Frjáls þjóð - 11.03.1961, Blaðsíða 8

Grátbroslegur skrípaleikur
á Keflavíkurflugvelli
Leikstjóri: Guöm. í. Guðmundsson utanríkisráðherra
Aöalleikendur: Ýmsir smákratar á Suöurnesjum
Blaðinu hefur borizt til birtingar grein sú, er hér
fer á eítir. — Þóít blaðið hafi enga samúð með einum
hermangaranum, þótt annar gleypi bita hans, er því
samt ljúft að birta greinina, þar eð hún sýmr mæta vel
það hyidýpi spilhngannnar, sem ríkir í sambandi við
,,varmr“ þessa lands.
Augljóst er af greininni, að
bitlingastríft kratanna stend-
ur í algleymingi suður þar
og er einskis svifizt til þess
að koma smákrötum í þær
stöður, sem toppkratar hafa
yfir að ráða.
Hér hefst greinin:
Guðmundur í Guðmundsson
var einu sinni talinn vera frem-
ur skynsamur maður og grein-
argóður. Margir sjálfstæðis-
menn höíðu bara sæmilegt álit
á honum sem utanríkisráðherra.
Það er skiljanlegt, að landhelg-
ismálið hefur tekið mikið af
hans starfstíma, enda sjálfsagt
erfitt mál og vandasamt um að
fjálla.
En leitt er til þess að vita, að
hánn hefur, vonandi óafvitandi,
sett á svið einn mesta bitlinga-
skrípaleik, sem sögur fara af.
Þessi leikur á sér stað á
Keflavíkurflugvelli.
f ráðherratíð dr. Kristins var
þéirri skipan komið á suður þar,
að öll starfsemi, allir embætt-
ismenn, o. s. frv, heyrðu beint
undir utanríkismálaráðherra.
Lögregla og dómsmál og toll-
gæzla voru flutt frá dómsmála-
ráðuneytinu og flugmál að
mestu leyti frá samgöngumála-
ráðuneytinu.
Sem sagt, hér átti að mynda
nokkurs konar ríki í ríkinu, og
þetta tókst. Framsóknarrnenn
urðu himinlifandi, og brátt fóru
menn að veita þvi eftirtekt, að
góðir og tryggir framsóknar-
menn streymdu að úr öllum átt-
um, og settust í góðar stöður,
m. a. við tollgæzlu, í lögregl-
unni, hjá flugmálastjóra og í
' hvert sæti í varnarmáladeild.
I En, — Adam var ekki lengi í
I Paradís. Breyting varð á
! stjórn landsins, og dr. Kristinn
fékk ambassadorsstöðu í Lund-
únum, höfuðborg Bretaveldis,
sem laun fyrir vel unnin störf.
Guðmundur í. Guðmunds-
son tók nú við, og um leið færð-
ist heldur betur líf í kratana á
Suðurnesjum. Framsókn var
búin að marka stefnuna, og
j kratar sýndu, að þeir höfðu
verið mjög námfúsir lærisvein-
ar. Fór enda fljótt að kólna vin-
áttan milli þessara tveggja her-
búða suður frá, þar eð kratar
tóku veldissprotann strax í sín-
ar hendur og skipuðu hinum
fyrir verkum. Nú voru það
kratar, sem fengu stöðurnar,
LÍTIÐ FRÉTTABLAÐ
Laugardaginn í 21. viku vetrar.
Opinber ráðgjafi
Eins og kunnugt er,
urðu mikil og lang-
vinn málaferli milli
hjóna út af sölu á
Hótel Borg og skipt-
urii. Talið er að lög-
fraeðingur frúarinn-
ar (Magnús Thorlací-
us), hafi ekki latt
hána til sóknarhörku
og stórræða enda var
málið höfðað af henn-
ar-hálfu. Úrslit urðu,
sem kunnugt er þau,
að frúin tapaði mál-
Æskan og at-
Hvaða fiskur er
Þetta? — spurðu þó
nokkrir drengir á
starfsfrseðsludegi
sjávarútvegsins um
daginn. Þeim fannst
Þeir eitthvað kannast
við fisk, sem lá á einu
horðinu hjá Fiskmati
ríkisins, en um nafn
hans voru þeir ekki
vissir.
