Tíminn - 13.10.1971, Qupperneq 8

TIMINN
MIÐVIKUDAGUR 13. október 1971
3
Haustferð með Far-
fuglum í Þórsmörk
Ölluin ber saman um að
Þórsmörk sé undraheimur. Þar
er alltaf eitthvað nýtt að sjá,
og maður verður aldrei leiður
á að skoða nóttúruna þar.
Þetta á ekki sízt við á haust-
in, en haustlitina e: ''rein
unun að sjá í Mörkinni. Þetta
gátum við, sem vorum í hópi
Farfugla fyrir stuttu, sann-
færzt um, en þá var um 70
manna hópur frá Farfuglum
í Þórsmörk. Þetta var fólk á
öllum aldri, sumir komu í Þórs
mörk í fyrsta skipti, en aðrir
voru búnir að koma þarna oft,
t.d. hafði einn okkar komið
ur og í bílljósunum virtist
Krossá vera enn meiri en hún
var í raun og veru. Þegar búið
var að aka og hlaupa í klukku-
tíma eftir eyrunum, fundu
þeir Gísli, Úlfar og fleiri góð-
ir menn vað, sem hægt var að
komast yfir. Þegar hér var
komið, var hinn reyndi ferða-
maður, Ragnar Guðmundsson,
búinn að vaða yfir Krossá á
mörgum stöðum, en Ragnar
var ekfc' ’aus við að vaða, þó
svo að vtt værum komin yfir
á einum stað, því að við þurft-
um að fara yfir Krossá á fjór-
um stöðum um nóttina. Það tók
morgunverðinum var rætt um
hvert skyldi halda í gönguferð-
ir. Útkoman var sú, að um það
bil helmingur fólksins ákvað
að ganga á Krossárjökul, en
hinn helmingurinn ætlaði að
ganga á Rjúpnafell. Veður til
gönguferða var mjög gott, að
vísu var skýjað en heitt var
úti, 10—12 stigi hiti.
Ákvað ég að fylgja þeim
hópi, sem ætlaði á Krossár-
jökul, en í honum var margt
fólk, sem búið var að vera oít
í Þórsmörk, eins og t.d. Gestur
Guðfinnsson, sem hefur kom-
ið í Mörkina yfir hundrað
Guðjón Guðmundsson, fararstjórinn
í ferSinni og starfsmaður Farfugla í
sumar.
þarna inneftir yfir hundrað
sinnum að sögn.
Farið var í tveim hópum
inn í Þórsmörk, fyrri hópurinn
fór á föstudagskvöld, en sá
seinni fór eftir hádegi á laug-
ardag. Undirritaður fór með
hópi þeim, sem fór á föstudags-
kvöldið. Lagt var af stað frá
Reykjavík kl. 8 og fórum við
í tveim fjallabílum í eigu
þeirra Úlfars Jakobsen og
Gísla Eiríkssonar, og voru það
þeir, sem óku, en seinni hópur-
inn kom eftir hádegi á laugar-
dag með Bjarna Guðmundssyni
í Túni.
Ekki vorum við komin lengra
en upp í Ártúnsbrekkuna, þeg-
ar menn tóku fram gítar og
munnhörpu og byrjað var að
syngja af fullum krafti. Sungið
var ctanzlaust austur fyrir Sel-
foss, en áimilli laga var stung-
ið inn bröndurum, sem komu
öllum í enn betra skap.
Ekki var staðnæmzt fyrr en
á Hellu, var þar stigið út Úr Fjðllagarparnlr þrír. Talið frá vinstri, Bjarni Guðmundsson, Úlfar Jakobsen og Gísii Eiríksson fyrir framan
bílunum og komið við í veit-
ingaskálanum. Þeir sem voru
svangir gátu satt hungur sitt
þar, eH flestir þurftu, áður en
sezt var að snæðingi, að koma
við á spyrtiherbergjunum. Þeg
ar allir voru búnir að fá sitt,
var haldið áfram í einni lotu
austur að Krossá og í fyrstu
gfkk ekkert of vel að finna
vað, enda komið svarta myrk-
bilana sína.
okkur tvo tíma að komast inn
að Skagfjörðs-skála í Langa-
dal, og er þangað var komið,
var klukkan orðin tvö. Þegar
menn voru búnir að koma sér
fyrir í skálanum, var farið að
sofa.
Menn vöknuðu vel upplagðir
á laugardagsmorgun og yfir
sinnum. Við, sem ætluðum á
Krossárjökul stigum upp í
Báru Úlfars Jakobsens, en
Úlfar og Gísli ætluðu að koma
okkur eins langt á Báru og
þeir gætu. Síðan var ekið inn
með Krossá, meðfram Stangar
hálsi og Búðahamri, en margir
eru þeir, sem finnst sá staður
einna fegustur í Mörkinni. Við
komumst á bílnum alla leið
að Teigstungum og lögðum
bílnum undir Gelti, sem er rúm
lega 500 metra hár hnjúkur
yzt á Teigstungum. Á þessum
kafla þurftum við að fara
þrisvar yfir Krossá, en þeir
Úlfar og Gísli voru ekki í nein

' \' .

