Tíminn - 07.07.1971, Blaðsíða 8

Tíminn - 07.07.1971, Blaðsíða 8
! TÍMIN N — Ertu eitthvað verri? Hvers vegna ættir þú að bjóða mér út? — Ja, ég hugsaði sem svo, að það væri gaman að hittast eftir öll þessi ár? — Já, en við getum þá borg- að hvort fyrir sig? — Nei, það er ég sem býð. — Allt í lagi, fyrst þú endi- lega vilt. Hvar og hvenær eig- um við að hittast? — Ég get komið og sótt þig. — Hættu nú! Nú verðurðu að láta undan! Við getum þó að minnsta kosti hitzt einhvers staðar. — Nei, ég sæki þig kl. hálf átta. ___ ? ? ? Ég lagði símann á. Klukkan sjö bað ég um leigu bíl og fór og sótti hann. Á leiðinni keypti ég pakka af sígarettum, sem ég vissi að honum fundust góðar. Ég fór Ég kveikti í sígarettum fyrir han n, pantaSi drykki, opnaSi dyr og va rS þreyttari og þreyttari. MIÐVIKUDAGUR 7. júlí 1971 Hvernig á að vera karlmaður? Hvernig er að bjóða einhverj- um út? í mörgum löndum reyna konur að losna undan hefðbundnu hlutverki sínu sem kon ur. En hvernig er það í reynd? Svíþjóð telst vera framarlega á þessu sviði éins og ýmsum öðrum. Fyrir skömmu tók sænsk kona sig til og ákvað að reyna að leika hlutverk karl- mannsins og bauð gömlum vini sínum út eitt kvöldið. Segir hún frá þessu á eftirfar- andi hátt: - EG BAIii UT KARLMANNI inn og náði í hann. Plýtti mér niður stigann að dyrönum til að vera á undan að opna fyrir honum. Varð of sein. Ég skal ekki gefast upp, hugsaði ég, og réðst í staðinn til atlögu við bíldyrnar. Opnaði eins og bezti kavallér. En mistókst á ný. Hann var kominn inn hinum megin. — Hvert á að aka? spurði bílstjórinn og sneri sér að hon- um. — í Þjóðleikhúskjallarann. æpti ég. — Hvað hefur komið fyrir þig? spurði hann. Hefurðu unn ið í happdrætti eða hvað er eiginlega um að vera? — Nei, en hvers vegna skyldi ég ekki bjóða þér út. Mér fellur við þig og við hitt- umst svo sjaldan. Þetta þaggað; niður í hon- um. Hann íét í. ’i Htið fyrir sér úti í horni bils;"" <-■■ ■ it til mín augunum við og við. rétt eins og hann vissi ekki. hvort ég væri orðin geðveik eða hvort ég ætlaði að nauðga honum í næstu dimmu hliðar- götu. Þegar við vorum komin á áfangastað, réðumst við bæði á veslings leigubílstjórann og ætluðum að borga. Bílstjórinn tók auðvitað við peningunum frá honum. Ég hafði þegar tví- vegis beðið ósigur. Ég leyfði honum að opna dyrnar. Við fatageymsluna gerði ég nýja tilraun. Því miður mis- tókst hún líka. Maðurinn var nefnilega allt of hár. Ég hopp- aði upp eins og Tarzan á bak við hann í þeim tilgangi að ná honum úr frakkanum. —- Hvern fjandann ertu að gera? Ég hflpa'ði á hæli. Og hugg- aði mig. við að neita að láta manninn í fatageymslunni fasra mfe úr kápunni. Við «-ttumst niður í matsal- inn og iórum að skoða matseðil - Jáó iiigmilextí ifixrlr inn. Ég átti 200 kr. (um 3.400 ísl.) og fannst ég vera mjög rausnarleg. — Fáðu þér það, sem þú vilt helzt. Nei, ekki líta á þessa ódýru rétti. Nú skulum við borða eitthvað gott og dýrt. — Hann ákvað að fá krón- ertukökur í hrærðu smjöri og úthafskrabba, steikta með víni. Ég bað um þetta fyrir tvö. Þjóninn setti vínlistann á borð ið fyrir framan hann. Ég teygði mig yfir borðið og greip hann. En svo urðu smávand- ræði. Þekking mín á víni var af skornum skammti. ......... — Þú mátt. velja, sagði ég,., og reyndi að setja upp merkis- svip, og hann valdi flösku af Olivier. s Maturinn var dýrlega góður, og ég skálaði hvað eftir annað við hann. Svo vildi hann fá eftirrétt. Þá fór ég að reikna. Enn dygðu víst hundraðkrónu seðlarnir, en ef hann vildi nú fá grogg á eftir. Þetta var vandræðalegt. Ég reiknaði í huganum. Bezt að ég sleppti eftirmatnum. Með löngunaraugum horfði .