Morgunblaðið - 27.01.2005, Side 4

HM Í HANDKNATTLEIK
4 D FIMMTUDAGUR 27. JANÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
EFTIR að ákveðið var að fjölga
keppnisþjóðum á heimsmeistara-
mótum í handknattleik karla fyrir
heimsmeistarakeppnina á Íslandi
1995 úr 16 í 24 hefur svokölluðum
„farþegum“ í hópi þátttakenda fjölg-
að; þar eru nokkur mjög léleg lið sem
ekkert erindi eiga á heimsmeist-
aramót þar sem þau eru svo slök að
vart er annað hægt en vorkenna leik-
mönnum. Mikil umræða var um „far-
þegana“ á síðasta heimsmeistaramóti
í Portúgal og einnig í Frakklandi fyr-
ir fjórum árum. Stjórnendur Alþjóða-
handknattleikssambandsins, IHF,
hafa skellt skollaeyrum við þessari
gagnrýni og sagt sjálfsagt að leyfa
þessum þjóðum að vera með, þær séu
fulltrúar sinna heimsálfa auk þess
sem það sé hluti af útbreiðslu hand-
knattleiks í heiminum og til þess fall-
ið að auka áhugann og gefa mönnum
tækifæri til að taka þátt í HM. Það
getur hins vegar ekki verið til að
hvetja unga menn í Kanada, Angóla,
Ástralíu, Kúveit, Katar eða Brasilíu
að sjá valtað yfir landslið sín leik eft-
ir leik, keppni eftir keppni, ef þeir þá
yfirhöfuð vita af því að landsliðin eru
Kúveitar hafa ekki hrifist með og
drifið sig á næstu handboltaæfingu
eftir að hafa séð fyrrgreind ósköp.
Fleiri þjóðir í svipuðum gæðaflok
eru á mótinu og hafa flestar tapað
með margra tuga markamun jafnve
þótt andstæðingurinn dragi úr ferð
inni og leiki jafnvel í fyrsta gír til a
draga úr niðurlægingunni. Því miðu
eru úrslit alltof margra leikja riðla
keppni HM fyrirséð. Aldrei verður
hægt að útiloka að slakar þjóðir ko
ist inn á heimsmeistaramótið en þeg
ar nærri þriðjungur þátttökuliðann
er svo slakur að það er íþróttinni
hreinlega ekki til framdráttar að
þeim sé teflt fram hlýtur að vera
komið að þeim punkti að menn end
urskoði stefnuna og spyrji sig þeirr
spurningar hvort ekki megi styðja
við bakið á íþróttinni í vanþróuðum
handknattleikslöndum á annan hátt
en þennan. Burt með „farþegana“ a
HM og hefjum heimsmeistaramótin
handknattleik til virðingar á nýjan
leik.
Ívar Benediktsson í Túnisbor
sviðum. Látum vera þótt grunnþekk-
ing á íþróttinni sé ekki fyrir hendi ef
menn hefðu þá hreinlega metnað til
þess að koma í þokkalegu líkamlegu
formi til leiks þannig að þeir gætu þá
hlaupið og tekið eitthvað á, líkamlegt
form má bæta með reglulegum æf-
ingum. Það er lágmarkskrafa til
þeirra sem senda lið til keppni á
heimsmeistaramóti að leikmenn séu í
góðu ásigkomulagi svo þeir verði sér
ekki til meiri skammar með fram-
göngu sinni en nauðsynlegt er. Sem
dæmi má nefna að nokkrir leikmenn
Kúveit drógu ekki að markinu með
boltanum í uppstökkum, þeir höfðu
ekki þrek til að gera hvort tveggja í
senn, að stökkva upp og kasta á
markið, annað atriði var meira en
nóg. Sumir voru svo slappir og
áhugalausir frá fyrstu mínútu að þeir
gengu um allan völl, úr vörn í sókn
og í sóknina úr vörninni. Ekki þarf
mikinn speking til að sjá að ungir
með í mótinu. Í upphafi þegar ákveð-
ið var að fjölga þjóðum á HM var
kannski hægt að fallast á þau rök að
vanþróaðar handknattleiksþjóðir
ættu að eiga möguleika á að vera
með á HM. Þátttakan kannski til að
auka áhugann og metnaðinn sem
lagður væri í íþróttina í viðkomandi
landi. Því miður hefur reynslan sýnt
annað. Einu sorglegasta dæminu varð
undirritaður vitni að á þriðjudaginn
þegar Kúveit lék við Rússa. Mér er til
efs að dæmi séu til um lélegri leik á
heimsmeistaramóti en Kúveitar
sýndu þá, ekki einu sinni framganga
Ástrala gegn Íslendingum á HM fyrir
tveimur árum, 55:15, var eins veik og
Kúveitar sýndu gegn Rússum. Fyrir
utan áhugaleysi leikmanna voru þeir
svo slakir handknattleiksmenn að
efast má um að þeir hafi vitað hvað
handknattleikur var fyrir nokkrum
vikum. Grunnþekking nánast engin
og metnaðarleysið algjört á öllum
Morgunblaðið/RA
Einar Hólmgeirsson stekkur hér upp og skorar eitt af átta mörkum sínum gegn Kúveitmönnum í gærkvöldi.
