Tíminn Sunnudagsblað - 01.04.1962, Blaðsíða 9

SUNNUDAGSBLAÐ
129
Hiálprœgishersins eins og hann leit út sumarið 1907.
mSÁTUR UM
* KASTALANN
Eg gleðst af þvi, min-g guð, ég veit,
þú gafst mér landið Kanaan.
Þín vcldug engla-verndarsveit
mér visar leið til Kanaans.
Og héðan, yfir heimsins sand,
þar húm vill slzyggja á Kanaan,
ég eygi dýrðlegt Ijóssins land
og lífsins strönd við Kanaan.
IX. „Alla nótt hjá Jesú“.
Benedikt Gröndal sagði, að stund- „Generaláihlaupunuim“ Hjálpræðis-
um væri einn liður á dagskrá Hjálp- hersins á íslandi linnti ekki, hvernig
ræðishersins „generaláhlaup á djöful- sem á móti blés, og hve oft og víða
inn“ og þar á eftir færu sigurlaunin: sem samkomunum var hleypt upp. —
En-ekkert gat bugað þessa prédik-
ara. Þeir náðu fótfestu á æ fleiri
stöðuin, og göngum þeirra á heimili
manna fjölgaði sifellt. Eftir rúmt ár
var búið að vitja 1344 heimila, og það
er til marks um það, hve fólk flykkt-
ist á samkomurnar, að þá voru sam-
komugestir orðnir meira en fjörutíu
og sex þúsund. Áður en varði var
herinn kominn með fána sína og git-
ara á ísafjörð, Seyðisfjörð, Akureyri,
Eyrarbakka og Hafnarfjörð. í Reykja-
vík var hafinn undirbúningur að
stofnun gistihúss, sums staðar komið
upp skólum og vinnustofum, þar sem
kenndur var fatasaumur, prjón, hann
yrðir og hjálp í viðlögum. Sérstök
samtök, sem nefndust Kærleiksband-
ið, sáu um þessa starfsemi. Árið 1898
voru níutíu nemendur og átta kenn-
arar í vinnustofu Kærleiksbandsins
í Reykjavík.
Látlaust var safnað fé á samkom-
um og götum úti. Sjálfsafneitunarvik-'
ur voru annað veifið, og þá átti fólk
að neita sér um kaffi og sykur og þess
háttar og styrkja Hjálpræðisherinn
með því, sem þannig sparaðist. Enn
var ein leiðin ag efna til bazars, og
loks var mikilla matvæla og fjár-
muna aflað með þeim hætti að biðja
efnaða útgerðarmenn og atvinnurek-
endur að gefa fisk, rengi, kverksiga
og hvað annað, sem nöfnum tjáir að
nefna og von var um, að látið yrði
af hendi rakna. Danskur málari, Jens
Lange, lét það kaup, er hann fékk
umfram nauðþurftii', renna óskert til
starfseminnar og vafalaust hafa fleiri
klipið af kaupi sínu.
Nú gerðist það líka, að sumir helztu
fyrirmenn Reykjavikur, svo. sem
biskup landsins, bæjarfógetinn og
skólastjóri barnaskólans, tóku að
Síðari grein um fyrstu ár
Hjálpræðisharsins á íslandi
Hjálpræðishersfólkið hafði aðeins ver
ið hér stuttan túna, er það fór að
færa út kvíarnar. Sumir fóru gang-
andi suður með sjó eða austur yfir
fjall, aðrir hringferð með strand-
ferðaskipunum. Áheyrendur skorti
sjaldnast, og oftast fór allt með felldu
við fyrstu kynnin. En nálega alls stað-
ar var sama sagan: Þegar predikan-
irnar urðu daglegur viðburður, hóf-
ust upþþot og óspektir. í litlu fiski-
mannaþorpi eins og Akranesi gerðust
sjómennirnir svo aðsópsmiklir á sam-
komum „pilskadetta", að þeim var
lítt viðvært, og varð það lokaúrræðið
að biðja sýslumann Borgfirðinga að
skipa sérstaka menn til þess að halda
uppi friði.