Tíminn Sunnudagsblað - 05.12.1965, Blaðsíða 6

— Hvað ætlið þið svo að sýna
næst?
— Það verður Fjalla-Eyvind-
ur, mynd gerð 1917 eftir leikriti
Jóhanns Sigurjónssonar. Viktor Sjö-
ström, sem stjórnaði henni er nú ný-
dáinn. Hann starfaði við kvikmyndir
fram á hinztu stund, nú síðast sem
kvikmyndaleikari. Margir muna eftir
gamla manninum í kvikmynd Ing-
mars Bergman, „Að leiðarlokum“,
(Smultronstállet). Viktor Sjöström
lék hann.
Þessi mynd hefur nú ekki sézt hér
mjög lengi.
— Hvernig líta fastir kennarar á
allt þetta félagslíf?
— Þeir eru mismunandi hrifnir.
Einar Magnússon, rektor, hefur alltaf
reynzt okkur einstaklega velviljaður,
en lærifeðrum okkar mörgum finnst,
að:okkur væri nær að læra meira af
orðtökum.
— Látið þið það nokkuð á ykkur
fá?
— Já, víst gerum við það. Við er-
um með stanzlaust samvizkubit. Allt
þetta félagslíf dregur auðvitað úr
náminu. Það er minnst með lista-
félagið. Þar fyrir utan er Framtíðin,
sem gengst fyrir stjórnmálafundum,
spilakvöldum og, þótt ótrúlegt sé,
djasskynningum, sem mér finnst eig-
inlega heyra undir listafélagið.
Þeirra viðfangsefni eru tengdari við
daglegt brauð, aftur erum við meira
uppi í skýjunum. Reyndar er ég alveg
á móti nafninu listafélag. Það er
uppblásið og yfirborðskennt. Formað
ur, nokkuð á undan mér, stakk upp
á nafninu Skemmti- og fjörfélagið,
og væri það miklu nær. Nafn eins
og listafélagið fælir menn frá. Nafn,
sem segir ekkert, eins og Framtíðin,
er ágætt.
Auk þessa er leiknefndin. Nú í
vetur á að sýna „The Importance of
Being Earnest" eftir Óskar Wilde I
þýðingu Bjarna Guðmundssonar. Þjóð
leikhúsið átti réttinn á því lengi, svo
að þú sérð, að hér er ekki um lítið
verk að ræða.
—En sér listafélagið einnig um
jólagleðina?
— Nei, það er enn ein nefnd, fjöl-
mennasta nefnd skólans, og þeir
menn eru strax byrjaðir að undirbúa
sig. Gleðin er haldin í kjallaranum
í Háskólabíói og þar settar upp mikl-
ar veggskreytingar. Þetta árið verður
Egils saga Skallagrímssonar tekin fyr
ir, en ítroðarar okkar settir inn í
allar myndir.
— Já, Egla býður upp á gnótt af
myndrænum atriðum — Egill að
krækja úr mönnum augu, Egill að
strá silfri sínu yfir mannfjölda í von
um slagsmál.
— Menn eru mjög spenntir að sjá,
hvaða kennara Egill verður látinn
iFramh. á bls. 1121.
Þetta er forsíða kvikmyndaskrár listafélagsins. 'Hún er skreytt með Ijésmynd af
kvikmyndatöku frá árinu 1924.
hann, er ívan grimmi. Þetta er vold-
ug hetju- og harmsaga um einvald
Rússa. Myndatakan er svo stórkost-
leg, að nærri hvert einasta augna-
blik myndarinnar er nautn fyrir
augað, en atriðarásin er víða hæg og
hátíðleg og vekur hjá áhorfendum
hugblæ horfinna alda. Manni kemur
í hug, að einhverjum slíkum tökum
væri gaman að taka íslendingasög-
urnar á kvikmyndatjaldi.
Barátta ívans keisara við aðalinn
(bojarana) leiðir til sálsýki hans.
Eitthvað mun Stalín sáluga hafa
fundizt þetta höggva nærri sér, og
var ekki leyft að sýna seinni hluta
myndarinnar á almannafæri í Sovét-
ríkjunum, meðan hann lifði.
mo
T í HJ I N N — SUNNUDAGSBLAÐ