Morgunblaðið - 02.12.2005, Blaðsíða 36

36 FÖSTUDAGUR 2. DESEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Í NOKKUÐ langan tíma hefur sí-
fellt verið hamrað á því í fjölmiðlum,
að hér sé og eigi að vera fjölmenn-
ingarlegt samfélag. Sú kenning sem
þar liggur að baki felur
það í sér að einhver al-
þjóðlegur grautur
ólíkra menningar-
heima sé blandaður
saman. Þeir sem
hræra í þeim potti, oft-
ast trúlega á vellaun-
uðum forsendum, hafa
jafnan klifað á því að
umræddur grautur sé
og muni verða öllum til
mikillar blessunar. Það
er hins vegar að koma
skýrt í ljós í ýmsum
löndum í kringum okk-
ur að þessi grautar-
gerð gengur engan veginn upp.
Íslensk þjóðmenning hefur senni-
lega að áliti fjölmenningarsinna þótt
svo rýr og snauð, að enginn matur
væri í henni einni. Þar þyrftu að-
komin bragðefni að koma til í
stórum stíl. Sumir meðlimir hins háa
Alþingis hafa einnig verið ósparir á
yfirlýsingar þess efnis að Íslend-
ingar almennt vilji hafa hér fjöl-
menningarlegt samfélag. En ég vil
leyfa mér að spyrja, hvar hefur sá
þjóðarvilji komið fram?
Ekki hefur það mál, mér vit-
anlega, verið lagt undir þjóðar-
atkvæði. Hins vegar hafa ráðamenn
ríkis og bæja verið iðnir við að nota
fjármuni landsmanna, að þeim
óspurðum, í ýmislegt til sérhags-
muna fyrir innflytjendur. Mér er til
efs að fátækt fólk á Íslandi, því við
skulum gera okkur grein fyrir því að
það er til, hafi nokkurn tíma notið
atlætis á við ýmsa innflytjendur sem
hingað hafa komið. Þar hefur stund-
um þurfandi nábúi set-
ið eftir, en þurfandi
nýbúi fengið sitt og vel
það. Mér er ekki kunn-
ugt um að fjárframlög
úr þjóðarsjóðum til
fjölmenningarmála hafi
nokkurn tíma verið
grundvölluð á staðfestu
meirihlutafylgi lands-
manna.
Við höfum elt ná-
grannaþjóðir okkar í
margri vitleysunni og
að mínu mati er fjöl-
menningardraumsýnin
ein af þeim. Ráðamenn
hafa þannig gefið sér að fjölmenning
væri af hinu góða og allir hlytu því
að aðhyllast hana. En er það af því
góða að hleypa inn í landið grúa af
útlendingum með þeim hætti að þeir
myndi hér sérsamfélög, eins og
raunin er víðast, í stað þess að að-
lagast íslensku þjóðlífi og verða eitt
með okkur?
Á sínum tíma var fjálglega talað
um að svonefndir nýbúar myndu
læra íslensku og ganga beint inn í ís-
lenskt samfélag. Rauði krossinn rak
meira að segja mikinn áróður í þá
veru og rekur kannski enn. En allt
annað hefur komið á daginn og nú
má jafnvel ekki tala um nýbúa. Það
á víst að vera niðrandi nafngift m.a.
samkvæmt orðum sr. Toshiki Toma,
sem hefur talsvert komið fram í fjöl-
miðlum undanfarin ár sem tals-
maður innflytjenda.
Sr. Toma hefur stundum gagn-
rýnt okkur Íslendinga fyrir það að
við séum skilningslausir og vondir
við aðkomufólkið, sem sé þó að
koma til að frelsa okkur frá eins-
leitninni.
Ég hef lesið flest sem frá sr.
Toma hefur komið og oft hefur mér
satt að segja blöskrað hvernig hann
hefur túlkað málin. Hann virðist t.d.
telja flest sem sagt er og honum lík-
ar ekki við dæmi um fordóma og það
jafnvel kynþáttafordóma.
