Frjáls þjóð - 11.03.1961, Blaðsíða 6

Bindindisfélag ökumanna og Ábyrgö h. f.
Svar við forsíðugrein í Vikufíðindum 3. marz s. I.
Grein þessi hefst á því, að
ræða það, með feitu letri, hve
templarar séu almennt fjár-
gírugir, og að þeim hafi nú tek-
izt hvortveggja, að ná undir
sig öllum völdum í Bindindis-
félagi ökumanna, svo og að
sölsa undir sig tryggingaíélagið
Ábyrgð h.f. Áfram er haldið í
sama dúr, og er grein þessi svo
full af níði um einstaklinga og
áminnsta tryggingastarfsemi
yfirleitt, að undrun sætir.
f þessu sambandi viljum við
undirritaðir taka fram eftirfar-
andi: Það eru ósannindi, að
templarar séu búnir að ,,söisa
undir sig“ BFÖ. Þeir hafa frá
upphafi, sem eðlilegt e:
ið framarlega í þeim íélagsskap.
f aðalstjórn félagsins eru enn
t.d. margir sömu menn og voru
þar í upphafi, svo sem formað-
ur, ritari o. fl. í deildarstjórn-
um félagsins eru að víðast sömu
menn til forsvars, að Reykja-
víkurdeildinni undanskilinni,
og voru þar í upphafi.
I»að er rangtúlkun og af-
flutningur er því er haldið i
fram í áminnstr; grein Vikutíð-
inda, að framkvæmdastjóri fé-
lagsins, sem ekki er fyrrv.
læknir, heldur læknir, hafi ekki
viljað halda deildarfund um
ti'yggingamálin. Hann bað að-
eins um nokkurn frest. Þar var
gegndi því þar tiL á aðalfundi strax frá upphafi ákveðið,
deildarinnar i lok ferbúar s.l. að Bindindisfélag ökumanna
Það er líka ósatt, að nýaf- ‘ skyldi verða lang stærsti hlut-
staðinn aðalfundur hafi ekki hafinn, þ. e. ekki einstaklingar
staðið nema í hálftíma. Á hon- úr félagsskapnum, heldur fé-
um mættu flestir sömu menn lagsheildin sjálf. Næst flesta
átt von á ofsagróða á stuttum
tíma, sýnir bezt að þeir hinir
sömu telja tryggingar þessar
lífvænlegar, og þá um leið sjálf-
sagðar og nauðsynlegar. En
gæti ekki afstaða þessara
manna einmitt markast af ein-
hverjum annarlegum áhuga-
málum, einhverju öðru en því,
að þeir telji okkur, þessum fáu
og litlu hluthöfum, ofsagróða
búinn?
Að lokum aðeins þetta:
Áminnzt níð- og rógskrif Viku-
og áður höfðu helzt látið sjá hluti, en þó miklu færri, skyldi. tíðinda og' áburður um óeðlileg
sig á fundum deildarinnar. —, Stórstúka íslands hafa og þá ar auðgunartilraunir einstakra
Ekki kom þar fram nokkur að- ' Ansvar fæsta. Samanlagt varð. manna o. fl., svo og beinn at-
finnsla varðandi framkvæmd á þetta 4/5 af öllu hlutaíénu, sem vinnurógur varðandi hag
tryggingamálum, sem aðal-
stjórn félagsins hafði verið fal-
aðeins var 25 þúsund ki'ónur,1 Ábyrgðar h.f., mun verða at-
enda engin þörf fyrir umboðs- hugað nánar fyrir dómstólum
ið af síðasta sambandsþingi að félag að ráða yfir meiru hluta-, landsins, og þar mun ábyrgðar-
sjá um — samkvæmt tillögu ; fé, þar eð Ansvar tekur alla manni Vikutíðinda, Haraldi
Viggós Oddssonar. Þá er það tjónaáhættuna. Tekjur -til dag- Teitssyni, gefinn kostur á að
annar aðalþáttur níðgrcinar legra rekstrarútgjalda eru auð- standa fyrir máli sínu og það má
Vikutíðinda ,sem fjallar, eins'vitað ætlaðar Ábyrgð h.f. sam- hann vita, að þar mun mál
og blaðið kemst að orði, um kvæmt sérstökum samningi. jokkar verða rekið af fyllstu
stag- Ábyrgð h.f., tryggingafélagið j Eftirstöðvar nlutafjárins voru ^einbeitni
BFÖ.“ ÞAR GENGUR RÓG- því einar 5 þúsund krónur, sem
URINN SVO LANGT, AÐ skiptust í tíu 500 króna hluti.
