Tíminn - 23.08.1970, Blaðsíða 14

14
TÍNÍÍNt^' ' rl«Pr
-
SUNNUDAGUR 23. ágúst 1970.1

Hér birtum við mynd af fallegum
\ 3ja vetra stóðhesti, Fannari frá
Reykjavík, sem vakti mikla eftir-
tekt á Landsmóti hestamanna í
sumar. Fannar er vel ættaður, und-
an „Flugu“, sem fékk 1. verðlaun
á Landbúnaðarsýningunni 1968
(Eiríksstaðaætt) og Léttfeta frá
Árbæ, Árnessýsi'u, hestakyn Sveins
heitins Jónssonar. — Eigandi
Fannars er Sigurgeir Magnússon,
Reykjavík.
Leiðbeiningarbók um
leturgerð og ieturskrift
AK, Reykjavík, laugardag.
Komin er út leiðbeiningarbók
um leturgerð og leturskrift eftir
þá Björgvin S. Haraldsson og Torfa
Jónsson, og er þetta fyrsta kennslu
bók í þessari grein. Leturskrift
Frumsýningar
Framhald af bls. 16
ath. á mengunarvandamálinu.
Einnig er haft í huga að setja
upp verk til sýningar eingöngu
í skólum á höfuðborgarsvæð-
inu. Sagði Sveinn Einarsson að
ef þessi viðleitni1 tækist vel,
rnundi LeikféJagið hiklaust
halda áfram með ájfka starf-
semi.
Þá hefur Leikfélagið í huga
að ferðast meira á sjálfu leik
árinu og eins og fyrr sagði,
frumsýna verk utan Reykja-
víkur.
Að lokum skal þess getið,
að hálft annað ár er nú til
75 ára afmælis Leikfólagsins.
Er þegar hafinn undirbúningur
afmælishátíðarinnar.
Sérstæður messudagur
Á fyrra sumri gengust vígslu-
biskup Skálholtsstiftis, séra Sig-
urður Pálsson og fleiri fyrir sér-
stæðum messudegi í S'kálholti.
Stóð þá helgihald í kirkjunni frá
morgni til kvölds, og voru alls
haldnar þar sjö guðsþjónustur
satndægurs. Er nú fyrirhugað. að
áþekkur messudagur verði í Skál-
holti n.k. sunnudag, 23. ágúst.
Barnaguðsþjónusta mun hefjast í
kirkjunni kl. 10 árdegis eins og
aðra sunnudaga á sumrum, en
síðan hefst fyrsta almenna mess-
an kl. 11.30. Aðrar messur verða
kl. 1 e,h„ kl. 2.1S, 3.30, 5.00 og
6.15.
Við allar messurnar verðúr alt-
VIPPU - BltSKÚRSHURÐIN
Lagerstærðir miðað við múrop:
Hæð: 210 sm xbreidd: 240 sm
210 - x - 270sm
Aðrar stærðir. smíðaðar eftir beiðni.
GLUGGASMIÐJAN
Síðumúla 12 - Sími 38220
arisganga og predikun, en að öðru
leyti verða þær ekki allar með
sama sniði. Sumar messurnar
verða svokallaðar lesmessur. Er
þá messa 611 lesin af presti og
söfuuði, en aðeins sálmar sungn-
ir. Við messurnar kl. 2.16 og 5.00
verður hins vegar meiri söngur.
Sú fyrri verður væntanlega með
líku sniði og verið hefur á mess-
um á Skálholtshátíð, en hin síðari
verður með hefðbundnum hætti.
Fjölmennt starfslið mun þjóna
að messunum. Organisti verður
Jón Ólafur Sigurðsson, dómorgan-
isti við Landakotskirkju, En auk
sóknarprests mun sr. Arngrímur
Jónsson, sr. Magnús Runólfsson,
sr. Magnús Guðjónsson, Valgeir
Ástráðsson, stud. theol. og sr. Jón-
as Gíslason væntanlega predika
og þjóna að þessu helgihaldi. Til-
gangurinn með messum þessum
er sá sami og ávallt: Kristin boð-
un og guðsdýrkun, en jafnframt
vilja þeir, sem leggja hönd að
verki, með þessum hætti vekja
athygli á því, að kirkjan í Skál-
holti er guðshús, en ekki sýning-
argripur eingöngu. Allir þeir, sem
taka vilja þátt í athöfnum í Skál-
holti þennan dag, eru þangað mjög
velkomnir, en aðrir gestir eru
vinsamlega beðnir að reyna að
valda ekki ónæði í kirkjunni eða
á staðnum.
