Frjáls þjóð - 11.03.1961, Blaðsíða 2

sniHijf .1 -jHKHaq}! ~ tl

Ritstj.: Guðríöur Gísiadóttir
Léttið heimilisstörfin
Mig langar til að benda á
nokkur atriði, sem gætu orð-
ið til að létta heimilisstörf-
in og fá sem mesta hvíld frá
þeim. Það, sem hér verður
sagt, er byggt að mestu á
rannsóknum bandariskra sér-
fræðinga.
Ef þið leggið ykkur í hálf-
tíma á miðjum degi, jafngild-
ir sú hvíld þriggja tíma næt-
ursvefni. Farið ekki upp í
aftur eftir að fjölskyldan er
farin til vinnu eða í skóla á
morgnana, því sá lúr kemur
ekki að eins miklu gagni og
miðdegissvefn.
Reynið að eiga áhyggju-
lausa stund rétt áður en þið
háttið á kvöldin og munið,
að aðalástæðan fyrir svefn-
ieysi er hræðslan við svefn-
leysið.
Feitt fólk ætti ekki að
liggja á bakinu þegar það
sefur, því þá hvílir of mikill
þungi á líffærunum og hindr-
ar starfsemi þeirra. Liggið
hvorki teinréttar né alveg í
kuðung, en reynið að finna
færa leið til að slaka á vöðv-
unum áður en þið sofnið, því
stuttur svefn með afslappaða
vöðva, er betri en langur
svefn án raunverulegrar
hvíldar.
Sumum hentar betur að
fara snemma í rúmið og
snemma á fætur, rn öðrum
þvert á móti. Ta’ ið eftir
hvorri manntegundúini þið
tilheyrið og meira verður úr
vinnu ef þið hagið yúkur eft-
ir því.
Takið engar é’tvarðanir
þegar þið eruð 1 eyttar á
kvöldin. Morguninn eftir sjá-
ið þið kannski lífi-5 í nýju
ijósi.
Gott er að einsetja sér að
byrja að vinna á vissum tíma,
því þá kemst maður strax í
vinnuskap, svipað og maður-
inn, sem vinnur úti, þegar
hann kemur á sinn vinnustað
á morgnana.
Það sparast ekki tími á
því að fullklæða sig ekki á
morgnana. Þó að þið getið
byrjað fyrr, eruð þið betur
fyrirkallaðar í hentugum
vinnufötum og snyrtilegar.
Takið ykkur alltaf hvíld
öðru hverju, em reynið ekki
að ljúka vinnunni af í einni
lotu. Jafn og rólegur vinnu-
hraði er árangursríkari en
mikið kapp. Áhyggjur af að
komast ekki yfir verkið á
vissum tíma.geta þreytt ykk-
ur jafnmikið og vinnan sjálf.
Byrjið á leiðinlegustu verk-
unum. Þar gildir það sama
— kvíðinn veldur meiri
þreytu en verkið sjálft.
Smááhygaíur og rifrildi
valda meiri þrey.tu en ef
eitthvað alvarlegt er að, því
við mikið átak kemur vara-
orka hkamans til hjálpar.
Húsmóðirin er oftast þreytt-
ari af áhyggjum og þrasi en
af sjálfum verkunum. Reyn-
ið að skipulegga vinnuna fyr-
irfram að einhverju leyti, t.
d. með því að búa til matseð-
il, svo að þið losnið við þreyt-
andi ákvarðanir á hverjum
degi.
Ef þið þurfið að bera
eitthvað þungt, þá reynið
frekar að gera úr því tvo
böggla en einn og dreifa
þannig átakinu.
Það er meira þreytandi að
standa en ganga, því að við
göngu hvilist alltaf annar
fóturinn meðan stigið er í
hinn. Hvílið ykkur með fæt-
urna uppi á einhverju a. m.
k. tíu minútur daglega. Not-
ið alls ekki háa hæla við hús-
verkin, þó að þið séuð vanar
að ganga á þeim.
