Tíminn - 24.06.1970, Qupperneq 7
OTÐVIKUDAGUR 24. júiií 1970
TIMINN
Ritstjóri: Fríða Björnsdóttir
Hurðir og húsgögn í litum
Fyrir tíu til fimmtán árum
þóttist enginn maður með
mönnum, sem ekki bjó í íbíið,
sem máluð var í æpandi lit-
um, rauðum, grænum, bláum
já og auðvitaö kolsvörtum. Allt
í einu breyttist viðhorfið, og
ekki einum einasta' manni datt
í hug að kaupa annað en bein-
hvítt og beingult, þegac- mála
átti híbýlin. Dagar beinhvítu
og beingulu málningarinn-
ar munu senn taldir, því nú
er fólk aftur fairið að athuga
litaspjöldin, þótt emi séu þess
ir gömlu æpandi litir látnir í
friði.
En það er annað og meira
en veggir og ioft, sem fá að
njóta góðs atf, þegar á annað
borð er -gripið tii málninga-
pensilsins. Mál-uð húsgögn
njóta nú mifcilla vinsælda.
Nofckuð hetfur verið ftott inn
af má'uðum húsgögnum. aðal-
» WO.XÍUÍVX K
una Oig borOstöiunusgognum.
vjlu æuuiu pu eiuu uu puiia
au nyiju iiiii iiiaTuo iiuaguöu
iitíinui cu unnui' iiuagu'gii, pvi
nug tíi' tu ai guuuuii iuuiur-
uan, se-ni gætu inaiao ooro og
SiOua, og unnao pao, stun vio
vildunx idta inala, etf við reynd
um þá bara efcfci sjálf aö mala
, þessa hluti.
Á sýningunni Heimilið
veröild innan veggja mátti sjá
svefnherberigi, sem búið var
máluðum rúmum, skápum, og
öðru því, sem í svetfnherbergi
er haft. Vakti þetta mifcla at-
hyigli oig aðdáun þeirra sem
sýninguna skoðuðu. í deild
Málarameistarafél. Rvíkur var
einnig að finna málaða hluíi,
bæði ihúsgögn og burðir, og
ýmislegt annað. Þar var líka
einstafclega falleg skrautmál-
uð kista. sem margir staðnæmd
ust við og dáðust að. Var gest-
um sagt, að það mundi kosta
milili 3 og 4000 krónur að
mála slíka kistu. Þótti engum
það mifcið, því hún hefði verið
tii prýði Otg augnayndis, hvar
sem var.
Þegar fólk flytur inn í nýj-
ar ílbúðir leggur það ytfirleitt
efcki í að gefa ímyndunarafl-
inu og hugmyndafluginu laus
an tauminn, þegar verið er að
mála. Hins vegar finnst mönn
um það eðiilegra að slíkt sé
gert, þegar um gömul hús er
að ræða, sér í lagi timburhús.
í nýjum húsum eru hurðir ytfir
leitt úr harðviði, o g þá efcki
um málningu að ræða á þeim.
Þar sem hurðir eru málaðar
er ýmislegt hægt að gere, án
þess að eyðileggja nokkuð, þvi
alltaí er hægt að mála aftur.
Þannig sá ég nýlega hurð, sem
mánuð hafði verið rauð og
svört, og birtist hér á síðunni
mynd af henni, til frekari
skýringar.
Og svo var það svarta her-
bergið með guto hringunum.
* jsem mér var nýlega sagt frá.
Auðvitað var það í gömlu húsi,
því það hefði tæpast átt við
í nýtízkulegu fjölbýlishúsi.
Herbergið var sem sagt málað
svart í hólf og gólf, en á eftir
Þessi kommóða var í deild Málarameistarafélags Reykjavtkur á sýn-
ingunni 'HeimiliS — veröld innan veggja. (Tímamynd GE)
voru gulir hringir málaðir á
\'íð og dreif. Ekki fellur öllum
frumleiki sem þessi í litavali,
en hví ekki að reyna eitthvað
í þessa átt, ef löngun er fyrir
hendi.
En það er fleira en beinhváta
og beingula málningin, sem er
á undanhaildi á íslenzku heim-
ilunum í dag. Tekkið á ekki
lengur ens miktom vinsældum
að fagna og það átti fyrir £á-
um árum. Þá eyddu menn sín-
um síðasta eyri í áð búa heim-
ilið tefcfchúsgögnum, svefn-
herbergið var fullt af tefcki,
eldhúsinnréttingin var úr tefcki
Framhald á bls. 14.