(Frá Skálholti).
Útför systur okkar,
Sigríðar Guðmundsdóftur
frá Efri-Brú,
verður gerS frá Búrfellskirkju þriðjudaginn 25. ágúst kl. 14.00.
Guðmundur Guðmundsson,
Tómas Guðmundsson.
Gæzla á afréttum
Framhald af bls. 16.
þeir Gestur Steinþórsson og
Sveinn Ágústsson gegnt fyrir
þá Gnúpverja, og má búast við
að þeir og gæzlumenn Hruna-
manna fái ærinn starfa núna
þegar tekur að hausta, og féð
fer að renna suður í átt til
byggða.
Og það eru fleiri en Hruna-
menn og Gnúpverjar, sem hafa
þurft að horfa upp á ósjálf-
bjarga fé í öskunni, því að
Landmenn og Rangvel.'ingar
hafa ekki farið varhluta af
þessu. í Iíeklugosinu 1947 var j
þetta einnig mikið vandamál i
hjá Rangæingum, og nú er ver-,
ið að girða af öskusvæðið fyrir
verlður brýnni námsgrein í gagn-
fræðaskólum, og raunar barnaskól
um líka, með hverju ári. Fremst í
bókinni er stutt ágrip letursögu,
og fjalfað um hinar helztu letur-
gerðir í Evrópu á fyrri öldum, en
síðan er ýtarlegri saga íslenzkrar
leturgerðar og hefst á rúnaletri en
síðan lýst í orðum og myndum
helztu gerðum skrifleturs á ýms-
um öldum. Þá koma leturæfingar,
og er þar sýnd ýmis stafagerð og
rætt um gerð hvers stafs og fjöldi
skýringarmynda.
Þessi bók virðist eð.'ileg hand-
bók í skólum þar sem leturskrift
er kennd sem teiknun eða viðbót
við venjulega skriftarkennslu. Bók
in er prentuð í prentsmiðjunni
Odda. í formála segja höfundar
m. a.:
„Segja má, að á s. 1. áratugum
hafi ritleikni almennings farið
mjög aftur. Skólarnir hafa ekki
megnað að hamla á móti þeirri
breytingu. Það er því greinilegt,
að kennsluaðferðum þarf að
breyta. Hinn sveigjanAgi penni 19.
aldarinnar hefur orðið að víkja
fyrir stál- og kúlupennum þeirrar
Verður Geir sá fjórði?
Framhald aí bls. 1
„Nú er spurt djarflegar en svo,
að til svars geti verið ætlazt".
„Verður boðað til Landsfund-
ar Sjálfstæðisflokksins í haust?"
„Á fundinum í gær var ákveð-
ið að boða ekki til Lándsfundar
á næstunni. Ég mun, eðli máls-
ins samkvæmt, gegna for-
mennsku í flokknum fram að
næsta Landsfundi, sem þá kýs
að venju bæði formann, vara-
formann og miðstjórn. Frá 1961
hafa bæði formaður og varafor-
maður verið kosnir almennri, ó-
bundinni kosningu á Landsfundi
og þeirri reglu verður að sjálf-
sögðu haldið. Ég treysti á að-
stoð og samstarf samherja
minna við stjórn flobksins. Ég
geri mér Ijóst, að margir Sjálf-
stæðismenn óskuðu eindregið
eftir þingkosningum í haust og
míðstjórnin hafði ákveðið, að
Landsfundur yrði haldinn fyrri
hluta september, ef svo færi, en
ég treysti því, að góður skiln-
ingur sé fyrir hendi á þeim nýju
viðhorfum, sem við blasa.“
„Nú segja margir, að harð-
vítug valdabarátta sé hafin inn-
an Sjálfstæðisflokksins. Hvað
erúm það að segja?"
