Íslendingaþættir Tímans - 15.05.1976, Side 15
© Indriði Guðmundsson
ríku kynntist Kristinn hljóölátri
ágætiskonu, Önnu Lorange, dóttur
Aage Lorange hljómlistarmanns, sem
siðar varö eiginkona hans. Áttu þau
þrjú börn, og var hiö yngsta þeirra aö-
eins mánaðargamalt, þegar faöir þess
féll 1 valinn. Aöur en Kristinn kvæntist
eignaðist hann son, sem nú er tólf ára.
Starfsferill Kristins lá svo fjarri
minum verkahring aö ég hætti mér
ekki út á þann hála is að rekja störf
hanseða meta þau. Aörir mér fróöari i
þeim efnum veröa nú aö leiðarlokum
væntanlega til þess aö gera þeim
gleggri skil en ég fengi gert. Ég þykist
þó vita, aö hann hafi veriö prýöilega
menntur á sinu sviöi og gengiö aö
starfi meö kunnáttu, velvilja og á-
huga.
Kynni okkar, sem vorum nokkuö
tengdir, þar sem konan mtn er móöur-
systir hans, hófust þó i rauninni á há-
skólaárum hansi London. Ég átti þar
nokkurra vikna dvöl um þær mundir.
Báöir vorum viö útlendingar i stór-
borginni, þekktum fáa og leituöum
þágjarna hvor á annars fund, þegar á
milli varö frá brýnni viöfangsefnum. A
siökvöldum og sunnudögum reikuöum
viö um götur og söfn borgarinnar,
skoöuðum merkar byggingar og aörar
söguminjar, rifjuöum upp, eins og
kunnáttanhrökktil, liðna atburði, sem
þeim voru tengdir, og sumir höföu átt
drjúgan þátt i örlögum og gengi
brezku þjóöarinnar. Þess á miili litum
við inn á veitingastaöi og virtum fyrir
okkur ólgandi mannhafiö, sem rann
eins og straumur framhjá með öllu
sinu bjástri og ákafa. Þótt kynni og
vinátta héldist meö okkur alla tiö
fækkaöiþó heldurfundum, þegar heim
kom, og báöir höfðu sinu aö sinna á
fjarlægum starfsvettvangi. En nú hafa
leiöir skilizt aö fullu. Aldrei framar
munum við reika um hljóöa glæsisali
British Museum, skuggalega turna og
byggingar i Tower eða lesa bók-
menntasögu á legsteinana i West-
minster. Lokiö er setu yfir glasi á
hljóðlátri kvöldstund, þar sem þráttaö
var um nauösyn eöa áhrif siöustu
gengisfellingar og önnur viöbrögö
fjármálalifsins.
Eftir er aöeins að kveöja, og viö Sig-
rún vottum eiginkonu Kristins, börn-
um, öldruöum fööur og öörum aö-
standendum vanmegna samúö, er þau
hafa skjótlega veriö slegin svo þungu
höggi.
Haraldur Sigurösson.
Indriði öll þessi ár minn traustasti vin-
ur og enginn mér ráöhollari. Enda var
maðurinn vinfastur og með allra
greindustu mönnum, sem ég hef
þekkt. Frá gamalli tið hafði I Vatnsdal
verið mikill höfðingjabragur á mörg-
um og oft deildu menn hart um ýmis
mál, og oft vildu mannaforráð fara
nokkuð eftir rikidæmi og búsumsvif-
um.
Það sýnir vel andlega yfirburöi
Indriða á Gilá sem bjó á einni minnstu
jörðinni, að enginn maður mun hafa
verið eins lengi i hreppsnefnd As-
hrepps, a.m.k. samfleytt. Hann var
fyrst kosinn árið 1922 og ávallt endur-
kosinn til ársins 1958 en þá gaf hann
ekki kost á sér lengur, af þessum 36 ár-
um var hann oddviti i 18 ár. Einnig var
hann lengi i yfirkjörstjórn þvi engum
treystu Framsóknarmenn betur til aö
gæta réttar sins. Ýmsúm fleiri opin-
berum störfum gegndi Indriði.
Eins og áður er getið, er Gilá mjög
litil jörð og ræktunarskilyröi erfiö.
Indriöi haföi þvi ávallt litiö bú, en
hirðusemi hans og ágæt fjármennska
geröi honum kleift að skulda aldrei
neinum neitt. Framkvæmdir voru
ekki miklar, en þó reisti hann góða
iverubaðstofu og rúmgott eldhús. Enn-
fremur kom hann upp raflýsingu i fé-
lagi við nágranna sinn, Guðjón á
Marðarnúpi.
Þekking Indriöa á öllum lögum er
sveitarstjórn varöaöi var meö afbrigð-
um góð, enda var öll stjórn á málefn-
um Áshrepps hin ágætasta meðan
hans naut við. Svo vel fylgdist Indriöi
meö landsmálum að hann gat nær á-
vallt sagt fyrir um hvernig kosningar
myndu falla i hverjukjördæmi lands-
ins. Sem dæmi um gerhygli hans sagði
hann fyrir upp á atkvæði hver myndi
verða atkvæðamunur Björns á Löngu-
mýri og Jóns Pálmasonar þegar Jón
féll fyrir Birni i fyrsta sinn.
Sökum vitsmuna Indriöa sótti ég oft
ráö til hans á meðan ég fékkst viö fé-
lagsmál i Húnaþingi og gáfust ráð
hans ávallt vel, og svo var mannþekk-
ing hans og athyglisgáfa mikil, aö
hann vissi upp á hár hvernig atkvæði
myndu falla i héraðinu.
Nú ert þú fallinn I valinn. Sjálfsagt
liða ekki mörg ár þar til ég fer sömu
leiöina. Ef annaö lif er til, þá er ég viss
um aö viö hittumst hinum megin. Ég
kveð þig svo meö þökk fyrir allt og allt
og árna börnum þinum og öllum af-
komendum alls hins bezta. Vertu sæll
gamli vinur.
Hannes Pálsson.
Þeir, sem skrifa minningar- eða
afmælisgreinar í íslendingaþætti,
eru eindregið hvattir til þess
i að skila vélrituðum handritum,
ef mögulegt er.
t
islendingaþættir
15