Íslendingaþættir Tímans - 16.03.1972, Blaðsíða 23

Munu þær hafa orðið milli 40 og 50 þar
af 20 eftirleitir. Oft lenti hann i svaðil-
förum i þessum ferðum, en hvorki
brast hann kjark né ratvisi og þrek.
Páll átti alltaf duglega og viljuga
hesta. Elskaði hann hesta sina, ól þá
vel, en reið jafnan hart, Var á fárra
færi að vera honum samferða á hest-
baki.
Þó Páll sé hánorrænn að útliti, ljós-
hærður og blaeygður þá er eins og
skaplyndi hans sé suðrænt. Hann er
fjör- og gleðimaður mikill svo að fá-
gætt er, fljótur mjög að skipta skapi
hvort sem er til reiði, hryggðar eða
kæti. Þó hann reiðist við einhvern þá
mun hann oftast sáttur áður sól er
gengin til viðar. Og þó hann hryggist
þá sigrar karlmennskan óðar og
gleðin, sem er hans sterkasti lifs-
þáttur, nær strax yfirtökum. Páll er
djarfmæltur við hvern sem er og
liggur ekki á meiningu sinni. Hann er
logandi pólitiskur og fylgir fast Fram-
sóknarflokknum og samvinnumaður
traustur.
Oft hefur hann flutt hvassar ræður á
fundum, svo ýmsa hefur undan sviðið
meðan hann lét höggin dynja, en sjald-
an lokið svo máli sinu.að ekki væru
flestir farnir að hlæja, lika þeir, sem á
var deilt.
Var hann stundum fyrr á árum feng-
inn til þess, ef fundir þóttu daufir að
hleypa i þá fjöri og brást honum ekki
sú bogalist.
Nú situr öldungurinn með konu sinni
á óðali sinu i allhárri elli og er hættur
störfum, en glampar af ólgandi lifs-
fjöri lýsa enn og ylja. Hann sækir sam
komur i sveit sinni og spilar bridge af
áhuga. Les blöðin og hitnar i hamsi
þegar honum þykir ekki rétt stefnt i
þjóðmálum.
Hann er ánægður með það, sem lifið'
hefur veitt honum og ellin er honum
ekki þung.
Vilborg var i bernsku vanin við öll
störf úti og inni. Strax kom i ljós hjá
henni mildur en traustur myndugleiki,
sem fylgt hefur henni til þessa dags.
Sem dæmi má nefna að geðveikur
maður, sem fékk æðisköst, dvaldi á
heimili foreldra hennar. Hljóp hann oft
að heiman og faldist . á ýmsum stöð-
um, þegar hann fékk köstin. Var Vil-
borg, þá barn að aldri, oft send að
leita mannsins og fá hann til að koma
heim, þvi henni hlýddi hann, þótt aðrir
gætu ekki við hann ráðið.
Hún hefur jafnan verið nærfærin við
sjúka og hafa ýmsir notið þess, þó ekki
verði það rakið hér.
Strax á unglingsárum fékk Vilborg
áhuga á leiklist. Hún var i ungmenna-
félagi i sveit sinni. Þar var ráðizt i það
að leika Skugga-Svein. Lék hún þar
tvær persónur þau Gvend smala og
Möngu lipurtá og þótti vel takast.
Gekk leikur þessi i þrjá vetur þar i
sveit.
Eftir að Vilborg fór að búa á Litlu-
Reykjum gerðist hún brátt aðalfrum-
kvöðull að leikstarfsemi ungmennafé-
lagsins i Hraungerðishreppi. Lagði
hún á sig mikið aukastarf i viðbót við
annasöm húsmóðurstörf á barnmörgu
heimili sinu til að leiðbeina og fara
meö erfiðustu kvenhlutverkin i þeim
sjónleikjum, sem ungmennafélagið
tók til sýningar.
Voru leikhæfileikar hennar rómaðir
af öllum, sem sáu hana á sviði, og eiga
margir góðar endurminningar frá
leikstarfi hennar. t 20 sjónleikjum
mun hún hafa verið meö hlutverk, og
sjálf setti hún saman leikþætti til
skemmtunar með aðstoð Stefaniu
dóttur sinnar, sem erft hefur frá
móður sinni góða hæfileika á þvi sviði.
Skemmtilegasta hlutverki og það sem
henni þótti bezt að leika var það, þegar
hún fór i gerfi Þóru gömlu i leiknum
Almannarómur. Höfundur leiksins var
sjálfur viðstaddur sýningu og lauk
miklu lofsorði á leikVilborgar.