„Það væri íasinna að gera sér
ekki grein fyrir því, að þáð er
ekki vandalaust verk að s>kipa
forystu Sjálfstæðisílokksins eft-
ir hið skyndilega og sviplega frá-
fall jafn mikilhæfs foringja og
Bjarni Benediktsson var. Sum-
ir telja eðlilegt að dreifa
byrðinni eða jafna hana meira
á forystuna, en verið hefur. Ég
felli mig veL við þá hugsua. en
slíkt verð-ur að íhuga vel og
ákvarða með eðlilegum hætti.“
■tuttugustu. Það verður því að móta
einfalda leturgerð, sem betur hæf
ir þessum nýju skriftaráhöldum.
Einnig þarf að auka skriftar-
kennslu með því að taka upp mark
vissa kennslu í leturgerð á gagn-
fræðastigi og einnig í æðri skól-
um“.
Fargjaldastríð
Framhald af bls. 1
milli 95 og 96% að undanförnu,
og mikil eftirspurn er eftir ferð-
um. — Ferðalöngunin er meiri en
nokkru sinni, segir séra Krogager,
— og þessi hagstæðu kjör eru fyrst
og fremst að þakka stórrekstri.
Utlit er fyrir að 1,5 milljónir
farþega muni fara með leiguflug-
véi'um á þessu ári, og búizt er við
að sú tala hækki um 300.000 1971.
Með ungu fólki
Framhald af bls. 3.
Allt í einu víkur sögunni
heim til varganna sjö.
Mallhít er komin í mikið
uppáhald hjá þeim, því hún
er svo prúð og du.gleg við hús-
verkin.
„Gamla góða Mallhít“ segja
allir vargarnir. „Gamla góða
Mallhít er uppáhaildið okkar
allra“.
„Og mér þykir líka vænt
um ykbur, grislingarnir mín-
ir“, segir Mallhít.
Skyndilega heyra þeir ráma
rödd fyrir utan húsið væla eitt
hvað um epli til sölu.
„Ný epli í staðinn fyrir göm
ul“, vælir röddin. „f guðanna
bænum reynið þessi nýju epli“.
Grettir snýr sér að sölu-
konunni og spyr: „Hvers
vegna", en allir hinir vargarnir
horfa hvumsa á hann.
Nokkrum dögum seinna kom
sama röddin og bauð eplin, en
í þetta sinn mun ákveðnari:
„Þessi epli eru önigglega til
söilu“, hvæsir hún — og í þetta
sinn verður Mallhít forvitin og
stingur hausnum út um glugg
ann.
Hvað um það — hún beypti
eitt epfli, sem hefur varla hjálp
að mikið upp á söluna þann
daginn.
Hún hafði ekki hugmynd
u-m að epiið væri eitrað, en
sölukonan (sem var ekkert
annað en drottning í grímu-
búningi) trítlaði heim hröðum,
skrefum, og var að springa úrj
hlátri. j
Nú kemur fagri prinsinn til;
sögunnar, en hann var raun-J
verulega enginn annar en son-j
ur kóngsins. Speglahjal stjúpu!
hans var farið að fara svo j
mikið í taugarnar á honum ,að j
hann mölvaði spegilinn henn-;
ar. Að því búnu fór hann í •
heimsókn til varganna sjö og
fór að búa með þeim.
Hann neitaði algerlega að
giftast Mallhít, þar sem búið
var að eitra hana m-eð eplinu
og allt það, en þau gerðu með \
sér samning, sem hneykslaði •
þá Slumma, Gretti, Ljótan, ■
Seppa, Glám, Lísu?, Þjófgeir'
— og Vamba alveg hroðalega.
Vargarnir fóru aftur að
vinna í demantsnámunni og,
Kevptu ekki nýjan spegil handa;
drottningunni — en sungu
somt alltaf sarna asnalega söng
inn á leiðinni heim úr vinn-
unni.
Svo lifðu þau öill í friði og
sekt -iloka.