EKKI ER VAFI, AÐ MJÖG ER Hverjum dettur í hug, að hægt
SAKNÆMT. Skulum við sé að hefja almennt hlutafjár-
athuga það nokkuð nánar. útboð með tíu hluti? Nei, áreið-
Það eru hrein ósannindi, að anlega engum manni, sem um
á nokkrum fundi, sem haldinn
hefur verið í Reykjavíkurdeild
BFÖ, hafi verið skýrt svo frá,
málið hugsar. Hefði hinsvegar
Ábyrgð h.f, strax orðið sjálf-
stætt tryggingafélag, var öðru
Reykjavík, 4. marz 1961.
Ásbjörn Stefánsson,
Ritari og framkvstj. BFÖ.
Benedikt S. Bjarklind,
stjórnarform. Ábyrgðar h.f.
Refaskytta
Framh. af 5. síðu.
— Nei, ég er hættur því, a.
m. k. í bili, og Arnar tekinn
við. Ég ætla ekki aftur á
refaveiðar með byssu, eii
mig langar til þess að fai'a
með kvikmyndavél og taka
myndir af refunum og ýmsu
dýralífi þarna uppi á fjöll-
unum, það á sennilega eftir
að breytast, úr því að minnk-
urinn er kominn þarna aust-
ur.
Er hann orðinn útbreidd-
ur?
— Nei, ekki ennþá, en hon-
um fjölgar mjög ört. Ég held
að það sé útilokað að útrýma
honum, a. m. k. þarna í
hraununum, en ég held að
hægt sé að útrýma refunum
alveg, ef rétt er á haldið, og
Sveinn Einarsson veiðistjóri
er ágætis maður og fylgist
mjög vel með þessu öllu sam-
an. Hann lætur sér ekki
næg>ja að sitja í góðum skrif-
stofustól.
Það er sannarlega ánægju-
legt að heyra, að slíkir meim
skuli ennþá vera til í þjón-
ustu hins opinbera á íslandi.
m.
að hlutafé Ábyrgðar h.f., væri máli að gegna. Þá hefði verið
í höndum fjögurra manna og j nauðsynlegt að afla strax mik-
Stórstúku íslands, og að krafa ils hlutafjár með almennu út-
um slíkt hafi komið fram frá
Ansvar.
Það er einnig ósatt, að Ansvar
hafi tekið að sér endurti’ygg-
ingar fyrir Ábyrgð h.f. Það er
Ansvar, sem tryggir liér.
Það er líka cinber tilbúning-
ur, að stórstúkan eigi 5 hluti.
BFÖ 15 liluti og tíu einstakl-
þegar er þetta var, búið að j Ábyrgð h.f. er enn aðeins um-
halda tvo fundi, þar sem ein- boðsfélag þess félags.
mitt þessi mál höfðu verið
mikið rædd, og spuriiingum
svarað. Aðalstjórn félagsins,
sem hafði unnið að málum þess-
um af miktu kappi, hafði ekk-
ert á móti nýjum fundi, en hún
vildi helzt ekki, að hann yi'ði
haldinn fyrr en hægt væri að
skýra frá raunverulegum stað-
boði á meðal bindindismanna
innan lands.
Nu er það svo, að íslenzk lög
kveða svo á, að hlutafélag verði
ekki stofnað nema einstakling-
ar komi til. Hverjir var þá eðli-
legt, að ættu fyrst kost á því
að ráða yfir þessum fáu og litlu
híutum, Var ekki heppilegt, að
það yrðu einmitt þeir menn,
sr ötulast hefðu unnið að fram-
ingar 1000 krónur hver. Þetta gangi þessa máls alls. Að visu
sem annað í grein Vikut.iðinda ekki til þess, að þeir gætu átt
er hrein skrök og afflutningur. j hlutina, heldur mátti ætla, að
Það er ósatt, að allir ein-Jatkvæði þau, sem fylgdu þess-
staklings hluthafar í Ábyrgð um hlutum væru í góðum hönd-
h.f. séu í stjórn Bindindisfélagsi um hjá þessum mönnum, að
Án þjóðaratkvæðis
reyndum, og þá einkum því, að ökumanna.
umsóknir um ti'yggingaleyfin
hefðu borizt frá Ansvar. Svo
,var enn ekki á þessum tíma,
en umsóknanna von innan
skamms, sem og varð raunin á.
