Heimilistíminn - 03.05.1981, Blaðsíða 4

Dýrt að kaupa hús
í Japan, ekki síður
enhér á íslandi
Það er viðar en á íslandi, sem fólki gengur erfiðlega
að eignast þak yfir höfuðið. Eftir tiu ára nurl hefur
Kuniyoshi Saito skrifstofumaður i Japan loks misst alla
von um að geta nokkurn tima eignazt sitt eigið húsnæði.
Laun hans hafa farið hækkandi, og þaö
meira að segja mjög ört, undanfarin ár,
en það nægir ekki til þess að hann geti fest
kauþ á húsnæði. Húsaverðið hefur hækkað
mun örar en kaupið. Lóðaverð og verð á
landi almennt hefur hækkað að meðaltali
um 20% á ári allt frá þvi árið 1960. Það er
þrisvar sinnum meiri hækkun en hækkun
á neysluvörum. Á siðustu 12 mánuðum
hefur verð á húseignum hækkað um 30%,
og þar með er útséð um það milljónir
manna, sem höfðu hugsað sér að kaupa
sér þak yfir höfuðið, geti gert það i náinni
framtið.
Þrátt fyrir þetta hafa Japanir fjárfest
hærra hlutfall þjóðartekna i fasteignum
en nokkur önnur iðnaðarþjóð. Þriðjungur
ibúðarhúsa i landinu, sem eru um 34
milljónir talsins, voru byggð eftir 1970. Nú
hafa vextir og afborganir hækkað svo
mjög, að útlitið er sannarlega svart hjá
húsbyggjendum og kaupendum sömu-
leiöis.
Könnun, sem nýlega var gerð, leiddi i
ljós, að ibúð i Tokyo kostar að meðaltali
um 130þúsunddollara.Þettaerþeim mun
hærra verð, þegar á það er litið, að sé tal-
að um glæsieinbýlishús, þá er venjulega
átt við aðeins þriggja herberja hús, sem
ekki er nema um 60 fermetrar að stærð.
Þætti það vist ekki glæsieinbýlishús ann-
ars staðar i heiminum.
Sala ibúða dróst mjög saman á siðasta
ári. Þá seldust ekki nema 70% þeirra
ibúða, sem til sölu voru miðað við 83% ár-
ið á undan. Flestir ibúðakaupendur
mundu helzt vilja kaupa sér einbýlishús,
en hafa ekki ráð á þvi, enda kostar það
venjulega helmingi meira en ibúð að
sama flatarmáli.
Þess vegnaeraugljóst, að Japaninn fær
færri fermetra fyrir sina peninga, en
maðurinn á Vesturlöndum.
Stjórnvöld hafa sett lög, sem kveða á
um að húsnæði skuli stækka, og nú er til
þess ætlazt, að ibúðir séu að minnsta kosti
110 fermetrar. Þrátt fyrir það er
meðal-japanskt heimili enn aðeins 56 fer-
metrar' að stærð.
Leiguibúðir eru að jafnaði ekki nema 24
fermetrar að stærð, og enn eru til leigu
hvorki meira né minna en 1.1 milljón svo-
kölluðu kaninubúr, þar sem ekki eru
nema 11 fermetrar fyrir fjölskylduna, og
ekkert baðherbergi eða klósett fylgir.
Astandið i húsnæðismálum er mun
betra nyrzt og syðst i Japan heldur en það
er i hinni allt of mannmörgu Tokyóborg.
Þar er landlika dýrara en annars staðar,
og meðalibúð er aðeins 37 fermetrar að
stærð.
Landfræðileglega landsins og félags-
legar aðstæður bæta á engan hátt ástand-
ið. Þrir fjórðu hlutar Jaþans eru fjöll og
hálendi, þannig að 120 milljónir manna
verða að láta sér nægja aðeins fjórðung
landsins. Þess vegna verður ekki stórt
landsvæði eftir fyrir hvern og einn. Að
meðaltali eru ibúar á hvern ferkilómetra
um 900 talsins. Til samanburðar má geta
þess að i Bandarikjunum eru 250 manns á
ferkilómetra byggilegs lands og 400 i Hol-
landi.
Mannflutningar frá sveitum til iðnaðar-
borganna og iðnaðarsvæðanna umhverfis
höfuðborgina fara stöðugt vaxandi. Ibú-
um fjölgarþvi mjögá Stór-Tokýosvæðinu.
Þar búa nú um 23 milljónir manna, og eru
15 þúsund manns á hvern ferkilómetra
lands, þar sem flest er.
Iðnfyrirtæki leggja undir sig bezta og
aðgengilegasta landið. Þess vegna hafa
ibúðarbyggjendur tekið upp á þvi, að
reisa ibúðarhús á hinum furðulegustu
stöðum, þar á meðal á sléttlendi gerðu af
manna höndum og utan i fjallshliðum.
Eins og fyrr segir hefur land hækkað
mjög i verði. Auk þess eru byggingarvör-
ur alltaf að hækka. Þar við bætist, að
vextir og afborganir fara sihækkandi. Allt
virkar þetta sem hemill á byggingar.
Vextir af bankalánum til bygginga eru
Málið nýja
mynd
Fáið ykkur lit eða tússpenna
og málið alla reitina, sem
merktir eru litlum punkti. Þeg-
ar þið hafið lokið við það, kemur
i ljós nafn á þekktri erlendri
stórborg.
4