Svar starfsmanna:
„Þetta er nú þorsk-
ur.“
Þéssi litla saga seg-
ir kannski meira en
xnargaj’ 1 an glok u r um
^ámband æskunnar
*við '_g.tvinnuvegin» á-
jþví herrans ári 1961.
inu, en búið og þ. á
m. hennar hluti í því
skertist stórlega
vegna málareksturs-
ins. Nú er L. F. tjáð
af æruverðugum lög-
giltum embættis-
manni, að lögmaður
frúarinnar hafi krafið
hana um 650 þús. kr.
i málflutningslaun og
fengið 350 þús. kr.,
enda þótt hennar hag-
ur batnaði sízt fyrir
hans tilverknað. Ef
þetta er satt, vaknar
sú spurning, hvort
ekki sé þörf á að
skipa fólki, sem er fá-
kunnandi um laga-
króka opinberan ráð-
gjafa, svo að bú þess
verði ekki veiðistöð
harðskeyttra fjár-
málamanna. L. F. var
samtímis þessu. skýrt
frá annarri einstæð-
ings efnakonu, sem
att var út í málaferli
vegna skilnaðarmáls
og beið mikið efna-
hagstjón af, en hlaut
engan ávinning. Mál-
ið gefur því tilefni til
alvarlegra hugleið-
inga.
Pósturinn
Það hefur verið
eitthvert seinlæti i út-
burði bréfa hér í
henni Reykjavik upp
á síðkastið. L. F. er
kunnugt um eitt bréf,
sem var póststimpl-
að þ. 2. marz og kom
ekki til viðtakanda
fyrr en 7. marz og
væri hægt að tilfæra
fleiri þess háttar til-
vik.
Hver ástæðan er
veit blaðið ekki, en að
þessu getur verið
meinlegur bagi, og
vonandi er hér um
einhverja timabundna
erfiðleika að ræða,
sem kippt verður i
)ag.
friáls þjóð
Laugardaginn 11. marz 1961
Logmái efnahags-
iffsins
Þegar pútan er orð-
in gömul og ókræsileg
hættir hún að vera
markaðsvara. Það er
lögmál efnahagslífs-
ins. Alþýðwfltoklcurinn
faeíur selt sig hæst-
bjóðanda siðustu tvo
áratugi, og er nú orð-
inn gamall og ókræsi-
legur og seldur í síð-
asta sinn. — Svona
grimm eru HJgmál
ef nahagstí fsins.
og ef nauðsynlegt þótti, var
manni bara bætt við, eða þá
staða búin til.
T. d. var maður nokkur úr
Keflavík, Ásgeir Einarsson að
nafni, ráðinn til minni háttar
starfa hjá flugstjórninni þar
suður frá. Leið ekki á löngu,
þar til þessi sami maður var-
ráðinn sem skrifstofustjóri hjá
flugmálastjóra, Pétri Gu'ð-
mundssyni(M). Mun Pétur lítt
hafa ráðið þessu. Skipunin kom
frá utanríkisráðherra, og átti
þessi skrifstofustjóri að vera
nokkurs konar „milligöngumað-
ur“ milli Péturs og ráðherra.
Var hér gengið freklega framhjá
ágætis, starfsmanni skrifst.of-
unnar, er lengst hefur starfað
þar suður frá. Þessi staða var
hreinlega búin til, og fóru flug-
vallarstarfsmenn fljótlega að
kalla Ásgeir sín á milli „kom-
misarinn".
Nú virðist hann vera hinn
valdamesti, og segja menn að
hann skipi Pétri garminum fyr-
ir verkum, í skjóli vinfengis
síns við ráðherra.
Og að hugsa sér, í byrjun átti
hann ekkert til síns ágætis,
annað en það, að vera tryggur
krati. En það er náttúrlega allt
nokkuð.
Nú býr hann í ríkisíbúð og
ekur í ágætis embættisbifreið.
í rikislögreglunni þarna suð-
^urfrá var ungur og áhugasam-
,ur lögreglumaður, Ólafur
|Thordarson að nafni. Þegar
hugmyndin um fríhöfnina var
loksins framkvæmd, (að
minnsta kosti 8 árum of seint),
var fríhafnarstjórastaðan að
sjálfsögðu auglýst til umsóknar
í Lögbirtingablaðinu. Menn,
sem athuguðu þetta, sáu eina
auglýsingu, þremur dögum eft-
ir að umsóknarfresturinn var
útrunninn!! Hafði Ólafur þá
líka löngu áður fengið frí frá
lögreglustörfum og var byrjað-
ur við undirbúningsstarfið, sem
fríhafnarstjóri. — En Ólafur er
bezti drengur og þar að auki
formaður Félags ungra jafnað-
armanna í Njarðvíkum og
Keflavík og einnig einn af að- 1
aleigendum sportvöruverzlun-
arinnar Kyndils í Keflavík.