Ég skil ekki hvað blessaður mað-
urinn er að gera hér fyrst mörland-
inn er svona ómögulegur í alla staði!
Greinar þessa kennimanns hafa
þannig oft innihaldið mikla gagnrýni
á meinta fordóma landsmanna gagn-
vart innflytjendum, en kannski hafa
þær ekki síður verið vitnisburður
um fordóma hans gagnvart lands-
mönnum!
Það gengur ekki að segja stöðugt
við þann sem hefur öndverða skoð-
un, bara til að þagga niður í honum:
„Þú ert rasisti, þú ert fordómafullur,
þú ert þröngsýnn, þú ert óupp-
lýstur, þú ert menningarsnauður,“
o.s.frv.
Að minni hyggju birtast fordómar
fordómanna í slíkri málafylgju.
Mín afstaða í málum varðandi inn-
flytjendur er skýr og afdráttarlaus.
Ég vil að íslensk þjóðmenning sé í
öndvegi í íslensku þjóðlífi. Það mun
bestu gegna fyrir okkur öll. Þjóð-
menning okkar er góð menning og
við eigum auðvitað að ávaxta okkar
arf. Allir þeir sem koma til landsins
með því hugarfari að ganga inn í
okkar samfélag og verða eitt með
okkur ættu að vera velkomnir og
þeir ættu þá fljótlega að sanna sig út
frá slíku hugarfari sem góðir Íslend-
ingar.
Þeir sem hugsa sér með öðru hug-
arfari að njóta góðs af íslensku vel-
ferðarkerfi og striti feðra okkar og
mæðra til að koma því á, en vilja
samt ekki sýna neina hollustu í garð
lands og þjóðar, hafa hins vegar, að
mínu viti, ekkert hingað að gera.
Íslensk þjóðmenning í öndvegi, ég
segi já við því, en við fjölmenningar-
grautargerðinni segi ég hiklaust nei!
Fjölmenning –
Nei!
Rúnar Kristjánsson fjallar um
íslenska þjóðmenningu
og fjölmenningu
’Ég vil að íslensk þjóðmenning sé
í öndvegi í íslensku
þjóðlífi. Það mun
bestu gegna fyrir
okkur öll.‘
Rúnar
Kristjánsson
Höfundur er húsasmiður.
MOGGINN hefur til margra ára
verið „mitt blað“ ef svo má að orði
komast. Mér fannst ég geta treyst
blaðinu, sem frjálsu óháðu blaði
„allra landsmanna“. En þessu er
ekki að heilsa lengur.
Gríma Moggans er fallin og hann
farinn að þjóna hagsmunum eigenda
sinna og flokksforystu Sjálfstæð-
isflokksins leynt og ljóst. Þetta hef-
ur hann reyndar gert áður en þá yf-
irleitt í aðdraganda kosninga og sér í
lagi ef staða Sjálfstæðisflokksins
hefur verið slæm eða
hann átt undir högg að
sækja.
Með öðrum orðum
ef „stöðugleikanum“
er ógnað að mati eig-
endafélags Sjálfstæð-
isflokksins, þá tekur
Mogginn til varna fyr-
ir flokkinn sinn.
Fáheyrð lágkúra
Staksteina
Hin nýgamla grímu-
lausa ásýnd Moggans
hefur ekki hvað síst
sýnt sig að undanförnu
í nafnlausa ritstjórn-
ardálkinum Stak-
steinum. Sá sem þar
kastar steinum tók sig
þannig til um daginn
og réðst harkalega á
okkar ágæta forseta, á
ótrúlega ruddalegan
hátt og gerði lítið úr
för hans til krýningar
Mónakófursta. Þetta
er með subbulegustu
skrifum sem um getur
í blaði, sem vill láta
taka sig alvarlega.
Ég get ekki varist
þeirri spurningu hvort
þetta sé vegna þess að
forseti landsins vísaði fjölmiðlalög-
unum svokölluðu til þjóðarinnar í
fyrra, en Mogginn (les: Sjálfstæð-
isflokkurinn) var eins og kunnugt er
ekki par ánægður með þá embætt-
isfærslu.
