Mánudagsblaðið - 05.04.1982, Blaðsíða 12

Með áhiiga í farangri
og kjarkinn í nesti
MANUDAGSBLAHO
Mánudagur 5. apríl, 1982
Sýning nemenda Jazzballett- ar verið er að troða nýjar út, að hér væri eitthvað nýstár-
skóla Báru, Jazz-inn, eins og slóðir, eins og þarna á sér stað. legt á ferðinni. Því verði haldið
hún er nefnd, verður í Háskól- En forráðafólk sýningarinn- áfram eftir páska.
abíói í 8. skipti á miðvikudag, ar eru hvergi bangnir og telja
þann 7. apní. I*aö má teljast meira að segja að sýningar a |j
kraftavcrki næst að tekist skuli verði enn fleiri, því aðsókn hafi *
hafa að halda svo margar sýn- farið smátt og smátt vaxandi Þetta er um margt athygl-
ingar fyrir þokkalegu húsi, þeg- jafnframt því sem spurst hefur isvert stykki. Músik góð á köfl-
um og vel spiluð, en hún er ís- Pálmi Gunnarsson er eini veganesti og án þess að hafa
lensk smíð eftir Árna atvinnusöngvarinn á sviðinu og hugmynd um hvernig móttökur
Scheving, Guðmund Ingólfs- kemur eins og hressandi and- verði. Það er athyglisvert fyrir-
son ogfleiri. Dansar eru gletti- blær í hvert sinn. En rósin í bæri, serrt verðskuldar að fólk
lega hugmyndaríkir hvað hnappagatinu er kjarkurinn og gefi uppátækinu gaum. Ogsýn-
samningu snertir og leikmanna þorið, að leggja út í slíka upp- ingin stendur vel undur því að
danshópurinn ur skólanum setningu, sem samin er frá fólki sé ráðlagt að kíkja á hana.
stendur sig eftir bestu vonum. grunni, með áhugann einan í g.
Er sumarið kom yfir sæinn
Nú er sumarið loksins komið samkvæmt kokkabókum
Herradeildar P & Ó á horni Austurstrætis og Pósthússtrætis.
Þessi exclusive verslun hefur nú, fyrst sambærilegra verslana,
stillt út í glugga sína verulegum sumarbúnaði, fyrir alla, og
bæði bjart og sumarlegt að sjá. Eigendur P & Ó hafa um árabil
sett svip sinn á miðborgina, enda báðir Pétur og Ólafur oftast
við afgreiðslu þar. En daglegum rekstri ráða, sífellt meira
ungir menn og er þar fremstur í flokki Ólafur yngri (Ómar)
sem nú sér um mjög djarfari innkaup en „gömlu mennirnir“
og höfðar nú verslunin miklu meira til unga fólksins en áður.
En verslunin er þó enn einhver sú vandaðasta í öllu varnings-
vali, og geta viðskiptavinirnir gengið að því vísu að vörurnar
eru fyrsta flokks.
Laugarás heldur velli
Af matsöiustöðum borgarinnar er fátt nýtt að frétta nema ef
vera skyldi, að Laugarás heldur velli með prýði. Þar fá menn
stórgóðan mat fyrir lítinn pening, snyrtilega fram reiddan.
Bæði kokkar, í fullum skrúða, ganga um beina, svo ekki sé
minnst á ungu stúlkurnar, sem klæddar hvítu uniformi, eru
broshýrar og liprar og veifa þjóhnöppunum, vinalega og seið-
andi framan í kúnnann um leið ogþær bera á borð. Upplagður
staður til að fá sér snarl.
Lipurðin lítt þekkt
Víða erlendis í Evrópu og Ameríku er það sjálfsagður siður
að veita bílum alla þá þjónustu sem hægt er um leið og keypt
er bensín. Er þar bæði tékkað á vatni og olíu og rúður hreins-
aðar. Þessi þjónusta og lipurð þekkjast lítið sem ekki hér á
landi og sumt starfsfólk jafnvel móðgast ef fram á er farið.
Mikil brögð eru að því að menn eru hættir að versla við ein-
stakar bensínstöðvar vegna þess arna og forstjórar olíustöðva
ættu að brýna fyrir fólki sínu hvers kyns liðlegheit er það kem-
ur og eyðir stórfé í að fylla bíla sína.
Bjórinn í gegn
Hversu lengi á þessi fíflagangur í sambandi við sterkan bjór
að ráða ríkjum hér á landi? Hér flæðir allt í sterkum drykkjum
og unglingar veltast um á helgum vegna þess að bjórer ófáanl-
egur og sumir eru jafnvel komnir í eiturlyf vegna bjórleysis.
Þjóðin sjálf er orðin að undri vegna þessara heimskulegu
reglna um bann við bjór. Sá þingmaður sem hefur kjark í áer
til að stinga uppá bjór til almenningsnota yrði traustari í sessi
en nokkurntíma fyrr og þeir sem fylgdu þyrftu ekki að örv-
ænta um þingsæti sitt í framtíðinni. Svo komið bjórnum ígegn
sem fyrst.
