Lesbók Morgunblaðsins - 03.07.2004, Blaðsíða 13

Lesbók Morgunblaðsins ˜ 3. júlí 2004 | 13
Ljósmæðurnar og hjúkrunarfræðing-arnir voru að tala um að einhver tón-listarmaður, sem ég hafði ekki heyrtum, væri með nýja plötu í smíðum.
Ég sperrti eyrun og lagði nafnið á minnið: Dav-
id Bowie hét þessi maður. Þetta var 1. mars
1974 og ég var tveggja daga gamall.
Eins gott að ég hafði eyr-
un opin, því tæpum tveimur
mánuðum seinna kom þessi
plata út, Diamond Dogs, sem
mér átti eftir að þykja ein af
bestu plötum popptónlist-
arsögunnar. Reyndar er ég að ýkja aðeins (ég
heyrði hana ekki fyrr en átján árum seinna), en
hitt er satt, að við erum jafnaldrar, Demanta-
hundarnir og ég. Nú er nýkomin viðhafnar-
útgáfa af þessari merku plötu.
Upphaflega ætlaði Bowie að gera söngleik
eftir sögu Georges Orwells, 1984. Reyndar má
heyra merki þess á nokkrum lögum, því vinnsla
plötunnar var hafin þegar ekkja Orwells ákvað
að leggja blátt bann við því. Augljóslega eru
lögin „1984“ og „Big Brother“ samin fyrir
þennan söngleik sem aldrei varð, en allt yfir-
bragð plötunnar ber líka keim af vonleysisþema
þessa mikla bókmenntaverks, þar sem Stóri
bróðir fylgist með öllum stundum og ein-
staklingurinn er sviptur öllu því sem gerir hann
frábrugðinn öðrum. Lögin eru dimm og tilfinn-
ingarík.
Þarna eru nokkur mögnuðustu lög Bowies,
sem hefur núna samið og sent frá sér tónlist í
fjörutíu ár. Titillagið, „Diamond Dogs“, er
einna líkast því glysrokki sem hann hafði verið
að semja mánuðina á undan, á plötunum Aladd-
in Sane og Ziggy Stardust. Þetta er þokkalegt
lag, þótt ekki sé það í hópi höfuðverka Bowies.
Á eftir titillaginu kemur hins vegar lagasyrp-
an „Sweet Thing/Candidate/Sweet Thing
(reprise)“, sem svo sannarlega má telja til
bestu stykkja Hertogans. Frábær syrpa sem
rennur inn í vinsælasta, og um leið leiðinleg-
asta, lag plötunnar, „Rebel Rebel“, sem flestir
kannast við. Þá kemur „Rock ’n’ Roll With
Me“, snoturt popplag og sennilega hið aðgengi-
legasta á plötunni. Það samdi Bowie með Warr-
en Peace, dansara.
Eftir þessa poppmúsík tekur svo myrkrið við
á ný með „We Are the Dead“, „Big Brother“ og
lokalaginu, „Chant of the Ever Circling Skel-
etal Family“. „1984“ er diskólag með flóknari
millikafla/viðlagi en almennt þekkist í slíkri
tónlist.
Með þessari glæsilegu viðhafnarútgáfu fylgir
veglegur bæklingur, með ritgerð eftir David
Buckley, Bowie-sérfræðing. Á aukadiski eru
margar perlur, meðal annars önnur og allt
öðruvísi útgáfa af „Candidate“ og lagið „Dodo“,
sem aldrei var gefið út. Frábær og fróðleg við-
bót.
Demantahundar glóa enn
Poppklassík
Eftir Ívar Pál
Jónsson
ivarpall@mbl.is
P
lacebo eru gervilyf eða lyfleysur,
sykurtöflur sem gefnar eru sjúk-
lingum sem haldnir eru ímynd-
uðum sjúkdómum. Lyfin hafa eng-
in líkamleg áhrif en virka í
langflestum tilvikum á sjúklingana.
Það er aftur á móti ekkert gervilegt við hljóm-
sveitina Placebo þó að hún virki í flestum til-
vikum vel á fólk. Sveitin er væntanleg á íslenska
landsteina á þessu gróskumikla tónleikasumri, en
hún leikur í Laugardalshöllinni 7. júlí, á miðviku-
daginn kemur.
Lífaldur Placebo spannar um áratug og hafa
þeir þremenningar gefið út fjórar breiðskífur,
Sleeping with Gosts (’03), Black
Marked Music (’00), Without You
I’m Nothing (’98) og Placebo (’96).
Sveitin er skipuð þeim Brian
Molko, söngvara, gítarleikara og aðallagasmið,
bassaleikaranum sænskættaða Stefan Olsdal og
trommaranum Steve Hewitt.
Brian Molko var staddur í steikjandi hita á
Grikklandi þegar blaðamaður Morgunblaðsins
ræddi við hann. Þessi skrautlegi forsprakki sveit-
arinnar var afar alúðlegur en notaðist óspart við
hið dónalega F-orð.
