Morgunblaðið - 02.12.2005, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. DESEMBER 2005 35
UMRÆÐAN
Símar: 660 4753 • 462 4250
www.tindur.is • tindur@tindur.is
Fyrsti kossinn
er orðinn langur ...
„Rokklífið á Íslandi er bara tilbrigði við Rúnar Júl“. Bjartmar Guðlaugsson
Rúnar Júlíusson stendur á sextugu.
Hann gekk í bítlahljómsveitina Hljóma
úr Keflavík 18 ára, var kominn á topp-
inn nokkrum vikum síðar og hefur
verið þar síðan. Við upphaf tónlistar-
ferilsins stóð knattspyrnuferillinn
sömuleiðis í blóma.
Í bókinni HERRA ROKK lítur Rúnar
yfir tónlistarferilinn til þessa dags,
rifjar upp gömul afrek af knattspyrnu-
vellinum og segir frá öðrum baráttu-
málum sínum svo sem því að halda
lífi eftir að í ljós kom fyrir nokkrum
árum að hann hafði verið með hjarta-
galla frá fæðingu.
Höfundur er Ásgeir Tómasson,
fréttamaður.
Guðni Ágústsson, ráðherra:
„Fyrstu minningar mínar um Rúnar Júlíusson eru 40 ára gamlar. Þá var ég stadd-
ur á Laugarvatni. Þar var Landsmót ungmennafélaga. Séníið úr Keflavík er að
koma á lokuðum bíl inn á Landsmótið. Í lögreglufylgd. Glæsilegur maður, Rúnar
Júlíusson. Líkur Þóroddi frá Þóroddsstöðum. Fullur af orku stóðhestsins stígur
hann út. Það líður yfir ungu stúlkurnar sem snerta hann. Ég stend þarna 16 ára
unglingur og horfi á þetta undur og er það ógleymanlegt. Ég geri mér grein fyrir
því að ég hef hitt séníið úr Keflavík sem er að breyta Íslandi. Sem hefur tekið að
sér að flytja hljóminn, röddina, heim. Sem gerir kröfur um frelsi æskunnar. Bítl-
arnir, Rolling Stones, Hljómar. Afl til æskunnar, til að gera uppreisn á heimilum.
Það eru fjörutíu ár síðan ég upplifði þetta vor á Laugarvatni. Engin stúlka leit á
mig. Allar elskuðu Rúnar Júlíusson.“
Hemmi Gunn:
„Við Rúnar vorum and-
stæðingar inni á vellinum
en samherjar á skemmti-
stöðum“.
Meðal þeirra sem segja frá:
Þorsteinn Eggertsson
Magnús Kjartansson
Magnús Torfason
Gerður G. Bjarklind
Hermann Gunnarsson
Ámundi Ámundason
Björgvin Halldórsson
Bjartmar Guðlaugsson
Óttar Felix Hauksson
Valgerður Sverrisdóttir
Í TILEFNI 16 daga átaks gegn
kynbundnu ofbeldi skorum við, hjá
Blátt áfram, á stjórnvöld að efla
forvarnir gegn kynferðislegu of-
beldi með markvissri fræðslu á
öllum skólastigum.
Á síðustu mánuðum höfum við
hjá Blátt áfram boðið upp á lífs-
leiknifræðslu í grunnskólum.
Fræðslan felst í því að við mætum
í skólana og spjöllum við krakkana
í kynskiptum hópum því áhersl-
urnar, frá strákum og stelpum,
eru ekki þær sömu.
Farið er yfir staðreyndir, hvað
kynferðislegt ofbeldi er og þá
staðreynd að kynferðislegt ofbeldi
á sér yfirleitt stað þar sem ger-
andinn er einhver sem barnið
þekkir og treystir.
Þess vegna á barnið erfitt með
að segja frá eða leita sér hjálpar
þar sem það upplifir að það sé að
bregðast trúnaði.
Við ræðum um mikilvægi þess
að leita sér hjálpar þó að það geti
verið erfitt. Kynferðislegt ofbeldi
er aldrei barninu að kenna og
skiptir máli að leita sér hjálpar
fyrr en síðar.
Við bendum krökkunum á hjálp-
arsíma Rauða krossins 1717 og að
leita til einhvers innan skólans ef
þau treysta sér ekki til að tala við
pabba og mömmu. Ekki gefast
upp!
Við stöldrum sérstaklega við og
ræðum um mikilvægi þess að bera
virðingu fyrir sjálfum sér og öðr-
um.
Við hvetjum þau til að hugsa
um sín persónulegu mörk og að
þau mega segja nei við öllu áreiti
og snertingu sem fara yfir þessi
mörk.
Skiptir þá engu hvort snertingin
er frá skólafélaga, kennara eða
foreldri.
Við minnum þau á að reglurnar
banni að fólk sýni kynferðislega
hegðun í návist barna. Þau er
hvött til að tala um þessi mál og
vera búin að hugsa til enda hvern-
ig þau geta brugðist
við í aðstæðum þar
sem þau þurfa að
segja nei.
Hver í þeirra lífi
getur stutt þau í
þessu?
Við ræðum einnig
um kynlíf og að stúlk-
ur og drengir séu far-
in að stunda kynlíf
mjög ung og hversu
alvarlegt það sé.
Við heyrum hversu
illa upplýst ungt fólk
er í dag. Áhrif fjöl-
miðla leiða til þess að siðgæðisvit-
und ungmenna hefur lægri mörk.
Síðan yfirfæra þau þessi óraun-
verulegu hlutverk úr fjölmiðlum
yfir á eigið líf og standa eftir
ringluð og illa farin.
Mörg halda að þau
séu ein með þennan
vanda sem svo vindur
upp á sig ef ekki er
rétt á tekið. Það al-
varlegasta er þegar
stúlkurnar gera lítið
úr því ofbeldi sem
þær verða fyrir,
skilja svo ekki af
hverju þeim gengur
svona illa að jafna sig
og kenna sjálfum sér
um.
Unga fólkið spyr
okkur mikið.
Ég tel að það sé vegna þess að
við gefum þeim leyfi til að spyrja
og gefum þeim réttu orðin yfir
hlutina. En meira þarf að gera.
Flest eru ekki sátt við hvernig
hlutirnir eru og undantekning-
arlaust hafa rúmlega tvö þúsund
ungmenni sagt að þau fái ekki
næga fræðslu um kynlíf og sam-
skipti.
Þar vil ég bæta við að einnig
vanti fræðslu um tilfinningalegan
þroska.
Við sem samfélag verðum að
taka ábyrgð á þessu unga fólki.
Styðja það í að fara út í lífið með
góða sjálfsmynd og virðingu fyrir
sjálfu sér og öðrum. Að fara út í
lífið illa upplýst, með brotna
sjálfsmynd leiðir oft til vítahrings
sjálfshaturs og ofbeldis.
Fólk sem er meitt – meiðir fólk!
Forvarnir snúast
um fræðslu
Eftir Svövu Björnsdóttur ’Við sem samfélagverðum að taka ábyrgð
á þessu unga fólki.‘ Svava
Björnsdóttir
Höfundur er verkefnastjóri
Blátt áfram.
16 daga átak
Stórhöfða 21, við Gullinbrú, s. 545 5500.
www.flis.is ● netfang: flis@flis.is
lím og fúguefni