NT - 10.02.1985, Blaðsíða 18

Ljósbrot
Sunnudagur 10. febrúar 1985 18
■ Fréttaljósmyndun á sér langan og virðulegan sess í heimi ljósmyndunar. Hún
er spegill þess samtíma sem við lifum í, ef til vill sá sterkasti. Enginn fréttaritari,
ekkert skáld kemur í stað myndarinnar sem er tekin á réttu augnabliki. Hún
flytur anda og örlög einnar menningar yfir lönd og höf, þar sem einhver önnur
mcnning kemst í tæri við hana og sér sjálfa sig í nýju Ijósi fyrir vikið.
Fréttaljósmyndin er fagnaðarboðskapur, hún er ákæruskjal; hún er list, svo
margbrotið er eðli hennar.
íslenska fréttaljósmyndarastéttin hefur farið vaxandi hvað snertir fjölda góðra
Ijósmyndara og við eigum nokkra sem hafa orðið langa reynslu að baki. Meðal
þeirra er Guðjón Róbert Ágústsson, ljósmyndari NT, sem í sumar hefur fyllt
tvo áratugi í faginu.
„Pað sem menn verða að hafa til að bera í þessu starfi er snerpa og hikleysi,
þegar svo ber undir," segir Róbert, „það er ekki hægt að velta lengi fyrir sér
uppstillingunni þegaraugnablikið kemur. Þess vegna þarf að þjálfa með sérað
geta beitt nær hvaða möguleika, sem vélin sem maður hefur í höndunum býöur
upp á, í hvert skipti. En ekki aðeins það,- heldur sem allra flesta möguleika í
Ijósmyndun almennt líka. Menn þurfa að kunna skil á helst öllu sem að
Ijósmyndun lýtur, eigi menn að geta sinnt þeim kröfum sem til Ijósmyndara á
dagblaði eru gerðar.
Já, ég hef fengist við uppstillingar og spreytt mig á ýmsum myndum af hreinu
listrænu tagi. Ég skal ekki segja hvaða mótívum ég hef mestar mætur á, en líklega
mundi ég nefna börn ef ég ætti að nefna eitthvað sérstakt. Ég held að mér hafi
oft tekist vel upp með myndir af þeim.“
Eins og sjá má cru það ekki fréttuljósmyndir sem við höfum valið úr safni
Róberts Ágústssonar, heldur myndir af því tagi þar sem mótív af listrænum toga
hafa orðið fyrir honum. Fréttaljósmyndari kemur hér fram með grein af
viðfangsefnum sínum, sem sjaldnar eru fyrir augum lesenda en hinar.
/