Og Ólafur býr líka i ríkis-
íbúð og leigir sína eigin íbúð í
Keflavík. Ólafur hefur bara átt
þann leiða vana til, að vilja helzt
ráða ættingja, tengdafólk, o. s.
frv. til starfa hjá sér í fríhöfn-
inni. Og það er lítill vandi að
verða skipaður embættismaður
á vorum dögum hér á landi,
meira að segja var skipað í
stöðu „útsölustjóra Áfengis-
verzlunar ríkisins“ á vellinum
hjá honum Ólafi í fríhöfninni.
Og svo varð hann Guðm. í.
að sjálfsögðu að fá sér nefnd
„séi’fróðra manna“, sér til að-
stoðar um flugvallarmál, þar
sem hann var önnum kafinn, og
tvö mikilvæg mál framundan
kröfðust úrlausnar.
Framh.. á bls. 2.
Hér kemur mynd af „stælgæja“, annó 1919. Hann er 22 ára og
nýkominn úr síðustu haustútilegu kúttersins Hafsteins. Hann
er nú orðinn landsþekktur maður, en þekkið þið hann?
Svarið kemur í næsta blaði.
Mótmæli
Eftirfarandi ályktun var ein-
róma samþykkt á fundi í Menn-
ingar- og friðarsamtökum ís-
ienzkra kvenna þ. 28. febrúar
1961:
„Fundur í Menningar- og
friðarsamtökum íslenzkra
kvenna mótmælir þeirri fyrir-
ætlun ríkisstjói’narinnar að
semja við brezku ríkisstjórnina
um landhelgi íslands, samkv.
þingsályktun þeirri, sem lögð
var fram á Alþingi mánudaginn
27. febr.
Við mótmælum því, að mál
eins og landhelgismálið, sem
raunverúlega varðar sjálfstæði
og lífshagsmuni íslenzku þjóð-
arinnar sé dregið inn í milli-
ríkjasamninga, sem fyrir-
fram var vitað að hlutu að
byggjast á einhvers konar af-
slælti af íslands hálfu. Við
teljum öll rök hníga að því að
beingr ofbeldisaðgerðir af hálfu
Breta hefðu ekki verið teknar
upp að nýju og hafi því enginn
nauður rekið ríkisstjórn íslands
til að ljá máls á samningum við
þá, ef einungis var iitið á ís-
lenzka hagsmuni.
Samtök her-
námsandstæðinga
Skrifstofan í Mjóstræti 3 er
opin alla virka daga kl. 9—19.
Símar 24701 og 23647. Mikil
verkefni framundan. Sjáífboða-
liðar óskast.
Við mótmælum sérstaklega
því ákvæði samnings þess, sem
nú liggur fyrir Alþingi, að ís-
lendingum beri, ef þeir hyggi
á frekari útfærslu landhelg-
innar, að tilkynna Bretum það
með sex mánaða fyrirvara, og
að hlíta beri gerð alþjóðadóm-
stóls ef annarhvor aðili æskir
þess. Teljum við að liér sé svo
freklega gengið á sjálfsákvörð-
unarrétt okkar, að við getum
ekki sem sjálfstæð þjóð unað
því.
Við vekjum athygli á því hve
illa er komið forsjá þessarar
litlu þjóðar, þegar mestu vaida-
menn ríkisins kunna ekki bet-
ur að gæta fjöreggs þjóðarinn-
ar, sjálfstæðisins, en það, að
tæpum sjö árum eftir að þjóð-
J in öðlast fullt sjálfstæði, var
gerður milliríkjasamningur,
sem vó að rótum íslenzks sjálf-
stæðis, þar sem var hervernd-
arsamningurinn við Bandaríki
N-Ameríku árið 1951, og verði
þessi samningur við Breta um
íslenzka landhelgi samþykktur,
er enn vegið í sama knérunn.
Við áteljum það, að forystu-
menn tveggja stjórnmálaflokka,
Sjálfstæðisflokksins og Ai-
þýðuflokksins, skirrast ekki við
að rjúfa þá þjóðareiningu, sem
frá upphafi hefur ríkt um land-
helgismálið, og við skorum á
íslenzku þjóðina að hefja sig
yíir flokkadrætti og foringja-
fylgi og sameinast á þeirri ör-
lagastund sem upp er að renna
í lífi hennar, til svo skeleggrar
baráttu að öllum stjórnmála-
mönnum megi ljóst verða að
svik í þessu lífshagsmuna- og
sjálfstæðismáli þjóðarinnar
Verði ékki þoluð.