Forsetinn gerði rétt, en greinilegt
er að Mogginn og flokkurinn hans
fyrirgefa þetta aldrei, enda báðir
langræknir mjög.
Um það þarf hins vegar ekki að
fjölyrða að ferð forsetahjónanna til
Mónakó var enn ein glæsiför þeirra
sem fulltrúar okkar á erlendum vett-
vangi að kynna land og þjóð. Þau
sinna þessu hlutverki af stakri prýði,
hvort sem um er að ræða heimsókn
til smáríkis eða stórveldis og lít-
ilmannlegt af Morgunblaðinu að
gera gys að æðsta embætti þjóð-
arinnar af þessu tilefni.
Ráðist á formann
Samfylkingarinnar
Og Staksteinar grýta grjótinu í
allar áttir. Í Morgunblaðinu mið-
vikudaginn 30. nóvember skrifar
einhver ritstjóri blaðsins (sam-
kvæmt upplýsingum Moggans eru
Staksteinar á ábyrgð og ritaðir af
ritstjórum blaðsins) ótrúlega lág-
kúru um okkur þingmenn jafn-
aðarmanna og formann flokksins
Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur.
Ég get ekki gert að því að við lest-
urinn kom upp í huga minn þessi
staka úr ljóðinu Ráðið eftir Pál J.
Árdal, en hún lýsir innræti ritstjóra
Staksteina best, nú þegar hann á
jafnbágt og raun ber vitni.
Ef ætlarðu að svívirða saklausan mann,
þá segðu aldrei ákveðnar skammir um
hann,
en láttu það svona í veðrinu vaka
þú vitir, að hann hafi unnið til saka.
Við Samfylkingarfólk erum ákaf-
lega ánægð og stolt af formanni okk-
ar Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur,
rétt eins og fyrrverandi
formanni okkar sem
leiddi okkur fyrstu árin
á farsælan og glæsi-
legan hátt.
Formannskjör fór
fram í vor og flokks-
menn völdu sér nýjan
formann; sumir kusu
Össur, aðrir Ingibjörgu
eins og gengur og ger-
ist.
Rúmlega tólf þúsund
flokksmenn tóku þátt í
kjörinu og Ingibjörg
Sólrún fékk 67 % at-
kvæða, og glæsilega
kosningu.
Ég studdi minn for-
mann Össur Skarphéð-
insson, en þrátt fyrir
það er ég ákaflega
ánægður með Ingi-
björgu Sólrúnu og styð
hana heilshugar og
stend þétt að baki
hennar. Samstarfið við
hana er sérstaklega
gott, hún hefur meðal
annars mikinn áhuga á
málefnum landsbyggð-
arinnar, sem eru mér
mjög hugleikin og hefur
sótt fjölda opinna funda
og félagsfundi í mínu
kjördæmi með okkur þingmönnum
flokksins.
Ég er þess fullviss að Ingibjörg
Sólrún á eftir að leiða okkur jafn-
aðarmenn til stærri sigra en þegar
hafa unnist, og hugsanlegt er að það
óttast Mogginn og flokkur hans
mest.
Gamla Moggalygin
komin á kreik?
Staksteinar Moggans reyna líka
að skrökva því að fólki að í þing-
flokki okkar logi allt stafnanna milli
og þingmenn séu reiðir formanni
flokksins, vegna útkomu í skoð-
anakönnunum.
Þetta er af og frá, og fjarri öllum
sanni. Þetta er bara gamla Mogga-
lygin, eins og ég heyrði stundum
gömlu karlana tala um hér áður fyrr,
þegar Mogginn var grímulaust
flokksmálgagn.
„Þá segðu aldrei ákveðnar
skammir um hann, en láttu það
svona í veðrinu vaka …“
Ef ég má ráða stjórnendum
Moggans heilt legg ég til að blaðið
reyni að endurheimta virðingu sína,
trúmennsku og reisn, en ekki falla í
þá gröf sem sumir óvandaðir fjöl-
miðar hafa fallið í stundum, og
Mogginn og sjálfstæðismenn
kveinka sér undan og gagnrýna.
