeir
ætla að að flytja hluta Bláa lónsins í tankbíl til Reykjavíkur
og setja í þartilgerðan heitan pott sem þegar er búið að
koma upp. „Allir sem vilja eru velkomnir I pottinn, en þetta
verður hefðbundinn garðpottur með nuddi, sem verður mið-
svæðis á Tveimur vinum í tilefni sumarsins sem í vændum
er," segir Kári Waage, eigandi Tveggja vina og annars í fríi.
Þeir sem koma fram I tilefni hátíðarinnar eru Egill Ólafsson
og Magnús Kjartansson og hljómsveit hans Suðursveitin og
islensk módel, auðvitað ísundfatnaði.
„Efþetta heppnast vel er líklegt að farið verði með þessa
skemmtun um landið."Auk Kára standa að framtakinu
Framtíðarferðir og veitingahúsið Bláa lónið.
Stórsöngkonan Sif Ragnhild-
ardóttir — konan með hrjúfu
röddina — hefur ákveðið að
koma fram á ný eftir nokkurt
hlé og heiðra minningu Mar-
lene Dietrich sem lést fyrir ári.
Hefst dagskráin á Ömmu Lú
um helgina. Fyrir fjórum árum
reyndi Sif sama leikinn en gekk
ekki sem skyldi. „Ég slasaðist og
þess vegna varð ekki meira úr
þessu í bili. Ég var að skemmta
þegar ég hrundi niður af sviðinu
og slasaðist, þetta var stjörnu-
hrap,“ segir hún og hlær en hef-
ur nú að fullu náð sér. „Ég hafði
þá verið að skemmta í Reykja-
vík um tíma en átti landsbyggð-
ina eftir. Nú stefni ég á að vera
með prógramm fram á haust.
Ég verð út apríl, jafnvel út maí, á
Ömmu Lú en síðan verður farið
um landið.“
Þótt langt sé um liðið síðan
heyrðist síðast í Sif Ragnhildar-
dóttur — hún sló fyrst í gegn
með söng sínum í Stuðmanna-
myndinni Með allt á hreinu —
hefur hún ekki setið auðum
höndum. Hún er nýkomin frá
Danmörku þar sem hún lærði
leikhús- og kvikmyndaförðun
og starfar nú við það meðfram
söngnum.
Á prógramminu hjá Sif eru
vinsælustu lög Marlene Dietrich
eins og Lili Marlene, Lola, Ich
bin von Kopf bis Fuss auf Liebe
eingestellt og Johnny. Á dag-
skránni eru auk þess fleiri lög
sem kunn urðu í flutningi Mar-
lene Dietrich.
Undirleikarar Sifjar eru ekki
af verri endanum; þeir Tómas
R. Einarsson kontrabassaleikari
og Jóhann Kristinsson píanó-
leikari.
Villimenn
sumarsins
sveipa sig <m
ponsjói, eru
með gróft
hálstau,
fjaðurhatt,
eruíleðriog
marglitum
gallabuxum.
Villtir karlmenn
en vænar meyjar
Hippatískan er um þessar
mundir að færast nær ind-
íánamenningunni. Þeir karl-
menn sem vilja vera mest
trendí í sumar sveipa sig
„ponsjói“, eru f skrautlegum
og útvíðum gallabuxum sem
eru þó öllu snyrtilegri en áður,
ekki eins rifnar og tættar. „Það
má segja að tíska sumarsins sé
sambland af kúreka- og ind-
íánatísku; villimannastíll. Það
nýjasta í karlmannatískunni
eru gróf hálsmen og lokkur í
nefið. Karlmenn sem eru með
gott hár eiga að halda því síðu
en hinir eiga að hafa það stutt
og nota ýmist húfu eða band
um hausinn,“ segir Jóhann
Traustason, eigandi verslunar-
innar Mótors, sem hefúr mest
með villtu karlmannatískuna
að gera.
Leður heldur velli, ekki síst í
buxum, jökkum og vestum.
Þess má geta að óhætt er að
klippa upp í gömlu leðurbux-
urnar og bæta inn í skrautleg-
um efnisbút til að vfkka þær.
Buxur kvennanna eru hins
vegar fínni, ekki ólíkar gömlu
leggings- buxunum nema bara
útvíðar.