Burt með „farþegana“
iben@mbl.is
TÚNISBRÉF
Við spiluðum ekki neinn gæða-handknattleik, það er alveg
ljóst. En það er líka erfitt að leika við
Kúveitana. Þeir
hanga alveg gríðar-
lega á boltanum án
þess að dæmd sé töf,
á sama tíma og við
fáum merki um töf
um leið og sóknarleikur okkar hikst-
ar lítillega. Frammistaða dómaranna
var bara hlægileg og ég spurði eft-
irlitsmanninn hvort þetta mót væri
æfingabúðir fyrir rusldómara. Það
er hreinlega ekki boðlegt að bjóða
upp á þessa dómgæslu á heimsmeist-
aramóti. Í dag fengum við þessa
hroðalegu Pól-
verja en í gær
voru það Arg-
entínumenn
sem dæmdu
gegn Slóveníu
og þeir voru að
dæma í fyrsta
sinn fyrir utan
Suður-Amer-
íku. Þegar ég
skoðaði þann
leik á bandi í
dag kom í ljós
að þeir hrein-
lega tóku sigurinn af okkur með
frammistöðu sinni, það var skelfilegt
að horfa á þetta. Dómgæslan er
hreinlega pínleg, en ef þeim sem
hafa með dómaramálin að gera
finnst þetta gott og þá verða þeir
bara að hafa það þannig,“ sagði
Viggó og var ómyrkur í máli í garð
dómara og stjórnenda þeirra mála á
heimsmeistaramótinu í Túnis. Þessir
pólsku dómarar sem dæmdu leikinn í
gær, Baum og Goralczyk, dæmdu
úrslitaleik handknattleikskeppni
Ólympíuleikanna í Aþenu í sumar og
hlutu mikið lof fyrir.
„Mér tókst að rúlla liðinu og leyfa
öllum leikmönnum að spreyta sig.
Ég hef skilning á því að þeir sem
hafa fengið fá tækifæri til þessa hafi
verið fullæstir og viljað sanna sig
með því að vilja helst skora tvö til
þrjú mörk í hverri sókn. Fyrir vikið
var leikurinn ekki mjög áferðarfal-
legur, en aðalmálið var vinna og það
tókst. Næst er að einbeita sér að
leiknum við Rússa á föstudaginn. Ég
held að menn hafi ekki verið með
fulla einbeitingu í þessum leik og því
fór hann svolítið úr böndum. Það var
svo sannarlega enginn glæsibragur á
leik okkar að þessu sinni,“ sagði
Viggó Sigurðsson landsliðsþjálfari
sem hyggst ekki hefja undirbúning
fyrir leikinn við Rússa fyrr en síð-
degis í dag, að undanskilinni léttri
árdegisæfingu í íþróttahöllinni
hvernig sem viðrar.
Lékum
ekki
neinn
gæða-
leik
„ÞAÐ varð spennufall í hópnum
eftir tapið og ég held að það hafi
haft sín áhrif nú gegn Kúveitum.
Menn voru aðeins léttari í koll-
inum vitandi það að þetta áttu
að vera klár tvö stig, sem og
raun varð á. En ég dreg ekki dul
á að þetta var slakur leikur hjá
okkur,“ sagði Viggó Sigurðsson,
landsliðsþjálfari Íslendinga, eft-
ir fyrsta sigur íslenska lands-
liðsins á heimsmeistaramóti
undir hans stjórn, það var gegn
Kúveitum, 31:22, í íþróttahöll-
inni í El Menzha í Túnisborg.
Ívar
Benediktsson
skrifar frá
Túnis
Viggó Sigurðsson
landsliðsþjálfari
Viggó
Sigurðsson
„SATT best að segja þá var þetta ekki
góður leikur þar sem um var að ræða
hálfgerðan skyldusigur hjá okkur,“
sagði Einar Hólmgeirsson, markahæsti
leikmaður íslenska liðsins gegn Kúveit
í gær, skoraði átta mörk, flest í fyrri
hálfleik. „Við náðum að hrista Kúveit-
ana af okkur undir lokin, en sigurinn
var aldrei í hættu, það munaði aldrei
Einar með bros á vör en hann hafði
jafnað í leikslok. „Maður er ekki Skag
firðingur fyrir ekki neitt, en fyrir hva
ég var rekinn af leikvelli þegar brotið
var á mér veit ég ekki. Dómararnir
réðu ekki við hlutverk sitt í þessum le
sem átti að vera einfalt að dæma. Sem
betur fer unnum við leikinn, það skip
öllu máli,“ sagði Einar Hólmgeirsson
Ég þarf aðeins að stilla skotin betur, er
ekki alveg nógu ánægður með tvö til
þrjú skot sem misstu marks. En ég hef
trú á að þetta lagist hjá mér í næstu
leikjum nú þegar hrollurinn er úr
mér,“ sagði Einar sem fékk mikið högg
á andlitið rétt fyrir miðjan síðari hálf-
leik. „Ég hélt að maðurinn ætlaði að
berja í gegnum hausinn á mér,“ sagði
meira en þremur mörkum. Auðvitað
áttum við að vinna mikið stærri sigur,
en svona er þetta, við unnum leikinn og
það skiptir meginmáli þegar upp er
staðið,“ sagði Einar sem var meirihluta
leiktímans inná. „Ég fékk að hrista úr
mér fiðringinn og hafði gaman og gott
af því og ég hefði viljað leika allt til
enda, en því miður þá kom ekki til þess.
„Fékk að hrista úr mér fiðringinn“