Frjáls þjóð - 31.03.1962, Page 8

Úhugsanlegt-
(Frh. af 7. siðu.)
varnarmanna eru algerlega
íordæmanleg, með þeim eru
allir möguleikar til vinstra
samstarfs að engu gerðir, að
minnsta kosti í bili. Sam-
starf vinstri manna án þátt-
töku Sósíalistaflokksins er
með öilu óhugsanlegt og
hlyti að reynast alger ó-
skapnaður (Lbr. F. þ.), enda
byggist hugmyndin um úti-
Iokun flokksins frá því sam-
starfi á óttanum við áróður
íhaldsins. Það bætir heldur
ekki úr skák, ef eitt af vciga-
meiri verkefnum þessa sam-
starfs á að vera barátta gegn
kommúnismanum, að dœmi
erlendra nazistaflokka“ (!!)
(Lbr. F. þ.).
Já, meistari Hannibal. Það
er nú munur að vera prúður
f málflutningi!!
Kommar kvarta sáran und-
an því, að Þjóðvarnarmenn
vildu, að Málfundafélag jafn
aðarmanna sliti öllu sam-
starfi við línumenn. Engan
þarf að undra, þótt komm-
um sé lítið um það gefið.
Þeir vita sem er, að sá hópur
manna hérlendis, sem fylgja
myndi ódulbúnum kommún-
istaflokki, er sáralítill. Þess
vegna hafa þeir núna um
áratuga skeið leikið þann
leik, að fá til samstarfs við
sig hópa manna úr öðrum
flokkum, fyrst þótzt ætla að
starfa með þeim á jafnréttis-
grundvelli, en ávallt reynt
að eyða öllum þeirra áhrif-
um á stjórn flokksins. Þeim,
sem ekki hafa í einu og öllu
viljað hlýta yfirráðum Iínu-‘
manna, hefur svo smám
saman verið ýtt til hliðar.
Þegar það hefur tekizt, og
flokkurinn er aftur orðinn
„harður', er sami, leikurinn
endurtekinn. Þannig urðu
flokkurinn með langa nafn-
inu og flokkurinn með fal-
lega nafninu til. Þannig á
líka flokkurinn með nýja
nafninu að verða til.
Og svo er það þetta með
íhaldsáróðurinn um það, að
kommum sé stjórnað frá
MoskvuH Býsna útbreiddur
íhaldsáróður það! Meira að
segja alræmdur út um allan
heim. Og, — það sem verra
er, allir vita að hann er
sannur. Og þess vegna geta
Þjóðvarnarmenn, sem vilja
vera óháðir erlendu valdi,
jafnt i austri sem veslri, ekki
gengið til samvinnu við þá
um lausn mála.
„Auðvitað neituðu ...
Já, auðvitað neituðu forráða-
menn Málfundafélags jafn-
aðarmanna að slíta böndin
við kommúnista. Þeir gerðu
það vegna þess, að þeir gera
sig ósköp ánægða með það,
8
að láta þá menn, sem ganga
erinda erlends stórveldis,
hossa sér í valdastólum, með-
al annars innan verkalýðs-
hreyfingarinnar. Og þá Jrctta
með óvinafagnaðinn. Allir
vita, að við enga menn cr
kommúnistum jafn illa og
heiðarlega vinstri menn. Þeir
eru hinir verstu „óvinir" i
augum kommúnista. Komm-
ar vita sem er, að íhald
Iandsins á enga ósk heitari
en að sá flokkur, sem komm-
únistar ráða í, sé sem stærst-
ur hluti vinstra fylgisins í
landinu. Við þann flokk
þarf íhaldið aldrci að vera
hrætt. Þess vegna hefði það
verið „óvinafagnaður", ef
forystumenn Málfundafélags
jafnaðarmanna hefðu slitið
samvinnu við kommúnista.
Sá dagur, sem það hefði
gerzt, hefði hins vegar ekki
verið gleðidagur niðri í FIol-
steini. En nú getur Bjarni
Einarsvinur andað rólcga,
þökk sé verkalýðsforingjan-
um Hannibal!
