Íslendingaþættir Tímans - 28.02.1974, Blaðsíða 3

Valgerður Björg Björnsdóttir
F. 24. maí 1899,
dáin 27. janúar 1974
Keðjuorð
A vorin oft vpnirnar dafna
að við megum blómunum safna,
á haustin er hrim leggst á stráin
sér hátt lyftir eilifðar þráin.
Með vinum oft gott er að gleðjast,
en grátlegt að þurfa að kveðjast.
Þess, Valgerður, munum nú minnast,
að mörgum fannst gott þér að kynnast.
Þin minnzt er sem ástrikrar mömmu
þin minnzt er sem bliðlyndrar ömmu,
sem trúfastrar vinu, er vildi
það vernda, sem mest hefur gildi.
Með kveðjunni þökk má ei þrjóta,
hjá þér var svo margs hægt að njóta,
þin minning sem ljósgeisli lifir
og leiftrar hér skuggunum yfir.
Vér hræðumst ei helskugga svarta
en horfum á ljósgeisla bjarta,
þvi Frelsarinn blessun þar breiðir
er börnin sin náðin hans leiðir
Ei veiklast sá vonanna kraftur
að við megum njóta þin aftur,
er himins að sólgylltum sölum
við svifum frá jarðneskum dölum.
G.G. frá Melgerði.
f
Það var gæfudagur fyrir fjölskyldu
okkar, þegar Hannes Guðmundsson
læknir, móðurbróðir minn, kom með
eiginkonu sina, Valgerði Björnsdóttur
frá Akureyri, inn á heimili föður sins,
Guðmundar Hannessonar prófessors,
að Hverfisgötu 12 i Reykjavik.
Guðmundur hafði þá verið ekkju-
maður i nokkur ár og búið að Hverfis-
götu 12 i sambýli við börn sin, en það
hús hafði hann látið reisa skömmu
eftir aldamótin, og var það i mikið
ráöizt á þeim tima.
Að Valgerði Björnsdóttur stóðu
traustir, norðlenzkir ættstofnar, en ég
hygg, að það munu aðrir rekja og
kunna betri skil á.
Valgeröur og Hannes áttu jafnan
siðan sitt heimili að Hverfisgötu 12, og
fyrstu ár þeirra þar bjuggu þar einnig
foreldrar minir, Anna Guðmunds-
dóttir og Jón Sigurðsson frá Kaldaðar-
nesi, en þau reistu skömmu siðar eigið
hús i vesturbænum.
Valgerður var glæsileg kona, bæði i
sjón og reynd, og mikil fyrirmyndar-
húsmóðir, hreinskilin og glaðlynd. Það
hefur oft verið erfitt og sérstaklega á
þessum árum að vera eiginkona
læknis, en öllum vildu þau hjón hjálpa
og likna og betri og elskulegri mót-
tökur fékk enginn en á heimili þeirra.
Allir urðu að þiggja góðar veitingar
hjá hinni gestrisnu húsmóður, og ég
gleymi þvi aldrei, hve gott og gaman
mér þótti að koma þar sem barn og
unglingur. Það eru nú vist ekki allar
konur jafnhrifnar af þvi að fá i heim-
sókn alsnjóug börn úr leik af Arnar
hólstúni, en það kom fyrir, að okkur
þótti það freistandi og stutt að fara, en
snjórinn var bara burstaður af á
tröppunum á Hverfisgötu 12, siðan
boðið inn, allir fengu heitt að drekka
og hið elskulegasta viðmót húsmóður-
innar.
Valgerður gerði sér engan raanna-
mun og barngóð var hún með
afbrigðum. Margar voru þær ferðir,
sem hún gerði sér á sjúkrahús, sjúkra-
heimili eða i heimahús til þess að vitja
eldra fólks og sjúklinga. Hún taldi ekki
eftir sér þau sporin, þótt hún þyrfti
stundum að fara bæinn á enda.
Þau hjón Valgerður og Hannes áttu
þvi láni að fagna að eignast fjögur
óvenju mannvænleg börn og siðar
tengdabörn, og barnabörnin eru nú
orðin 12 talsins.
Guðmundur tengdafaðir hennar lézt
árið 1946, hafði hann lengst af verið til
heimilis hjá þeim hjónum Hannesi og
Valgerði og mat ætið tengdadóttur
sina mjög mikils.
Mann sinn, Hannes lækni, missti
Valgerður i mai 1959, var það mikið
áfall, þvi að Hannes var aðeins 59 ára
að aldri og yngsta barnið, Helga, að
hefja nám sitt i Menntaskólanum i
Reykjavik. En Helga hélt áfram sinu
námi með dyggum stuðningi móður
sinnar, tók próf i læknisfræði og dvelst
nú við sérnám i Bandarikjunum i geð-
og taugalækningum ásamt manni
sinum, sem þegar hefur lokið námi i
þeirri sérgrein. Ifelga og maður
hennar koma nú um langan veg til
þess að fylgja móður og tengdamóður
siðasta spölinn.
Við höfðum öll vonað, að Valgerðar
nyti áfram um nokkur ókomin ár, hún
virtist hafa svo mikinn lifskraft og lifs-
vilja: það mátti segja, að hún héldi að
vissu leyti sama-n fjölskyidu okkar. En
enginn má sköpum renna, þann 12.
jan. var hún lögð inn á Landspitalann,
hafði veikzt þá skyndilega um nóttina
og sunnudagsmorguninn 27. jan. var
hún öll.
Við systkinin og móðir okkar
kveðjum Valgerði og færum henni
hjartans þökk fyrir allt.
Sigrfður Jónsdóttir.
t
Nú eru dagar Valgerðar frænku
taldir. Hún lézt á Landspltalanum að
morgni sunnudagsins 27. janúar eftir
stutta legu. Með henni er gengin merk
kona, sem margir munu sakna og
minnast með þakklátum huga.
Valgerður Björnsdóttir var af norð-
lenzku bergi brotin. Móðir hennar,
Lilja Danielsdóttir og faðir hennar
Björn Sigfússon áttu von á fyrsta barni
sinu, þegar Björn drukknaði, svo aö
Valgerður sá aldrei föður sinn. Oft hef
Islendingaþættir
3