Sunnudagsblaðið - 18.10.1959, Blaðsíða 2

562
SUNNUDAGSBLAÐIÐ

Gamal kvæði
til Ólafs Friðrikssonar
Hvoi’t aldýran þú elur
þér óðhátt, veit ég um íátt.
Eitt er víst: aj5 vel lýstui’
þinn valdsþroti þann, er krotar.
Eláttskap og lýgi ei láttú
leggja skömm á, og þjóðvömm,
tand vort og lifandi myndir
lífsþátta guðs máttar!
Gelur heimskúr og galar.
Gerist fífl sá, er stíflar
lífæð landsins gæða.
Landi og þjóð margur grandar.
Högg fast, svo fyrir bresti
fleipurvopn þeirra, er steypa
lýðfrelsi, og löghelsi
leggja á barn í sól-vöggu!
Horskur sveinn, haltu beinni
hugbraut í fólks-þrautum!
Sanngöígur svefnhöfga
sigraðu ódeigur!
Mál 'þitt á metskálum
mun þyngra rógs-glingri.
Frömuður fróðhrima,
fagdísir þér lýsi.
<> I : ■ - - • ,i iþ'.i. • H •
Asmtiiulur .lonsson
'•i . i,: . .,.:• . í ■ i m
frá Skúfsstiiðuni.
(1937).
Kvæði þetta er ort 1937 í til-
efni af ritdeilu, sem Ólafur Frið-
riksson háði um þær mundir.
Sendi höfundur Ólafi þá kvæðið,
en það hefur ekki áður birzt á
prenti. Höfundur kvæðisins er
Ásmundur Jónssö’n frá Skúfsstöð-
um.
Það cr «tundum crfið|cikum bundið að grisja skóginn. Þéssi Jiarna
á myndinni, John Collins, bóndi í Orcgon í Bandaríkjunum liefur
þánn liátt á að fara í gcgnum hann nieð jarðýtu, meðan trén cru nógu
ung og ryðia reinar í skóginn. Ilajin segir að það sé mikill munur
livað trén vaxi liraðar. cf þau standa gisið í skóginum.
Þér verðið að borga fargjald
íyrir drenginn, ságði strætisvagn-
stjórinn. Drengurinn, sem var sex
ára, reyndi að gera eins lítið úr
sér og unnt var í sætinu.
Hann er bara þriggja ára þetta
grey, anzaði móðirin.
Hvaðk vltleysá, svaraði vagn-
stjórinn hann lítur út fyrir að
vera sjö ára.
Hvað get ég gert að því, þótt
hann sé svona áhyggjufullur út
af dýrtiðarmálunum, svaraði kon-
an.
Jón lá makindalega aftur á bak
í rakarastólnum. Þá hentist mað-
ur allt í einu inn um dyrnar og
hrópaði:
— Jón, Jón, konan þín varð
undir bíl.
Jón spratt á fætur eins og fjöð-
ur og hljóp út. Hann vár kominn
góðan spöl, er honum datt í hug,
að honum lægi ekkert á — hann
væri annars ókvæntur.