Á'... •» ég á hann troða í Sig ábætin- um- TJvað sJöíIdu^raatgjr kari- menn hafa verið í mínum spor um og talið peninga meðan þeir horfðu á hverniig stúlkan, sem með þeim var, úðaði í sig. Því næst drukkum við kaffi og grogg. Ég bauð honum sígarettu. — Nei, takk. Ég reyki Commerce. Mér finnst þær betri. Fjárinn, hugsaði ég, en brá leiftursnöggt kveikjaranum á loft. Það gerði hann raunar líka, og ég var rétt búin að skaðbrenna raigcá fingrtmum með hendina beint yfir kveikj- aranum hans. — Nú væri gott að fá . .. Ég greip fram í fyrir honum. Mig langaði ekki til að ljúká kvöldinu í uppþvottinum í eld húsi Þjóðleikhúskjallarans. — Jæja, þetta var nú kvöld- verðurinn. Þá förum við víst. — Eigum við ekki að borga? Ég borgaði eftir að hafa þaullesið reikninginn og við fórum. Ég gerði ekki aðra til- raun með frakkann hans. — Nú vil ég fara eitthvað og dansa, sagði hann. Ég fylltist örvæntingu. Klukkan var hálf eitt og ég var úrvinda. Og ég átti aðeins 2—3 tíkalla eftir. En ég hafði boðið svo ég varð að standa mig. Það reið á að vera sjálfri sér samkvæm. Ég lét á engu bera og við ókum til Grand veitingahússins. Ég barðist eins og ljón ,kveikti í sígarettum, opnaði dyr, pantaði drykki, og varð þreyttari og þreyttarL — Ætlarðu ekki líka að bjóða mér upp? sagði hann og virtist farinn að kunna vel sínu hlutverki. — Jú. Og við dönsuðum og dönsuðum og dönsuðum . . . Fæturnir á mér voru orðnir dofnir. Hljómsveitin spilaði tsja, tsja, tsja, og tangó og alla dansa, sem ég ekki kann. En honum fannst þetta ágætisball svo ég lét á engu bera. Þegar ég loks gat komiBTiOR um inn í leigubíl var ég búin að vera. Kvöldinu lauk eins og það byrjaði — með mistök- um. Kvcðjukossinn minn lenti á bílsætinu er ekki á honum. Maðurinn var S leið út. Úrvinda á sí.l og Hkama, 200 kr. fátækari og með 90 kr. skuld við hann ók ég h~im- leiðis. Guði sé lof að ég losna við að taka að mér hlutverk karl- mannsins í þjöðfélaginu! EFlKátMlŒERtKÍDÆl SAFNAMNN SÉRSTIMPILL Á FYRSTA FLUGI • 'X'"" ............... ................... ; ■ r' •; , Hinn 19. fyrra mánaðar fór fram fyrsta flug Flugfélags ís- lands til og frá Frankfurt. Af þessu tilefni var gerður sérstakur stimpill fyrir þá, sem sendu póst frá Frankfurt til Reykjavíkur og hljóðar áletrun hans „ICELANDAIR — 19.6. ’71. SAGA-JET-B727 C, FIRST ICELANDIC NON STOP FLIGHT FI 251 FRANK- ' ' t FURT/M — REYKJAVIK". * Landssamband íslenzkra frí- ’ im'c' merkjasafnara og Flugfélag Is lands h.f. létu í sameiningu. prenta umslög fyrir þetta flug í mjög takmörkuðu upplagi. sem eru til sölu hjá Frímerkja- miðstöðinni/ Bækur og merki og Sigmundi Kr. Ágústs- syni. Umslögin eru aðeins seld settum frá báðum leiðarendum og er þá þýzka umslagið með sérstimpHnum. * 1 , w« w fli , m , , « , ,*

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.