Tíminn Sunnudagsblað - 17.12.1967, Síða 15
INGÓLFUR DAVÍÐSSON:
SUDUR
í FJÖLL
06 B0R61R
brandur, og telur, að menn hér
þoli sérlega vel vosbúð og kulda.
Alpafjöll eru víða hættuleg yf-
irferðar og hafa margir farizt þar
fyrr og síðar. Eru sums staðar sett
upp spjöld á slíkum stöðum, og sá
Guðbrandur á einu þeirra eftirfar-
andi áletrun:
„Klifraði, hrapaði, hálsbrotn-
aði, sálaðist, biðjið fyrir sál hans“.
Dæmi munu vera þess, að íjalla-
lögreglan hafi stöðvað útlenda
ferðamenn, fylgdarmannslausa
utan vegar, flutt þá á næstu járn-
brautarstöð og sagt, að það væri
of dýrt að gera út björgunarieið-
angur, ef þeir hröpuðu eða villt-
ust.
Það er nýstárlegt fyrir íslend-
inga að horfa á tindótt og þrött
kalkfjöllin. Neðan til og langt upp
eftir hlíðum hylur þau víða dimin-
grænn skógur, sem ver uppblæstri
og skriðuföilum. En gnípurnar og
hinar hvösssi eggjar eru berar og
í hið bezta bjórland í heiminum
Nú er ölið sá þjóðardrykkur, að
ég efast um, að forn og réttur
baierskur maður mundi una á
himnum nema svo, að guð almátt-
ugnpÉÍgeri honum bjiirsal í sömu
líking og hér er.
í annan staS er á engu byggðu
bóli búið til slíkt af alls konar
bjúgum. Þetta er þjóðmatur sunn-
an til í Þýzkalandi, líkt og búð-
ingur á Englandi, skyr á íslandi
eða grautar í Noregi“.
Ég nefndi fyrr veitingahúsið
„Skólastiku11 við Achensee. Þang-
að hafði Guðbrandur komið fyrir
rúmri öld, segir þar gamla konu
i'áða húisum og var feginn að fá
afdrep og gistingu, flýjandi und-
an steypiregni með þrumum og
eldingum. Veðrabrigðin eru mjög
skjót í fjöllunum. Skúrirnar eru
hér svo ákafar, að á hálfri stundu
kemur meira vatn úr lofti en á
heilum degi á íslandi, segir Guð-
IV.
Dr. Guðbrandur Vigfússon rit-
aði ferðasögu frá Þýzkalandi í Ný
félagsrit árið 1860 og segir þar
meðal annars svo um lífsvenjur í
Múnöhen:
„Borg þessi hefur á sér nokk-
urs konar alþýðlegan sveitabrag,
svo að enda íslenzkur bóndi úr
sveit ætti miklu síður vandlifað
hér en í smákaupstöðum úti á
voru landi, í-slandi. Menn gera
hér skop að tepruskap og fínum
háttum manna, til dæmis 'norðan
úr Berlín, á líkan hátt og bænd-
urnir gera að búðarmönnum úti á
íslandi. Því una flestir hér vel, að
borg þessi hefur það, sem borgir
má mest px-ýða, ágæt söfn, bók-
hlöður og fagurt landslag, en á
hinn bóginn er í háttum öllum lík-
ari sveitabæ en fáguðu staðalífi.
Því sækir hingað fjöldi ferða-
manna, og flestir, ef ekki allir,
bera héðan gott orð. Ef menn
sitja inni, þá er, ef það á að vera
vel þjóðlegt, aðeins raðir af trjá-
borðum og trébekkir, eða menn
setja borð og bekki í raðir undir
trjánum undir berum himni.
Hingað koma allir, hærri menn
og lægri, hver eins og hann er
búinn.
Baiern var í fyrndinni vínland,
en af því landið liggur hátt, var
það eitthvert hið lakasta vínland
undir sólinni. Það var því skyn-
samlegá bneytt að breyta landinu
Þriðji þáttur
T t M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
1119