Staksteinar Moggans eru því miður
oft ekki skárri en sumar forsíður
ónefnds dagblaðs, uppfullir af sví-
virðingum og óhróðri um menn og
málefni.
Það var líka fróðlegt að lesa frétt
Morgunblaðsins af hinum fjölmenna
fundi ritstjóra blaðsins með starfs-
mönnum í haust, þar sem fram kom
að fréttamenn blaðsins fá ekki að
skrifa um ákveðin mál. Það er
kannski skýrasta dæmið um þær
ógöngur sem flokksþjónkun Mogg-
ans er búin að koma blaðinu í.
Morgunblaðið á
villigötum
Kristján L. Möller fjallar um
Staksteina Morgunblaðsins
Kristján Möller
’ StaksteinarMoggans eru
því ekki skárri
en sumar for-
síður ónefnds
dagblaðs, upp-
fullir af
svívirðingum
og óhróðri
um menn og
málefni.‘
Höfundur er varaformaður þing-
flokks Samfylkingarinnar, og þriðji
þingmaður Norðausturkjördæmis.
Skráning skuldabréfa í Kauphöll Íslands
Sparisjóður Bolungarvíkur
350.000.000 kr.
1. flokkur 2005.
Nafnverð útgáfu
Heildarnafnverð flokksins er 350.000.000 kr.
Skilmálar skuldabréfa
Skuldabréf 1. flokks 2005 eru gefin út til 5 ára og greiðist verðbættur höfuðstóll
skuldarinnar með einni greiðslu þann 19. ágúst 2010. Útgáfudagur bréfsins er 19. ágúst
2005. Skuldabréfið ber 4,5% fasta ársvexti. Vextir greiðast á fimm gjalddögum, 19.
ágúst ár hvert, í fyrsta sinn 19. ágúst 2006 og í síðasta sinn 19. ágúst 2010. Auðkenni
flokksins í Kauphöll Íslands verður SPBOL 05 1.
Skráningardagur
Kauphöll Íslands mun taka bréfin á skrá 6. desember 2005.
Upplýsingar og gögn
Umsjón með sölu skuldabréfanna og skráningu í Kauphöll Íslands hafa Íslensk verðbréf
hf., Strandgötu 3, 600 Akureyri, vefsíða www.iv.is. Skráningarlýsingu og önnur gögn um
Sparisjóð Bolungarvíkur sem vísað er til í lýsingunni er hægt að nálgast hjá Íslenskum
verðbréfum hf.
SPARISJÓÐUR
BOLUNGARVÍKUR
Hulda Guðmundsdóttir: „Ég
tel að það liggi ekki nægilega
ljóst fyrir hvernig eða hvort
hinn evangelísk-lútherski
vígsluskilningur fari í bága við
það að gefa saman fólk af sama
kyni …“
Birgir Ásgeirsson: Opið bréf
til vígslubiskups Skálholtsstift-
is, biskups Íslands, kirkjuráðs
og kirkjuþings.
Jakob Björnsson: Útmálun
helvítis. „Álvinnsla á Íslandi
dregur úr losun koltvísýrings í
heiminum borið saman við að
álið væri alls ekki framleitt og
þyngri efni notuð í farartæki í
þess stað, og enn meira borið
saman við að álið væri ella
framleitt með raforku úr elds-
neyti.“
Þorsteinn H. Gunnarsson
fjallar um rjúpnaveiðina og
auglýsingu um hana, sem hann
telur annmarka á.
Eggert B. Ólafsson: Vega-
gerðin hafnar hagstæðasta til-
boði í flugvallarrútuna.
Örn Sigurðsson: Bornir eru
saman fjórir valkostir fyrir nýj-
an innanlandsflugvöll.
Aðsendar greinar á mbl.is
www.mbl.is/greinar
ÞAKRENNUKERFI
á öll hús – allsstaðar
Dalvegi 28 – Kópavogi
Sími 515 8700
BLIKKÁS –