Morgunblaðið - 24.07.2004, Blaðsíða 17

MINNSTAÐUR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. JÚLÍ 2004 17
Hrunamannahreppur | Flestar teg-
undir þess grænmetis sem ræktað
er hjá íslenskum garðyrkjubænd-
um eru nú komnar á markað.
Nokkrir garðyrkjubændur á Flúð-
um voru teknir tali um um upp-
skeru og markaðsmál.
Helgi Jóhannesson í Garði er for-
maður Sambands garðyrkjubænda.
Hann segir að uppskeruhorfur séu
góðar enda hafi tíðarfarið í vor og
sumar verið gott. Sala á grænmet-
inu hafi gengið vel og bætir hann
við að alltaf sé góð sala þegar veðr-
áttan sé góð. Nú eru að koma fram
auknar kröfur um pökkun og
merkingu á grænmetinu, einkum
til að neytendur séu vel meðvitaðir
um hvort sé um innlenda eða er-
lenda vöru að ræða.
Pökkunarkostnaður
er að aukast
Þegar litið var í garðana hjá
Lilju Ölvirsdóttur og Emil Krist-
óferssyni á Grafarbakka voru þau í
óða önn að taka upp gulrætur sem
sáð var til um 20. apríl en það
munu vera fyrstu útiræktaðar gul-
ræur sem koma á markaðinn í sum-
ar. Þau rækta fjölmargar tegundir
grænmetis og að auki vínber og
maís fyrir fjölskylduna. Barna-
börnunum þykir maísinn lostæti
segir Lilja, einkum af grillinu. Þau
hjón segja að þurkar hafi háð upp-
skeru en arfinn og annað illgresi
hafi dafnað vel og ómæld vinna
hafi verið að reyta arfann.
Á Grafarbakka er sandeyri við
Litlu-Laxá sem er afar vel fallin til
grænmetisræktunar. Þar kemur
ekki frost í jörðu enda ylur undir.
Til að sanna þetta bendir Emil
bóndi mér á nokkur kartöflugrös
sem vaxa hingað og þangað um
garðinn. „Hér voru síðast settar
niður kartöflur fyrir tólf árum og
þær vaxa hér enn villtar ef svo má
segja,“ og Emil tekur upp nokkur
grös til að sýna tíðindamanni.
Ótrúlegt en satt. Emil segir kostn-
aðinn við ræktunina mikinn. „Sem
dæmi er ég nú að kaupa gulrót-
arþvottavél sem kostar um eina
miljón króna. Þá er umbúðakostn-
aðurinn afar mikill, nú á t.d. að
fara að setja hvern einasta kálhaus
í plastpoka og sérmerkja. Allt
grænmeti er sent á markað í ein-
nota frauðplastkössum og versl-
anirnar eru í vandræðum með að
farga þessu með fyrirhöfn og
kostnaði.“
Senda á markað
annan hvern dag
Á garðyrkjustöðinni Jörfa er
kaffitími þegar fréttaritara ber að
garði og einn vinnupiltanna er að
renna í hlaðið með fullan vagn af
káli. Hann segir að kálið sé sent á
markað annan hvern dag. Í þessari
stöð er einnig ræktað mikið af
paprikum. Tómatar eru ræktaðir
allt árið við lýsingu. Fjögur ung-
menni bregða sér uppá vagninn og
segja: „Kemur ekki mynd af okkur
í Mogganum, Siggi,“ Annar strák-
urinn segir: „Við erum sko flott-
asta skurðargengið á Flúðum.“
Hinn bætir við: „Hér eru líka sæt-
ustu stelpurnar.“
Á Melum eru hjónin Helga Karls-
dóttir og Guðjón Birgisson að
merkja hnúðkál sem þau hafa
ræktað í nokkur ár og segja vax-
andi sölu á þessari grænmetisteg-
und. Annað starfsfólk er við upp-
skerustörf. Guðjón segir að útlit sé
fyrir gott uppskeruár ef tíðarfarið
haldist svipað og verið hefur. Þau
hjón eru auk mikillar útiræktunar
með ræktun á tómötum allt árið í
fimm þúsund fermetrum undir
gleri. Þetta er ein fimm garð-
yrkjustöðva í uppsveitum Árnes-
sýslu sem rækta tómata við lýsingu
allt árið.
Morgunblaðið/Sigurður Sigmunds
Uppskera: Lilja Ölvirsdóttir tekur upp gulrætur og nýtur aðstoðar sonarsonarins sem heitir Tobías Már. Á markað: Sandra Magnúsdóttir, Loftur Þ. Guðmundsson, Egill Jóhanns-
son og Hildur Sigurðardóttir, garðyrkjustöðinni Jörfa, á grænmetisvagni.