Og varla mun hinum ó-
breyttu fylgjendum Má!
fundafélags jafnaðarmanna,
sem trúa fagurgala Alfreðs
og Hannibals um það, að í
fyllingu tímans skuli sam-
bandið við kommúnista rol-
ið, þykja ónýtt að sjá það í
einkamálgagni Hannibals, að
samstarf vinstri manna án
þátttöku komma sé „með
Gaidrar —
(Frh. af 6. síðu.)
I héraði var málið tckið
fyrir á Berufjarðarþingi hinri
2. maí 1G36, en þá nefndi
Halldór lögmaður Ólafsson
dóm í máli prests. Gafst nú
presti tækifæri til að sahna
áburð sinn, en hann skeytti
því engu, heklur reið al
þinginu, enda gekk dómur-
inn honum á móti í flestum
greinum. Eru úrslit málsins
í héraði áreiðanlega ein aðal-
ástæðan fyrir því, að Pros
Mundt höfuðsmaður stað-
festi brottvikningu prests úr
embætti á Alþingi 2. júlí
1636.
Eftir þetta ber lítið á sr.
Einari, nema málum hans
skýtur upp á alþingi tvö
næstu ár, en ekki er minnst
á galdra Auðunnar eftir
þe'tta. Sr. Einar gerir eina
tilraun til að endurheimta
embætti sitt, en fékk það
svar, að hann geti íengið
prestsskap, ef hann liafi ekki
unnið mcir til saka en hann
segði. Úr þessu varð þó ekki,
en prestur fluttist að Kleil-
um í Gilsfirði og bjó þar síð-
an. Sr. Einar var skáldmælt-
ur og eru enn til ljóð eftir
hann, t. d. Skotlandsrímur,
en auk þess mun hann hafa
öllu óhugsanlegt og hlyti að
reynast alger óskapnaður1'.
Og ekki mun þeim vinstri
mönnum, sem höfðu vonast
til, að hér gæti risið upp
heilbrigður vinstri flokkur,
þykja það ónýtt, að einka-
málgagn æðsta manns verka-
lýðshreyfingarinnar skuli
telja, að sá flokkur myndi
sennilega tileinka sér bar-
áttuaðferðir nazistail
Kommar eru hræddir í
dag. Menn þeir, sem láta þá
hossa sér í valdastöðum í
verkalýðshreyfingunni, en
rembast við að reyna að
telja fólki trú um, að þeir
séu ekki kommúnistar, eru
þó enn hræddari. Þeir finna,
að jörðin brennur undir fót-
um þeirra. Þeir hafa brugð-
izt öllu. Þeir hafa brugðizt
vonum heiðarlegra vinstri
manna, sem vonuðu, að þcir
myndu ganga lil heilbrigðs
samstarfs. Og þeir haía
einnig brpgðizt vonum þeirra
manna í verkalýðshreyfing-
unni, sem þrátt fyrir komm-
únisma vilja af heilum hug
taka þátt í baráttu verka-
lýðsins fyrir bættum lífsskil-
yrðum.
Eflaust er greinin í V'esi
firðingi runnin undan þess
um ótta. En, — stundum
gloprast sannleikurinn ein-
mitt helzt upp úr hræddum
mönnum. Svo helur orðið
liér.
skrifað ritgerð um bergbúa,
sem nú cr glötuð.
Heimildir Alþingisbækur V'.
Prestatal og prófasta
Saga íslendinga V.
Galdur og galdramál.
L. B.
Skakin —
(Frh. af 5. siðu.)
drottningu, og eftir að lnók-
ur fellir hana líka er svarti
kóngurinn leiklaus. Hvað
annað gelur hvítur þá tekið
til bragðs, þar sem liótun
svarts að koma upp drottn-
ingu hlýtur að skjóta skelk
í bringu? En þá er það ein-
mitt sem snilldin lætur veru-
lega að sér kveða.
