Tíminn Sunnudagsblað - 17.12.1967, Síða 19

varlega rétt fyrir brúðkaupið. Það
var úrslitatilraunin.
Yfir götu gnætfir berg,
geitur naga fjallamerg.
Er þín héðan ættuð sái,
Ólafur huldumeyjatál?
Salzburg er 425 metra yfir sjó
og telur 110 þúsund íbúa, Hún
er miklu eldri en íslandsbyggð,
og höfðu Rómverjar þar markað
og tollstöð. Meðal annars var
þarna mikilvæg saltverzlunarstöð
á fyn'i öldum, svo sem nafnið
bendir til. Salzburg mætti líka
kaUa „borgina við fellin“ skógi
vöxnu, sem setja mjög svip á
hana og umhverfið. Þykir borgar-
stæðið eitt hið fegursta í Evrópu
við jaðar Austur-Alpanna. Fellur
frá þeim áin Salzach gegnum
borgina. Mozart fæddist í Salzburg
og hefur varpað á hana ljóma með
tónlist sinni. Hafa árlega verið
haldnir hátíðahljómleikar í minn-
ingu hans í borginni í hálfa öld.
Hlýddum við á einn þátt þeirra
að kvöldlagi í marmarasalnum.
Þar lék strengjasveit frá Prag fyr-
ir troðífullu húsi. Hljómburður er
óvenjuskýr og góður í marmara-
salnum. Hamingjan hjálpi þeim í
Háskólabíói.
Já, marmarasalurinn var þétt-
skipaður. Fólk stóð í hliðargöng-
um og bak við öftustu sætaröð
svo þröngt, að rúður gengu út.
Tónlist Mozarts nýtur auðsjáan-
lega fádæma vinsælda. Hann hef-
ur orðið spámaður í heimalandi
sínu sem annars staðar.
Hús Mozarts stendur við gamla,
þrönga götu, miðaldalegt á svip,
en vel varðveitt. Þar eru geymd-
ir gripir hans margir — húsgögn,
handrit, bréf, hljóðíæri frá hans
tíma og fleira. Aðsókn er mjög
mikil, svo að oft þarf að biða
lengi eftir því að komast inn. Við
vorum snemma á ferðinni, og var
okkur bráðlega vísað upp stigana
í hópi ferðafólks, ásamt leiðsögu-
manni. Fólk gekk hljöðlega um
forafáleg herbergin og virti fyrir
sér munina. Nýlega er búið að út-
búa í vegghólfum leiksviðin i
söngleikjum Mozarts, haganlega
lýst, svo að allt sást vel. Er mjög
gaman að sjá sviðin og líkön leik-
aranna í búningum þeirra tíma.
Yfir dyrum hússins er letrað, að
hér hafi Mozart fæðzt árið 1756
Enn er tónlist hans höfð i hávegum
um allan heim, og enn flykkjast
menn til Salzborg til að hlýða á
Mozarttóirleikana og skoða hús
hans.
Kastali mikill og forn og óvenju
vel varðveittur stendur uppi á
virkiskletti á Munkabergi og gnæf
ir rúma 100 metra yfir borgina.
Ganga þangað vagnar á togbraut
upp snarbratta hlíðina. Kastalinn
sést hvarvetna úr borginni og er
ærið svipmikill. Byggður mun
hann hafa verið á dögum fyrstu
íslenzku biskupanna, en var end-
urbyggður um 1500. Minjasafn
merkilegt er í kastalanum, og ei
hin fríðasta útsýn úr honum yfir
borgina. í gamla borgarhlutanum
standa enn mörg hús frá miðöld-
um og eru sumar götur bara þröng
sund og bílaumferð bönnuð. Fræg
er til dæmis hin þrönga miðalda-
gata Getreidestrasse. Um hana er
sífeildur straumur ferðamanna,
enda margt forvitnilegt að sjá:
Fornt útflúr á húsum, minjagripa-
verzlanir, margt bæði gamalt og
nýtt, sem ber vott um snilldar-
handbragð, meðal annars unnið
úr járni, svo sem götuskilti, og
hangir sumt af því hátt uppi. Þeir
hafa sannarlega kunnað að aug-
lýsa vöru sina og iðn, kaupmenn-
irnir og iðnmeistararnir á miðöld-
um. Getur nútímafólk margt af
þvl lært. — Ef að þú kemur til
Saltborgar, þá gakktu um Korn-
götuna. En einmitt þar er verzl-
un afar mikil, einkum með minja-
gripi og handunnar vörur als
konar. Er þar sífelldux straumur
ferðamanna og heimafólk í mikl-
um minnihluta í þessum götum
mikinn hluta ársins. Konur rogast
með fullar körfur af nýkeyptum
munum, sem margú hverjir eru
mjög smekklegir og úrval mikið.
Hafa borgarbúar stórtekjur af
ferðamönnum frá flestum löndum
heims.
Veitingastaðir eru á hverju strái,
og eru ýmsir þeirra fremur smáir
og fornlegir að búnaði, með múr-
steinshvelfingar, súlur og boga —
hlýiegir staðir margir hverjir. Við
snæddum kvöldverð í veitingakjail
ara, sem rúmar um það bil þrjá-
tíu manns við borðin, sem flest
eru gömul og sterkleg tréborð.
Fengum góðan mat og lipra þjón-
ustu. Við eitt borðið sátu hjón
yfir rínarvínglösum og skrifuðu
bréf sem væru þau heima hjá sér.
Ferðamannahópur skoðaði kort og
ræddi ferðaáætlanir, en jafnframt
gekk drjúgt á ölið og bjúgnamat-
Þjóðbúningar tíðkast mjög i Sviss. Hér
sjást tvær telpur í slíkum búningum.
Fjallið Wetterhorn í baksýn.
inn á borðinu. Úti i horni heyrð-
Ist tíst og kvak líkt og í fuglum.
Þar sátu sex japanskar unglings-
stúlkur í austrænum kyrtium og
foringi þeirra í góðum íagnaði.
Við sáum hópana báða aftur á
Mözarttónleikunum seinna urn
kvöldið. Það var mjög viðkunnan-
legt í veitingastofunni, engin garg-
andi hávaðamúsik rauf kyrrðina.
Úti á götum streymdi mannhaíið
fram og aftur — og heyrðust ótal
tungumál. Ljós blikuðu hátt uppi
á fellunum.
Morguninn eftir fórum við víða
um borgina, skoðuðum kastalann,
fórum í fornbúðagöturnar, sátum
undir kastaníutrjám við ána og
reikuðum um torg og garða, Það
áttu að vera ókeypis orgeifónleik-
ar í dómkirkjunni klukkan 10 ár-
degis og skunduðum við þangað.
Dómkirkjan í Salzborg var byggð
á 17. öid, turninn er 82 metra
hár.
T f M I N N - SUNNUDAGSBLAB
1123