Placebo lögðu nýlega upp í mikla Evrópureisu
og munu þeir koma hingað til lands eftir tón-
leikahald í Belgíu.
Brian sagði tónleikaferðalagið hafa gengið vel
hingað til.
„Við hófum ferðina á tónlistarhátíð í Moskvu
og í kvöld er það svo Aþena. Hingað til hefur
þetta verið frábært,“ sagði Brian
Placebo eru iðnir við kolann þegar kemur að
tónleikaferðum. Fyrr á árinu léku þeir víðsvegar
um Ástralíu og segir Brian það meðal annars
hafa komið til vegna óhemju áhuga þeirra á land-
inu.
„Við eigum í ástarsambandi við Ástralíu, við
elskum landið,“ fullyrðir hann.
„Það tekur reyndar ógeðslega langan tíma að
komast þangað en það er þess virði.“
Brian segir þó Mexíkó vera uppáhalds-
tónleikastað sinn í veröldinni.
„Mexíkó er brjáluð borg! Við höfum spilað þar
þrisvar en í fyrsta sinn sem við komum þangað
leið mér eins og við værum Bítlarnir,“ rifjar
Brian upp.
„Það var setið um okkur á flugvellinum! Ég
hafði ekki hugmynd um að við ættum svona
marga aðdáendur þarna. En Mexíkó er líkt og
Ásralía mikill partístaður og við endum alltaf á
að skemmta okkur konunglega þar.“
Hlakkar til hverabaðs – alveg satt
Brian segist hlakka mikið til Íslandsfararinnar
og nær að sannfæra blaðamann um að honum sé
alvara, ekki bara kurteis.
„Þetta verður í fyrsta sinn sem við heimsækj-
um landið en Ísland er einn af þeim stöðum sem
mig hefur lengi langað að koma til,“ segir Brian.
„Ég veit að það er klisja að segjast hlakka til
að sjá náttúruna og heitu hverina en það er satt.
Mig hefur alltaf dreymt um að baða mig í heitum
hver.“
Í viðtali við Morgunblaðið í fyrra sagði
trommuleikarinn Hewitt þá semja mikinn hluta
tónlistar sinnar á tónleikaferðalögum. Er einhver
von til þess að við Íslendingar fáum að heyra
eitthvað af nýju óútkomnu efni?
„Því miður hefur þróunin í tækninni gert það
að verkum að það nýja efni sem leikið er á tón-
leikum er komið á Netið samdægurs. Við búum
því ekki lengur við þann lúxus að geta æft og
þróað efni okkar í beinu sambandi við áhorf-
endur,“ segir Brian og er auðheyrilega miður sín
vegna þess.
„Hljómsveitir eins og Pink Floyd gátu gert
þetta áður fyrr. Lögin á Dark Side of the Moon
voru t.a.m. samin og svo prófuð á áhorfendum í
heilt ár áður en ákveðið var að hljóðrita þau.“
Molko segir það miður að hljómsveitir nú til
dags hafi ekki þennan möguleika til að þróa tón-
list sína.
„Þetta á ekki að vera svona. Lögin eru ekki
fullbúin þó að þau séu komin í spilun. Þau eiga
eftir að slíta barnskónum áður en óhætt er að
gefa þau út,“ segir Brian og er þetta honum
greinilega mikið hjartans mál.
„Ef áhorfendur væru bara aðeins þolinmóðari
og gætu beðið eftir að lagið kæmi út í sínu full-
komna formi. Tónlistarmenn myndu gefa út
miklu betri tónlist ef þeir fengju að þróa hana í
friði án þess að eiga á hættu að henni væri
„rænt“ ókláraðri.“
Brian bætir þó við að þegar allt komi til alls sé
þetta verst fyrir áheyrendurna sjálfa.
„Þeir skilja ekki að þeir eru að skjóta sig í fót-
inn með þessu. Þeir fá ekki þá gæðatónlist sem
þeir myndu annars fá,“ segir hann.
Brian segir þá félaga vera sísemjandi nýja tón-
list, þeir séu þannig hljómsveit.
„Við semjum þegar við erum á tónleika-
ferðalögum, þegar við erum heima, þegar við er-
um í fríum og þegar við erum í upptökum.“
Í október er væntanlegur mynddiskur sem
verður safn af öllum myndböndum sveitarinnar
við smáskífurnar auk tveggja nýrra laga. Brian
segir svo að fimmtu Placebo-breiðskífunnar megi
vænta á næsta ári.
Líkar við Maus
Talið berst að fyrirhugaðri Íslandsferð og Brian
fer á flug.
„Við ætlum að taka alla eyjuna! Ég meina það
þó ekki kynferðislega,“ segir hann og skellihlær.
„Við ætlum að hafa ferðamannaháttinn á og
reyna að sjá sem allra mest af landinu.“
Brian segir þá ætla að leika efni af öllum fjór-
um breiðskífum sveitarinnar á tónleikunum í
Laugardalshöllinni.
