Sunnudagsblaðið - 09.02.1958, Síða 8
S U N N UD A G'S BL A ÐIÐ
m
Fjórar manngerðir, sem kvenfólk dáir
HVERSKONAR manngerðir eru
það einkum, sem konur eru veik-
astar fyrir?
Það er að sjálfsögðu erfitt að
svara þeirri spurningu afdráttar-
laust, því að karlmenn eru jafn-
ólíkir og konurnar.
Samt sem áður segja sálfræð-
I.
ingárnir oss að það séu einkum
fjórar manngerðii', sem kvenfólkið
á erfitt með að standast.
' - - • - I.
í fýrsta lagi er það maðurinn,
sem skýrskotar til móðurtilfirin-
ingar konurinar. Hánn er veriju-
lega grannváxinn, ekki mjög hár
og fremur kraítasmár. Hánn er
feiminri og hlédrægur í daglegri
umgengni, -—nema þegar harin er
i félagsskáp kvenna; þá er hann í
essiriu sínu og vérður liðugt um
málbeinið.
Hann er hjálpsamur við heim-
ilisstörfin, eri er lítt sjálfstæður
i áthöfnum sirium, og þarfnast
stýrks og ráðleggiriga í ýirisum
vandamáium. — Það iiggur í aug-
urn uppi áð þessi maringerð er tíð-
fundin meöal menntamanna —■ og
einnig nokkuð meðál handverks-
manna.
Sálfræðingarnir segja:
Könur eru veikáir íyrir honum.
vegna þess að þær hafa lÖngun til
að hjálpa honum, vernda hann og
hlúa að honum. Tíðum líkist hann
meira barni en fulivöxnum manni,
og það er í eðli konunnar að gæla
við börn og veita þeim móður-
vernd.
II.
Önnur manngerðin er algjör
mótsetning þeirrar fyrstu. Hann
er sjálfsöruggur heimsmaður. Sé
hann ekki fríður sýnum, vinnur
hann það upp með því að vera
jafnan vel til fara og smekklega
snyrtur.
Hann er mælskur, bugast ekki
fyrir mótlæti og á ekki til feimni.
Hann leggur enga dul á afreks-
verk sín, og er jafnvel dálítill gort
ari.
Hann er mjög sjálfsöruggur í
umgengni við konur, —- og á það
til.að líta niður á þær; telur þær
einfaldar ... . og á þó auðvelt með
að. ná. valdi yfir þeim.
II.
Sálfræðingárnir segja:
Konur eru veikar fyrir þessari
manngerð, því að þær bera fyrir
honum óttablandna virðingu. —
Þeim er það ljóst, að hann er hálf-
geróur skálkur, en einmitt það
kitlar kverieðli þeirra; en í aðra
röndina di-eymir þær um að gera
hann að betri manni. Jafnvel þótt
þær verði rnjög ástfangnar af hon-
um, sjá þær vel galla hans,
Konur sem kynnast mönnum af
þessari tegund, hugsa oft sem svo:
— Það væri mátulegt að taka i
hnakkadrambið á honum svo um
íriuni, til þess að hann læri að bera
virðingu fvrir konum! Kannski er
það einmitt ég, sem er fær um að
dusta hann til.
Svo er aðeins spurningin, hvort
þeirra verður sterkara í tvíkeppn-
inni, sem hefst með hjónabandinu.
III.
Manngerð númer þrjú er hundr
að prósent karlmenn, — tíðum i-
þróttamenn. Hann lítur á konur
sem algerlega þarfleysu í þjóðfé-
laginu, þær fara í taugarnar á
honum, og hann reynir að sneyða
hjáþeim.
Hann er vöðvamikill og van-
rækir ekki að nota þá. Hann ekur
bíl eða mótorhjóli; kann að skrúía
vélina í sundur stykki. fyrir stykki
og setja hana saman aftur. Hann
er líklegur til að vera hnefaleika-
maður, kappaksturshetja, veiði-
maður, kúluvarpari eða rörlagn-
ingamaður.
Þégar aðrir karlmenn tala um
stúlkur i nærveru hans, leiðist
honum, og sé hann í kvennasam-
kvæmi er hann þögull, leiðinlegur
og dálítið ruddalegur.
Sálfræðingarnir segja um hann:
— Það sem konurnar heillast
af i fari þessarar manngerðar, er
það hversu örðugt er að festa
hendur á þeim. Af einhverjum
duldum ástæðum halda þær eða
finna, að tilveran með honum
hljóti að vera örugg og eftirsókn-
arverð, ef þeim tækist að vekis