Fréttablaðið - 19.11.2003, Síða 32
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 515 75 00, fax: 515 75 16 Ritstjórn: 515 75 05, fax: 515 75 06, ritstjorn@frettabladid.is
Auglýsinga- og markaðsdeild: 515 75 15 - fax 515 75 16, auglysingar@frettabladid.is Dreifing: 515 75 00, dreifing@frettabladid.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 515 7500
Bakþankar
SIGURJÓNS M.
EGILSSONAR
Þau eru fimmtán. Öll dugleg og öllstaðráðin í að gefa sínu samfélagi
allt sem þau geta. Þau mynda kirkju-
kór staðarins. Syngja jafnt í sorg sem
gleði. Standa hlið við hlið; ríkasti
maðurinn, ekki bara í kórnum, heldur
í sveitinni allri, og sá blankasti.
Ámóta góðir söngmenn og gefa
ámóta mikið af sér til kirkjugesta. Í
kórnum er þeir jafnir. Þeir eru félag-
ar og vinir. Sama gildir um alla hina
kórfélagana. Það er ekki bara sam-
eiginlegur áhugi á kór sem bindur
þau tryggðaböndum.
ÞAU VITA að í fámenni skiptir hver
og einn svo miklu máli. Það er ekki
nóg að stunda vinnuna og vera svo
heima. Það þarf meira til að samfé-
lagið blómstri. Það þarf bæði að
syngja í gleði og sorg. Gleðin er ein-
faldari. Það er svo auðvelt að vera
glaður þegar aðrir eru það líka. Hver
góð viðbót er þá svo nærtæk og svo
vel þegin. Sama hvort það er á ein-
faldri skólaskemmtun þegar allir
gleðjast, eða á fermingardaginn þeg-
ar flestir, ef ekki allir, íbúarnir fara á
milli heimila fermingarbarnanna. Þá
gleðjast allir saman og kirkjukórinn
gerir sitt, með glöðu geði.
SVO ERU hinir dagarnir. Þegar
sorgin kemur. Þá eru allir með. Öll
byggðin syrgir. Náttúran líka. Fjöllin
verða önnur, jafnvel dekkri, bárurnar
grimmari, kuldinn verður kaldari.
Missir eins verður missir allra. Sorg-
in lætur engan í friði. Samfélagið er
samfélag þeirra sem í því búa og lifa.
Hver og einn hefur hlutverk, stund-
um nokkur og flestir langtum fleiri
og stærri en við sem búum í þéttbýl-
inu.
KIRKJUKÓRINN stendur sína
vakt. Syngur í sorg og gleði. Það gera
líka þeir sem eru í sveitastjórninni,
annast íþróttastarfið, trjáræktina,
velferðina, leika jólasveinana, semja
skemmtiatriðin fyrir þorrablótið,
fara með gamanmál, annast fjallskil-
in, eru í björgunarsveitinni. Allir með
hlutverk og samfélagið gengur. Fæst-
ir fá borgað fyrir í peningum. Ætlast
heldur ekki til þess. Þeirra umbun er
gott og vinalegt samfélag. Það hefur
tekist vel hingað til og þess vegna má
enginn skorast undan. Og gerir það
ekki. Það er þess vegna sem fjöllin
eru oftast björt og glæst, bárurnar
fagrar, kuldinn ekki svo kaldur.
Fallegt mannlíf.
Kirkjukórinn