Farfuglahópurinn, sem fór f Þórsmörk.
(Tímamyndir
um vandræðum með að finna
vöð, enda mætti áin vera slæm,
ef fjallabíllinn gæti ekki brot-
izt yfir.
Við yfirgáfum bílinn um
ellefu leytið og ge«eum inn
með Teigstungum að sunnan-
verðu og stefndum á Guðrún-
artungur. Eftir tveggja tíma
göngu var komið upp á axl-
imar fremst í Guðrúnartung-
um. Þar var sezt niður og
menn virtu fyrir sér ægifagurt
útsýni til Tungárkvíslarjökuls
og í Múlatungur. Áður en lagt
var af stað aftur, fengu flestir
sér bita, því að nú var lengsti
spottinn eftir. Gengum við inn
gil eitt mikið, sem liggur með-
fram Guðrúnartungum og var
þar víða fallegt að sjá, td.
virtu menn fjallið Litfara,
lengi fyrir sér, enda er það
geysilega fallegt og skiptir si-
fellt litum, eftir því hvernig
birtan fellur á það. Það tók
okkur góðan klukkutíma að
ganga inn gilið og að Krossár-
jökli. Það gekk greiðlega, að
komast upp á jökulinn, enda
er hann ekki mikið sprunginn
þetta neðarlega, en ofar í jökl-
inum mátti sjá stórar jökul-
hrannir sem höfðu hlaðizt upp.
Niðurganga af jöklinum gekk
frekar greiðlega, samt urðu all
ir að fara mjög varlega og urð
um við að þræða grunnar jökul
sprungur á stórum köflum til
að komast áfram. Ekki er hægt
að segja að jökullinn sé mjög
fagur á þessum slóðum, sand-
ur og leir liggur hér yfír
öllu, en á einstaka stað stend-
ur kristaltær jökullinn uppúr.
Feröin niður af jöklinum
gekk vel og brátt vorum við
komin upp í bQinn hans Úlfars,
sem er heimsins bezti bfll eftir
því, sem Úlfar segir sjálfur.
Á laugardagskvöldjð var hald-
in kvöldvaka, en áður en hún
hófst náðum við aðeins tali af
Guðjóni Guðmundssyni, farar-
stjóranum í þessari ferð, en Guð
jón hefur verið starfsmaðuf
Farfugla í sumar. Guðjón, sagði
að þessi haustferð væri slðasta
ferð Farfugla á þessu sumri og
væri það gamall siður Farfugla
að hafa síðustu ferðina í Þórs-
mörk á hverju ári.
Aukningin hefur verið mjög
mikil í ferðum Farfugla f sum-
ar eða yfir 100% frá þvf í fyrra.
Andinn f Farfuglaferðunum er
ávallt mjög góður, og er strang-
lega passað, að fólk hafi ekki
áfengi um hönd, en ef það kem-
ur fyrir þá er það fólk rekið úr
hópnum, en það hefur víst sjald-
an komið fyrir.
Að sjálfsögðu hófst kvöld-
vakan á því, að Þórsmerkurljóð
Sigurðar Þórarinssonar var sung
ið, síðan var farið í leiki en lag
ið tekið þess á milli, eða þá að
brandarar voru sagðir. Þegar
leið á kvöldið, fór stemningin
að minnka hjá fólkinu, en Þá
birtist óvæntur skemmtikraft-
ur en það var Úlfar Jakobsen
sjálfur. Þreif Úlfar næsta gít-
ar, sem hann sá og byrjaði að
leika og syngja af hárri raust.
Við þetta komst mannskapurinn
í mikið „stuð‘ og var Úlfar í
engum vandræðum með að
halda fólkinu kátu.
Fólk vaknaði glatt og endur-
nært á sunnudagsmorgun, enda
var veður miög gott, glaðasól-
skin og 16 stiga hiti. Fór svo að
alJir fóru í gönguferðir, sumir
fóru að skoða Systurnar sjö, cn
þeir, sem ekki höfðu komið í
Þórsmörk áður, gengu á Vala
linúk og í SJeppugil. Voru menn
á göngu fram yfir h&defiL m
upp úr kl. 3 var farið að hugsa
til heimferðar. Á heimleiðinni
gekk ferðin yfir Krossá mjög
vel. enda hafði hún breitt um
Framhald á bls. 12.