Beinhvíta og beingula
málningin á undanhaldi
Þegar sólin er komin hátt á loft og lýsir upp htbýli okkar, tökum við
oft effir því, að ekki veitir af að strjúka yfir veggina með málningar.
rúllu eða pensli. En hvaða Ift á að velja, hvað er efst á baugi í
málningu nú? Um þetta spurði ég Emii Sigurjónsson hjá Málara-
meistarafélagi Reykjavikur fyrir skömmu.
Tll þess að fá þessa snyrtiiegu hringi þarf blýant og bandspotta.
Bintu spottann um húninn, og settu svo nokkrar lykkjur á spottann
með því millibili, sem þú vilt hafa á hringunum. Stingið blýantinum
í lykkjurnar og strikið svo í hálfhring frá hurðarbrún að hurðarbrún.
Faerið blýantinn í næstu lykkju og síðan koll af kolli þar til hringirn.
ir eru allir komnir. Efst á hornið hefur verið komið fyrir kónguló
úr gúmmii, til skrauts. (Tímamynd Gunnar)
—'Litaval fólks er almennt
að breytest. Mér finnst mest
bera á gutom og grænum lit-
um, fölum litum þó. Fólk verð
ur leitt á því að hafa alltaf
sömu litina, upp aftux og aft-
ur, og ganga alltaf inni í sama
litnum í ölium herbergjum.
— Hvernig er með máln-
ingu, er fólk farið að nota aft-
ur ól'íumálningu?
— Nei, ekki er það nú. Þó
verður maður var við, að ein-
staka maður vill fá olíumáln-
ingu. Hún gerir allt annwi
blæ á íbúðina, því hún fyllir
betur veggi heldur en þessar
gervimálningar gera. Þær
verða meira pappírslegar, þótt
þær séu ágætar tii þeirra hluta,
sem þær eru notaðar almennt
— Hvað um eldhúsin, eru
máluðu eldhúsin að koma aft-
ur?
— Nei, það er lítil breyt-
ing á því sviði. Innréttingarn-
ar eru enn mest úr plasti, sem
er þægilegt að þrífa. Annað mál
er það, að manneskjan er
dæmd til þess að veLa í því
alla tíð, því þetta er bæði svo
dýrt og varanlegt, að fólk
breytir ekki svo glatt um.
— Lætur fólk lakkmála eða
mattmála gömul eidhús, sem
verið er að endurnýja‘>
— Yfirleitt ur nu lakkmál-
að. Það er alltaf verið að
hugsa um, að yfirborðið hrindi
frá sér sem mest og bezt
óhreinindum, sem er lifca skilj
anlegt. Annai's er niifcil breyt-
ing orðin á varðandi óhrein-
indi vegna þessara nýmóðins
ofna, sem fólk steikir í og
brasar. Þeir eru m.in þéttari
en áður var, og því efckj eins
mikil hætta á að fita setjist
á eldhúsinnréttingu og veggi.
Sömuleiðis eru svo viftur
komnar á markaðinn. sem eiga
að eyða feitinni jafnóðum. Eg
er nú annars svo gamalil í hett
unni, að mér þykir gaman að
sjá fallega lakkeruð eldhús.
Vel Iakkerað eldhús getur
enzt alveg eins og plast, ef því
er vel 'við haldið og vel um
það gengið.
— Á sýningunni „HeiiniIiS,
— veröld inan veggja“ sýndi
Málarameisterafélagið mátoð
hús'gögn. Eru hau vinsæl?
— Fólk hefur töluverðan
áhuga á að fá máluð húsgögn,
og meira að segja er farið að
mála dálítið af borðstofuhús-
gögnum. Þetta þarf efcki að
flytja inn, eins og gert hefur
verið, við getum alveg eins
gert þetta hér sjálfir, eins og
við sýndum á sýningunni. Hús
gögnin eru olíumáluð, og ætti
ekki að verða mjög dýrt að
mála þau.
— En bað er lika annað,
sem mætti nefna. Fólk er far-
ið að verða mun litaglaðara
varðandi utanhússmálniirgu.
Maður sér það á síóru blokfc-
unum, sem verið er að míla.
Þær eru hafðar í mun fjöl-
breyttari litum en áður. Und-
anfarin ár hafa menn haldið
sig mest við blátt og hvjtt, en
nú er komið brúnt og gult
með.
— Er þetta fólfcið sjálít,
sem velur, eða arfcitektarnir?
— Ég held að það sé í þessu
tilfelli málararnir.1 sem hafa
áhrif á litavalið, þegar verið
cr að endurmála húsin.
I