Það er ekki víst að bezta
hvíldin sé að „hvíla sig“. Það
getur verið alveg eins gott að
fara út að skemmta sér eða
að vinna að éinhvei'ju áhuga-
máli.
Bíðið ekki eftir því að þið
hafið ráð á að fara í einhverja
óskaferð í sumarleyfi. Þó
ekki sé hægt að komast burt
nema í nokkra daga frá dag-
legu umhverfi, er það ómet-
anleg hvíld og upplyfting.
Mildari uppeldisaðferðir
Nú hafa læknar og uppeld-
isfræðingar tekið snuðin
fyrir ungbörn aftur í sátt.
Um langt árabil mátti ekki
nefna slíkt og allar mæður
reyndu samvizku sinnar
vegna að láta börnin ekki
hafa snuð. Fólk sem kom frá
Danmörku í sumar, sagði frá
því, að það væri ekki aðeins
að kornabörn væru þar öll
með snuð þetta árið, heldur
sá það líka stálpuð börn
hlaupandi með það úti á
götu, og hefði það ekki þótt
Falleg tízka fyrir telpur og vel við eigandi á íslandi, því
hún minnir á upphlutinn okkar. í Ameríku eiga allar litlar
telpur um bessar mundir flauelisvesti, með leggingum,
hnöppum eða einhverju skrauti.

gott til afspurnar hér á ís-
landi fyrir nokkrum árum.
Yfirletit hallast allir að mild-
ara viðmóti gagnvart ung-
börnum, en tíðkaðist fyrir
nokkru og má reyndar segja
að mæður hafi látið sálfræð-
inga teyma sig heldur langt
í næstum ómanneskjulegri
hörku við ungbörn, svo sem
að láta þau gráta endalaust
án þess að taka þau upp.
Varð oft úr því heimilis-
friður, ef ömmurnar ,eða
einhveij;ir, sem ekki voru
eins samvizkusamir að
mæðranna dómi og sálfræð-
inganna, sáu aumur á böm-
unum og vildu hugga þau.
Var öll sú uppeldisfræði
með fádæmum, þar sem ekk-
ert nema strangleikinn gilti
gagnvart ósjálfbjarga ung-
börnunum, en strax og þau
fóru að hafa vit mátti ekki
þvinga þau með því að banna
þeim. Svo undrumst við
hegðun unglinganna okkar,
sem fengu þetta uppeldi.
Annars var bann við snuð-
unum aðallega réttlætt með
því, að tannsetningin gæti
skekkst á því að.nota þau,
en það' kom á daginn, að
börnin sugu bara fingurna
í staðinn og var það hálfu
hættulegra. Snuðin hafa
þekkst frá alda öðli, en voru
auðvitað með öðru sniði áð-
ur en gúmmíið kom til sög-
unnar, og voru þá kallaðar
dúsur hér á landi. Það er
eitt við snuðin, sem þarf að
varast, en það er að láta syk-
ur á þau, eins og oft er gert,
því það getur stórlega skað-
að tennurnar, og það jafnt
þó börnin séu það ung, að
þau séu ekki farin að taka
tennur. Það eykur öryggis-
tilfinningu barnsins, að hafa
eitthvað til að sjúga á milli
mála.
Skrípaleikur
Framh. af 8. siðu.
Það voru sparnaðarmálið
fræga, sem nú er komið til
framkvæmda, og svo að semja
við Loftleiðir um að þeir tækju
við mest öllum rekstri þar suð-
ur frá. Þessi.r „sérfræðingar“ j
urðu fyrir valinu: Ásgeir kom- ;
misar, Ólafur fríhafnarstjóri og''
Egill nokkur tollvörður. Er
nokkur furða, þótt menn þarna
suður frá brosi, og hálf vor-j
kenni Guðmundi ráðherra? j
Eða eru ef til vill ekki til
hæfari kratar á Suðurnesjum? !
