Vísir - 31.12.1964, Síða 9

VÍSIR . Fimmtudp.sur 31. desember 1964
ANNALL
HÁKOTSANNÁLL—
Anno Domine 1964.
/1 aus enn Surtur. Kyrrt á Saur-
um að kalla. Annríki hjá
timburmönnum. Rukkarar illa sén
ir.. Heilsufar ekki ofgott, deyði
fleiri úr offeiti en ófeiti. Alþing
illstarfhæft fyrir skort á • vara-
þingmönnum, aðalþingmenn flestir
úr landi. Gylfi hérlendis, Gvöndur
erlendis.
Gekk á vorveður á Miðþorra,
hvað ruglaði hverja skepnu í rím-
inu, nema atómskáld og Sigga á
Brún. Spruttu laukar og göluðu
gaukar á Gói, þrátt fyrir seiðróma
viðvaranir Páls Bergþórssonar,
sem kvað þetta veðurfræðilegt
áróðursbragð Atlantshafsbanda-
lagsins. Gaus enn Surtur. Kyrrt
á Saurum. Gvöndur hérlendis,
Gylfi erlendis.
Hafði ein dándiskvinna í kjör-
dæmi Lúðviks. austur drauma
stóra. Þóttis hún sjá ofan f elds
diki glóanda, hvar í félagi Stalin
sat upp að öxlum, reykj^ndi pípu
og glottandi meinlega uþp á við,
hvar félagi Krússi hékk á veikum
bláþræði og héldu tveir félagar,
skuggalegir, í spottann. Hótaði
Lúðvfk að svipta konugarminn
kjörgengi, segði hún nokkrum
öðrum draum þennan. Var alþingi
slitið, vegna skorts á varaþing-
Gvöndur og Gylfi báðir erlendis,
Ingólfur austur á Hellu.
Kom Filipus Betubóndi siglandi
á freigátu í opinberlega óopinbera
heimsókn. Ávarpaði landslýð á
seglubandsíslenzku, kveðandi
konu sina biðja innilega að heilsa
öllum innan 12 mílna landhelgis,
sagðist hingað kominn að skoða
skrítna fugla, hverjir mundu hér
fleiri en annarsstaðar í heiminum.
Ók norður að Mývatni eltur af
þeim furðufuglum, sem sjúrnalist
ar kallast á skriffinnsku af páfa-
gauksætt, og þakkaði þá sánti-
georgi, að ekki hafði hann Betu
sina með sér, því að hverg'i gat
hann skotizt svo bak við runna,
að ekki tisti þeim. Hitti þingeysk-
an fálka við Mývatn svo þingeysk
an, að hann vildi ekkert við Betu-
bónda tala, þar eð hann bar ekki
kóngstign, aftur á móti tóku
endur honum af hæversku.
Kom tengdasonur Krússa í slag-
togi við dansmeyjar í boði Rósen-
krans, en hans ektakvinna veitti
honum eftirför, og beittu meyjarn
ar gestgjafa sinn ekki neitunar-
valdi þar eftir. Gaus enn Surtur
og hálfu meir en fyrr.
Var Gylfi tekinn úr umferð á
langferð austur i Kína, þar sem
hann hafði uppurið sinn flug-
tíma, en settur í umferð aftur þeg
ar kom á daginn að hann hafði
eilífðarundanþágu frá Ingólfi uppá.
skrifaða, og átti enri riokkuá erar *
af henni. Sveipaði Maó hann þá
Tokýó í von um engan sigur á
ólympisku leikjunum — og varð
að von sinni, aldrei þessu vant.
Unnu þó afrek nokkurt, er þeir
blóma, einkum málaralist og
sagnaskáldskapur og afkastaði
mörg húsmóðir þar mun meira i
hjáverkum milii mála en nóbel-
hluta fyrir rangfeðrun. Lagður
grundvöllur að almennri nektar-
hreyfingu í landinu fyrir atbeina
skattayfirvaldanna. Undirbúin
bygging fjölmargra hótela og talið
að tákna muni upphaf nýrrar
sögualdar...
Upplýsti Kiljan við útvarpsyfir-
heyrslu, að hann hefði ekki tekið
til fyrirmyndar neina sérstaka
mús úti á fjósloftinu í hringjara-
bænum, enda hefði hann aldrei
þekkt persónulega neina mús er
drykki mjólk úr könnu; ei að síð-
ur mætti vera að einhver einstök
mús gæti tekið þetta til sín, hann
hefði yfirleitt svo takmarkaða
þekkingu á músum ...
Hér ljúkum vér þessu sýnis-
horni af Hákotsannál, en það mun
nægja til þess að sannfæra les-
endur um, að þarna sé ekki ó-
merkilegt plagg á ferðinni. Stend-
ur þjóðin öll í ómetaplegri þakkar
skuld við úlpueigandann og þau
Merkilegt skinnhandrit fundið!
