Sunnudagsblaðið - 27.04.1958, Qupperneq 15

í skýrslu NKWD • frá Ukrainu
segir svo: Ef Þjóðverjar ráðast á
Sovétríkin, mun meirihluti íbú-
anna í Ukrainu snúast gegn okk-
ur, og það er mesta óráð að
treysta nokkuð á þá.
Þetta reyndst' líká rétt vera:
Stór hluti ukrainska hersins heils
aði þýzka hernum með fögnuði og
ukráinskir hermenn gerðust lið-
hlaupar í stórum stíl og fóru svo
þúsundum skipti yfir til fjand-
mannánna.
í september 1942 urðu þeir
Krústjov og Sjukov nánir sam-
stárfSmenri í Stalingrad, er þeir
lögðu á ráðiri um varnir borgar-
irinár, og urðu þeir eftir þetta
miklir vinir og studdu hvorir ann-
an í blíðu og stríðu. Orustan um
Stalingrad varð sögulegur þáttur
í styrjoldinni, og eftir það byrjaði
að halla undan fæti fyrir Þjóð-
vérjum. KÍrústjov var sendur til
Voronesj og hafði á hendi skipu-
lagningu hersveitanna þar, og
dvaldist hanri þarna, þar til síð-
ustu Þjóðverjarnir höfðu verið
hraktir út úr Ukrainu. Eftir það
.fór harin til Kænugarðs til þess
að skipuleggja endurreisn hins
herjaða lánds.
Mikilí fjöldi íbúanna hafði ver-
ið fluttur í þýzkar þrælabúðir og
þár að auki höfðu rúmlega þriár
milljónir Úkráiriúbúá verið hand-
teknar áf leynilÖgreglunni vegna
>,sainvinnu við Þjóðverja“, og
♦afði þetta ekki svo lítið fyrir
endurreisninni.
Krústjov var þáð hygginn að
hika ekki til starfa 'fyrr, en fyrslu
hreinsáhirnar höfðu verið fram-
hvacimdar, en þær voru gerðar
rindir forystu Beria. Og Krústjov
sú þá þegar í hendi sér, að ein-
hverju sinni mundi hann ákæra
®ería fyrir að hafa sent þrjár
’vúlljónir Úkrainumanna til Sí-
béríu.
,ún um þessat-.mundjr var lion-
Ul'u þo aimað ríkáfa í liuga:
SUNNUDAGSBLAÐI®
WALDORF -
ASTORIA
Greinin byrjar á bls. 223.
SVIPMYND ÁF STARFSDEGI-
OSKARS.
Oskar hefur séð um márgar af
hinum frægustu veízlúrn, sem.
haldnar hafa verið í Wáldorf
Astoria, og skal nú brugðið upp
nokkrum myndum af starfsdegi
hans í þessu stóra hóteli, er sýna
um leið hvað með þarf, þegár stór-
veizlur eru haldnar. Til irióttöku
einnar, sem erlend ríkisstjórn
efndí eitt sinn til á' Waldorf Ast-
oría fyrir 3000 manns þurfti Osk-
ar að sjá fyrir að panta 500 kíló
af humar, 1500 kjúklinga, 500 kiló
kartöflur og grænar ertur, 150
litra af samkvæmisís, 100 kg. af
ananas 36.000 deserkökur og 3000
mokkakaffi.
Árið 1883 kom fátækur, urigur
piltur til New York og gerðist
hótelsveinn í Hffman Huse;
þetta var Oscar Tirchy, og allt
sem hann átti þá rúmaðist í ein-
um vaðsekk. Pilturinn var nám-
fús og duglegur og eftir hálft ár
var hann hækkaður í tigninni frá
því að vera sendisveinn við hótel-
ið og gerður að frammistöðu-
manni Hann hafði opin augu og
Hvernig; mátti honum takast að
leiða bændurnar inn á hinn rétta
veg sósialismans? Hárin hafði
eina hugmynd, og Stalín var
henni samþykkur: Gömlu sveita-
þorpin skyldu jöfnuð við jörðu,
og bændunum safnao saman á
stórútri nýtízku búgörðum, sem
reknir væiru af ríkinu. Enginn
mátti eiga neinar landeignir —
bændurnir skyldu verða jafn-
eignalaus verkalýður og iðnaðar-
verkamennirnir í borgunum.
Og nýr kapituli í lífí Krústjovs
og sögu rússnesku þjóðarinnar
var að hefjast.
Næsta greiu: Dauói Staiíus.
235
eyru, en munninn lokaðan, og
hann fékk stöðugt ábyrðarmeiri
og betri stöður innan hótelsins.
Þegar Óskar var 27 ára, var Wili-
am Waldorf Astoria að láta reisa
stórbyggingu í. Fifth Avenue —
sem síðar varð Waldorf Astoria.
Oskar fylgdist af athygli með
framkvæmdunum við þetta stór-
hýsi, og var sannfærður með sjálf-
um sér að x þessu hóteli vildi
hann vinna. Byggingunni var
næstum fulllokio dag einn, þegai’
hann stóð úti fyrir henni og horfði
löngunarauguip. upp. eftir hinni
miklu framhlið hússins. Skyridi-
lega stóð ung stúlka við hlið hans.
:— Hafið þér löngun til þess að
líta inn í. húsið? spurði hún.
— Já, én það mundi víst hæg-
ara sagt en gert, sagði Oskar.
— Komið með mér: sagði stúlk-
an, og þau, gengu hindrunarlaust
um allt húsið, . og meðan þau
gengu um það fékk Oskar að vita
að þessi engill — því vissulega
var stúlkan honum eins og engill
af himnum. sendur — vat einka-
ritari William Waldorf Astor, og
þá var hann ekki seinn á sér að
láta í ljós ósk sína um að rnega
starfa þarna. Og fáum dögum síð-
ar stóð hann skjálfandi í hnjálið-
unum frammi fyrir hinum vænt-
anlega húsbónda sínum, og draum
ur hans rættist — hann var ráð-
inn sem þjónn í hótelið og hefur
starfað þar síðan.
En það var ekki nóg með það
að hann fengi atvinnuna, hcldur
giftist hann „englinum“, og aha
tíð upp frá því var hún hans
hægri hönd, og fyrirgaf honum
jafnan þótt áhugi hans fyrir starf-
inu í hótelinu, leiddi það af sér,
að heimilislífið yrði að sitja á
hakanum.
Og brátt varð fátæki drengur-
inn frá Sviss orðinn milljónamær-
ingur, og örlög hans eru kannski
ckkj þau ómerkustu í sögu Wald-
orí Astoria-hótels.