4. Bd7H
Ef svarti kóngurinn réði,
nú niðurlögum hvíta bisk-
upsins, væri leikleysið úr
sögunni og svörtu peðin féllu
bæði bótalaust. En hvað má
hvítum til varnar verða eftir
svarleik svarts?
4..... cl=D
5. Bb5!
Mergurinn rnálsins. Ann-
aðhvort verður svartur mát
i neesla leili, eða hann neyð-
ist til að leika droltningu
sinni í dauðann.
Við þökklim tékkneska
meistaranum Richard Réti
fyrir góða skemmtun.
Böðvar Darri.
A réttri hillu
(Frh. af 7. siðu.)
Ef litið er á hlut piltanna,
kemur í ljós, að flugið heill-
ar hugi þeirra flestra, eins
og fyrri daginn. 102 spurðu
um störf flugmanna, 242 um
flugvirkjastörf, 135 um flug-
umferðastjórn, 170 um flug-
umsjón. Mikil aðsókn var að
tæknideildinni. Talið er að
milli 50 og 60 hafi spurt um
tæknifræði með tækninám í
huga, en alls liafi hvorki
meira né minna en 1000
manns komið í stofu lækni-
fræðinganna.
Vélaverkstæði Sigurðar
Sveinbjörnssonar hafði kom-
ið fyrir ágætri járniðnaðar-
sýningu og gat þar m. a. að
líla kraftblökk. Um 600
manns skoðuðu þessa sýn-
ingu og 30 heimsóttu véla-
verkstæði fyrirtækisins.
Það er af, sem áður var,
að enginn vildi t erða vcrka-
maður né skósmiður, Nú
spurðust margir fyrir um
verkamannsstörf, en 26
þeirra vildu verða verkstjór-
ar. 23 spjölluðu við skósmið-
inn. Það er eítirtektarvert,
að skósmiðir gáfu á sínum
tíma út smekklegan fræðslu-
bækling í tilefni starfs-
fræðsludagsins. Hefur liann
augsjáanlega glætt áhuga á
faginu, og er vísbending til
annarra iðnstétta um það,
að hægt er með ýmsu móti
að laða ungt fólk til staría
í viðkomandi iðngreinum,
eða a. m. k. vekja áhuga þess.
Að þessu sinni gaf Samband
matreiðslu- og framreiðslu-
manna út smekklegan, mynd-
skreyttan bækling í tilefni
dagsins, um nám og störf, og
var liann vel þeginn af ung-
lingunum. Einnig sýndu full-
trúar þess fræðslumyndir og
borð „í fullum skrúða". Alls
ræddu 100 manns við fulltrú-
ana, en engri tölu verður
komið á þá, er virtu borðið
fyrir sér.
250 manns spurðist fyrir
um löggæzlu, þar af 90 um
Leifar frá liðnum öldum
(Frh. af 3. síðu.)
Lægra en Júpitershofið
stendur svo Bakkusarhofið
sem hefur varðveitzt ótrúlega
vel. Talið er, að þaö hafi upp
haflega verið helgað gyðjunni
Venusi. Það er talið fegursta
og ríkulegasta mannvirki í
korinþskum stíl, sem varð-
veitzt hefur í ölíu Rómaveldi.
Siðan 1956 hafa þar árlega
verið haldnir hátíðaleikir.
sem kenndir eru við Baalbek.
Nokkrir borgarar ’ Beirút
fengu hugmyndina að þessum
hátíðum, og þrátt fyrir mikla
örðugleika tókst þeim að
koma henni í framkvæmd.
Þeir vildu gera Baalbek að
öðru og meiru en stað, sem
merktur var með þremur
stjörnum í leiðbeiningarpés-
iirai fyrir ferðamenn. Nú koma
þangað- árlega margir lista-
menn úr öllum löndum heims,
þjóðdansarar, frægar hljóm-
sveitir og leikflokkar
2. Anddyri
3. Forhof
4. Altarishof
4a. Tröppugangur í
Júpitershof ið
5. Júpitershofið
6. Bakkusarhofið
1. Inngangur
Frjáls þjó‘S — laugardaginn 31. marz 1962