Vélritað innan á úlpugæru!

nliíiii 5ií thfi ni'/n b
heilsuðu ekki Japanskeisara, sem skáld sem sátu við allan daginn. hjón bæði, sem varðveitt hafa
hugðist tafarlaust fremja kvið- Utanferðir svo tíðar, að sjaldan sér óafvitandi þennan merkilega
ristu á fánaberanum, hverjum var nema helmingur þjóðarinnar dýrgrip svo árum skiptir. Er hand
geishur báðu þó griða og kváðu í landinu, og þó ekki betri helm- ritið nú í rannsókn hjá sérfræð-
óvíst hvort syni sólarinnar bæri ingurinn; fyllerí svo almennt að ingum, og verður fyrst leitazt við
að taka ofan fyrir syni himinsins. aldrei var nema annar helmingur að finna ritvélartegundina, en
Héldu moskvuskósveinar aust- hvors helmings ófullur og þá þunn hótunarbréfasérfræðingar lögregl
ur til Kreml undir Forustu Einars, ur. Kvennafar ómælt, skilgetin unnar munu annast þann þáti
sem sat lengi á hljóðskrafi við börn þó enn i naumum meiri- rannsóknarinnar.
Bressnef. Vitnaðist þó eigi fyrr
mönnum, en varaþingmenn í mall
orkareisu flestir, aðrir á öðrum
bingum og ráðstefnum víða um
heim.
Hófust þing mörg og ráðstefn-
ar í höfuðstaðnum, þjóðleg,
bræðraþjóðleg og alþjóðleg. Þing
uppgjafadrauga þeirra einna merki
legast, þar sem ákveðið var að
hefja ritun og útgáfu draugaævi-
agna allt frá landnámsöld á
kostnað og förlagi menningar-
sjóðs. Svo og samþykkt, að jafnan
skyldi einn Móri eiga sæti i
menntamálaráði og ein Skotta i
;káldalaunanefnd, skorað á ein
ivern málsmetandi mann að
skora á alþing að veita Þorbergi
heiðurslaun. Gaus enn Surtur.
en síðar hverju þeir hvísluðust á,
en þá þótti sannast hið forn-
kveðna, að oft velt mjótt ýlu-
strá þungu hlassi af þúfu. Reisti
Þorvaldur til Lundúna og hugðist
selja brezkum Svartadauða, en
brezkir fengu óðara hnerra, þó að
þeir sæu einungis umbúðimar, og
öáðu guð að hjálpa — drottn-
ngunni. Efna kommúnistar inn-
lendir til línudanskeppni að
Krússa föllnum; vann Einar enn
meistaratitilinn, að þessu sinni
fyrir breytt dansspor á slakri línu.
Beindist norræn samvinna inn
á nýtt svið, er SAS reyndi að
drepa Loftleiðir; og hélt þannig
áfram í handritamálinu með
dönskum drengskap, studdum
bræðraþeli sænskra og norskra
— og meira að segja færeyski
minnsti bróðir sagði „é líka“.
Undirbúin textaútgáfa á samnor-
mandarínskikkju og setti hið rænum skálaræðum undanfarna
næsta sér, bauð að allir skyldu áratugi. Birtist Árni Magnússon
sýna honum sér jafna virðingu, Sigurði Ólasyni í draumi og kvað
en fyrir það varð Mangi Kjartans hann danska ekki einu sinni geta
að kyssa á tær þeim báðum, er falsað erfðaskrá skammlaust.
hann skreið fyrir Maóinn á sinni Árgæzka mikil til lands og sjáv
pílagrímsreisu til þeirrar heilögu ar, stöðugt sildardráp, og fór sú
pagóðu hver kennigin er skrín- aftaka einkum fram á Rauða-
Iögð . . var þá ljótt upplit torginu, þegar á leið haustið; hey-
Magnúsar, og ber Gylfi enn hefti skapur þó rír sunnanlands, sök-
plástur á tánni, hvar hann kyssti. um óþurrka, en þó aldrei jafn-
Kepptu lifrarpúlskir kvenhöddung mikið slegið, enda stöðugt fjölgað
ar í boltasparki við KR og myndu bönkum og útibúum þeirra. Vinnu
KR-ingar hafa unnið þar glæsi- friður sæmilegur, þó gerðu þrykkj
legan sigur, ef lifrarpúlskir hefðu arar verkfall og kröfðust þess að
ekki tekið af þeim ómakið með hækkað yrði það kaup, sem eng-
hárfínni markvörn. og endurtók inn þeirra vildi líta við, svo að
sú saga sig síðar i Lifrarpúl. — stéttin gæti verið stærri upp á
Reistu íþróttagarpar vorir til sig. Stóðu listir með miídum