Mánudagsblaðið - 05.04.1982, Blaðsíða 5

Mánudagur 5. apríl, 1982 MANUDAGSBLAÐIÐ 5
SMÁBORGARI SKRIFAR:
Tyrkja-Guddur
og eylöndin þrjú
Hér virðist ríkja erlendur merkntfl-
ismi með öfugum formerkjum í félg-
asmálum atvinnurekenda, enda var
útibússtjóri svissneskra álgerðar-
manna úr Alpafjöllum kosinn
formaður verzlunarráðsins skömmu
eftir að útibússtjóri dansks verktaka,
sem hér rekur eins konar selstöðu*
f yrirtæki, hlaut kosningu í embætti
formanns vinnuveitenda-
sambandsins. Myndin sýnir for-
sprakka álgerðarmannanna úr Ölp-
um með Straumsvíkurfyrirtækið í
baksýn, frá vinstri dr. Múller, Hall-
dór H. Jónsson, Meyer, Ragnar
Halldórsson og Múller.
Má oft ekki á milli sjá hvorir
hafa reynzt övandari að
meðulum, Hund-Tyrkjar eða
sérlegir kaupahéðnar
Danakðngs og svissneskir
álgerðarmenn úr Alpafjöllum
-Tyrkjir tryggðarsnauðir
tapaðir hrapi dauðir,
þá sæki seka nauðir,
svelgi og elgi dauði....-
Svo kvað Magnús Pétursson
Hörglandsklerkur í upphafi
sinnar mögnuðu Tyrkjasvæfu
til heiðurs eða höfuðs land-
göngu Hund-Tyrkja á sautj-
ándu öld þegar Alsírbúar sendu
hingað sína fyrstu sendinefnd í
viðskiptaerindum. En með
þessari íslandsreisu Tyrkj-
anna er jafnan talið að sam-
skipti landans við aðrar þjóðir
hafi náð sínu hámarki eða
lágmarki eftir atvikum. Má þó
oft ekki á milli sjá hvort Hund-
Tyrkjar hafí reynst óvandari að
meðulum en sérlegir Kaupa-
Héðnar Danakonungs frá Hör-
mangarafélaginu eða Sviss-
neskir álgerðarmenn úr Alpa-
fjöllum.
Þannij; hefur nú gengið á ýmsu
frá því töskuheildsalar Hund-
Tyrkja gengu á land í Vestmanna-
eyjum til að opna landsmönnum sýn
í æðri veröld alþjóða viðskiptalífs
hjá fullorðnum. Það þótti því ekki
svo lítill áfangi þegar íslendingar
tóku sjálfir verzlun landsins í sínar
hendur og innlendir kaupmenn
skutu upp kollinum um allt landið.
Þá fyrst lauk sjálfstæðisbaráttu
þjóðarinnar með sigri innfæddra.
Að vísu hefur sigið á ógæfuhlið
efnahagsmála hin síðari ár með
ógnarhraða á Islandi en það er ekki
sök verzlunarmanna athafnalífsins,
heldur má rekja til skipulegs undan-
halds stjórnvalda fyrir bændum,
Þórshafnartogurum og opinberum
starfsmönnum. Er því ekki að undra
að getspakir menn fyllist svartsýni
og boði söfnun forða til hinna
mögru ára því við þeim blasa örlög
eyjunnar Nýfundnalands, sem gaf
sig upp til gjaldþrota og var slegin
Kanadamönnum upp í vanskila-
skuldir.
Þrátt fyrir þessi innanmein
þjóðfélagsins hafa kaupmenn
landsins gert sitt bezta til að
halda Alsírtyrkjum allra
landa utan lögsögunnar og
tekist nokkuð bærilega fram á
siðustu ár. Nú bregður hins
vegar svo við að erlend fyrir-
tæki virðast orðið eiga greið-
ari leið en innlend inn í höfuð-
stöðvar íslenzka atvinnulífs-
ins. Þannig er tiltölulega
skammt síðan útibússtjóri hjá
dönskum verktaka sem hér
rekur eins konar selstöðu-
fyrirtæki, var kosinn formað-
ur íslenzka Vinnuveitenda-
sambandsins.
Jöfnuöur í nánd
í sjálfu sér er ekki ástæða til að
fara mörgum orðum um það
formannskjör eitt og sér ef útibús-
stjóri hjá Svissnesku álfyrirtæki
hefði ekki nokkrum árum síðar verið
kosinn formaður íslenzka Verzl-
unarráðsins. Virðist því ríkjandi hér
einhver erlendur merkantílismi með
öfugum formerkjum í félgasmálum
atvinnurekenda og þess skemmst að
bíða að félög þeirra selji bein Skúlá
Magnússonar landfógeta úr landi.
Hitt er svo annað mál að forystu-
menn launþegafélaga landsins hafa
löngum haft erlend heimilisföng og
þykir ekki tiltökumál á þeim bæ,
þannig að nú virðist eftirsóttur
jöfnuður vera í nánd hjá svokölluð-
um aðilum vinnumarkaðarins.
íslands óhamingja
En innflutt óhamingja þjóðar-
innar er þar með ekki upp talin.
Hina síðustu mánuði hafa vaknað
aftur til lífsins nokkrar Tyrkja-
Guddur í pólitísku kvennafram-
boði. Ljósmyndir af þeirri lest birt-
ust á þrykki fyrir skömmu og er víst
óhætt að segja að þær hafí allar
stokkið fullskapaðar úr höfði Hund-
Tyrkjans mikla austur í Kremlar-
múrum. Allar eru þær stallsystur í
þeirri mynd sem smáborgari átti
frekar von á og er okkur aðdáendum
Rósu Ingólfsdóttur því ljóst að ekki
er allar konur eins að kyssa.
Og þessar leiksystur Sigur-
jóns Péturssonar eiga það
jafnframt sameiginlegt að
vera ýmist á opinberu fram-
færi að störfum eða á
styrkjum að loknu Háskóla-
námi eða bíða eftir slíkri
framfærslu að Háskólanámi
loknu. Tveim eða þrem salt-
fiskkerlingum er svo hnýtt
aftan við til bragðauka og
einum sjúkraliða eins og
gengur. Búið spil. En sem við
var að búast sannast hið for-
kveðna á lista kvennafram-
boðs að oft er karlmanns
hormón í konu brjósti.
Framboð kvenna rifjar svo
ósjálfrátt upp örlög annars eyríkis í
Evrópu, sem laut kvennastjórn um
tíma. Eyjan Krít í Miðjarahafi
endaði sitt blómaskeið undir forystu
kvenfólks og er talið að aldrei hafi
áður á jarðskorpunni ríkt kaldlynd-
ari harðstjórn yfir nokkru fólki og
eru þá bæði lendur Alsírtyrkja og
skattlönd Danakonunga með talin.
Þær blða álengdar
íslenska sögueyjan stendur nú
frammi fyrir örlögum tveggja
eyþjóða í nálægum höfum. Annars
vegar er gjaldþrota Nýfundnaland-
ið og hins vegar eyjan Krít eftir
skálmöld kvenna. Erlend yfirtaka á
helztu félögum atvinnulífsins blasir
við og álengdar bíða kvennasveitir
frá Tyrkja-Guddum Kremlarmúra.
A slíkri stundu kann Smáborgarr
engin ráð betri en að draga sæng-
ina yfir höfuð og fara í hljóði með
niðurlag fyrri hluta Tyrkjasvæfu
Hörglandsklerksins góða:
-um þá sveimi og í þeim eimi
ógnarloginn rauði,
þeir aldrei geymi happ í
heimi,
hrjáðir víða á hauðri.-