24 stundir - 29.02.2008, Page 28

28 FÖSTUDAGUR 29. FEBRÚAR 2008 24stundir
Eftir Hildu H. Cortez
hilda@24stundir.is
„Því miður er það stundum þannig
að það verður heilmikið vesen að
halda sameiginlega fermingarveislu
og sumir kjósa að hafa þetta alveg
aðskilið,“ segir Valgerður Halldórs-
dóttir, félagsráðgjafi og formaður
Félags stjúpfjölskyldna. „Ég man til
dæmis eftir einu máli þar sem
barnið fékk ekki einu sinni að fara
með fermingarfötin á milli staða.
En flestir ráða nú ágætlega við
þetta, satt best að segja.“
Dagur barnsins
„Foreldrar mega ekki gleyma því
að þetta er fermingardagur barns-
ins og þurfa að spyrja sig hvort
ekki sé hægt að leggja deilur til
hliðar á þessum degi. Fólk á það til
að vera svolítið sjálfhverft í ferm-
ingarundirbúningnum. Báðir for-
eldrar hafa kannski ákveðnar hug-
myndir um hvernig hlutirnir eiga
að vera og komast ekki að sameig-
inlegri niðurstöðu. Þeir sem eiga í
erfiðleikum með þetta og treysta
sér ekki til að halda sameiginlega
fermingarveislu ættu að leita sér
faglegrar ráðgjafar.
Fráskildir foreldrar eða foreldrar
sem hafa aldrei búið saman en geta
haldið sameiginlega veislu og jafn-
vel gefið barninu gjöf saman eru að
senda börnunum sínum mjög
mikilvæg skilaboð um að þau
skipti þau máli og að þau séu
tilbúin til að leggja þetta á sig og
koma saman sem foreldrar. Enda
er enginn að biðja fólk um að
koma sem hjón en ef einstaklingar
geta ekki verið á sama stað á sama
tíma, sérstaklega á þessum degi, þá
er varla hægt að tala um skilnað
nema á pappírunum því þessum
tilfinningalega skilnaði er þá
greinilega ekki lokið.
Fólk þarf að gæta þess að vera
ekki eigingjarnt. Líðan barnsins
skiptir mestu máli og maður verð-
ur að geta sett sjálfan sig til hliðar
þennan dag og leyft barninu að
eiga hann.“
Deilur valda kvíða
„Svona deilur eru því miður
ekkert óalgengar en þær geta
valdið miklum kvíða hjá barninu
sem fer að kvíða fermingunni.
Þess vegna er svo mikilvægt að
fólk manni sig upp og tali saman
um það hvernig hægt sé að gera
þetta þennan eina dag og láti
barnið vita að þetta verði allt í
lagi. Afar og ömmur geta líka
gegnt mjög mikilvægu hlutverki
sem sáttasemjarar í svona málum.
Flestir reyna nú að finna einhvern
flöt á þessu sem allir geta sætt sig
við. Í staðinn fyrir að halda þetta
heima hjá öðru hvoru foreldrinu
þá er veislan til dæmis haldin
sameiginlega úti í bæ og ákveðið í
sameiningu hvað skuli bjóða upp
á. Þannig að það er hægt að fara
ýmsar leiðir. Þetta er hægt ef vilj-
inn er fyrir hendi.“
Ekki vera eigingjarn
Að sögn Valgerðar bitna deilur
og ósætti alltaf á börnunum „Með
því að halda sína veisluna hvort og
neita að vinna saman þá er verið að
láta deilurnar bitna á börnunum og
þá er ekki hægt að segja að hagur
barnsins gangi fyrir. Fólk verður að
leggja eitthvað á sig til þess að leysa
málin. Báðir aðilar þurfa að gefa
eftir og vera sveigjanlegir. Í kring-
um svona stór tilefni vakna líka
alltaf spurningar um hlutverk
stjúpforeldra en kjarni málsins er
að fermingin snýst fyrst og fremst
um það að barnið fái að vera með
foreldrum sínum þennan dag og fái
að njóta þess.
Ef stjúpforeldrarnir geta hjálpað
til við undirbúninginn og sam-
komulag milli allra er gott þá er
frábært að hafa þarna fullt af full-
orðnu fólki sem hjálpast að og ger-
ir daginn ánægjulegan.“
Árvakur/Sverrir
Báðir aðilar þurfa að gefa eftir og vera sveigjanlegir
Leggið deilurnar til hliðar
fyrir fermingarbarnið
Fyrirkomulag ferming-
arveislunnar getur orðið
snúið séu fráskildir for-
eldrar ósáttir og komast
ekki að samkomulagi.
„Það má ekki gleyma því
að þetta er dagur barns-
ins,“ segir Valgerður Hall-
dórsdóttir félagsráðgjafi.
Valgerður Halldórsdóttir
Segir mikilvægt að foreldrar
vinni saman fyrir ferminguna.
Flest ungmenni á Íslandi fermast
en litið hefur verið á ferminguna
sem eins konar ungmennavígslu.
Ungmennavígslur hafa verið hluti
af mannlegu samfélagi um aldir og
tákna að sá sem í gegnum vígsluna
gengur sé ekki barn lengur heldur
kominn í tölu fullorðinna en í
flestum menningarsamfélögum fer
vígslan fram í kringum kyn-
þroskaaldurinn og öðlast viðkom-
andi nýtt hlutverk við vígsluna.
Algeng ung-
mennavígsla
Í upphafi var fermingin ekki að-
greind frá skírninni en nú er litið á
ferminguna sem staðfestingu á
skírninni og sem vígslu inn í söfnuð
Krists. Þegar barn er skírt er því gef-
ið nafn og fjölskylda og samfélag
tekur á móti barninu. Á 12. öld var
fyrst farið að aðgreina fermingu og
skírn. Siðbótarmenn vildu afnema
ferminguna á 16. öld en vildu jafn-
framt efla trúrækni, því var ferm-
ingin tengd trúarlegri uppfræðslu.
Trúarleg
uppfræðsla
?
Fyrsta flokks gæði og frábær verð
Laugavegi 87 • símar 551 8740 & 511 2004
Fermingartilboð
Gefðu hlýju