Strax á fyrstu búskaparárum tók
Vilborg að rækta tré og blóm i garði
við bæ sinn. Þótti ýmsum sú nýbreytni
og fyrirhöfn fátækrar húsmóður harla
óþörf. En Vilborg lét það ekki á sig fá.
Plantaði hún alltaf einu tré fyrir hvert
barn, sem hún fæddi og ánafnaði þvi.
Mörgum öðrum trjám og blómum
plantaði hún ennig og varð garður
hennar fallegur. Segist hún hafa fengið
dýpri skilning á lifinu við þetta starf og
telur að það hafi gert sig að betri
manni.
I garði hennar stendur nú fallegasta
lerkitréð á Suðurlandi að þvi er kunn
ugir telja. Vilborg var félagslynd. Hún
tók þátt i Kvenfélagi sveitarinnar og
var ritari þess i 25 ár.
Að Litlu-Reykjum hefur marga að
garði borið i meira en hálfa öld, þvi að
gestum er vel fagnað og greiðasemi og
hjálp var alltaf fúslega i té látin.
Hjónin bæði viðræðugóð og gleði-
bragur i viðmóti við gesti
hvernig sem á stóð. Vilborg segir,að
sér hafi þótt gaman að lifa og er ánægð
með lif sitt. Hún segir lika, að sér hafi
fundizt birta i kringum sig þegar i fjöl
skylduna bættust tengdadætur,
tengdasynir og barnabörnin öll. Þau
Litlu-Reykjahjón urðu fyrir þeirri
þungu sorg að missa fyrir 5 árum
dóttur sina i blóma lifsins, fallega og
góða konu frá manni og börnum.
Þennan sára missir hafa þau borið mið
hetjulund.
Mikill og góður ættbogi er af þeim að
risa i landinu, þvi að barnabörnin eru
33 og barnabarnabörnin orðin 11. Eru
þvi afkomendur þeirra nú 49 á lifi.
Hinn 12 febrúar s.l. varð Vilborg
áttræð. Þann dag héldu börn þeirra
hjóna veizlu góða i samkomuhúsi
sveitarinnar móður sinni til heiðurs.
Þar var fjölmenni saman komið af-
komendur, frændur og vinir.
Ungmennafélagið heiðraði Vilborgu
með þvi að sýna sjónleik. Ræður voru
haldnar og gleðskapur fram á nótt.
Gömlu hjónin sátu hress og glöð á
góðra vina fundi annað með 80 og hitt
með 83 ár að baki. — Ár mikilla starfa
og mikilla sigra.
Megi nú ævikvöldin afra þeim
milda aftanroða eftir heiðrikan en
annasaman ævidag.
Agúst Þorvaldsson,
Páll Hallgrímsson
Framhald af bls. 2 4
Löngu er horfin tið Þórðar Svein-
björnssonar og þeirra Kambráns-
manna, er sýslumaður varð að riða
um sveitir með tyrkneskan korða sér
um hönd. Það hefur verið eitt af verk-
um Páls sýslumanns við hæfi nútim-
ans, að koma hér upp öflugri og góðri
héraðslögreglu. Annað verkefni, sem
honum hefur nú verið fengið i hendur,
er formennska i stjórn hins órisna
Sjúkrahúss Suðurlands. Er það von-
andi skammt undan, en miði þar lltt
enn um skeið, yrði vafalaust annarra
sök en Sunnlendinga með Pál sýslu-
mann i fararbroddi.
Páll Hallgrlmsson hefur stýrt sýslu-
fundum Arnesinga um aldarþriðjungs
skeið. Sýslunefndarmenn orða það
svo, að slikt hafi hann gert með hljóð-
látum skörungsskap. Hann mun hafa
virðingu þeirra allra, beitir enda
hvorki harðræðum né óæskilegum
áróðri, en gefur fundinum góöan tima
til að þaulræða erfið mál. í virðingar
skyni við sýslumann hafa sýslunefnd-
armenn fengið hinn ágæta listamann
Sigurjón ólafsson, til að gera ris-
mynd af Páli. Var myndin afhent hinn
3. þessa mánaðar, sem gjöf sýslu-
nefndar, hreppstjóra og oddvita
héraðsins, auk fáeinna góðra vina.
Sextugs afmælisdeginum eyddi hann
svo á æskustöðvum norður i Eyjafirði.
Margt er ósagt i þessari afmælis-
grein um Pál sýslumann sextugan, en
þó mun honum sjálfum þykja ærið
nóg. Embættisstörfum hans fyrir Ár-
nesinga þarf vonandi ekki aö gera full
skil fyrr en að næsta áratug liðnum.
En Arnesingar senda honum hlýjar af-
mæliskveðjur og þakka honum vel
unnin störf i aldarþriðjung.
Páll Lýðsson
islendingaþættir
23