Morgunblaðið - 08.12.2005, Blaðsíða 12

12
VIÐTALIÐ
Það hefur mikið gengið á í lífi Bubba Morthens á
þessu ári, vænir skammtar af súru og sætu. Hjóna-
skilnaður, tvær útgefnar plötur, aðrar tvær endur-
útgefnar og eitt stykki málaferli við 365-fjölmiðla-
samsteypuna eru aðeins nokkrir af þeim viðburðum
sem hafa hrært hvað mest í Bubba á árinu. Ein-
hverjir myndu kjósa rólegheit eftir svona annríki en
Bubbi er þegar farinn að vinna að næstu plötu og
nýjum sigrum. Ef eitthvað er virðist hann fílefldur
eftir allt það sem gengið hefur á.
„Árið var kaflaskipt, eins og íslenska veðrið,“ segir
Bubbi þegar hann tyllir sér í sófann í Morgunblaðs-
húsinu. „Rigning, rok, kuldi og sól. Ég ætlaði bara að
taka eitt spor en endaði í tólf,“ segir Bubbi og bætir
við að samstarfið við tónlistarmanninn Barða Jó-
hannsson hafi verið sérstaklega mikið gæfuspor.
„Hann var þrettánda sporið.“
Erfiðleikarnir
„Svo er það ganga mín aftur til baka, að finna aftur
land undir fótunum,“ segir Bubbi þegar talið berst
að hjónaskilnaðinum. „Framan af árinu var þetta
mjög erfitt. Kannski erfiðasti kafli ævi minnar.“ Aftur
á móti segir hann að á þessu séu tvær hliðar og
hann vill meina að þessir erfiðleikar hafi að ein-
hverju leyti reynst honum þroskandi og gefandi.
„Þetta er kannski ekki eitthvað sem ég á að gera að
einhverri rútínu, að skilja og allt það. Þetta bara kom
og maður tekur því, bara eins og í boxinu maður
tekur högginu eins og vera ber. Ég reyni kannski að-
eins að rúlla með því svo maður rotist ekki.“
Barátta Bubba við fjölmiðlasamsteypuna 365 ljós-
vakamiðla hefur ekki farið framhjá mörgum en þessa
dagana stendur hann í málaferlum við fyrirtækið eft-
ir að forsíðumynd af honum birtist á tímaritinu Hér
& nú undir fyrirsögninni „Bubbi fallinn“.
„Það var mjög skrýtið að koma inn í einhverja sjoppu
úti á landi þar sem ég var að veiða og sjá „Bubbi
fallinn“ og allt það. Það var mjög furðuleg upplifun
og sló mig helvíti hressilega, af því ég vissi alveg
BUBBI GERIR UPP ÁRIÐ
Texti
Þormóður Dagsson
Myndir
Árni Torfason
Stílisti
Aga
Förðun
Magnea
Bolir
Dead
Þakkir
Henrik
hvaða hugur lá að baki og hvers vegna þeir settu
þetta fram. Mér finnst mjög skrýtin staðan á fjöl-
miðlamarkaðinum almennt séð. Hún er kannski ekki
alveg eins og maður hafði óskað sér þegar maður
barðist fyrir fjölmiðlafrumvarpinu. Þetta er einhver ný
tegund blaðamennsku sem sló mig, þessi lína – „við
hlífum engum“. Það væri kannski verkefni fyrir þá
Jónas og Mikka Torfa, að skoða á bak við tjöldin hjá
sér, hvernig þetta er hjá sumum starfsmönnum þeirra.
Það væri flott forsíðuefni fyrir þá.“ Bubbi vill samt
sem áður ekki tjá sig of mikið um þessi málaferli að
svo stöddu.
„Þegar maður er tilfinningalega tengdur einhverju
missir maður oft réttan fókus á hlutina. Þegar tilfinn-
ingarnar fara að þvælast fyrir rökhyggjunni taparðu,
þá ertu bara kominn í ógöngur. Ég held þess vegna að
það sé ekki skynsamlegt að vera að tjá mig of mikið
um það.“
Þrettánda sporið
„Hann var þrettánda sporið,“ segir Bubbi um félaga
sinn og tónlistarmanninn Barða og bætir við að þeirra
kynni hafi verið mikill vendipunktur á sínum ferli.
Barði vann með honum plöturnar Ást og Í sex skrefa
fjarlægð frá paradíssem kom út og nú þegar eru þeir
félagarnir farnir að vinna að næstu plötu. Hvernig
kom það til að þið fóruð að vinna saman?
„Ég var auðvitað búinn að vita af Barða alveg helvíti
lengi og því meira sem ég heyrði honum hallmælt því
meira gerði ég mér grein fyrir því að það væri eitt-
hvað spunnið í hann,“ segir Bubbi og hlær.
„Það var bara mjög þröngur hópur sem gerði sér
grein fyrir því að hann væri séní. Svo hitti ég hann
bara og spurði hann hvort hann væri ekki til í að
vinna fyrir mig og hann gekkst undir það. Við byrj-
uðum á að gera lag sem heitir „Fallegur dagur“
og fór í spilun fyrir einu og hálfu ári og síðan
tókum við „demó“ fyrir þrjár plötur og við
skildum eftir tíu lög sem við notuðum
ekki.“
Afraksturinn voru plöturnar fyrrnefndu,
Ást og Í sex skrefa fjarlægð frá paradís.
„Ég vissi það að sem popptónlistarmaður er Barði al-
gjörlega stök grein á popptrénu hérna heima. Það
var alveg magnað að vinna með honum.“ Bubbi tek-
ur þó fram að maður þurfi að vera vel á sig kominn
til að halda í við vinnuformið hans Barða. „Ég held
að Barði sofi kannski í mesta lagi þrjá, fjóra klukku-
tíma á sólarhring. Ég hef aldrei unnið með neinum
sem er eins gjörsamlega týndur í því sem hann er að
gera og leggur eins mikla alúð í það. Þetta er nátt-
úrulega stjórnlaus ástríða, maðurinn er algjörlega
týndur í þessu og ég vil meina að það skili sér í því
sem hann gerir,“ segir Bubbi ákafur. „Barði er heil-
agur, algjörlega.“
Hvernig er samstarfinu háttað ykkar á milli?
„Ég leyfi honum að ráða. Mér finnst það ferlega
spennandi. Ég mæti með lög spyr hvað hann vilji
gera við þau og hann bara gerir það sem honum sýn-
ist. Fyrir vikið fæ ég nýja vinkla og kannski allt öðru-
vísi vinkla en hefðu komið frá mér eða þeim pródús-
erum sem hafa unnið með mér í gegnum tíðina.“
Stöðnun er ekki jafntefli
Bubbi leggur áherslu á að það sé ekkert hættulegra
fyrir skapandi fólk en að hræðast breytingar.
„Um leið og þú ferð að hugsa þannig ertu farinn að
renna afturábak. Þú týnist, frjóleikinn og sköp-
unargáfan hverfur bara. Maður verður að hreyfa
vinstri löppina til að sú hægri fylgi með. Stöðnun er
ekki jafntefli.“
Hann viðurkennir að hann hafi sjálfur á einhverju
tímabili fundið sig í slíkum sporum.
„Ég segi ekki að ég hafi verið stopp í sporunum en
við getum sagt að ég hafi hægt á göngu
minni. Með því að fara að vinna með
Barða þurfti ég aðeins að greikka
göngulagið og taka meira á því.
Það er galdurinn, að vera nógu
djöfull forvitinn og for-
dómalaus.“ Bubbi nefnir sam-
starf sitt við Mínus-drengina í
„EINS OG ÍSLENSKA VEÐRIГ