Horfur á góðri uppskeru
af íslensku grænmeti
LANDIÐ
ÁRBORGARSVÆÐIÐ
Selfoss | „Það er alveg rétt að margir eru hissa á
staðsetningu gróðrarstöðvarinnar hérna á
Stokkseyri og trúa því ekki að hér sé hægt að
rækta eitthvað. En það er ekki spurning að það er
vel hægt að rækta hérna með góðum árangri,“
segir Magnús Gunnar Sigurjónsson í garð-
yrkjustöðinni Heiðarblóma á Stokkseyri sem
hann hefur verið með í fullri starfsemi í 8 ár við að
rækta og selja blóm og trjáplöntur.
Stöðin lætur ekki mikið yfir sér þar sem hún
stendur í miðju þorpinu en skilti vísar veginn, á
því stendur Blómi og sannarlega er Magnús með
allt í blóma hjá sér í stöðinni og gestir hafa á orði
að þetta sé bara eins og á suðrænum slóðum þeg-
ar þeir koma inni í garðskálann hjá honum. Magn-
ús hefur tröllatrú á mætti moldarinnar og líka á
starfsemi gróðrarstöðvarinnar sem er sú eina
sinnar tegundar í sveitarfélaginu Árborg.
Börnin hjálpa til
„Ég vildi ekki kyngja því að hér væri ekki hægt
að rækta neitt eins og manni var sagt þegar við
komum hér,“ segir Magnús en hann flutti til
Stokkseyrar haustið 1973. Hann hafði hugsað sér
að fá lóð í Hveragerði undir garðyrkjustöð en slíkt
var ekki á lausu þar. Á síðastliðnum átta árum
hefur stöðin orðið til. „Við höfum verið hér 4 karl-
ar og 3 konur að vinna við þessa ræktun yfir sum-
artímann og svo koma börnin og hjálpa til,“ segir
Magnús en dóttir hans, sem er garðyrkjufræð-
ingur, er að hans sögn eins konar verndari stöðv-
arinnar og gefur góð fagleg ráð sem nýtast starf-
seminni.
Átta ára starfstími á Stokkseyri hefur gefið
Magnúsi góða reynslu: „Við getum veitt gagn-
legar upplýsingar um ýmsar plöntur sem gera það
gott hérna,bæði skrautrunna og tré. Svo erum við
með góð og sterk afbrigði sem standa sig sérlega
vel eins og til dæmis Hreggstaðavíðirinn.
„Hjá mér er þetta meira hugsjón að fá hér góð-
an grunn undir gróðrarstöð fyrir þetta svæði en
það er auðvitað með þetta eins og annað að hlut-
irnir verða að bera sig. Við höfum verið að selja
ágætlega og erum komin á kortið með stöðina
hérna. Það er auðvitað mikil vinna í kringum þetta
en með því að leggja sig allan fram þá næst árang-
ur og hlutirnir ganga upp. Það hafa allir verið
mjög ánægðir með þetta hérna og verða undrandi
þegar þeir koma til okkar. Og það hefur enginn
kvartað undan blómunum héðan. En það er í
þessu eins og öðru að það veltur allt á viðmóti
starfsfólksins og ég er með úrvalsfólk í vinnu“
segir Magnús og er stoltur af sínu fólki
Áhugamál og vinna fara saman
„Í rauninni finnst mér ég vera hér í Paradís,
þegar saman fara áhugamál og vinna þá líður
manni vel. Það er einhvern veginn innbyggt í
manneskjuna að líða vel af því að hrærast í jarð-
argróðrinum, blómum og trjám. Við sjáum það á
því að fólk sækir í trjálundi og er stolt af því að
slíkir lundir séu til. Það fylgir því vellíðan að kom-
ast í snertingu við hlýlegt umhverfi og það er mik-
il sókn í slík svæði sem sést á þeirri miklu sókn
sem er í sumarbústaðasvæði á ræktarlandi. Svo
eru þeir margir sem finna fyrrir þessari vellíðan
með moldinni þegar þeir fara að vinna við eigin
garð. Á vorin sýnir það sig vel hvað fólk er spennt
að komast í snertingu við moldina og blómin.
Þetta er eins og veiðifiðringurinn hjá stanga-
veiðimönnum. Fólkið hópast hingað til okkar í
opnunina á vorin þegar salan byrjar,“ segir Magn-
ús sem hefur fengist við ýmis störf í gegnum tíð-
ina og líður greinilega vel með gróðurmoldinni.
„Í öllu lífsins amstri sér maður ekki eftir neinu,
því allt sem maður fæst við er góð reynsla fyrir líf-
ið,“ segir Magnús Gunnar Sigurjónsson rækt-
unarmaður á Stokkseyri.
Finnst ég vera í Para-
dís með gróðrinum
Morgunblaðið/Sigurður Jónsson
Magnús Gunnar Sigurjónsson í Blóma með
blómstrandi plöntur í garðyrkjustöðinni.