Eru það tálvonir?
Miklar breytingar standa nú fyrir dyrum á Borginni, að sagt
er. Borgin er orðin gömul og gestum fækkar frá degi til dags.
En nú er í ráði að endurnýja staðinn, breyta aðalsalnum, fá
nýja stóla og teppi, setja upp grill og almennt flikka uppá
staðinn. Þá verður komið upp nýjum matseðli og fjölbreytni
aukin, þjónusta lagfærð o.s.frv. Vonandi eru þetta ekki tálv-
onir þvi Borgin getur varla lifað svona áfram.
Klipping með
skemmtiatriðum
Hinn kunni eftirhermusérfræðingur og um árabil skemm-
tikraftur par excellence, Jörundur Guðmundsson, sem yfir-
leitt er ekki kallaður annað en bara Jörundur í auglýsingum og
allír landsmenn þekkja undir því nafni einu, hefur reyndar
menntun til annars starfa en þess, sem viðkemur skemmtiiðn-
aði. Hann er nefnilega lærður rakari og vita ekki margir um
það, því Jörundur hefur ekki starfað við rakaraiðnina um ára-
bil eða frá því skömmu eftir að iðnnámi hans lauk. Sfðan hef-
ur hann stundað ýmis störf auk skemmtikraftastarfsins, eink-
um þó sölumennsku. En nú ætlar hann að setja upp rakara-
stofu við Hlemmtorg, þarna á horninu, sem meðfylgjandi
mynd sýnir. Þar hefur um margra ára skeið verið rakarastofa,
sem Jörundur hefur nú keypt og hyggst breyta þar öllu og um-
turna einmitt nú um páskana, en opna síðan einhvern tíma
eftir páska. Ekki fylgir sögunni hvort skemmtiatriði muni
verða innifalin í klippingunni, en í öllu fallir er Jörundur sjálf-
ur hinn skemmtilegasti náungi, jafnvel þegar hann er ekkert
að leika, og mun örugglega laða að sér kúnnana þarna á
Hlemmi.
Brennivínið hefur sinn
gang
Það er skrýtið að unglingavandamálasérfræðingarnir skuli
alls ekki skilja hvað það er sem fyrir unglingum höfuðborgar-
svæðisins vakir, þegar þeir láta í það skína, að „athvarf" vanti
fyrir þau fjögur þúsund ungmenna, sem safnast um helgar
saman á Hallærisplani. Unglingarnirviljabara þak yfirhöfuð-
ið, stóra skemmu, þar sem hægt er að drekka án þess að vera
að drepast ur kulda. Þeir eru ekki að spekúlera í neinu öðru en
koma saman með hass eða brennivín í sæmilegu skjóli. Þess
vegna er gersamlega út í hött að byggja fyrir unglingana dans-
hús fyrir svo og svo mikla peninga. Þeir kæra sig hvorki um
dans eða söngvahús þar sem ekkert er brennivínið - sama
hvað stólarnir eru vandaðir eða gardínurnar fína. Reisum
fyrir þá nokkur þúsund fermetra stálgrindarskýli, þar sem þau
geta hitst og drukkið í friði - spennum svo bara greipar og von-
um það besta.
Er starfsmönnum
útvarpsins mútað?
Öll munum við eftir falli
Iranskeisara. með honum féllu
nokkrir bandarískir útvarps-
menn. Það komst upp að Irans-
keisari hafði sent þeim kavíar og
rauðvín af litlu tilefni. Þar sem
þeir þáðu gjafirnar og fjölluðu
vinsamlega um Iranskeisara í
staðinn var litið svo á sem um
mútur væri að ræða. Og því fór
sem fór.
Það er öðruvísi litið á gjafir og
vinsamlega umfjöllun í útvarpi
hérlendis. Svo dæmi séu nefnd þá
hefur Páll Þorsteinsson skalla-
poppsyrpustjóri hjá útvarpinu af
og tií þegið áfengi og góðgæti frá
a.m.k. einum hljómplötuútgef-
anda. Gjarnan hafa þá tvær til
þrjár hljómplötur flotið með. í
staðinn spilar Páll, plötur frá
velgerðarmanni sínum í útvarp-
inu, en Páll sér um tvær skalla-
poppsyrpur í hverri viku ásamt
Þorgeiri Astvaldssyni söngvara
hjá Fálkanum hf.
Hvort hér er um mútur að ræða
verður ekkert mat lagt á að sinni.
Hitt getum við fullyrt: að þeim
páli og Þorgeiri hefur ekki verið
mútað til að spila eina af lélegri
plötum síðasta árs, „Himinn og
Jörð“. í hverri syrpu sinni.
Við getum líka fullyrt annað:
Þeir Páll og Þorgeir munu halda
áfram að auglýsa „Himinn og
Jörð“ þangað til næsta plata
Þorgeirs kemur út, þ.e. einhvern
tímann í sumar.
-jens.
Þorgeir Áslvaldsson og Páll Þor-
steinsson