Tíminn - 03.12.1971, Blaðsíða 5

B&STUDAGUR 3. desembcr 1971
/
'TIMINN
MEÐ MORGUM
KAFFINU
— Ég Iieyri, að þú sért orðin
ekkja.
— Já, maðurinn minn datt
niðnr af þakinu, þegar hann
var að setja upp sjónvarpsloft
netið.
— Það var leitt.
— Nei, myndin er miklu
betri.
Tveir ferðamenn voru villtir
í eyðimörkinni og auðvitað að-
framkomnir af þorsta. í þann
mund, sem þeir voru að gefast
upp, kom annar þeirra auga á
vatn og þeir neyttu síðustu
kraftanna til að dragast þang-
að.
— Húrra, hrópaði annar, er
þeir höfðu sopið á. — Við
erum að nálgast siðmenning-
una. Það er sápubragð af vatn-
inu.
Þái var búið að malbika
spottaaf götunni og maðurinn,
sem stjörnaði vallaranum var
að aðiuga verk sín. Hann gekk
álntur fram og aftur um blett
inn og athugaði hvem senti-
metra vandlega. Tveir litlir
strákar stóðu og horfðu á.
Loks fékk annar þéirra kjark-
rnn, gekk til mannsins, togaði
í ermi hans og benti á valtar-
ann.
— Hann er þarna, sagði
hann hikandi.
— Ja,. en í staðinn hjálpar
konan mér að búa um rúmin,
rsfcsuga og svoleiðis .. .
Fokvond kona hjá ostkaup-
manninum: — Sögðuð þér að
osturinn sem ég keypti í gær,
hefði verið fluttur inn frá
Sviss, eða var honum vísað
úr landí?
— Þegar ég segi upp mcð
hendur, þá meina ég allar.
— Hugsa sér, að gamla frú
Ólsen skuli hafa eignazt tví-
bura.
— Hvað segirðu? Hún, sem
er næstum níræð!
— Já, en hún eignaðist þá
fyrir 60 árum.
— Þér skuluð ekki hafa
neinar áhyggjur, sagði lækn-
irinn. — Það er mjög algengt,
að fólk tali við sjálft sig.
— Já, en það er bara það,
læknir, að ég er svo afskaplega
leiðinlegur.
DEMNI
— Hvers vegna farið þið
ekki í rúmið aftur, og svo get-
um við talað um hávaðann á
DÆMALAUSI mor®un-
iiiuumKimfiiiuiniiiiiiuiiiiiiiiuimiiuiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiHiiimiiiiMiMimiiimimintiiMiiMiiimiiumHiitii ^ 0
ISPEGU TÖM^K!
Það má dæma fólk fyrir
ýmislegt. Nú nýlega var kveð-
in upp dómur yfir átta fjöl-
skyldum í Ubberöd í Dan-
mörku fyrir að hafa búið allt
árið um kring í húsum, sem
•★ — ★
í viðtali við Aftonbladet i
Svíþjóð 4. júlí 1928 sagði söng-
konan fræga Joséphine Baker:
— Ég mun syngja enn í nokk-
ur ár, en svo ekki meir. Fólk,
sem er í skemmtanaiðnaðin-
aðinum eins og ég, getur ekki
haldið áfram endalaust, það
veröur of einhliða í framsetn-
ingu sinni á skemmtiefninu.
Hver mundi trúa því nú, þegar
Joséphine er orðin 65 ára
gömul, að hún hafi fyrir rúm-
um fjörutíu árum verið í þann
veginn að leggja sönginn á hill
una? Enn heldur hún áfram
að syngja fyrir fullu húsi
ánægðra áheyrenda, og ekkert
lát er á vinsældum hennar.
Joséphine kom fram opinber-
lega í Svíþjóð í sumar, og þá
var þetta'viðtal og þessi um-
mæli dregin fram í dagsljósið
að nýju, og þótti öllum, sem
þau hefðu ekki rætzt fullkom-
lega. j
-★-★-
Frakkar eru í þánn veginn
að leggja á hillung gömlu at-
kvæðakassana, en x stað þeirra
munu koma atkvæðavélar, að
minnsta kosti í stærstu borg-
unum. Hefur verið ákveðið að
festa kaup á 200 slíkum vélum
og verða þær notaðar í borg-
um, þar sem íbúatalan er kom
in ytfir.'30 þúsund manns.
— ★— ★ —
Þegar fulltrúar Bretlands og
Rhodesíu hittust fyrr á þessu
ári til viðræðna var svo mikil
leynd yfir fundi þeirra, sem
fram fór í Salisbury í Rhodesíu,
ið gestirnir voru ekki einu sinni
skráðir undir sínum eigin nöfn
um í gestabók hótelsins, sem
þeir dvöldust á. En leyndin
varð einum of mikil, þegar
einn gesturinn gleymdi bæði
nafni sínu og herbergisnúmeri.
Hann sat klukkustund eftir
klukkustund í anddyri hótels-
ins, og beið eftir að hitta ein-
hvern, sem hann þekkti, og
sem gæti orðið honum að liði
í þessum þi-engingum. Að lok-
um kom hann auga á einn
öryggisvörð Rhodesíu-stjómar
og laumaðist til hans og hvísl-
aði: í guðs nafni, segið mér,
hver ég er.
Ákveðið hefúr vei’ið, að ung
um Frökkum, sem nýlokið hafa
skólanámi, verði greidd sér-
stök fjárupphæð, vilji þeir
taka að sér störf í héruðum
eða landshlutum Frakklands,
þar sem skortur er á vinnu-
afli. Fjárupphæð þessi vei’ður
einungis greidd niönnum yngri
en 25 ára, sem hafa ekki áður
verið í fullu starfi, og mun
upphæðin jafngilda einurn mán
aðarlaunum, auk þess sem far-
gjöld verða greidd fyrir menn
ina á ákvörðunarstað. Lögin
um þessar greiðslur taka gildi
nú um áramótin, og er búizt
við, að með tilkomu þeirra
verði auðveldara að fá menn í
vinnu í landshlutum, þar sem
skortur hefur verið á vinnu-
afli fram til þessa.
— ★-★ —

