Íslendingaþættir Tímans - 03.11.1979, Qupperneq 3

seli hafi þau hjónin flutt aö Flugustö&um
meö fjölskyldu sina og bjuggu þar eitt ár.
Þaöan lá leiöin á æskustöövarnar Brunn-
hól á Mýrum. Þar er Sigurjón kominn I
ábúendatal 1931 og býr þá þar meö fööur
sinum en fær brátt nýbýli úr jöröinni og
nefnir býliö Arbæ. Þetta gerist 1936-1937.
Einar og Stefán sonur hans fluttu frá
Brunnhóli meö fjölskyldur slnar, Stefán
1944 en Einar 1946, og er Sigurjón þá einn
ábúandi á þessum jöröum. 1956 eru Sigur-
jón og Arnór sonur hans búnir aö kaupa
jaröirnar af Einari, og þaö ár fer Arnór aö
búa á Brunnhól.
Eftirlifandi kona Arnórs er Ragna
Siguröardóttir, þriöji ættliöur frá Stefáni
Eirikssyni hreppsstjóra og alþingis-
manni frá Árnanesi, en fööurafi hennar
var Eymundur Jónsson Dilksnesi, þjóö-
hagasmiöur, vel hagmæltur og sagnaþul-
ur góöur. Til Ameriku fór hann upp úr
aldamótum var nokkur ár, en kom heim
aftur meö eitthvaö af fjölskyldu sinni og
settist aö á Höfn hjá Siguröi syni sinum.
Hans hagleikshendur komu sér vel syöra
eins og hér heima, bæöi sem smiöur og
meö liknsamar læknishendur. Má af
þessu sjá aö Ragna er af góöum komin,
enda sver hún sig i ættina meö greind og
myndarskap. Hún var bónda sinum sterk
stoö á"lifsleiöinni þó llklega aldrei veriö
honum jafn mikiö eins og i banalegunni,
þegar hann helsjúkur lá ýmist á sjúkra-
húsi i Reykjavik eöa á heimili sem þau
mynduöu sér þar. Hátt I ár vék Ragna
aldrei frá manni sinum en beiö og vonaöi
hins besta fyrst, en meö hverjum degi
sem leiö dvinaöi vonin uns yfir lauk 15.
september s.l. Þá kom fram þróttur
ættarinnar þá reyndist hún manni slnum
mest. Hann andaöist á sjúkrahúsinu f
Keflavik
Þegar þau Arnór og Ragna byrjuöu bú-
skap á Brunnhól byggöu þau öll hús aö
nýju, ibúöarhds, f jós fyrir 25 kýr, fjárhús
fyrir 250 kindur. Þá juku þau mjög rækt-
un, bæöi á söndum og framræstu landi.
Búskapurinn blómgaöist vel, bústofninn
var arösamur, einkum kýrnar munu þær
sum árin hafa skilaö um hæstri nyt til
mjálkursamlags A-Skaftfellinga á Höfn.
Mátti afkoma þeirra teljast góö á bænda-
visu.
Brátt eftir aö Arnór hóf búskap var
hann kvaddur til opinberra starfa af
sveitungum sinum og héraösbúum. Hann
sat I hreppsnefnd Mýrahrepps og var odd-
viti hennar um tima. Neitaöi aö hafa þaö
starf á hendi lengur. Fleiri félagsstörf
haföi hann áhendi innan sveitar sinnar, þó
hér séu ekki talin. Marga bændafundi sat
hann sem fulltrúi sins búnaöarfélags,
einnig á aöalfundum Búnaöarsambands-
ins. Þá mætti hann sem fulltrúi Mýra-
deildar á aöalfundinum K.A.S.K. og var
nú siöast I stjórn þess er hann lést. Hann
var i stjórn Graskögglaverksmiöjunnar I
islendingaþættir
Flatey. Þetta stutta ágrip af störfum
Arnórs sýnir aö hann hefur fetaö I spor
feöra sinna sem forystumaöur sveitar
sinnar og héraös, og ef aldur heföi leyft
heföi hann sýnt þaö enn betur.
Arnór var góöur eiginmaöur, ástrikur
faöir og trúr þeirri köllún þar sem hann
var kvaddur til starfa fyrir almenning.
Þau Ragna og Arnór eignuöust þrjár dæt-
ur, Þorbjörg húsfreyja á einum bænum á
Hala i Suöursveit, heitbundin Fjölni
Torfasyni. Búa á félagsbúi meö Steinþóri
bróöur Fjölnis og konu hans Ólöfu Guö-
mundsdóttur, Þorbjörg er fyrsti vara-
þingmaöur Alþýöubandalagsins i Austur-
landskjördæmi, kennari aö mennt. Agnes
Siggeröur, heitbundin Magnúsi Sigurös-
syni er aö ljúka menntaskólanámi, búsett
1 Njarövik, Svava, lauk námi i Skógaskóla
i vor. Kom þá heim og vann aö búi
foreldra sinna f fjarveru þeirra ásamt
annarri stúlku. öfluöu þær heyjanna I
sumar fyrir bústofninn. Hún er yngst
systranna. Þann 22. september var Arnór
jarösettur viö Brunnhólskirkju aö viö-
stöddu miklu fjölmenni. Sóknarprestur-
inn séra Fjalarr Sigurjónsson jarösöng og
héltágætalikræöuyfir honum i kirkjunni.
Jaröarfarardagurinn var hægur og kyrr
hann minnti á manninn sem veriö var aö
i kveöja, Aö siöustu sendi ég öllum aö-
stendendum Árnbrs innilegar samúöar-
kveöjur. Megi blessun Drottins sem
lengst hvila ýfir minningu hans
Hala 22/9 1979.
Steinþór Þóröarson
Lstra,
Guðmundsdóttir
fyrrum húsfreyja Björgum
Allt drúpir þögult
1 dalnum heima.
En heitar lindir
um hug streyma.
Er raknar festi
viö rekkju þina
þá margar perlur
1 myrkri skina.
Þú auölegö veittir
og elskuö varstu
og haröar raunir
sem hetja barstu.
Þú gjöf þeim færöir,
sem grétu i skugga
og gleöi þin var
aö græöa og hugga.
Og arinlogann
þin ástúö glæddi
vlst spannst þú gullþráö
i spor þótt blæddi.
Hve mjúk var höndin
og milt þitt hjarta.
A gengnum vegi
nú geislar skarta.
Þaö vöktu disir
hjá vöggu þinni
og báru gjafir
meö blessun sinni.
Þú gafst þær aftur
sem geisla bjarta.
Þin minning yljar
nú mörgu hjarta.
Nú likn er fengin
og lækning sára.
Nú brosir eilifö
aö baki ára.
Og hæstur Drottinn
meö hendi sinni
mun blómin græöa
á brautu þinni.
Jórunn Ólafsdtíttir frá Sörlastööum.