Það er ósatt, að sakir hafi
ekki verið bornar á Viggó
Oddsson á áminnztum fundi
sambandsstjórnar. Samþykkt
og undirrituð fundargerð sýnir
annað. Hinsvegar munum við
undirritaðir ekki í'æða nánar
að sinni hlut Viggós Oddsson-
Það er líka ósatt, að BFÖ
hafi ekki látið skrá sig fyrir
nema 1500 krónum í Ábyrgð h.f.
Þá er það áburður Vikutíð-
inda um að öll skjöl varðandi
skrásetningu Ábyrgðar h.f. hafi
horfið. Hér er svo langt gengið,
að öllum hlýtur að ofbjóða. Er
hér verið ?.ð bera stói'kostlega
saknæmt athæfi á opinbera
starfsmenn, eða máske innbrot
á menn í stjórn Ábyrgðar h.f.?
möi'gum öðrum ólöstuðum, varð
ándi allt, sem snerti hag og við-
gang Ábyrgðar h.f. Eða finnst
mönnum að þessi atkv. hefðu
t. d. verið betur komin í hönd-
um heimildarmanna Vikutíð-
inda?
Þá er það allur gróðinn, sem
rægitungur segja, að þessir
menn eigi að hafa af þessum
500 krónum sínum. Nú er það
svo, að samkvæmt samningi við
Ansvar er gert ráð fyrir því,
að Ábyrgð h.f. verði ekki sið-
Og svo hugleiðingar blaðsins
ar í þessum málum öllum, þar um það, sem þarna hafi skeð. ar en innan 5 ára að alinnlendu sagnarletri.
eð verið getur, að lieimildir : Hér er of langt gengið, eins og -fyrirtæki, og þá í formi gagn-
.Vikutíðinda, hann varðandi, séu 1 raunar allstaðar í grein þessari, kvæms tryggingafélags — ekki
ekki beint frá honum komnar,
eða þá rangt með þær farið,
sem annað í greininni. Fai'i hins
sem er öll með þeim endemum, hlutafélags. Hefur þetta alls-
að við minnumst vart að hafa staðar verið stefna Ansvar,
séð annað eins áður borið fyrir þar sem það hefur byi’jað
vegar svo, að framhald verði á fólk. Enda greinin öll skrifuð tryggingastarfsemi, að hún vrði
fréttum um hlutdeild hans í af svo miklu hatri og illvilja, sem fyrst innlend, og sumstað-
Framh. af 1. síðu.
liafa þjióðaratkvæðagreiðslu,
því þessxmi samningi getur ís-
lenzka þjóðin ekki rift án þess
að fyrirvari um það sé hafður
uppi við samningsgerð. Þess
ber að geta, að þeir aðiljar, sem
nú samþykkja þennan samning,
gera það algjöriega umboðs-
laust af þjóðarinnar hálfu, því
við þær kosningar, er þeir voru
kjörnir, lýstu þeir því liátíð-
lega yfir, að þeir myndu aldrei
bregðast í landhelgismálinu.
Siðferðilega séð er því ís-
lenzka þjóðin algjörlega óbund-
in af þessum samningi, nema
því aðeins að þjóðaratkvæði
fari fram.
Yfirlýsing
lagadeildar.
SI. þriðjudag birti Morgun-
blaðið yfirlýsingu frá lagadeild
Háskóla íslands, b. e. þrem pró-
fessorum við deildina, unx að í
samningnum fælist að áliti ar málstaður væri réttur, skyldi
deildarinnar full viðurkenning þá ekki geta farið svo í annað
Breta á 12 mílunum. Slær Mbl. sinn, að brezka ríkisstjórnin
þessari yfirlýsingu *.ipp á for- j TELDI eitthvað annað en ís-
síðu með flennistóru fyrir-' lenzkir lagaprófessorar.
í yfirlýsing- J En vissulega var það í sam-
unni segir lagadeiltlin, að ræmi' við annan málflutning
„þegar skýra á framangreint stjórnarliðsins, að gera pró-
sér viðurkenningu ...“ o. s. frv.
