Íslendingaþættir Tímans - 08.09.1978, Blaðsíða 2

Sigurlaug Gísladóttir
og
Þorsteinn Snorrason
Laugardaginn 12. ágúst s.l. fór fram frá
Hvammskirkju i Noröurárdal útför Þor-
steins Snorrasonar, fyrrum bónda aö
Hvassafelii. Þaö var ætlan min aö minn-
ast konu hans,' Sigurlaugar Gisladóttur,
er hún lést þann 5. juni 1974, en ekki varö
af þvi þá. Mun ég þvi aö þessu sinni minn-
ast þessara heiðurshjóna beggja, enda fer
vel á þvi, svo löng og farsæl var þeirra
einkum augljóst eftir að aldur færöist yfir
hann og erill félagsmálanna minnkaði,
svo að meiri timi gafst til aö sinna bú-
störfum heima. En hvergi held ég aö
Baldur hafi notið sin betur en sem gest-
gjafi heima á Ófeigsstööum. Þá lék hann
á alsoddi var viöræbuglaður, skemmtinn
vel og lét gjarnan snjallar visur fljúga um
borö. Ferskeytlan var hans mikla yndi, en
kann á stundum aö hafa þótt fullhvöss.
Ekki dró úr gleöinni, er húsfreyjan gaf sér
stund til aö blanda geöi viö gestina með
bónda sinum.
Hróöur og afkoma Ófeigsstaðaheimilis-
ins var eigi siöur aö þakka húsfreyjunni
en bóndanum. Langtimum saman hvildi
afkoma búsins á Sigurbjörgu, er Baldur
dvaldi langdvölum aö heiman við félags-
málastörf. Þeir bændur sem taka aö sér
slik störf geta ekki búiö vel nema eiga frá-
bærar eiginkonur. Ein af sllkum hefur
Sigurbjörg á Ofeigsstööum verið.
Þau Baldur og Sigurbjörg eignuöust tvö
börn, Svanhildi húsfreyju á Ófeigsstöö-
um, gifta Einari Kristjánssyni frá Finns-
stööum, bónda á ófeigsstöðum, og eiga
þau 5 börn, sem voru yndi afa sins og oft i
kringum hann, og Ófeig lögregluþjón á
Akureyri, sem kvæntur er Þorbjörgu
Snorradóttur, og eiga þau eina dóttur.
Með Baldri er genginn fjölhæfur félags-
hyggjumaöur og styrk stoö Islenzkra
bændastétta meðan kraftar entust. Allir
sem hann þekktu sakna hans.
Búnaöarfélag Islands kjöri hann
heiðursfélaga sinn. Viö hjónin þökkum aö
hafa notið órjúfanlegrar vináttu Baldurs
og allra á Ófeigsstöðum og Rangá frá
fyrstu kynnum og vottum Sigurbjörgu,
börnunum og öörum vandamönnum hlut-
tekningu okkar.
Halldór Pálsson.
2
sambúö og búskapur aö Hvassafelli eöa
um 45 ára skeið.
Þorsteinn Snorrason fæddis.t að Lax-
fossi i Stafholtstungum 28. ágúst 1892.
Foreldrar hans voru hjónin er þar bjuggu
þá, Guðrún Sigurðardóttir frá Efstabæ og
Snorri Þorsteinsson frá Húsafelli. Aö Þor-
steini stóðu merkar borgfirskar ættir,
sem þekktar eru mjög um Borgarfjörö og
viðar. Þorsteinn á Hvassafelli stundaði
nám i skóla hjá sr. Ólafi i Hjaröarholti I
Dölum. Hvort tveggja var, aö þeir nem-
endur sem þangað sóttu nám voru þrosk-
aðir vegna aldurs og svo hitt ab þeir voru
þangað komnir af áhuga fyrir aö njóta
námsins og sóttu þab þvi af miklum dugn-
aði. Enda náðu þeir undraveröum árangri
og var Þorsteinn á Hvassafelli i þeirra
hópi.
Vegna föðurmissis er Þorsteinn varö
fyrir ungur að árum, reyndi snemma á
hann sem elsta soninn á fjölmennu heim-
ili. Hann sýndi þá þegar hvaö i honum bjó
og reyndist hann móður sinni og systkin-
um hinn besti, svo sem vænta mátti frá
hans hendi.
Þorsteinn var viöa viö störf er hann var
ungur m.a. var hann vigtar- og kjötmats-
maður i sláturhúsi Kaupfélags Borgfirð-
inga og verkstjóri I vegagerð aö vorinu til.
Arið 1929 giftist Þorsteinn Sigurlaugu
Gisladöttur, prests Einarssonar aö
Hvammi og siöar aö Stafholti i Stafholts-
tungum, og konu hans, Vigdisar Pálsdótt-
ur, alþingismanns aö Dæli i Viöidal. Sig'
urlaug fæddist 6. janúar 1891 aö Hvammi I
Norðurárdal.
Giftingarár sitt festu þau hjón kaup á
jörðinni Hvassafelli I Norðurárdal og þar
varð þeirra lifssaga öll eftir þann tima.
Þau bjuggu þar til ársins 1965, er þau létu
jörð sina og bú i hendur sona sinna,
Snorra og Gisla, sem reka þar nú félags-
bú.
Um þau Sigurlaugu og Þorstein á
Hvassafelli má meö sanni segja, að þeim
voru flestir hlutir vel gefnir. Sigurlaug
var vel menntuð m.a. stundaöi hún nám i
Kvennaskólanum i Reykjavik. Hún var
fingeröoglagleg kona og sérstaklega mikil
húsmóöir. Þorsteinn á Hvassafelli var
mikiö glæsimenni, sterklega og vel
byggöur og afkastamikill til allrar vinnu.
Hann var meö afbrigöum skemmtilegur
viðræðu og fróöur vel. Búskapur þeirra
hjóna á Hvassafelli var þvi i alla staði til
mikillar fyrirmyndar. Endurbætur á
jörðinni i þeirra búskapartiö voru miklar,
hvort sem litiö er til bygginga eða ræktun-
ar. Gestrisni var þeim Hvassafellshjón-
um báöum i blóö borin. Mjög voru þau
rómuö um allan Borgarfjörð og reyndar
islendingaþættir