Íslendingaþættir Tímans - 08.09.1978, Blaðsíða 13

Þórey Sigurgrímsdóttir
Pétursson
Hinn 8. mai sl. andaöist Vestur islenzka
ttierkiskonan Þórey Sigurgrimsdóttir
Pétursson prestsfrú f Winnipeg. Hiin var
f®dd i Winnipeg 20. desember 1903 og átti
þar heimili sitt alla ævi. Faöir hennar
var Sigurgrimur Gislason smi&ur frá
Hitru i Hraungerðishreppi, Guömunds-
son á Löngumýri á Skeiöum en móðir
Sigurgrlms seinni kona Gisla var Ing-
veldur Eiriksdóttir danibrogsmanns i
Kampholti, Helgasonar af hinni kunnu
Solholtsætt. Móöir Þóreyjar og kona
Sigurgríms var Hallbera Guörún Vigfús-
dóttir frá Flatey á Mýrum i
Austur-Skaftafellssýslu, Sigurössonar,
Sigurössonar ilr öræfum, en kona Vig-
fúsar var Þórey Bjarnadóttir bónda að
Holti á Mýrum Gfslasonar.
Sigurgrimur og Hallbera fluttust til
Kanada áriö 1903. Settust þau aö i Winni-
Peg og stundaöi Sigurgrimur húsasmfði
Þar meöan ævin entist, en hann dó 21.
september 1927. Hallbera varö háöldruð
°g dvaldi til dauöadags hjá Þóreyju dótt-
Ur sinni. Hinn 26. september áriö 1926
Siftist Þórey Philip Markúsi Ólafssyni,
Héturssonar frá Rip i Skagafirði. Er
Hhilip bróöursonur Rögnvalds Péturs-
sonar prests sem á sinum tima var einn
af þekktustu islenzkum mönnum vestan
hafs. Eiginmaður Þóreyjar Philip M.
Hétursson fetaöi mjög i fótspor Rögn-
valdar frænda sins. Hann geröist prestur
Unitarakirkjunnar i Winnipeg og fyrstu
sambandskirkju Islendinga þar. Þá var
hann forseti Þjóöræknisfélags Islendinga
* Vesturheimi um skeiö og forseti hins
^ameinaöa kirkjufélags Islendinga
Hnitara og annarra frjálstrúarmanna.
Pað værl langur listi ef rekja ætti öll hin
niargvislegu störf séra Philips en þess
®hal aðeins getiö til viöbótar aö hann var
tnörg ár þingmaöur á Manitóbaþingi og
réðherra um skeiö.
h*aö getur hver maöur sagt sér sjálfur
ah kona sliks umsvifamanns hafi einnig
Uaft mörgu aö sinna á gestkvæmu
Heimiii sem um marga áratugi var i
fremsturöö heimili i Winnipegborg. Hið
óiikilvæga hlutverk eiginkonunnar,
Jóóburinnar og húsmóöurinnar rækti
^óreyaf mikillialúð ogskilaði öllum sin-
11111 hlutverkum meö mikilli sæmd. Hlé-
,slendingaþættir
dræg mun hún hafa verið aö eölisfari en
skörpgreind og skörungsskapur til allra
framkvæmda skipuöu henni i fremstu
kvenna röö.
Þau hjón eignuöust tvö börn dóttur önn-
ur Sigurveigu sem andaöist tæplega þri-
tug eftir áratuga baráttu við heilsubilun
sem reyndi mjög á þrek foreldranna
sérstaklega móöurinnar og son Philip
verkfræöing i Winnipeg, sem giftur er
vesturislenzkri konu og eiga þau fjögur
börn. Þótt þau hjónin Philip og Þórey
væru bæöi fædd vestanhafs og elskuðu
landiö sem fóstraöi þau var hugurinn oft
hér heima á gamla Islandi þar sem ætt-
stofnar þeirrabeggja stóðu. Þórey talaöi
og skrifaöi mál feöra sinna og mæöra svo
vel aö aödáun vakti. Hinn hámenntaöi
eiginmaöur hennar séra Philip sem nu-
miö haföi Islenzka tungu af fóöur slnum
og frændum vestra létsér þaö ekki nægja
heldurgerðiferðsina til tslands áriö 1934
og var hér einn vetur viö nám I feðra-
tungu sinni enda heyrist vart betur töluö
islenzka en af munni hans.
A efri árum komu þau hjón til íslands
þrem sinnum og heimsóttu I öll skiptin
ættarslóöir forfeöranna en feröuöust auk
þess um mikinn hluta landsins. Voru þau
frændum sinum og vinum miklir aufúsu-
gestir og aödáunarvert hversu fljótt þau
gátusett sig inn i og skiliö allar aöstæöur
hér. Þeim var mikið áhugamál aö sonur
þeirra tengdadóttir ogbarnabörn fengju
aö kynnast tslandi og I einni feröinni
hingaö kom öll fjölskyldan og ferbaöist
saman um landiö. Er áreiöanlegt aö sú
ferö var miklir hamingjudagar fyrir
Þóreyju og þau hjón bæöi.
Þegar Vestur-tslendingar minntust 100
ára landnáms i Kanada 1975 voru ég og
kona min — en Þórey og hún voru
bræöradætur — gestir þeirra hjóna.
Veröur okkur sá timi ógleymanlegur
sem viö nutum samverunnar viö þau og
fjölskyldu þeirra.
Þar sem svo breitt vik er milli vina og
fjöröur milli frænda eins og er milli Is-
landsog Kanada.auk þess ævidegi tekið
aö halla hjá sumum okkar sem kvödd-
umst á Winnipegflugvelli 1975 þá mátti
búast viö þvi eins og mér þá datt 1 hug aö
þeir samfundir gætu oröiö hinir siöustu.
Ekki tjáir að deila viö þann mikla dóm-
ara sem örlögunum ræöur og engar
harmtölur skulu raktar en með þakklæti
og söknuöi er hin göfuga kona kvödd og
manni hennar sem eftir stendur á
ströndinni hérna megin grafar eru send-
ar samúðarkveðjur vestur yfir hinn
breiöa fjörö sem löndin skilur og frá
gamla ættarlandinu yzt á Ránarslóðum
sem nú er einum sinna beztu vina á er-
lendri grund fátækara þegar Þórey
Sigurgrimsdóttir Pétursson er horfin.
Agúst Þorvaldsson
13