Tvennt er athyglisvert við
þessa yfii'lýsingu lagaprófess-
oranna. Þeir lýsa því réttilega
yfir að með þessum samning-
um sé EKKI KVEÐIÐ Á UM
hvor aðilinn hafi haft á réttu að
standa, heldur aðeins verið að
leysa deilu og í öðru lagi
TELJA ÞEIR og það er SKOÐ-
UN ÞEIRRA, að samningai’nir
FELI EFNISLEGA í SÉR við-
urkenningu brezku stjórnar-
innar á 12 mílunum.
Og nú leyfir FRJÁLS ÞJÓÐ
sér að spyrja: Hvað TÖLDU
prófessoramir og HVAÐA
SKOÐUN höfðu þeir 1. sept
1958? TÖLDU þeir þá að land-
helgislöggjöf íslendinga væri
Iögleg eða ekki? Hafi þeir ekki
talið hana löglega er vissulega
mjög alvarlegt að þeir skvldu
ekki liafa gert sitt til þess að
koma í veg fyrir lögleysu. Hafi
þeir hins vegar TALIÐ að okk-
þessum málum, munum við líta að fátítt mun vera.
ar orðið það strax frá upphafi.
svo á, að það sé með fullumj Þá teljum við rétt, að liér Nú er það að vísu svo, að við
vilja hans og vitund, Skal þá^komi fram, hvernig málum er sém trúum á þessar nýju trygg-
ekki standa á okkur að svara skipað í Ábyrgð h.f. Allstaðar ingar, erum sannfærðir urn, að
°S leggja fi'am fullnægjandi ■ í þeiminum, þar sem sérstakar þær geti borið sig. Hinsvegar
gögn, vex'ði ástæða talin til. | tryggingar hafa verið stofnað- j mætti það verða meiri ofsa
Það er ósatt, er því er haldið ar fyrir bindindismenn, hafa gróðinn, ef 500 ki'órfur yrðu að
fram í gi'ein Vikutíðinda, að það, eins og eðlilegt er, verið stórfé á örfáum árum, enda
félagið (Vikutíðindi hljóta hér bindindissamtökin, sem hafa eigum við, þessir fáu hluthafar
að eiga við Reykjavíkurdeild- j haft fox’gongu um þau mál, lagt heldur ekki von á því.
ina, því formaður félagsins er fé til starfseminnar og skipað En það að þeir menn hinsveg-
enn sá sami og verið hefur frá^menn í stjórnir.' Eða hverjir ar, sem ötulast hafa gengið
xxpphafi) hafi verið formanns- skyldu fremur gera það? Hér fram í því að afflytja þessa
laust um nokkurra mánaða á íslandi var auðvitað ákveðið nýju tryggingastarfsemi, virð-
skeið. Varaformaður tók strax að haga þessu á sama hátt, í ast einmitt telja, að hluthafi
fvið embætti deildarformanns og fullu sanxráði við Ansvar. Var með einn lítinn 500 kr. hlut geti
oi'ðalag í orðsendingu utan-
ríkisráðherra“ (þ. e. að Bretar
falli frá rnólmælum sinum)
„verður að hafa í huga annars
vegar ,að ekki er að þvx stefnt,
að kveða á um, hvor aðilinn hafi
á réttu að standa, heldur að því
að leysa deiluna til frambúð-
ar, og verður þá skíljanlegt að
sneitt sé hjá að nota orðið „að
viðurkenna“ í þessu sambandi.“
Síðar í yfirlýsingunni scgja
prófessorarnir: „Ef greint orða-
lag verður þáttur í samningi
milli brezku og íslenzku ríkis-
stjórnanna TELJUM VIÐ því,
að samningurinn feli í sér
skuldbindingu ...“ o. s. frv., og
síðar: „Samkvæmt þessu er það
SKOÐUN OKKAR að framan-
greint orðalag feli efnislega í
fessorum Háskólans þann
Bjarnai'greiða,
ræðir.
hér
Þióðsvik.
Það er ljóst af því, sem hér
hefur vei-ið sagt, og mörgu
öðru, að ríkisstjórn og þing
hafa ekkert umboð frá þjóðinni
til þess að gera óafturkallanlega
samninga við erlent vald uin
afsal landsréttinda. Allir slíkir
samningar eru ÞJÓÐSVIK. sé
þjóðin sjálf ekki höfð með í
ráðum.
Islenzka þjóðin er siðferði-
lega algjörlega óbundin af slik-
um samningum og mun virða þá
í réttu lilutfalli við tilkomu
þeirra, þegar hún hefur fengið
tækifæri til þess.
Frjáls þjóð — Laugardaginn II. mam 1961