Pressan - 29.04.1993, Blaðsíða 9

F R ÉTT I R
Fimmtudagurinn 29. apríl 1993
PRFSSAN 9
ATLI BERGMANN & ERIK JENSEN
hjá Framtíðarferðum. Hafa hlotið ákúrur vegna
harðskeyttrar söluherferðar en eiga von á mönnum
frá útlöndum til að styðja málstað sinn.
ur viðhaldskostnað upp á um
37.000 krónur á ári sé miðað við
þriggja vikna gistingu, en
magnast ef gistingin varir leng-
ur.
Kampavín eftir und-
irritun
Meðal viðskiptavina sem rætt
hefur verið við kemur fram
hörð gagnrýni á sölumennsku
fyrirtækisins. Þar sem um er að
ræða eldra fólk er auðvitað
spurning hvað hægt er að bjóða
því. Eftir því sem komist verður
næst er fólk fengið á „persónu-
legan“ fund, sem getur staðið í
marga tíma. Verð er ekki til um-
ræðu fyrr en á síðustu stigum
og kemur fram hjá viðskipta-
vinum að þeir hafi ekki vitað
nákvæmlega hvað um var að
ræða. Kaupendum er hins vegar
gefið kampavín fyrir undirritun,
en nauðsynlegt er að undirrita
fjölda pappíra.
Um leið og tímapressan er
aukin er fólk látíð vita að ef það
kaupi ekki nú hækki verðið um
20 prósent á morgun, eins og
kom fram hjá Jóni Júlíusi. I
svipaðan streng tók Einar Guð-
mundsson, sem sat á sex tíma
fundi. Þess ber að geta að báðir
þeir fundir fóru fram suður í
Portúgal síðasta sumar.
Eign eða leiga?
Það hefur komið fram hjá
mörgum aðilum, og var meðal
annars haft eftir Einari Grön-
dal, starfsmanni Landsbank-
ans, í útvarpsviðtali á Rás 2, að
margir átta sig ekki á því um
hvað viðskiptin snúast. Ekki er
verið að selja fasteign heldur
dvalarrétt. Þessi dvalarréttur er
seldur af íslensku fyrirtæki, sem
Erik Jensen segir að sé umboðs-
aðili fyrir portúgalska fyrirtækið
DoSol hoteis SA. Þetta fyrirtæki
á síðan hótelið Domino Do Sol.
Kaupendur kaupa því dvalar-
rétt en þó með þeim skyldum
eigandans að viðhalda eigninni.
Samt er þetta kynnt sem „fjár-
festing til lífstíðar“ í auglýsing-
um fyrirtækisins.
Einnig hafa komið upp
vandamál varðandi endursölu,
eins og blaðamaður hefur nokk-
Ingólfur Guðbrandsson hjá Heimsklúbbnum
Sofandaháttur yfirvalda hneykslar mig
„Ég hef sjálfur átt íbúðarhús-
næði erlendis, sem aðeins hef-
ur orðið mér fjárhagslegur
baggi. Sjálfur bý ég alltaf á
vönduðum hótelum á ferðum
mínum og það hefur reynst
mér ódýrast þegar á allt er litið.
Ég veit ekki um neinn sem hef-
ur hagnast á því að kaupa sér
hús erlendis til notkunar í
styttri tíma,“ sagði Ingólfur
Guðbrandsson hjá Heims-
klúbbnum. Ingólfur sagðist að-
spurður hafa margar alvarlegar
athugasemdir fram að færa um
starfsemi Framtíðarferða, en
vildi ekki tjá sig um það að svo
stöddu.
„Vitað er um fjölda tilfella
erlendis þar sem fólk hefur far-
ið flatt á viðskiptum sínum við
svonefnd Time Sharing-fyrir-
tæki og misst allt sitt uppsafn-
aða sparifé, sem ætlað var til
ánægjulegra feiðalaga. Það sem
hneykslar mig mest er sof-
andaháttur yfirvalda,“ var það
eina sem Ingólfur vildi láta eftir
sér hafa.
IngólfurGuðbrandsson
Vitað um fjölda tilfella er-
lendis þar sem fólk hefur
misst allt uppsafnað spari-
fé.
verulegum upphæðum,
eins og kemur fram á samning-
seyðublaði sem blaðamaður
hefur undir höndum, allt frá 73
pundum upp í 127 pund. Ef
miðað er við þrjár vikur er við-
haldskostnaður á ári í minnstu
íbúðinni, sem aðeins tekur tvo,
um 21.000 krónur á ári. Stærsta
íbúðin, með átta íbúa rými, hef-
Fyrrverandi viðskiptavinir
Argasta
skrum
Ég tel þetta vera argasta
skrum,“ segir Jón Júlíus Sig-
urðsson, fyrrverandi útibús-
stjóri í Landsbankanum, en
hann er einn þeirra sem fjár-
festu í íbúðarrétti suður í Portú-
gal.
„Það er um ár síðan ég keypti
eignina. Meginforsendan fyrir
því var sú að Erik Jensen sagði
að það væri ekkert mál að selja
hana aftur ef ég þyrfti á að
halda,“ segir Jón Júlíus, en hann
hefur nú í sex mánuði reynt að
selja íbúðarréttínn. Ástæða þess
að hann er að selja aftur er sú að
þau hjónin eru að flytja í íbúðir
aldraðra og þurfa að losa fé til
þess. Einnig kom ffam hjá Jóni
að þegar hann reyndi að fá aðila
erlendis til að selja réttinn var
hann krafinn um háar upphæð-
ir í sölulaun fyrirffam.
