Tíminn - 13.10.1970, Blaðsíða 5

ÞRIÐJUDAGUR 13. október 1970
TI'MtNN
5
MEÐ MORGUM
KAFFINU
Bifvélavirki kom til læknis
og þegar hann kom inn, rak
hann augun í mannsbeinagrind
í skáp og varð að orði:
— Nei, hvað sé ég, þarna er
bara fulfkomið varahlutasafn.
-r- Þegar ég segist fara í bæ-
inn í kvöld, þá fer ég í bæinn
í kvöld, ef þú liefur ekkert á
móti því elskan.
Það er ekki auðvelt að vera
einstæður faðir með 18 ára dótt
ur. Þess vegna vildi nágranna-
konan benda Jóni á svolítið:
— Vitið þér, hvað dóttir yð-
ar er að gera þessa dagana?
— Nei, ég hef ekki tekið eft-
ir því.
— Hún er að prjóna yndis-
legar, litlar flíkur.
— Það er gott, hún gerir þá
eitthVað annað en eltast við
stráka.
Þekktur rithöfundur og ljós
hærð kona, sem ekki þótti
stíga í vitið, voru næstum
skriðin inn í hvort annað í
partíi.
— Hvað skyldu þau eiga
sameigim’egt, sagði einn af
gestunum.
— Þau eiga það sameigin-
legt, að þau eru bæði af gagn-
stæðu kyni, svaraði annar gest
ur.
— Langar þig ekki til að
koma í bruðkaupið mitt?
— Ætlarðu að fara að gifta
þig?
— Já, ég hef verið að hugsa
um það.
— Og má ég spyrja hvem?
— Þér.
— AAt í lagi, þá kem ég.
— Mig vantar tvo sjálfboða-
Rða til að vaska upp.
— Geturðu ekki verið hcima
citt eiuasta kvöld, Rósa?
Flugvél með eintóma banda
ríska verkfræðinga hrapaði í
sjóinn. Allir fórúst, og allir
fóru tii hins neðra. Átta dög-
um síðar hringdi Kölski til
Sankti-Péturs.
— Þú verður að taka þessa
Ameríkana. ég get ekki haft
þá lengur. Þeir eru með inn-
byggða' loftkælingu.
)ENNI — Sjáðu bara! Ég skrúfa frá
krananuni, ýti á takkann, og allt
)ÆMALAUSIsmnmem",c,t"r'
að útvéga bæði
Það, sem síðast fréttist í máli
þessu, var, að búið var að senda
Tyrkjunum barnarúm og -vagn.
ásamt fötum á bæði börnin, og
í athugun var
þeim og hinum fjölskyldunum,
rýmra og heilsusamlegra hús-
næði.
Fjölskyldan á myndinni er
tyrknesk. en ffuttist til Dan-
merkur í von um að þar væri
betra að búa og meiri peninga
að hafa en í heimalandinu. Mað
i urinn fékk atvinnu í verksmiðju
í Helsingör, og verksmiðju-
stjórnin bauð þeim að búa á
hæðinni fyrir ofan verksmiðju-
plássið. Þetta leit ekki sem
■ verst út, og fjölskyldan flutt-
\ ist al,’s hugar fegin í nýja hús-
\ næðið.
En þegar til kom, reyndust
kjörin ekki eins góð og í fljótu
bragði mátti ætla. Er þau komu
á staðinn. kom nefnilega i ljós,
að í herberginu, sem þeim var
ætlað, bjnggu tvær fjölsk. fyrir,
önnur tyrknesk en hin júgóslaf
\ nesk. Þau áttu þó ekki ann-
; arra kosta yöl, og allt gekk þol-
■ anlega um hrí'ð. En svo kom að
\ því, að tyrkneska konan ó: ann-
1 að barn sitt. Nýfædda barnið
var ekkert frábrugðið öðrum
; börnum, grét um nætur, svo að
aðrir í herberginu áttu erfitt
j með svefn, og olli öðrum óþæg-
i indum.
1 Eftir miklar vangaveltur
J komu hjónin sér saman um, að
i bezt væri fyrir alla aðila, að
I þau flyttust búfer'um. En þau
i fóru ekki langt, bara yfir gang-
j rinn. Þar var þó ekki annað
1 herbergi. sem hægt var a'ð hafa
J út af fyrir sig, heldur baðher-
! bergið, sem hinni sameiginlesu
I vistarveru fylgtF
Þarna var að vís« engte,, íftx-
' :s, eiginlega ekkert annað en
svampdýna að liggja á, en þau
1 höfðu þó baðherbergið fyrir
i sig, nema náttúrlega þegar ein
j hver þurfti að nota það. Ef ein-
i hver af íbúum herbergisins brá
{ sér í bað, var ekki um annað
J að ræða er. drösla hafurtaskinu
J fram á ganginn, og þá kom sér
j vel að vera ekki með mikinn
J íarangur.
! Þannig var aðkoman, þegar
bæjarhjúkrunarkonan kom til
' að huga að litla barninu. —
Henni ofbauð að sjá, hve illa
\ var að útlendingunum búið, og
,'ýsti því yfir, að hún hefði ekki
eínu sinni boðið hundinum sín-
\ um upp á slíkar vistarverur.
Hún sendi nákvæma skýrslu til
barnaverndarnefndar og mæðra
hjálpar staðarins, hvar í sagði,
að litla barnið ætti varla spjör
á kroppinn. hvað þá rúm að
\ sofa í, en að öðru leyti væri
það ótrú.’éga ve! á sig komið,
miðað við aðstæður, og ætti
móðirin hrós skilið fyrir aðdá-
anlega umönnun.
og sjá má, hefur hún fallið fyr-
ir hippatízkunni, þótt ef til vill
mætti segja, að klæðnaðurinn
minni líka ta.'svert á búniiig
arabískra kvenna.
Hún er þarna að njóta haust-
leyfis á frönsku Rivierunni, en
þar dvelst hún ásamt manni sín-
um. Burton, um þessar mundir.
Frégnir herma. að þau hjónin
njóli þarna tilverunnar og hagi
sér nánast eins og lúxus-hippi,
bæði í klæðaburði og fram.-
göngu. Hún klæðist al.'skyns
skringilegum skikkjum og sjöl-
urn, en hann blómstruðum og
teinóttum, skærlituðum brók-
um og skyrtum.
Til þess að geta með góðu
móti leyft sér að ganga þannig
ti: fara, er Elizabet sögð hafa
gengizt undir fegrunaraðgerð,
sem kvað hafa kostað eigin-
manninn urn milijón íslenzkra
króna.
Ja, mikið er á sig lagt.
e-