„Kannski tökum við einhver lög sem við höfum
ekki leikið í mörg ár,“ bætir hann við.
Aðspurður um upphitunarsveit kvöldsins,
Maus, segir Brian:
„Við þekkjum tónlistina þeirra og líkar vel. Við
settum saman lista yfir þau bönd sem við vildum
fá til að hita upp fyrir okkur og blessunarlega
voru Maus ekki uppteknir kvöldið sem tónleik-
arnir verða svo „giggið“ var þeirra.“
Brian ítrekar að lokum enn og aftur hvað
hljómsveitin hlakki mikið til að koma til landsins.
„Við biðjumst líka afsökunar á hvað það hefur
tekið okkur mörg ár að koma loksins. Við ætlum
að gera okkar besta til að hrista rækilega upp í
ykkur!“
Tökum alla eyjuna
Placebo Breski Steve Hewitt, lúxemborgski, skoski, enski og bandaríski Brian Molko og sænski Stefan Olsdal.
Breska sveitin Placebo leikur í Laugardalshöll á
miðvikudaginn kemur. Brian Molko er for-
sprakki sveitarinnar, kynlegur náungi, ein-
staklega kurteis þótt orðljótur sé, eins og kom í
ljós í samtali við Lesbók.
Eftir Birtu
Björnsdóttur
birta@mbl.is
www.placeboworld.co.uk Miðasala fer fram í
verslunum Og Vodafone í Reykjavík og á Akur-
eyri, Hljóðhúsinu Selfossi, Pennanum Akureyri
og á vefsíðunni www.farfuglinn.is.
Sögufræg tvöföld plata The Clashverður enn þá lengri þegar hún
verður endurútgefin á næstunni.
Epic Records áformar nú að gefa út
tvöfaldan geisladisk að viðbættum
mynddiski í sérstakri viðhafn-
arútgáfu 21. september
nk. til að minnast þess
að þá verða liðin 25 ár
síðan platan kom upp-
runalega út. Auk laganna af upp-
runalegu plötunum mun seinni
hljómdiskur nýju útgáfunnar inni-
halda áður óútgefnar prufuupptökur
sem The Clash gerði er hún vann að
London Calling. Þessar dýrmætu
upptökur komu nýverið í leitirnar
þar sem þær voru í reiðileysi í hús-
næði sem var í eigu Micks Jones,
gítarleikara sveitarinnar. Upptök-
urnar eru kallaðar The Vanilla Tap-
es og herma fregnir að inn á milli
séu lög sem aldrei áður hafi heyrst.
Mynddiskurinn á svo að virka eins
og tímahvelfing og fanga það tímabil
er London Calling kom út. Ekki
liggur nákvæmar fyrir hvað verður
á mynddiskinum annað en 45 mín-
útna heimildarmynd, sem mun inni-
halda myndskeið sem aldrei hafa
sést áður og ný viðtöl við liðsmenn
sveitarinnar.
  
Bandaríska nýbylgjusveitin Int-erpol gefur út nýja plötu í sept-
ember. Platan á að heita Antics og
mun innihalda tíu lög, þar á meðal
hið „dansvæna“ „Slow Hands“ og
hið „hæga og brothætta“ „Public
Pervert“, skv. lýsingu Billboard.
Daniel Kessler, gítarleikari bands-
ins, segir að platan sýni hversu mjög
sveitin hafi vaxið síðan hin mergjaða
Turn on The Bright Lights kom út
árið 2002.
Interpol verður á tónleikaferða-
lagi með The Cure í sumar, sem
hluti af Curiosa-festivalinu, en þar
munu einnig leika Mogwai, The
Raptures og Cursive.
  
Allra fyrsta smáskífa Elvis Presleys verður gefin út á
mánudag, af því tilefni að þá eru lið-
in nákvæmlega
50 ár síðan lagið
var hljóðritað.
Aðallag um-
ræddrar smá-
skífu er „That’s
All Right Mama“
en þetta er í
fyrsta sinn sem
það kemur út á
„lítilli plötu“ utan
Bandaríkjanna.
Lagið verður gefið út á smádiski og
10 tommu vínyl sem einungis verður
dreift í 5 þúsund eintökum.
Umrætt lag var hljóðritað í Sun
upptökuverinu sögufræga í Memph-
is 5. júlí 1954. Lagið er almennt talið
einn af upphafspunktum rokksins.
B-hliðarlagið „Blue Moon of Ken-
tucky“ verður að sjálfsögðu með á
smáskífunni.
Búist er við að þúsundir Elvis-
aðdáenda safnist saman við Grace-
land í Memphis, til að minnast út-
gáfunnar á fyrsta lagi rokkkóngsins.
Þá verður komið á laggirnar út-
varpsstöð þar vestra sem eingöngu
mun spila Elvis-lög, allan sólar-
hringinn.
The Clash
Elvis Presley
Erlend
tónlist
Interpol