„Þessir söluaðilar gjöreyði-
lögðu fyrir okkur hjónunum ffí-
ið,“ segir Einar Guðmunds-
son kennari, sem fór til Portú-
gals í fýrra ásamt konu sinni.
„Út um allt voru þessir sölu-
menn og það var engin leið að
verjast ágangi þeirra. Okkur var
haldið inni í sex tíma og ekki
sleppt fyrr en við höfðum
keypt,“ segir Einar, en hann átti
einmitt viðskipti við Erik Jens-
en. Einar segir þó að eini ljósi
punkturinn hafi verið viðleitni
tveggja sölumanna, Ólafs
Ragnarssonar og Brynjólfs
Sigurðssonar, til að leysa úr
málunum. Einar endaði á því að
gera samning við tvo söluaðila
og var annar á vegum Domino
Do Sol. Hann hefur nú losað sig
undan þeim samningum og var
kostnaðurinn við það veruleg-
ur.
ur dæmi um. Þeir Framtíðar-
ferðamenn hafa þá skýringu á
dæmi Jóns Júlíusar að hann hafi
ekki verið búinn að greiða sinn
hluta að ftillu og því ekki getað
endurselt. Hann hafi ekki end-
ursölumöguleika fyrr en hann
hafi greitt að fullu og fengið af-
sal í hendurnar. Þetta segja
kaupendur að séu ný tíðindi
fyrir sig.
Það reyndar kemur ffam hjá
mörgum að innihald samning-
anna liggi alls ekki ljóst fyrir
þegar fólk lætur freistast til að
skrifa undir þá. Má þar til dæm-
is finna ákvæði um að fólk afsali
sér rétti til að höfða mál á hend-
ur Framtíðarmönnum, heldur
beri að leysa ágreiningsmál með
gerðardómi.
Treysta á að takist
að semja við Flug-
leiðamenn
RCI-fyrirtækið, sem á hug-
myndina sem Framtíðarferðir
byggja á, er fyrst og fremst
skiptifyrirtæki sem tekur að sér
að skipta á gistirétti fljótt og vel,
að sjálfsögðu gegn gjaldi. Félag-
ið var stofhað í Bandaríkjunum
árið 1974 og hefur vaxið hratt
síðan. RCI hefur hins vegar ekk-
ert með Framtíðarferðir að gera
þó að Framtíðarferðir afli að
sjálfsögðu meðlima fyrir félagið.
RCI hefur tekið að sér að
semja við flugfélög víða um
heim um lægri fargjöld við flug-
félög og lægri gjöld á ýmsu því
sem lýtur að ferðakostnaði.
Eftir því sem komist verður
næst hafa fulltrúar RCI í Skand-
inavíu hafið samningaviðræður
við Flugleiðamenn um að þeir
bjóði félagsmönnum slík af-
sláttargjöld, en ekkert er vitað
um árangur þeirra viðræðna.
Þess má geta að reyndar hefur
PRESSAN undir höndum bréf
ffá Arild Haggeland hjá RCI í
Danmörku, þar sem tekið er
ffam að Jensen sé ekki á vegum
RCI. Bréfið er dagsett 17. mars.
Kom ffam hjá Erik að fulltrú-
ar RCI væru á leiðinni til ís-
lands, meðal annars til að skoða
rekstur Framtíðarferða. Sömu
sögu má segja um Antonio
Rosado, hinn portúgalska
stjórnanda Domino Do Sol, en
hann er einnig á leiðinni til
landsins. Þá kom ffam hjá Erik
að haft hefði verið samband við
Ragnar Aðalsteinsson hæsta-
réttarlögmann og væri ætlunin
að hann færi til Portúgals að
staðfesta tryggingar sem þar
eru. Ekki náðist í Ragnar til að
fá þetta staðfest. Það er því aug-
ljóst að þeir Framtíðarferða-
menn reyna nú allt til að efla
trúverðugleika sinn.
Peningarnir lagðir
inn á reikning á Mön
Því er haldið ffam að 700 ís-
lendingar séu nú meðlimir í
RCI, en sú tala segir ekki til um
fjölda samninga. Það kemur
fram í bæklingum frá RCI að
þar séu 6 milljónir meðlima, en
ef rýnt er í tölur kemur ffam að
á bak við það standa 1,4 millj-
ónir samninga. Þeir eru einfald-
lega margfaldaðir með fjöl-
skyldustærð. Á sama hátt má
skoða fullyrðingu um 700 með-
limi — á bak við það standa á
milli 100 og 200 samningar.
Þetta eru hins vegar háar
upphæðir — hæstu samning-
arnir sem fólk hefur undirgeng-
ist eru upp á 1,5 milljónir króna.
Eftir því sem komist verður
næst eru þessir peningar fluttir
inn á reikning á eyjunni Mön,
sem hefur sérstakar reglur um
bankaleynd. Erik Jensen var
sérstaklega spurður um það
hvort hann sjálfur héldi reikn-
ing þar en hann neitaði því.
Einnig neitaði hann fullyrðing-
um um að hann hefði í raun
ekkert fjármagn lagt fram til
verkefnisins, en heimildir eru
fyrir því að Erik hafi komið
eignalaus til landsins.
Ferill hans í ferðamálum er
fyrst og ffemst í Portúgal. Varð
hann meðal annars sjálfur fyrir
barðinu á ósvífnum söluaðila
sem stakk af effir söfnun á dval-
arréttarsamningum (Time
Sharing) á Vale Navio-hótelinu
fyrir nokkrum árum.
Sigurður Már Jónsson