:Ö:íi$á:íííi4í«S»í:;
í október sl. var haldin
sýning á skartgripum í Idar-
Oberstein í Þýzkalandi. Skart-
gripaframleiðendur frá 13
löndum áttu þarna sýningar-
gi-ipi, samtals 582 talsins. Hér
var um að ræða sýningu, þar
sem verðlauna átti beztu sýn-
aðeins eiga að vera sumarbú-
staðir. Fjölskyldur þær, sem
dæmdar voru, hlutu 100 kr.
sekt (danskar — eða um 1200
kr. íslenzkar), og þeim var
fyrirskipað, að flytjast á brott
úr húsum sínum eigi síðar en
1. apríl næstkomandi, og búa
ekki í þeim aftur að vetrar-
lagi. Gei’i fólkið þetta ekki,
mun það verða látið greiða 50
kr. danskar á dag, fyrir hvern
dag, sem fer fram yfir 1. apríl.
í lögum, sem í Danmöi’ku gilda |
um sumai’bústaði, segir, að
fólk megi. ekki dveljast meira
en 260 nætur í húsunum á ári.
Það skiptir engu, þótt aðeins sé
15 mínútna akstur frá Ubberöd
til miðborgar Kaupmannahafn
ar, því þetta svæði hefur verið
afmarkað sumai’bústaðaland.
Hvernig líta svo þessi hús út,
sem iólk má' ekki búa í árið
um kring? Okkur hér á landi
fýndist þau án efa sannarlega
þess verð, að þau væru notuð
í samtals 365 nætur á ári.
-★-★-
ingargripina, og verðlaunin
hlaut Manfred Gysber frá
Dússeldorf fyrir skartgripa-
samstæðu, hálsband, armband
og hring, sem stúlkan hér á
myndinni er með og voru verð
launin 6000 þýzk mörk.

I