í sambandi við sparnaðarað-;
gerðirnar, þar sem átta • raörm.- ■
umr var. sagt upp,. má • fuUyrða,,
að það; var- álit.manna^.að ein.%
staía væri óþörf • þarnai suðim
frá og með því að leggja hana
niðuir mætti vissulegft spara.
Það er staða Ásgeirs kommisars
„skrifstofustjóra“ og sú staða
er vissulega ekki af þeim lægSt
launuðu. Þar að auki á Ás-
geir líka stytztan starfstíma að
baki á skrifstofunni.
En það er annars spá manna
suður frá, að þegar Loftleiðir
taka við allri flugafgreiðslu og
umsjón með starfsemi.þar, verði
langflestum, þar á meðal Pétri
Guðmundssyni flugvallarstjóra,
sagt upp. Til þess að.ekki missi
samt allir kratar atvinnuna,
verði búnar til nokkrar. stöður
handa þeim- tryggustu til .þess
að hafa „eftirHt“ með starfsemi
og rekstrí hjá LoftIeiðum.(!!.'i).
Og sá maður, sem verði fyrir
valinu, til þess að stjórna þessu
eftirliti, sé „auðvitað“ kommis-
arinn Ásgeir. Skammt mun nú
þess að bíða, að sjá hvort
þessi spá rætist.
Menn spyrja: Hvenær ætlar
G. í. G. ráðherra, að nota sína
heilbrigðu skynsemi (að svo
komnu máli er enn gengið út
frá því að hún sé til) og byrja
að koma málum í framkvæmd,
án þess að líta ávallt fyrst á fé-
lagsskírteini manna, og án þess
að hugsa um bitlinga handa
flokksmönnum sínum almennt
og smákrötum á Suðurnesjum
sérstaklega?
Hann ætti að hafa það í huga,
að kjósendur þar suður frá
fylgjast með framvindu mála á |
vellinumr Meira að segja hans'
eigin flokksmenn, sem kalla þó
ekki .allt ömmu sina, eru farnir
að. ékyrrast og flestum blöskrar
aðgprðitrrhans í þiessum efnum. I
Mótmæli
„Fundur haldinn í Vérka
kvennafélaginu Öldunni, Sauð-
árkróki, 1. marz 1961 mótmælir
harðlega þingsályktunartillögu
háttvirtrar ríkisstjórnar íslands,
um að leyfa brezkum togurum
rétt til fiskveiða innan íslenzkr-
ar landhelgi næstu þrjú ár.
Fundurinn krefst þess, að hald-
Ástandinu mætti helzt líkja
við eitthvert smáríki í Suður-
Ameríku, þar sem valdhafarnir
reyna að mata krókinn eins og
mögulegt er, því óvíst er að
þeir verði við völd næsta dag.
Hér með er skorað á utan-
ríkisráðherra, að nota skyn-
semi og hætta þessum skrípa-
leik i tíma, honum til sóma og
landinu til blessunar.
S.
ið sé fast við einróma samþykkt
alþingis frá 5. maí 1959, um 12
mílna fiskveiðilandhelgi um-
hverfis allt landið og skorar á
háttvirt alþingi að fella fram-
komna tillögu og virða þar með
vilja yfirgnæfandi meirihluta
kjósenda í landinu.“
1 Tillagan samþykkt sam-
hljóða.
„Fundur i Umf. Mývetningur
4. febr. 1961 skorar á ríkis-
stjórnina að halda fast við mál-
stað íslands í landhelgisdeil-
unni og hvika í engu frá sam-
þykktum alþingis og vilja þjóð-
arinnar.
Fundúrinn lítur svo á, að til-
slökun við Breta sé frekleg'
móðgun við þær þjóðir er virt
háfa tólf mílna. fisk:veiðilögsögu
vora og hljóti að fyrirgera virð-
ingu. þeirra fyrir málstað ís-
lendinga.“
2
Frjáls þjóð — Laugardagiwn 11. marz 1961